Για τον νόμο του Καστανίδη!

Τρεις λόγοι που μας ικανοποιεί το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο.

γράφει ο Δημήτρης Ζαφειρόπουλος

Όσο και αν ακούγεται παράδοξο, όταν πληροφορηθήκαμε την κατάθεση της πρότασης νόμου για το νέο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο,αισθανθήκαμε ικανοποίηση. Και αυτό το λέμε με πλήρη επίγνωση των διατάξεων που περιέχει αλλά και των αποτελεσμάτων που μπορεί να έχει στον αγώνα μας, καθώς διαθέτουμε το "προνόμιο" να είμαστε οι πρωταθλητές σε αυτή την χώρα στο θέμα των μηνύσεων, με βάση τον ήδη υπάρχοντα σχετικό νόμο. Είμαστε επίσης, ως εφημερίδα και η μοναδική που έχουμε καταδικαστεί με τον συγκεκριμένο αντιρατσιστικό νόμο. Γιατί λοιπόν να αισθανόμαστε ικανοποιημένοι για τον καινούριο και αυστηρότερο; Πριν εξηγήσουμε τους λόγους θέλουμε να πούμε ότι αυτή η πρόταση Καστανίδη έγινε για δύο σκοπούς. Πρώτον, για να εναρμονίσει το νομικό πλαίσιο της Ελλάδος με αυτό των υπολοίπων χωρών της ΕΕ αλλά και να εξευμενίσει το διεθνές εβραϊκό λόμπυ, μετά το σκάνδαλο κατ' αυτούς, της πανηγυρικής αθώωσης του Κωνσταντίνου Πλεύρη, για το γνωστό βιβλίο του "Εβραίοι, όλη η αλήθεια". Αυτό φαίνεται εξάλλου και από την προχειρότητα και την βιασύνη με την οποία έχει στηθεί, καθώς περιέχει πολλές νομικές αντιφάσεις αλλά και συγκρούεται σε ορισμένα σημεία με το Σύνταγμα της πατρίδας μας. Η ουσία όμως δεν βρίσκεται ούτε στους λόγους για τους οποίους έγινε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, ούτε και στο περιεχόμενό του. Αντίθετα, βρίσκεται στην δυναμική που έχει αποκτήσει το κίνημα των ιδεών μας και στην αποδοχή αυτών από την ελληνική κοινωνία. Γι' αυτό λοιπόν είμαστε περήφανοι και ικανοποιημένοι από την ύπαρξή του. Πρώτον, γιατί ακριβώς αποτελεί δικαίωση των αγώνων μας τόσα χρόνια ενάντια στο κύμα της λαθρομετανάστευσης που πλήττει την χώρα. Η ίδια η φύση και η λογική του νομοσχεδίου, δείχνει τον φόβο του συστήματος απέναντι στην δυναμική του αντιμεταναστευτικού λόγου και στην αποδοχή που έχει αυτός, από την μεγάλη πλειοηφία των Ελλήνων. Μία πλειοψηφία η οποία δεν ορίζεται από τους μέχρι τώρα κομματικούς και ιδεολογικούς περιορισμούς, αλλά τους διαπερνά κάθετα. Αυτή την δυναμική ακριβώς, ελπίζει ο εμπνευστής του νέου αντιρατσιστικού νόμου, να πολεμήσει ποινικοποιώντας την. Και γι' αυτό ακριβώς θα αποτύχει, καθώς ποτέ ένα γνήσιο λαϊκό και κοινωνικό αίτημα δεν μπορεί να κατασταλεί από κανέναν νόμο. Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι, είναι οι αντιδράσεις που θα προκαλέσει αυτός ο νόμος. Ήδη, χωρίς καν να έχει μπει στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής για επεξεργασία, πληθαίνουν οι φωνές οι οποίες αντιτίθενται σε αυτόν. Και αυτές δεν ανήκουν στον δικό μας περιορισμένο χώρο, αλλά επεκτείνονται σε ανθρώπους και καταστάσεις οι οποίοι θεωρητικά τουλάχιστον βρίσκονται απεναντί μας. Αριστεροί δημοσιογράφοι και συγγραφείς έχουν εκφραστεί δημόσια κατά των προθέσεων Καστανίδη, τονίζοντας την ανελευθερία που επιβάλλει το δημιούργημά του. Ακόμη και η συνήθως φοβική αστική δεξιά, άρχισε να εκφράζεται κατά αυτού του νομοσχεδίου, αποκαλώντας το νομικό τερατούργημα. Και είναι σημαντικό το ότι βουλευτές από δύο κόμματα που βρίσκονται στην Βουλή, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ έχουν από τώρα ταχθεί και εκφραστεί εναντίον του. Είναι λοιπόν μία ευκαιρία αυτός ο αντιρατσιστικός νόμος να δημιουργήσει ένα νέο κίνημα διαμαρτυρίας, το οποίο δεν θα περιορίζεται από ιδεολογικούς ή κομματικούς φραγμούς, αλλά θα διευρύνεται από την συνειδητοποίηση της ανάγκης για καταπολέμηση των σχεδίων που θέλουν να διαλύσουν την κοινωνία και την πατρίδα μας. Κάτι ανάλογο συνέβη με το βιβλίο της Ρεπούση αλλά και στην περίπτωση της φυλάκισης του δικού μας Δημήτρη Παπαγεωργίου. Ακόμη περισσότερο, ο συγκεκριμένος νόμος μας θυματοποιεί και είναι από τις λίγες φορές όπου οι εκφέροντες τον αντιμεταναστευτικό λόγο, "κινδυνεύουν" να παρουσιαστούν στην κοινωνία από θύτες κακόμοιρων μεταναστών, ως θύματα μιας ανελεύθερης λογικής. Ο τρίτος και σημαντικότερος ίσως λόγος για να μας ικανοποιεί η ποινικοποίηση των ιδεών μας, είναι ότι μας δίνεται η ευκαιρία να βρούμε ένα καινούριο πεδίο μάχης και μία καινούρια σημαία στους αγώνες μας. Σε μία περίοδο όπου η θεματική της πολιτικής έχει περιοριστεί σε οικονομικούς όρους, στους οποίους δυστυχώς δεν έχουμε καταφέρει μέχρι τώρα να εκφέρουμε μια ρεαλιστική πρόταση συνολικά ως κίνημα και όχι ως μεμονωμένες περιπτώσεις, μπορούμε πλέον να φέρουμε στο πολιτικό σκηνικό ένα ζήτημα που ευαισθητοποιεί την κοινωνία. Αυτό της αντίθεσης στην λαθρομετανάστευση και στα παράγωγά της. Της πολυπολιτισμικότητας και του πολυπολιτισμού που θέλουν με το ζόρι να επιβάλλουν στην πατρίδα μας, κάνοντάς την και σε αυτό τον τομέα ένα πειραματόζωο για ολόκληρη την Ευρώπη. Ο κ. Καστανίδης μας δίνει μια υπέροχη ευκαιρία να τον πολεμήσουμε, τον ίδιο και την νεοταξιτική λογική του, με ίσους όρους. Θα μπορούσα δε να πώ κλείνοντας, ότι μας προσφέρει και μία μοναδική ευκαιρία. Το να απαλλάξει το κίνημά μας, από όλους τους γραφικούς και τους τυχοδιώκτες που μέχρι σήμερα λιμνάζουν σε αυτό. Να μας απαλλάξει από όλους αυτούς που μέσα από την ανωνυμία το μόνο που κάνουν είναι να εκφράζουν την ανοησία τους και στα μάτια του κόσμου να μας κάνουν να ταυτιζόμαστε μαζί τους. Γιατί αυτοί οι γραφικοί είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία και δειλοί, οπότε είναι οι πρώτοι που θα φροντίσουν να εξαφανιστούν απαλλάσσοντάς μας από την μιζέρια, τον σεχταρισμό και την χομπίστικη πολλές φορές συμπεριφορά τους. Ευχαριστούμε λοιπόν τον κ. Καστανίδη για όλα αυτά που κάνει για τις ιδέες μας, βοηθώντας τις, άθελά του, να γίνουν πιο δυνατές, περισσότερο δημιουργικές και κυρίως πιο εύπεπτες στην κοινωνία.
www.elkosmos.gr 

