13.3.10

Μετά την ψήφιση του λαθρονοσχεδίου!!!!!


Τήν πατήσαμε όλοι !!!!!!

Αποκαλύφθηκε η μεγάλη προβοκάτσια του Σιωνισμού κατά των Παλαιστινίων για τους 300 γάμους με κοριτσάκια...Δείτε την αλήθεια

Οι γυναίκες δεν παρευρίσκονται στην εορτή - Οι γυναίκες της Hamas είναι πάντοτε καλυμμένες και απαγορεύεται να συναντήσουν τους άνδρες πριν την τελετή του γάμου - Τα κοριτσάκια είναι απλώς μικρές παράνυφοι όπως (περίπου) στον Χριστιανικό γάμο






Με γαμπρούς στα αριστερά, τα παιδιά (παρανυφάκια) χόρεψαν σε γήπεδο στη Γάζα αυτό το μήνα κατά τη διάρκεια μιας μαζικής γαμήλιας γιορτής για 300 ζευγάρια, η 10η περίπτωση αυτού του είδους εδώ φέτος διοργανώνεται από τη Χαμάς


ΠΟΙΟΙ ΔΙΟΧΕΤΕΥΣΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΑΥΡΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΕΣΩ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΚΑΙ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΩΝ ΔΙΑΜΟΙΡΑΣΤΗΚΑΝ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΟΙΝΟ;


Για τους Αφγανούς έχουν λεφτά !!!!

Κατάργηση των εθνικών εορτών στις Ελληνικές πρεσβείες...αλλά η εκπαίδευση των Αφγανών...εκπαίδευση!

ΤΗΝ ΕΠΙ τόπου εκπαίδευση Αφγανών αεροπόρων- πιλότων και τεχνικών- για στρατιωτικά αεροσκάφη, αλλά και τη διοίκηση του αεροδρομίου της Καμπούλ για 6 μήνες αναλαμβάνει η Ελλάδα στο πλαίσιο αναβάθμισης της συνδρομής της. Τις σχετικές ανακοινώσεις έκανε από την Ουάσιγκτον ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου μετά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, σε μια προσπάθεια να κατευνασθεί η αμερικανική δυσφορία από την ακύρωση τον περασμένο Νοέμβριο της μετακίνησης του ελληνικού τάγματος σε περιοχή όπου γίνονται συγκρούσεις, εκτός Καμπούλ. Οι Αμερικανοί θέτουν το ζήτημα της αυξημένης συμμετοχής των συμμάχων στον αγώνα κατά των Ταλιμπάν και στην ανοικοδόμηση του Αφγανιστάν πολύ ψηλά στην ατζέντα των διμερών τους σχέσεων- για την Ελλάδα τα μόνιμα αιτήματα είναι η αύξηση του προσωπικού, η άρση του περιορισμού εξόδου από την Καμπούλ και η αποστολή ελικοπτέρων Απάτσι ή Σινούκ. Για τα ελικόπτερα, η πίεση έχει αυξηθεί μετά την πρόσφατη απόκτηση από την Ελλάδα άλλων 12 Απάτσι.
Το παζάρι
Μετά την ακύρωση από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ της απόφασης που είχε λάβει η προηγούμενη κυβέρνηση για μετακίνηση των Ελλήνων στη δυτική περιοχή Φαράχ με μεγάλο κίνδυνο για το προσωπικό αλλά και μεγάλο κόστος, η Ουάσιγκτον ενοχλήθηκε με αποτέλεσμα να διαγραφεί συλλήβδην η ελληνική παρουσία από τις λίστες και το ελληνικό τάγμα να είναι... φάντασμα για το ΝΑΤΟ. Για να εξισορροπήσει την ακύρωση της μετάβασης στη Φαράχ, η Ελλάδα έκανε ορισμένες «διορθωτικές» κινήσεις με ενίσχυση του τομέα της εκπαίδευσης των Αφγανών κ.ά.
Ωστόσο, τα αιτήματα για περαιτέρω ενίσχυση παρέμειναν στο τραπέζι και η προγραμματισμένη- από πέρυσι- ανάληψη της διοίκησης του αεροδρομίου της Καμπούλ από δύναμη 56 στελεχών της Αεροπορίας φάνηκε ότι δεν αρκούσε. Ήδη από χθες άρχισε η μεταφορά των υλικών, ενώ η μετακίνηση των στελεχών θα γίνει με 3 αποστολές μέχρι τις 23 Μαρτίου.
Το ΝΑΤΟ ζήτησε επιπλέον περί που 80 εκπαιδευτές του Στρατού Ξηράς για να ενταχθούν στην Εκπαιδευτική Αποστολή του (ΝΤΜ-Α) όπως και ισάριθμους πιλότους και τεχνικούς της Πολεμικής Αεροπορίας, τόσο για αρχική εκπαίδευση Αφγανών (με απλά αεροσκάφη Τ-41 κ.ά.) όσο και για μετεκπαίδευση άλλων σε μεταγωγικά αεροσκάφη C-27. Το αρχικό αίτημα ήταν όλη η εκπαίδευση να γίνει στο Αφγανιστάν, αλλά η Αθήνα είχε αντιπροτείνει να γίνει- τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος- στην Ελλάδα. Και χθες το θέμα αυτό ήταν ακόμα ανοιχτό, με έντονη την πίεση από ΗΠΑ- ΝΑΤΟ για επί τόπου εκπαίδευση. Τελικά, ο κ. Παπανδρέου ανακοίνωσε ότι η εκπαίδευση θα γίνει στο Αφγανιστάν. Εμπλοκή σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες Αφγανών θα έχει και το υπάρχον στην Καμπούλ ελληνικό τάγμα.

