23.2.10
agaphnos
Η Ευρωβουλή και η Κυπροβουλή
Αποτόλμησε η Ευρωβουλή να επαναφέρει στο διεθνές προσκήνιο, έστω και για λίγο, το μείζον ζήτημα του κυπριακού προβλήματος και το βασικό αίτιο της μη επίλυσής του. Αυτό είναι η κατοχική παρουσία του τουρκικού στρατού στην Κύπρο. Ο τουρκικός κατοχικός στρατός αριθμεί πάνω από 40.000, βρίσκεται σε επιθετική διάταξη και ελέγχει, μαζί με τη νεκρή ζώνη, το 37% της Κύπρου στα οποία συμπεριλαμβάνονται η πόλη φάντασμα της Αμμοχώστου και το 56% των ακτών.
Το τελευταίο στοιχείο προκύπτει, παρεμπιπτόντως, από χαρτογράφηση που έκαναν οι αμερικανικές κρατικές υπηρεσίες στην αρχή του 1990 κάτι που δεν είναι ευρέως γνωστό και κάτι που οι δικοί μας διαπραγματευτές και το Υπουργείο Εξωτερικών, είτε αγνοούν είτε θέλουν να αγνοούν.
Είναι το θέμα του ελέγχου του 56% των ακτών της Κύπρου (οι αποικιοκράτες Εγγλέζοι ελέγχουν περίπου 3-4% αφήνοντας στο 80% του πληθυσμού γύρω στα 40% των ακτών) του πιο πολύτιμου αγαθού της κυπριακής οικονομίας, ένα ακόμη ζήτημα που ενοχλεί όλους όσους πασχίζουν “for the reunification” του τόπου. Ένα τέτοιο ζήτημα αποκλείεται να υπάρχει στην ατζέντα των δικών μας διαπραγματευτών. Η ύπαρξή του θα χαλούσε τη «σούπα». Θα υποδείκνυε ότι η δική μας πλευρά δεν διαπραγματεύεται σοβαρά, ότι δεν επιδιώκει το “reunification”, αλλά επιδιώκει το “division”. Να το πω και με το όνομά του όπως αρέσκονται να λένε οι κρατούντες: επιδιώκει τη «διχοτόμηση»!
Παραδέχομαι ότι δεν γνωρίζω αλλά ρωτώ: υπάρχει ένα κάποιο ψήφισμα, θέση ή τοποθέτηση της Κυπροβουλής αντίστοιχο με το πρόσφατο ψήφισμα της Ευρωβουλής; Παλαιότερα ίσως να υπήρχε. Να υπήρχε, δηλαδή, μια τοποθέτηση της Κυπροβουλής αναφορικά με τις αρχές που πρέπει να διέπουν μία λύση. Και ότι μια τέτοια λύση δεν νοείται με την παραμονή του τουρκικού (αμερικανικονατοϊκού) κατοχικού στρατού και του αποικιακού συστήματος εγγυήσεων. Πάντως δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή μου να έχει τοποθετηθεί η κυπριακή βουλή επί τούτου. Ούτε και αποτολμά να το πράξει. Από τη δική μας βουλή λείπει η βούληση να τοποθετηθεί σε ένα τέτοιο ζήτημα.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κύπρου, κ. Στεφάνου, τοποθετήθηκε πάνω στο ψήφισμα των ευρωβουλευτών. Δήλωσε: «Το ψήφισμα αποτελεί ακόμη ένα τεκμήριο ότι η Τουρκία κάθε άλλο παρά αποενοχοποιημένη είναι και ότι δήθεν βρίσκεται ένα βήμα μπροστά στο Κυπριακό» Πάρα κάτω; Δεν υπάρχει πάρα κάτω. Μέχρι εκεί φθάνει η πολιτική μας, η τακτική μας και η στρατηγική μας.