Read the rest of this entry »

Τον λαό ποιός θα τον προστατεύσει από τους κακοποιούς!

Αστυνομικοί “φιλιππινέζες” και “μπάτλερ”

Η εγκληματικότητα βρίσκεται σε έξαρση, αστυνομικοί μάχονται με αδίστακτους εγκληματίες, υπάρχουν όμως δεκάδες άνδρες της ΕΛ.ΑΣ, που έχουν τοποθετηθεί στη φύλαξη υψηλών προσώπων, και οι πολιτικοί τους χρησιμοποιούν ως «φιλιππινέζες».

Όπως αποκαλύπτει το Πρώτο Θέμα ο πρώην υπουργός Παιδείας και νυν τομεάρχης της ΝΔ Άρης Σπηλιωτόπουλος χρησιμοποιεί έναν από τους δυο αστυνομικούς, που έχει στη διάθεσή του, για να κουβαλάει τα ψώνια από το σουπερμάρκετ.
Σε φωτογραφία, που «τράβηξε» η εφημερίδα το προηγούμενο Σάββατο, ο υπαστυνόμος Β’ Κ.Ρ, που είναι εδώ και χρόνια «σκιά» του πρώην υπουργού, εμφανίζεται να κρατά τσάντες από το σούπερ μάρκετ έξω από το σπίτι του κ. Σπηλιωτόπουλου στο Κολωνάκι.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο τομεάρχης παιδείας της ΝΔ διαθέτει οικιακή βοηθό για τις δουλειές του σπιτιού, ωστόσο, επέλεξε να στείλει τον αστυνομικό για ψώνια.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ ρόλο «μπάτλερ» έχει αποδώσει στον αστυνομικό, που έχει αναλάβει τη φύλαξή του, και ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας.

Ο αστυνομικός εμφανίζεται σε φωτογραφία την προηγούμενη Τρίτη να κρατά την ομπρέλα για να μην βραχεί ο κ. Τσίπρας.

Read the rest of this entry »

Το site της μαμάς!

Γέμισε διαφημιση το ανύπαρκτο site της Μάργαρετ Παπανδρέου!

Σημειώστε ότι το site δεν φιλοξενείται σε ελληνικό hosting (.gr) ! Ο Ο.Π.Α.Π. πολλές φορές έχει ξεκαθαρίσει στις εταιρείες επικοινωνίας, ότι βάζει διαφήμιση μόνο σε .gr. Τι έγινε λοιπόν εδώ;
Πόσο διαφήμιση κρατική μπορεί να έχει ένα site που που στην Alexa έχει σειρά παγκοσμίως 1.900.000 και Πανελλαδικά 6.028; Και όμως το site της "βασιλομήτορος" Μargaret (όπως..
αποκαλύπτει σήμερα η εφημερίδα Δημοκρατία), το http://www.kede.org/ - δηλαδή τοΚέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη (ΚΕΔΕ) είναι τίγκα στην διαφήμιση με πρώτο και καλύτερο τον ΟΠΑΠ!! Τυχαίο; Δεν νομίζω..... Πάντως επί του θέματος ήδη πριν από μερικές ημέρες είχε αναφερθεί και το antinews από το οποιο ξεκίνησε και η συγκεκριμένη σοβαρή αποκάλυψη!

Πηγή: http://online-pressblog.blogspot.com/2011/03/site-margaret-alexa-1911320.html

(Κάντε κλικ επάνω στο δημοσίευμα για να το διαβάσετε)

taxalia

Read the rest of this entry »

Ο μεγάλος Έλληνας Εθνικιστής!

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ!

ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ.
Πολιτισμός Και Κουλτούρα.
Ο Ελληνικός Πολιτισμός.

