Η Ελλάδα τούτες τις έσχατες ημέρες της παγκοσμιοποίησης δέχεται τον πιο βρώμικο πόλεμο που έχει δεχθεί ποτέ στην ιστορία της. Έναν ακήρυχτο πόλεμο φθοράς που έχει κυριεύσει την κοινωνία μας με στόχο την εξουδετέρωση των στρατηγικών πλεονεκτημάτων αμύνης της Πατρίδος μας. Τα πλεονεκτήματα αυτά αντικατοπτρίζονται στις αξίες και τις παραδόσεις της φυλής μας. Αιχμή του δόρατος αποτελεί η αφοσίωση των Ελλήνων στα εφόδια της ψυχής. Η Πίστη μας που είναι πιο δυνατή και από τη φωτιά κάνοντας κάστρο άπαρτο την Ελλάδα και βασιλιά μας τον ίδιο τον Θεό.
Πας μη Έλλην Βάρβαρος λέγανε οι πάντοτε πιστοί και ρωμαλέοι προπάτορές μας. Είχαν απόλυτο δίκιο διότι όταν οι πρόγονοι των «μεγάλων» της εποχής μας βαδίζανε στο χτίσιμο και την επέκταση των καταυλισμών που ονόμαζαν τάχα πολιτείες με βάση το ένστικτο και τους σκοπούς άλλων σκοτεινών πάντοτε υπάρξεων, οι δικοί μας χτίζανε τις πολιτείες και τις πλατύνανε με τον πολιτισμό και το ατσάλι μα με το βλέμμα ψηλά και το ανάστημα όρθιο.
Με τον πολιτισμό οι Έλληνες ριζώσανε στις συνειδήσεις των ελεύθερων ανθρώπων και μάθανε στους βάρβαρους τι εστί πολιτεία που ζυμώνει την πέτρα με την εργασία και τη δύναμη του νου αντάμα με τη δύναμη του σώματος, σχηματοποιώντας ιερούς τόπους και προμαχώνες ανυπέρβλητους που τους ορίσαμε στο όνομα του πολιτισμού. Με το ατσάλι ο πολιτισμός έγινε Καστροπολιτεία και η Καστροπολιτεία Αυτοκρατορία και Κοσμοκρατορία με το παράστημα του Όρθιου Έλληνα. Και με το βλέμμα ψηλά ατενίζουμε το Θεό ευχαριστώντας τον που μας έκαμε την ύψιστη Τιμή να είμαστε από ψηλή γενιά και απόστολοι των μεγάλων μηνυμάτων Του. Σωστοί Έλληνες, άξιοι Μαχητές του Φωτός.
Αν θέλουμε να μείνουμε Έθνος Ζωντανό, τότε θα ψάξουμε τη δύναμη του παλέματος και της δημιουργίας πάλι μέσα μας. Γιατί με τον καιρό τον πολύ στην δούλεψη αχρείων τυχοδιωκτών, αφήσαμε την φλόγα του Ελληνισμού ατροφική να τρεμοσβήνει. Περάσανε πολλές και βαριές οι σκιές από κοντά μας, αλλά αδιαφορήσαμε, γιατί δεν είχε ακόμη μπει η αρρώστια του νεοταξισμού επάνω στο δικό μας το κορμί τάχα.
Όμως προηγουμένως η ίδια αυτή αρρώστια είχε ισοπεδώσει τη γειτονιά μας ολόγυρα από τα σύνορά μας. Αλλά εμείς πιστέψαμε πως δεν θα μας επισκεφτεί. Κι ας είχαμε προηγουμένως, όχι πολλά χρόνια πίσω, χάσει μια ολάκερη βυζαντινή αυτοκρατορία εγκαταλείποντας πίσω ελληνικά εδάφη και ελληνικές ψυχές, σκλαβωμένα όλα στα αθύρματα του δυνάστη που τώρα εξαγοράζει την λευτεριά μας. Τα παθήματά μας ήρθαν γιατί μυαλό δεν βάλαμε και διώξαμε την Πίστη την ελληνική που χρόνια μας θρέφει. Η αλαζονεία και η εξαχρείωση μπήκαν από της Κερκόπορτας το μεγάλο κενό διαπερνώντας τα τείχη και δεν μας εγκατέλειψαν ποτέ.