ΤΑ ΝΕΑ


Άραγε ίσιωσε και το παραλαμβάνουν ;

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: "Έκλεισαν" τα υποβρύχια Τ.214 - Παραλαμβάνουν και τον ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ! - 1,35 δισ. επιπλέον

Μέσα σε μια νύχτα έκλεισε το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και η ThyssenKrupp Marine Systems το θέμα των υποβρυχίων Τype 214, όπως αναφέρουν αποκλειστικές πληροφορίες του defencenet.gr! Mε συνοπτικές – κυριολεκτικά – διαδικασίες και προ του κινδύνου να πτωχεύσουν τα ΕΝΑΕ και να τιναχθεί στον αέρα η συμφωνία με την Abu Dhabi Mar που προβλέπει ότι θα προχωρήσει η αγοραπωλησία των ΕΝΑΕ από την TKMS στην ADM μόνο εφ'όσον συμφωνήσει το υπουργείο να παραλάβει τα υποβρύχια και να "μπει" η παραγγελία των δύο επιπλέον Τype 214. Το πρωί είχαμε έκτακτη συνεδρίαση του Ανώτατου Ναυτικού Συμβουλίου (ΑΝΣ) που σφράγισε την απόφαση της διαπραγμάτευσης κυβέρνησης-ΤKMS-ADM και αμέσως μετά συγκλήθηκε το έκτακτο ΣΑΓΕ.