Τα συμπεράσματα και η διαπίστωση του Ίωνος είναι ότι ο πολιτισμός είναι συνυφασμένος, είναι ταυτισμένος με τον Ελληνισμό. «Τόσοι αιώνες πολιτισμός μπήκε πια στο αίμα και στα νεύρα του Ελληνικού λαού, μπήκε ως τα κόκκαλα του κορμιού του. Ό σκελετός, τα νεύρα και το αίμα του Έλληνα είναι παλιά και πολιτισμένα. Και τούτο είναι και η δύναμη και η αδυναμία της φυλής.
Η σύγχρονη Κοινωνιολογία ασχολείται συστηματικά και εκτεταμένα με τον «πολιτισμό» (τεχνικό και πνευματικό) και ειδικότερα με την «κουλτούρα», πού εκφράζει τον πνευματικό πολιτισμό και περιλαμβάνει τα δημιουργήματα της ανθρώπινης διανόησης και τέχνης, σε όλες της τις μορφές.
Ό Ίων δίνει μία ξεχωριστή πνευματικότητα στον πολιτισμό και υπογραμμίζει ένα βασικό χαρακτηριστικό του, που είναι το πλάσιμο εξαιρετικών, ανωτέρων ανθρώπων. Γράφει:

«Πολιτισμός δεν είναι μόνο κοινότητα σκέψης, αίσθησης και θέλησης, παρά και βάση για να υψωθεί επάνω ο ανώτερο είδος των ανθρώπων, οι εξαιρετικοί ανθοί, οι μεγάλοι άνδρες σε κάθε λογής ανθρώπινη ικανότητα. Έχει την αξιοσύνη ο πολιτισμός να πλάση τους εξαιρετικούς ανθρώπους, πού περιέχουν και αντιπροσωπεύουν όλες τις ιδιότητες και ικανότητες του πολιτισμού και του έθνους που τους εγέννησε» (*1).

Περιγράφοντας το περιεχόμενο και την έκταση της έννοιας «πολιτισμός» δείχνει καθαρά ότι σ' αυτή δίνει περισσότερο ηθικό-πνευματικό περιεχόμενο:
«Του πολιτισμού τα κύρια παρακλάδια λογαριάζονται,οι τέχνες, οι επιστήμες, οι φιλοσοφίες, κάποια θρησκεία και κάποια ηθική. Και όλα αυτά μαζί ή το καθένα ξέχωρα υψώνουν τον άνθρωπο από πάνω από τις πατρίδες, όσο και να βρίσκονται θεμελιωμένα όλα σε κάποια πατρίδα, σαν παρακλάδια του πολιτισμού, πού κι' αυτός έχει πατρίδα» (*2).

Ό Ίων πίστευε ότι οι πολιτισμοί είναι συνδεδεμένοι με τα έθνη, είναι δημιουργήματα τους και επομένως οι πολιτισμοί είναι εθνικοί:
«Πολιτισμούς γεννούν τα έθνη και αυτά μονάχα. Και αυτή είναι η αξιοσύνη τους ή μεγάλη. Όσα δείχνονται άξια να γεννούν πολιτισμούς είναι σημαντικά στον κόσμο, αξίζουν να ζουν και να προκόβουν. Τα άλλα χρησιμεύουν μονάχα για δούλοι, για πάτημα, είναι οι σκλάβοι των πολιτισμένων, το υποπόδιο των ποδιών τους για να ανεβούν αυτά» (*3).

Υπάρχουν έθνη-δημιουργοί πολιτισμών και έθνη-δέκτες ξένων πολιτισμών ή και ανίκανα ακόμα και γι' αυτό:

«Δε φτάνει όμως να είναι ένα έθνος πολιτισμένο, πρέπει κιόλας να είναι πολιτισμένο από δικό του πολιτισμό. Βέβαια, κάθε πολιτισμός, όσο πρωτότυπος και αν φαίνεται, βρίσκεται στ' αλήθεια, επηρεασμένος είτε από ξένους πολιτισμούς, είτε από παλιότερους, γεννημένους κι' αυτούς από το ίδιο έθνος ή και από τα δύο μαζί. Άλλο όμως επηρεασμένος από ξένους και άλλο ξένος πολιτισμός μεταφυτεμένος σ' ένα έθνος. Είναι έθνη που δεν μπορούν να δημιουργήσουν πολιτισμούς, παρά μόνο δέχονται ξενοφερμένους και τους διαστρέφουν κατά το φυσικό τους.
Είναι κι άλλα που μήτε αυτό δύνονται να καταφέρουν, δε χωνεύουν καν τους πολιτισμούς. Μα βρίσκονται και τέτοια έθνη, που όλοι οι ξένοι και παλιότεροι πολιτισμοί αφομοιώνονται μέσα τους και γίνονται αφορμή για να προχωρήσουν πάρα πέρα, στυλοβάτης για να υψωθούν, σπορά για να καρπίσουν αυτά και να γεννοβολήσουν το δικό τους, το γνήσιο πολιτισμό τους. Γι αυτά τα έθνη ο πολιτισμός δεν πάρθηκε άπ' άλλου, παρά είναι καρπός εντόπιος, δεν είναι πολιτισμός απ’ έξω, αλλά από μέσα, όχι μπασμένος από ξένους τόπους και έθνη, παρά από τα τρίσβαθα των σωθικών τους βγαλμένος» (*4)...

Ποια στοιχεία συνθέτουν ένα πολιτισμό;

«Για να γεννηθεί πολιτισμός χρειάζεται τόπος, χρόνος και άνθρωποι μαζωμένοι και συνθεμένοι σε έθνος. Οι πολιτισμοί γεννιούνται ο καθένας σε κάποια εποχή και σε κάποιο έθνος. Έξω απ αυτά δεν μπορεί να σταθεί πολιτισμός. Όσο για τον "κοσμοπολιτισμό", είναι το αποσταμένο αποσπόρι του κάθε πολιτισμού» (*5)    

Ο όρος «κουλτούρα» που σήμερα χρησιμοποιείται για την απόδοση του πνευματικού πολιτισμού, δεν ήταν άγνωστος στον Ίωνα. Τον χρησιμοποιεί στην ξενική του έκδοση (culture) όπως αναφέραμε, γιατί πραγματικά είναι ξενοφερμένος, σαν επικεφαλίδα ενός σημειώματος του. Αλλά στο κείμενο χρησιμοποιεί τους όρους «πολιτισμός» και «πολιτισμένος».
Ό Ίων ιδιαίτερα και ειδικότερα ασχολήθηκε με τον Ελληνικό Πολιτισμό, στον όποιο αφιέρωσε ένα ομότιτλο βιβλίο του. Συγκρίνοντας τους άλλους πολιτισμούς της αρχαιότητας (ινδικό, φοινικικό, αιγυπτιακό, κινεζικό) με τον ελληνικό, καταλήγει στο ότι:   

     .

«Κανένας πολιτισμός δεν έφτασε ψηλότερα από τον Ελληνικό ούτε θα φτάσει. Οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι άνθρωποι και οι τέλειοι. Αυτοί πρώτοι παράστησαν τον άνθρωπο τέλεια... Οι Έλληνες από εξαιρετική αγάπη για τον άνθρωπο έπλασαν τον άνθρωπο. Και ύστερα, οι άλλοι πολιτισμοί δεν κάνουν τίποτε άλλο, παρά να τον ξαναπλάθουν» (*6).