«Παρακάτω», θα αρχίσουν οι ενοχλήσεις. Ενοχλείται ο Ερντογάν που κατακεραύνωσε το ευρωκοινοβούλιο. Το αποκάλεσε «τυφλό», αυτός που τα βλέπει όλα και του οποίου ένα μεγάλο μέρος των οπαδών του, δικαιολογημένα, αποκαλούν «προφήτη» στην Τουρκία. Ενοχλούνται οι ανθύπατοι των δύο μεγάλων πρεσβειών γιατί τους «δένονται» τα χέρια και δεν «μπορούν» να «βοηθήσουν». Ενοχλείται η «διεθνής κοινότητα» που δεν μπορεί να υλοποιήσει το «πραγματικό» της ενδιαφέρον για το “reunification”. Ενοχλείται η αμερικανική δεξιά της Κύπρου. Ενοχλείται και η αμερικανική αριστερά της Κύπρου. Ενοχλούνται οι πρόθυμοι διανοούμενοι και οι αυλικοί της εξουσίας. Ενοχλείται η υπερ-εργολαβική κυβερνητική-μη-κυβερνητική οργάνωση PRIO, που δρα στην Κύπρο ανενόχλητα, χρηματοδοτώντας τη μια μελέτη πάνω στην άλλη (μία εκ των οποίων έβγαλε το κυπριακό κτηματολόγιο, άκουσον άκουσον, αναξιόπιστο), αλλά που μέχρι στιγμής δεν έχει βγάλει καμία μελέτη για τις οικονομικές συνέπειες της κατοχικής παρουσίας του τουρκικού στρατού στην Κύπρο. Πόσα θα κέρδιζε, για παράδειγμα στην Κύπρο ετησίως το κάθε νοικοκυριό, αν έφευγε ο κατοχικός στρατός;
Όσοι λοιπόν επιθυμείτε το “reunification”, όσοι δεν θέλετε το “division”, όσοι θέλετε να συνεχίσει να «αγωνιά» ο διεθνής παράγοντας και να εκφράζει την σφοδρή του επιθυμία και το «πραγματικό» του ενδιαφέρον, όπως διαβεβαιώνει off the record τους ημέτερους ο Εγγλέζος ανθύπατος με κάθε ευκαιρία, μην ασχολείστε με τα «παρακάτω». Αλλιώς τοποθετηθείτε ξεκάθαρα. Βγείτε και πέστε το. Θέλετε τη διχοτόμηση και όχι το “reunification” του τόπου.
Το τελευταίο στοιχείο προκύπτει, παρεμπιπτόντως, από χαρτογράφηση που έκαναν οι αμερικανικές κρατικές υπηρεσίες στην αρχή του 1990 κάτι που δεν είναι ευρέως γνωστό και κάτι που οι δικοί μας διαπραγματευτές και το Υπουργείο Εξωτερικών, είτε αγνοούν είτε θέλουν να αγνοούν.
Είναι το θέμα του ελέγχου του 56% των ακτών της Κύπρου (οι αποικιοκράτες Εγγλέζοι ελέγχουν περίπου 3-4% αφήνοντας στο 80% του πληθυσμού γύρω στα 40% των ακτών) του πιο πολύτιμου αγαθού της κυπριακής οικονομίας, ένα ακόμη ζήτημα που ενοχλεί όλους όσους πασχίζουν “for the reunification” του τόπου. Ένα τέτοιο ζήτημα αποκλείεται να υπάρχει στην ατζέντα των δικών μας διαπραγματευτών. Η ύπαρξή του θα χαλούσε τη «σούπα». Θα υποδείκνυε ότι η δική μας πλευρά δεν διαπραγματεύεται σοβαρά, ότι δεν επιδιώκει το “reunification”, αλλά επιδιώκει το “division”. Να το πω και με το όνομά του όπως αρέσκονται να λένε οι κρατούντες: επιδιώκει τη «διχοτόμηση»!