Όμως για καλή μας τύχη δεν εγκατέλειψαν την Ελληνική Καστροπολιτεία στα δεσμά της και οι Φρουροί της Πίστης που βάσταξαν το Ελληνικό Αίμα καθάριο με την συνείδηση σιμά στον Πατέρα Θεό. Οι Ήρωες της Φυλής που κάνανε τον Ηρωισμό συνώνυμο με τον Ελληνισμό παλέψανε και παλεύουνε ακόμη κι όταν οι αλαζόνες και εξαχρειωμένοι ελληνόφωνοι δικάζανε τον Κολοκοτρώνη παλαιότερα και τους οϋκάδες στις μέρες μας, αφού τρέμουνε και μισούν μαζί την στολή του Έλληνα Στρατιώτη όπως ο διάβολος το λιβάνι. Γιατί ο Έλληνας Στρατιώτης και ο Εθνικιστής που δεν μαντρώνονται στο Σύστημα έχουν μέσα τους ακατάλυτη Πίστη στα πεπρωμένα της Ελληνικής Φυλής. Με πρώτο πεπρωμένο αυτό του Ηγέτη Ταγού της οικουμένης κι όχι του ουραγού των βαρβάρων.
Τα χρόνια της ψευτοδημοκρατίας των προσκυνημένων, τραχιά και άγονα μαζί, πήραν κάτω από τον νεοταξικό οδοστρωτήρα την ελληνική γλώσσα που την απλοποίησαν και την κάνανε τάχα πιο προσιτή στα παιδιά μας, παστρικιά δυτική κι όχι πλέον δική μας λαλιά. Αλλά πάλι δεν βάλαμε μυαλό γιατί το κακό πριόνιζε την Πίστη μας αλλά δεν είχε ακουμπήσει ακόμη το τραπέζι, τη στέγη και τη γη του δικού μας μικρόκοσμου.
Και στη συνέχεια η γάγγραινα των άπιστων εσωτερικών βαρβάρων και των «περιούσιων» εκφραστών της παγκόσμιας διακυβέρνησης πιάσανε την Θρησκεία. Ζητήσανε να κατεβάσουμε τα σύμβολα της Ορθοδοξίας από τους δημόσιους χώρους, να αποβάλλουμε το Θεό από τα σχολεία μας ακόμη, να αλλάξουμε χαρτιά και διατυπώσεις ελπίζοντας πως θα φτάσουμε να αποδεχτούμε τον δικό τους θεοποιημένο και σάπιο εαυτό. Και μας βρήκανε πάλι μπόσικους. Μας ζητήσανε να δώσουμε μαζί με τα σκλαβωμένα και τα έως τώρα λεύτερα εδάφη σε Μακεδονία, Θράκη, Ήπειρο, νησιά. Και κωλυσιεργήσαμε. Και τώρα θωρώντας μας για άπιστους μας λένε να δώσουμε την Ελλάδα για να ζήσουμε με μια λαιμαριά στο λαιμό.
Αλλά για τον Εθνικοκοινωνισμό μας ο Έλληνας είναι πάντοτε ο Πιστός Στρατιώτης που παίρνει δύναμη από τα νάματα της Φυλής μας, ικανός να σκορπίσει τα σκότη με την ακοίμητη φλόγα της Αιώνιας και Μεγάλης Ελλάδος. Τώρα πλέον περνάμε με επαναστατική ορμή στην Εθνική Αντεπίθεση να καθαρίσουμε τον οίκο μας και να ξαναγίνουμε κυρίαρχοι της Πατρίδος μας. Κυρίαρχοι της δικής μας Μεγάλης Ελλάδος.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com
http://karachalios-spiros.blogspot.com
21.1.12
agaphnos
Athens Time