Οι Έλληνες δημιούργησαν τον Αιγαιακό πολιτισμό, τον (κλασικό) ελληνικό πολιτισμό, τον ελληνιστικό πολιτισμό, το βυζαντινό πολιτισμό.

«Τόσοι αιώνες πολιτισμός μπήκε πια στο αίμα και στα νεύρα τού ελληνικού λαού, εμπότισε ως και τα κόκκαλα του κορμιού του και το μεδούλι των κοκκάλων... Οι Έλληνες λοιπόν είναι δουλεμένοι από τους πολλούς παλιώτερους πολιτισμούς, που πέρασαν απάνω τους, πολιτισμούς, πού με την ίδια τους ιδιοφυΐα αυτοί τούς έπλασαν» (*7).

Έτσι ξεπήδησε και ο νεοελληνικός πολιτισμός.

«Τα πρώτα κύματα του νεοελληνικού πολιτισμού δειλά-δειλά άρχισαν να ξεχύνωνται από τον καιρό των Κομνηνών και των Παλαιολόγων, μα δεν επρόλαβαν καλά-καλά να φανερωθούν τα σημάδια του και πλάκωσε ο τούρκος. Αν δεν ερχόταν ο τούρκος να μας πνίξει, έβαζε πλώρη η φυλή κατά έναν καινούργιο πολιτισμό και ο ξαναγεννημός, που θαμποχάραζε στην ψυχή του έθνους από τον καιρό των τελευταίων αυτοκρατόρων, θα έπαιρνε δρόμο, θα κόρωνε και λίγο νωρίτερα ή αργότερα από την Ιταλία ή και μαζί της, θα άνθιζε τρανός και στην ελληνική Ανατολή. Όμως, όπου πατήσει τούρκου ποδάρι, το είπαν και άλλοι, όχι λουλούδι, μα ουδέ χορτάρι φυτρώνει. Το έθνος καταπλακωμένο καθώς ήταν από βαρβάρους, δεν μπορούσε να δημιουργήσει άλλο από μιαν επανάσταση. Έπρεπε να δούλεψη ή στενοχώρια τόσο, ώστε να αποζητήσει το έθνος την πολιτική του ανεξαρτησία πρώτα για να ξανανοίξει το δρόμο του και να δημιουργήσει κάτι. Αργοπόρησε λοιπόν στην Ελλάδα ο ξαναγεννημός (αναγέννηση), πού στη Δύση εφούντωσε από τον 14ο ως τον 17ο αιώνα και πού είχε αρχίσει να σκάει πρώτα στην Ανατολή στο 13ο επάνω-κάτω. Δύο παράδοσες μας κληροδότησε ό βυζαντινός πολιτισμός, μια τη σχολαστική λογιώτατη και μια τη λαϊκή δημοτική. Αυτή η δεύτερη παράδοση είναι ο έσωτερικότερος και γνησιότερος κρίκος, που μας συνεδένει με τους παλιότερους ελληνικούς πολιτισμούς όλους» (*8) .

Και πλέκει γι' ακόμα μια φορά το εγκώμιο της δημοτικής μας παράδοσης που τη θεωρεί βάθρο όλων των ελληνικών πολιτισμών.

«Ο χυμός του δέντρου είναι η δημοτική παράδοση. Αυτή έχει την αρχή της πολύ πριν δημιουργήσει κανέναν πολιτισμό η ελληνική φυλή και είναι η ζωντανή πηγή κάθε πολιτισμού ελληνικού από τότε, πού πλάστηκε ο Έλληνας στα ελληνικά τα χώματα, ως τότε πού θα λείψει από το πρόσωπο της γης. Είναι σαν ένα ζεστό ρεύμα ζωής, πού περνά αιώνες τώρα στα κατάβαθα της ψυχής των Ελλήνων και βαστά με την αιώνια ροή του την ενότητα ή ομοιότητα της μορφής της. Είναι αυτή η ίδια η ψυχή των Ελλήνων και αντιδρά στην παραμόρφωση, που κάθε τόσο εξωτερικές επιρροές πολεμούν να της καθίσουν. Είναι η ίδια η ψυχή των Ελλήνων και δέχεται από τις εξωτερικές επιρροές ότι μπορεί να αφομοίωση και απωθεί ότι της είναι αληθινά ξένο και θα χαλούσε την αρχική μορφή της. Σα θηλυκή που είναι, βρίσκεται πάντα έτοιμη να δεχτή το φέλιασμα (ενσωμάτωση κομματιών) των πολιτισμών, παλιών και νέων, απ' όπου κι αν έρχονται. Μα σαν αρσενική πάλι πού είναι, αντιδρά και βγάζει κάτι δικό της, μεταμορφώνοντας τα ξένα στοιχεία που δέχτηκε» (*9).

1: Ελληνικός Πολιτισμός σελ. 86
2: ο.π. σελ. 85
3: ο.π. σελ. 40
4: ο.π. σελ. 40-1
5: ο.π. σελ. 85
6: Ο Ελληνισμός μου και οι Έλληνες σελ. 146
7: Ελληνικός Πολιτισμός σελ. 45-6
8: ο.π. σελ. 46-7
9: ο.π. σελ. 47-8

πηγή

Read the rest of this entry »

Μία άποψη για την νίκη του Γιώργου!

Οι Βρυξέλλες έδωσαν αέρα στο καθεστώς…

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου.
Ο Γιώργος τα κατάφερε και το καθεστώς έχει κάθε λόγο να νοιώθει ανακουφισμένο. Η πρώτη φάση του «ελληνικού πειράματος» ολοκληρώθηκε με οδυνηρά οικονομικά αποτελέσματα, αλλά εξέχοντα πολιτικά. Το καθεστώς που παρέδωσε την διακυβέρνηση της χώρας σε ένα αδιαμόρφωτο ακόμη ως προς την τελική θεσμική του υπόσταση υπερεθνικό κέντρο, δεν πρόκειται να βγει από τον αναπνευστήρα στον οποίον το έχουν τοποθετήσει οι αλλοδαποί πάτρωνές του. Χθες στις Βρυξέλλες, το καθεστώς στην Ελλάδα που δομεί η πολιτικο-επιχειρηματική τάξη, έλαβε παράταση ζωής. Η χώρα δεν θα καταρρεύσει, αλλά η κοινωνία θα συνεχίσει να πορεύεται στο τούνελ της φτωχοποίησης, η οποία θα αντιστοιχεί και θα αντανακλά τον βαθμό και την πολιτικο-οικονομική διάσταση της πτώχευσης του κράτους.
Ο Γιώργος Παπανδρέου το μόνο πράγμα που διαπραγματεύθηκε τελικά ήταν η χώρα να μην κηρύξει στάση πληρωμών αμέσως. Οι εταίροι μας έδωσαν ....