Παραδέχομαι ότι δεν γνωρίζω αλλά ρωτώ: υπάρχει ένα κάποιο ψήφισμα, θέση ή τοποθέτηση της Κυπροβουλής αντίστοιχο με το πρόσφατο ψήφισμα της Ευρωβουλής; Παλαιότερα ίσως να υπήρχε. Να υπήρχε, δηλαδή, μια τοποθέτηση της Κυπροβουλής αναφορικά με τις αρχές που πρέπει να διέπουν μία λύση. Και ότι μια τέτοια λύση δεν νοείται με την παραμονή του τουρκικού (αμερικανικονατοϊκού) κατοχικού στρατού και του αποικιακού συστήματος εγγυήσεων. Πάντως δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή μου να έχει τοποθετηθεί η κυπριακή βουλή επί τούτου. Ούτε και αποτολμά να το πράξει. Από τη δική μας βουλή λείπει η βούληση να τοποθετηθεί σε ένα τέτοιο ζήτημα.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κύπρου, κ. Στεφάνου, τοποθετήθηκε πάνω στο ψήφισμα των ευρωβουλευτών. Δήλωσε: «Το ψήφισμα αποτελεί ακόμη ένα τεκμήριο ότι η Τουρκία κάθε άλλο παρά αποενοχοποιημένη είναι και ότι δήθεν βρίσκεται ένα βήμα μπροστά στο Κυπριακό» Πάρα κάτω; Δεν υπάρχει πάρα κάτω. Μέχρι εκεί φθάνει η πολιτική μας, η τακτική μας και η στρατηγική μας.
«Παρακάτω», θα αρχίσουν οι ενοχλήσεις. Ενοχλείται ο Ερντογάν που κατακεραύνωσε το ευρωκοινοβούλιο. Το αποκάλεσε «τυφλό», αυτός που τα βλέπει όλα και του οποίου ένα μεγάλο μέρος των οπαδών του, δικαιολογημένα, αποκαλούν «προφήτη» στην Τουρκία. Ενοχλούνται οι ανθύπατοι των δύο μεγάλων πρεσβειών γιατί τους «δένονται» τα χέρια και δεν «μπορούν» να «βοηθήσουν». Ενοχλείται η «διεθνής κοινότητα» που δεν μπορεί να υλοποιήσει το «πραγματικό» της ενδιαφέρον για το “reunification”. Ενοχλείται η αμερικανική δεξιά της Κύπρου. Ενοχλείται και η αμερικανική αριστερά της Κύπρου. Ενοχλούνται οι πρόθυμοι διανοούμενοι και οι αυλικοί της εξουσίας. Ενοχλείται η υπερ-εργολαβική κυβερνητική-μη-κυβερνητική οργάνωση PRIO, που δρα στην Κύπρο ανενόχλητα, χρηματοδοτώντας τη μια μελέτη πάνω στην άλλη (μία εκ των οποίων έβγαλε το κυπριακό κτηματολόγιο, άκουσον άκουσον, αναξιόπιστο), αλλά που μέχρι στιγμής δεν έχει βγάλει καμία μελέτη για τις οικονομικές συνέπειες της κατοχικής παρουσίας του τουρκικού στρατού στην Κύπρο. Πόσα θα κέρδιζε, για παράδειγμα στην Κύπρο ετησίως το κάθε νοικοκυριό, αν έφευγε ο κατοχικός στρατός;
Όσοι λοιπόν επιθυμείτε το “reunification”, όσοι δεν θέλετε το “division”, όσοι θέλετε να συνεχίσει να «αγωνιά» ο διεθνής παράγοντας και να εκφράζει την σφοδρή του επιθυμία και το «πραγματικό» του ενδιαφέρον, όπως διαβεβαιώνει off the record τους ημέτερους ο Εγγλέζος ανθύπατος με κάθε ευκαιρία, μην ασχολείστε με τα «παρακάτω». Αλλιώς τοποθετηθείτε ξεκάθαρα. Βγείτε και πέστε το. Θέλετε τη διχοτόμηση και όχι το “reunification” του τόπου.
Athens Time