χρόνο στο πολιτικό σύστημα της Ελλάδας να ανασυγκροτηθεί, δεσμευόμενο ότι από εδώ και στο εξής η χώρα θα υπαχθεί ολοκληρωτικά και αδιαπραγμάτευτα σ’ ένα πακέτο ρυθμίσεων, το οποίο θα ορίζεται από το περίφημο Σύμφωνο για το ευρώ και την ανταγωνιστικότητα στην ΕΕ. Η κατ’ επίφαση ονομαζόμενη ελληνική κυβέρνηση δέχτηκε, ή αν θέλετε πέτυχε, να ανταλλάξει την αυτοκυβέρνηση της Ελλάδας με μείωση των επιτοκίων δανεισμού της χώρας από τον προσωρινό μηχανισμό κατά μία μονάδα και την επιμήκυνση των χρονικών ορίων απόσβεσης των δανείων στα 7,5 χρόνια.

Στην πραγματικότητα η «διευκόλυνση» αυτή της παραχωρήθηκε αφού βεβαιώθηκαν οι πάντες στην ΕΕ ότι η πολιτική του μνημονίου απέτυχε και ότι εάν δεν υπήρχε αυτή η διευθέτηση τότε η Ελλάδα θα αναγκαζόταν να κηρύξει στάση πληρωμών πριν από την τυπική λήξη του αρχικού μνημονίου. Με άλλα λόγια, η ΕΕ δέχτηκε αυτό που από την πρώτη στιγμή γράφαμε, ότι οι όροι του δανεισμού από την τρόικα φέρνουν την στάση πληρωμών πιο κοντά και ασφαλώς πιο επώδυνα για τα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας και της χώρας. Την ίδια εκτίμηση έκαναν σίγουρα και κάνουν και οι χρηματαγορές. Μετά από συνεννόηση, λοιπόν, των ΗΠΑ με την Γερμανία δόθηκε στο πολιτικό σύστημα λίγος ακόμη αέρας ώστε να πετύχει με την παράλληλη αναδιάρθρωσή του, την όσο το δυνατόν ομαλότερη φτωχοποίηση της κοινωνίας και τη νομιμοποίηση ενός πολιτικού πακέτου οικονομικών μέτρων και ευρύτερων διοικητικών σχέσεων που θα ρυθμίζουν από δω και πέρα την αγορά, την εθνική ταυτότητα και το εθνικό συμφέρον της Ελλάδας.
Από δω και στο εξής οι πολιτικές διεργασίες θα επιταχυνθούν στο εσωτερικό της χώρας έτσι ώστε, με ή χωρίς μία μεταβατική κυβέρνηση, να οδηγηθούμε τα επόμενα χρόνια σε ένα εντελώς διαφορετικό πολιτικό σύστημα, υπό εντελώς διαφορετικούς και ανελαστικούς όρους εξάρτησης από την Γερμανία και τις ΗΠΑ. Είναι εύλογο ότι η οποιαδήποτε μελλοντική σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των δύο αυτών παραγόντων θα προκαλεί αναταραχή στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό και θα οδηγεί σε επί μέρους διευθετήσεις. Η Ελλάδα έτσι θα συνεχίσει να αποτελεί το βασικό πεδίο αναμέτρησης συμφερόντων που αγωνίζονται αυτήν την περίοδο να ορίσουν την παγκοσμιοποίηση σύμφωνα με το δικό τους συμφέρον. Το καθεστώς στην χώρα μας σώθηκε, προσφέροντας ως αντάλλαγμα την ευημερία και την πρόοδο των δύο τρίτων της κοινωνίας. Το κοινωνικό μοντέλο της χώρας και το αντίστοιχο αναπτυξιακό θα προσαρμοστούν στις ανάγκες αυξημένης ανταγωνιστικότητας της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης.
Αυτό προσπαθήσαμε ευθύς εξαρχής να δείξουμε, επισημαίνοντας την ανάγκη οι αντικαθεστωτικές δυνάμεις να οργανωθούν και να αποτρέψουν αυτή την εξέλιξη, η οποία θα κρίνει το μέλλον της επόμενης γενιάς των Ελλήνων. Δυστυχώς η κοινωνία αιφνιδιάστηκε, η αριστερά επέδειξε είτε δραματική ανικανότητα και ανωριμότητα, είτε τραγικό αντικαπιταλιστικό δογματισμό και τα κινήματα επικεντρώθηκαν στον λεγόμενο εργασιασμό ή σε αντιδράσεις στις δραματικές αντιφάσεις της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης στην φάση της εσωτερικής υποτίμησης. Έτσι η κοινωνία εγκλωβίστηκε από την καθεστωτική πρακτική και ρητορεία, απονευρώθηκε και παρέμεινε στο επίπεδο διεκδίκησης δικαιωμάτων με παλαιό τρόπο, ή στην εκδήλωση συμπεριφορών μη-συμμόρφωσης και «απείθειας». Το κίνημα ανυπακοής ήταν μία απολύτως χρήσιμη κίνηση προσβολής της νομιμοποίησης ευρύτερα του καθεστώτος. Δεν θα μπορούσε, όμως, ποτέ να αποτελέσει από μόνο του στοιχείο μιας προοπτικής εναλλακτικής ηγεμονίας στην πατρίδα μας, κάτι που ήταν και παραμένει ζητούμενο. Προβλέπω σε λίγο το κίνημα αυτό να λάβει την μορφή ευρύτερης ανυπακοής εναντίον της ΕΕ, διασκεδάζοντας όμως στην πραγματικότητα το κυβερνητικό διακύβευμα στην Ελλάδα. Όπως παλαιά διασκεδαζόταν η καπιταλιστική εξέλιξη με την επίκληση κομμουνιστικών δογμάτων, έτσι τώρα θα διασκεδάζεται η παράδοση της χώρας σε ένα κέντρο ευρωπαϊκής διακυβέρνησης, το οποίο μέσω του «συμφώνου του ευρώ» θα οδηγήσει στην πλήρη αναθεώρηση της Συνθήκης του Μάαστριχτ εις βάρος της λαϊκής κυριαρχίας.
Την επόμενη περίοδο, αντί οι προοδευτικές δυνάμεις να συντονιστούν και να προσφέρουν μία λύση διακυβέρνησης της χώρας με αυτοκυβερνητικά κριτήρια, θα αναλωθούν σε έναν αγώνα γενικότερης αμφισβήτησης της ΕΕ και του καπιταλισμού. Με αυτόν τον τρόπο ορισμένοι πιστεύουν ότι η φτωχοποιούμενη ελληνική κοινωνία θα επαναστατικοποιηθεί, θα εξεγερθεί και θα διεκδικήσει την κυριαρχία της, την οποία το πολιτικό σύστημα παρέδωσε προσωρινά στην τρόικα και μονιμότερα στο νέο μηχανισμό πτώχευσης που διαμορφώνεται αυτήν την περίοδο στην Ένωση. Είναι και αυτό μια άποψη! Τελεολογικού χαρακτήρα, ολίγον αντιεπιστημονική που βιάζει την Ιστορία, αλλά τι να κάνουμε αυτά συμβαίνουν όταν κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί το εύρος της πολιτικής δράσης ως πρακτική και «μύθο» που συμβάλει καθοριστικά στην εξέλιξη των κοινωνιών. Ας αγωνιστούμε λοιπόν για την κατάρρευση των καπιταλιστικών σχέσεων και όχι για την συγκρότηση μιας προοδευτικής-αντικαθεστωτικής κυβέρνησης! Οι καπιταλιστικές σχέσεις θεωρούν κάποιοι ότι οδήγησαν την Ελλάδα στα σημερινά χάλια και όχι επιμέρους πρακτικές και επιλογές του καθεστώτος, του χρηματοπιστωτικού λόμπυ και αλλοδαπών-εθνικών συμφερόντων που διαγκωνίζονται για την κηδεμονία και τον έλεγχο της χώρας. Ασφαλώς όλα τα σύγχρονα κοινωνικά φαινόμενα και οικονομικά προβλήματα στον καπιταλισμό και στην πατριαρχία ανάγονται, αλλά ίσως θα έπρεπε οι «προοδευτικοί» να προβληματίζονται πού οδηγεί τούτη η προσέγγιση, μέσα από ένα «πέπλο άγνοιας» των ιδιαίτερων σχέσεων που ορίζουν και διαμορφώνουν τις πολιτικές αντιλήψεις, πεποιθήσεις, αξίες και κριτήρια στην ελληνική κοινωνία.
Όσο για εκείνους που θεωρούν ότι αυτήν την περίοδο στην χώρα γίνεται ένα είδος «επανάστασης από πάνω» και ότι ο φωτισμένος ηγέτης Γιώργος Παπανδρέου γκρεμίζει την παράγκα της διαφθοράς και της διαπλοκής που στήθηκε κατά την μεταπολίτευση, πολύ φοβάμαι πως ότι και να γράψω θα πάει χαράμι. Ετούτοι εκδηλώνουν έναν κυνικό δήθεν ρεαλισμό που αγνοεί την ρεαλιστικότητα του κράτους πατρωνίας, το οποίο επί τόσα χρόνια υπηρέτησε ο κ. Παπανδρέου και το κόμμα του, όπως και ο άλλος πόλος του δικομματισμού και το οποίο αναζητεί διέξοδο για να περισωθεί, ρίχνοντας στον Καιάδα, μαζί με τους φτωχότερους πελάτες και συγγενείς του, όλους όσοι δεν υπήρξαν ποτέ στοιχεία της καθεστωτικής δομής. Αυτοί δεν θα καταλάβουν ποτέ ότι τα επόμενα χρόνια το μεγάλο βάρος της φτωχοποίησης θα πέσει στους ώμους εκείνων που δεν ανήκουν σε όσους τα τρώγανε τόσα χρόνια μαζί, και σε κείνους που δεν υπήρξαν μέλη του πελατειακού μηχανισμού των καθεστωτικών πολιτικών φορέων. Η ανεργία πρωτίστως πλήττει τους μη πελάτες του καθεστώτος και των κομμάτων του. Οι φορείς της κεντροαριστεράς και κεντροδεξιάς στην Ελλάδα μοιάζει να συναινούν στην κατεδάφιση της παράγκας που οι ίδιοι έστησαν και συντήρησαν, αφού βεβαιώθηκαν ότι ήταν έτοιμη να πέσει και να τους πλακώσει. Την λύση για το νέο οικοδόμημα περιμένουν να την προδιαγράψουν οι αρχιτέκτονες της «ολοκληρωμένης οικονομικής πολιτικής» της ΕΕ. Οι Ιρλανδοί, ακόμη και χθες, έδειξαν ότι στα σχέδια για το δικό τους σπίτι θα πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν οι δικές τους ιδιαιτερότητες, ενώ το ελληνικό καθεστώς για το μόνο πράγμα που έδειξε να ενδιαφέρεται είναι η επιβίωσή του και όχι η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του κοινωνικού μοντέλου και της ανάπτυξης της χώρας. Έχω πολλούς λόγους να ντρέπομαι γι’ αυτήν την εξέλιξη και να απογοητεύομαι για την έλλειψη γενικότερης πολιτικής ωριμότητας στην ελληνική κοινωνία. Δεν κάναμε τίποτα για να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας, παρότι η κρίση βοήθησε να απομυθοποιηθεί ακόμη περισσότερο το καθεστώς. Τώρα οι μίζερες προσεγγίσεις δεν έχουν καμία θέση. Ήρθε η ώρα των διασκεδαστικών προσεγγίσεων για την μιζέρια της κοινωνίας τα επόμενα δέκα-δεκαπέντε χρόνια. Μην ανησυχείτε, οι διασκεδαστές είναι έτοιμοι!

Δυστυχώς, εάν κανείς αποφύγει τον λαϊκισμό κάθε μορφής, δεν μπορεί παρά να αποδεχτεί ότι δεν υπάρχει αισιόδοξο σενάριο για την επόμενη δεκαετία στην Ελλάδα, στον βαθμό που η χώρα δεν αυτοκυβερνηθεί και δεν προσδιορίσει το εθνικό της συμφέρον με ένα προοδευτικό και σύγχρονο τρόπο στο πλαίσιο αναδιάρθρωσης των σχέσεων στην ΕΕ και παγκοσμίως. Το καθεστώς στην Ελλάδα δεν είχε το δέμας, το κύρος και την διάθεση να διαπραγματευθεί την ταυτότητα της χώρας και την μοίρα της ελληνικής κοινωνίας. Οι αντικαθεστωτικοί εμφανίζονται μακριά νυχτωμένοι. Υπό αυτές τις συνθήκες ο γράφων αδυνατεί να συντάξει το ρέκβιεμ της ελληνικής κρίσης. Μην ξεχνάτε πάντως ότι το ζήτημα ήταν και παραμένει πολιτικό και όχι στενά οικονομικό και μόνον πολιτική λύση θα μπορούσε να υπάρξει. Ασφαλώς τα συστατικά στοιχεία του καθεστώτος έχουν πολλούς λόγους να επιχαίρουν για την εξέλιξη στην Ελληνική κρίση. Είναι ακόμη ζωντανοί! Μόνον που η κάθε τους «ανάσα» θα κοστίζει πλέον πολύ ακριβά στον κάθε Έλληνα
ΑΜΥΝΕΣΘΑΙ ΠΕΡΙ ΠΑΤΡΗΣ

Read the rest of this entry »

Δοξάστετον!!!!

Αυτή είναι η τραγική αλήθεια,που τα βοθροκάναλα σας παρουσιάζουν ως θρίαμβο.

Τεράστια νίκη Γιώργου. Νέα υποδούλωση της χώρας στο διηνεκές.

Απίστευτο. Δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό το οποίο ακριβώς είχαμε προβλέψει. Εξάλλου η προπαγάνδα τους έχει γίνει πολύ προβλέψιμη. Από μέρες λοιπόν τώρα, παρατηρούσαμε ότι η κυβέρνηση και όλος ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του καθεστώτος, παρουσίαζαν την όλη κατάσταση πολύ τραγική και τον πρωθυπουργό να δίνει τις «μάχες» του. Άλλωστε και ο ίδιος σε όλες τις δηλώσεις του, επαναλάμβανε συνεχώς τη φράση «θα δώσουμε τη μάχη». Το λέγαμε ότι αυτό μας βάζει σε υποψίες πως στο τέλος θα παρουσιάσουν την καταστροφή ως τεράστια νίκη.

Από το πρωϊ λοιπόν σήμερα, ξεκίνησαν τα παπαγαλάκια στα ΜΜΕ να παρουσιάζουν ως τεράστια νίκη του κ. Παπανδρέου, αυτά που...συμφωνήθηκαν μέχρι τις 2 τα ξημερώματα σήμερα στις Βρυξέλλες.

Τι συμφωνήθηκαν:
1) Να επιμηκυνθεί ο χρόνος αποπληρωμής του δανείου των 110 δις ΕΥΡΩ.
2) Να μειωθεί το επιτόκιο από 5,8% σε 4,8% και
3) Να δανείζεται η χώρα από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για να επαναγοράζει τα ομόλογα που λήγουν. Δηλαδή νέο χρέος με μεγαλύτερο επιτόκιο για εξόφληση του παλιού.
Υπάρχει και μια τέταρτη συμφωνία την οποία κάνουν γαργάρα. Την πώληση δημόσιας περιουσίας αξίας 50 δις ΕΥΡΩ, ως αντάλλαγμα για τα πιο πάνω..
Ποιες είναι οι συνέπειες:
1) Κερδίζουμε χρόνο, αλλά να τον κάνουμε τι;;
2) Διασώζεται προς το παρόν τα σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, το οποίο θα συνεχίσει να μας κυβερνά κανονικότατα, χωρίς να αλλάζει τίποτα.
3) Το χρέος των 110 δις μεγαλώνει. Απλά πολλαπλασιάστε τα χρόνια της επιμήκυνσης της αποπληρωμής του χρέους, επί 4,8% επί το κεφάλαιο, για κάθε χρόνο για να δείτε πόσο ακόμα μεγαλώνει το χρέος.
4) Το χειρότερο. Με τον δανεισμό από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, μετατρέπεται το ιδιωτικό χρέος προς τους διεθνείς τοκογλύφους, το οποίο θα μπορούσαμε άνετα να «κουρεψουμε» σε ενυπόθηκο χρέος προς τα κράτη της ΕΕ, όπως ακριβώς και τα 110 δις, το οποίο δεν θα μπορούμε πλέον να αγγίξουμε. ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!!!!!
5) Θα εκποιηθεί δημόσια περιουσία και επικερδείς ΔΕΚΟ αξίας 50 δις ΕΥΡΩ σε ιδιώτες.
6) Θα περάσουμε το Σύμφωνο Σταθερότητας που θέλει η Γερμανία στο εσωτερικό μας Δίκαιο.
7) Διαρκής λιτότητα και διεθνή υποδούλωσή μας στο διηνεκές.
Πως θα καταντήσουμε;
Στο τέλος, έπειτα από μερικά χρόνια, αφενός θα έχουμε χάσει τελείως την επικερδή δημόσια περιουσία μας, αφετέρου θα βρισκόμαστε με ένα τεράστιο ενυπόθηκο πλέον δημόσιο χρέος, προς τα κράτη της ΕΕ, το οποίο θα απειλήσει άμεσα τις ατομικές μας περιουσίες. Στο μεταξύ τα δύσκολα μέτρα θα συνεχίζουν να εφαρμόζονται.
Ιδού η τεράστια νίκη του κ. Παπανδρέου.
Αυτή τη φορά περιμένουμε από τον άλλο σημαντικό πόλο του πολιτικού συστήματος, δηλαδή την Νέα Δημοκρατία να αντιδράσει.
Δεν θέλουμε τίποτε άλλο. Θέλουμε μόνο ένα ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ με το ερώτημα «Ναι τη νέα συμφωνία ή πτώχευση;».
Αν δεν το πράξει και τώρα η Νέα Δημοκρατία, δηλαδή, αν δεν αξιώσει να αποφασίσει ο ίδιος ο λαός γι’ αυτή τη μακροχρόνια σκλαβιά που μας βάζουν, τότε θα έχει διαπράξει ολέθριο ιστορικό λάθος για την ίδια και τον τόπο.

ΑΜΥΝΕΣΘΑΙ ΠΕΡΙ ΠΑΤΡΗΣ

 http://peripatris.blogspot.com/

Read the rest of this entry »

Να γελάσει το χειλάκι μας και λίγο!

Μπορεί ο ΓΑΠ να επιστρέψει το χαμόγελο στα χείλη μας?

Γιατί απολύσανε το Γιωργάκη από το εργοστάσιο με τις μπανάνες στη Σουηδία;
- Γιατί πετούσε τις στραβές!

Τι λέει ο Γιωργάκης πάνω στο ποδήλατο όταν...
βλέπει μία μπανάνα στον δρόμο;
- Ωχ, πάλι θα πέσω!

- Πώς ξέρεις ότι ένα fax έχει σταλεί από το Γιωργάκη;
- Έχει γραμματόσημο.

Πάει ο Γιωργάκης στον πωλητή κινητών στο Γερμανό:
- Το κινητό μου δεν έχει σήμα μέσα στο αυτοκίνητο.
- Τι μοντέλο είναι; ρωτάει ο πωλητής.
- Volvo 560…

- Τι μπορεί να περάσει από το μυαλό του Γιωργάκη χωρίς να το καταλάβει;
- Μία σκέψη!

Συζητάει εξωτερική πολιτική ο Γιωργάκης με το Πάγκαλο:
- Να σου πω ρε χοντρέ… Τελικά ποιο είναι το σωστό: το Ιράν ή το Ιράκ;

Ο Γιωργάκης μπαίνει σε ένα κατάστημα:
- «Γεια σας, έχετε σημαίες», ρωτάει την υπάλληλο.
- «Βεβαίως, Πρόεδρε, στο κατάστημά μας έχουμε ότι σημαία θέλετε…»
- «Μια ελληνική σημαία θα ήθελα… Σε τι χρώμα βγαίνει;»
- «Μα φυσικά σε γαλάζιο και άσπρο!»
- «Ωραία, δώστε μου τότε μια… γαλάζια!»

Πάει ο Γιώργος να αγοράσει γυαλιά και λέει στη πωλήτρια:
- Θέλω ένα ζευγάρι γυαλιά.
- Του ηλίου; ρωτάει εκείνη.
- Όχι δικά μου.

Μπαίνει ο Γιωργάκης σε ένα σουβλατζίδικο:
- Μία πίτα, σας παρακαλώ, λέει στον σουβλατζή.
- Με καλαμάκι; ρωτάει αυτός.
- A, θα τρελαθώ, μη μου πεις ότι βγήκε και σε χυμό;


Ο Γιωργάκης και ο Πάγκαλος περπατούν κάτω από ένα δέντρο. Σε μια στιγμή, πέφτουν πάνω στο κεφάλι του Γιώργου κουτσουλιές από τα πουλιά του δέντρου. Ρωτάει αμέσως το Πάγκαλο:
- Ρε χοντρέ, τι έχω στο κεφάλι μου;
- «Σκατά», του απαντά αυτός.
- Όχι ΜΕΣΑ βρε, ΕΠΑΝΩ στο κεφάλι τι έχω;

Εξηγεί το πρόβλημά του ο Γιωργάκης στην τεχνική υποστήριξη:
- Προσπαθώ να γράψω το password μου, και δεν γίνεται! Το πληκτρολόγιο γράφει μόνο αστεράκια!!!
- Α, μην ανησυχείτε κύριε Πρόεδρε, αυτό γίνεται για την δική σας προστασία. Έτσι ώστε στην περίπτωση που κάποιος βρίσκεται από πίσω σας, όταν γράφετε το password σας, να μην το δει.
- Ναι, λέει ο Γιωργάκης, αλλά το πληκτρολόγιο γράφει αστεράκια ακόμα και αν δεν είναι κανένας πίσω μου.

Στο γκισέ της Ολυμπιακής ο Γιωργάκης ρωτάει την υπάλληλο:
- Πόση ώρα είναι η πτήση Αθήνα – Σιγκαπούρη;
Η απασχολημένη υπάλληλος απαντάει:
- Δύο λεπτά παρακαλώ.
Και ο Γιωργάκης: Ωραία, ευχαριστώ!!!

Από τι πεθαίνουν τα εγκεφαλικά κύτταρα του Γιωργάκη;
- Από μοναξιά!

Πάει ο Γιωργάκης στη Βιβλιοθήκη και λέει:
- Δανείστηκα ένα βιβλίο την προηγούμενη βδομάδα, αλλά ήταν το πιο βαρετό βιβλίο που έχω διαβάσει ποτέ. Δεν είχε καθόλου υπόθεση, αλλά είχε υπερβολικά πολλούς χαρακτήρες.
- Ώστε εσείς λοιπόν κύριε μας πήρατε τον τηλεφωνικό κατάλογο!!!

Γιατί ο Γιωργάκης δεν μπορεί να φάει μπανάνες;
- Γιατί δεν βρίσκει το φερμουάρ!

Γιατί το χειμώνα ο Γιωργάκης φοράει ωτασπίδες;
- Για να αποφεύγει τα ρεύματα!

Γιατί ο Θεός έφτιαξε το Γιωργάκη;
- Για πλάκα!

Γιατί ο Γιωργάκης δεν μπορεί να γράψει το νούμερο 33;
- Γιατί δεν ξέρει ποιο ψηφίο πάει πρώτο!

Ο Πάγκαλος και ο Γιωργάκης είναι βόλτα με το αυτοκίνητο και λέει ο χοντρός:
- Βγες ρε Γιωργάκη να δεις αν ανάβει το φλας.
Βγαίνει ο Γιωργάκης και του λέει:
- Ναι, όχι, ναι, όχι, ναι, όχι,…

Πώς καταφέρνει ο Γιωργάκης να κάνει τόσο πολλές βλακείες σε μία μόνο μέρα;
- Σηκώνεται νωρίς το πρωί!

Ο Ανδρέας Παπανδρέου λίγο πριν πεθάνει καλεί το γιο του Γιώργο στο κρεβάτι του πόνου και του λέει:
«Αγόρι μου, θέλω να μου υποσχεθείς πως μια μέρα θα κυβερνήσεις αυτή τη χώρα.»
«Μα πατέρα, νόμιζα ότι μετά από όλα αυτά που πέρασες, τη μισείς αυτή τη χώρα.»
Και ο Ανδρέας βγάζοντας την τελευταία του ανάσα απαντάει:
«Ναι, τη μισώ!»
SakTsak

Read the rest of this entry »