Αυτή την στιγμή δια περιφοράς «συνεδριάζει» το ΚΥΣΕΑ και κλείνει – σαφώς με όφελος για την TKMS - το θέμα που ταλαιπώρησε τους πάντες και κυρίως το Π.Ν. επί τέσσερα χρόνια. Έτσι τις επόμενες ημέρες η TKMS-ΕΝΑΕ πηγαίνει στο ταμείο για να εισπράξει 540.000.000 ευρώ, τα οποία είναι "υπόλοιπα" από την σύμβαση των τεσσάρων αρχικών Τ.214. Από αυτά τα 200 εκατ. θα φύγουν κατ'ευθείαν για την Γερμανία για να κλείσει το δάνειο της μητρικής προς τα ΕΝΑΕ και άλλα 80.000.000 ευρώ θα λάβει η μητρική από τον όμιλο ADM για την πώληση του 75,1%των ΕΝΑΕ.
Πάντως, στην ιστορία του Πολεμικού Ναυτικού ή καλύτερα του υπουργείου, συνεδρίαση ΑΝΣ, ΣΑΓΕ και ΚΥΣΕΑ για μία προμήθεια, μέσα σε 12 ώρας δεν έχει ξαναγίνει ποτέ...
Λίγο πριν, σήμερα το απόγευμα, μία "διακομματική" - ή υπερκομματική - παρέα, ο γενικός διευθυντής της ΓΔΑΕΕ, Ευάγγελος Βασιλάκος, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Α/ΓΕΝ Δημήτρης Ελευσινιώτης, συγκεντρώθηκαν στο γραφείο του δεύτερου και συνέχαιραν ο ένας το άλλο για την "επιτυχή διαπραγμάτευση"...
Η φόρμουλα βρέθηκε μετά από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις από προχθές το απόγευμα του Ευάγγελου Βενιζέλου με τον εκτελεστικό πρόεδρο της TKMS Η.C.Atzpodien και τον ισχυρό άνδρα της ADM Ι.Safa. Oι συζητήσεις συνεχίστηκαν και χθες το απόγευμα και κράτησαν μέχρι αργά τη νύχτα. Μάλιστα και σήμερα πρόκειται να συναντηθούν οι τρεις τους, προφανώς για να ανακοινωθεί στους ξένους ότι η συμφωνία εκτελείται κανονικά από ελληνικής πλευράς. Τα δύο βασικά προβλήματα, το θέμα του πρωτότυπου υποβρυχίου της κλάσης, του S120 ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ και της τροποποίησης της σύμβασης Neptune II που αφορούσε τον εκσυγχρονισμό των υποβρυχίων κλάσης 209/1200. Και τα δύο θέματα έκλεισαν μέσα σε λίγες ώρες ως εξής: Ο ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ που αποτελούσε και το μεγάλο «αγκάθι» τελικά … παραλαμβάνεται (!) παρά το γεγονός ότι αποτέλεσε την «πειραματική» βάση ολόκληρης της κλάσης και ξεκίνησε με σοβαρότατα προβλήματα, τα οποία εν συνεχεία βέβαια επιλύθηκαν στην συντριπτική πλειοψηφία τους!
Σε ότι αφορά το Neptune II αποφασίστηκε, όπως πρώτο είχε αποκαλύψει το defencenet.gr, στην θέση των δύο 209/1400 που είχε αποφασιστεί να ναυπηγηθούν αντί του εκσυγχρονισμού των 209/1200, να ναυπηγηθούν δύο νέα Type 214! Σ
Σύνολο για το Πολεμικό Ναυτικό, έξι υποβρύχια Τ.214, μία πανίσχυρη δύναμη ικανή να προκαλέσει μεγάλο «πονοκέφαλο» σε όποιον θα ήθελε να δοκιμάσει την ισχύ της.
Το θέμα είναι πώς το υπουργείο κατέληξε στην απόφαση να παραλάβει τον ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ: Δεν θα τοποθετηθούμε υπέρ ή κατά αυτής της απόφασης, αλλά έτσι όπως είχαν έρθει τα πράγματα ήταν πρακτικά αδύνατο να αποφύγουμε την παραλαβή του, η οποία βέβαια γίνεται υπό όρους. Θα δοκιμαστεί από το Π.Ν. και αν κριθεί ότι δεν έχει πρόβλημα τότε θα ενταχθεί κανονικά στην δύναμη υποβρυχίων, αν όχι, τότε η TKMS και η ADM υποτίθεται ότι δεσμεύτηκαν να … βρουν αγοραστή στο εξωτερικό.
Εξέλιξη η οποία είναι πρακτικά αδύνατον να συμβεί. Άρα ο ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ "πειραματικός" ή όχι θα υπηρετήσει κανονικά στο Π.Ν. Λέμε ότι έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά για δύο βασικούς λόγους: Ο ένας ήταν η διάσταση απόψεων μεταξύ υπουργείου και TKMS. Η τελευταία τον κοστολογούσε σαφώς χαμηλότερα για να δεχθεί να αποδεσμεύσει το Π.Ν. και να πουλήσει σε τρίτη χώρα το υποβρύχιο. Το υπουργείο ήθελε να κοστολογηθεί υψηλότερα ο ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ στην αρχική σύμβαση (1,6 δισ. ευρώ η αρχική σύμβαση και με την αναπροσαρμογή φτάνει τα 2,1 για τα τέσσερα Τ.214).
Περίπου 380 εκατ. λέγεται (το συγκεκριμένο στοιχείο το μεταφέρουμε με επιφύλαξη γιατί δεν το έχουμε διασταυρώσει) ότι ήθελε το ΥΠΕΘΑ για να «διώξει» τον ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ και η TKMS το κοστολογούσε σημαντικά χαμηλότερα για να δεχθεί να σπάσει η σύμβαση. Το αδιέξοδο οδηγούσε τα ΕΝΑΕ στο κλείσιμο, την υπόθεση στην διαιτησία (ξεκινούσε στις 15 Μαρτίου) και το Π.Ν. χωρίς υποβρύχια. Συν το ότι ναυαγούσε η αγοραπωλησία στην ADM.
Έτσι, περίπου θέλοντας και μη, το υπουργείο «κατάπιε» τον ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ…
Χθες το απόγευμα κλήθηκε στο υπουργείο η επιτροπή που είχε «κόψει» αρχικά τον ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ.
Συζητήθηκε το θέμα μαζί τους επί πολλή ώρα. Οι ίδιοι είχαν μεταβεί να καταγράψουν και τα αποτελέσματα των διορθωτικών επεμβάσεων που είχαν γίνει στο υποβρύχιο. Έμειναν μέχρι τη 01:00 τα ξημερώματα και μετά από λίγες ώρες ξαναπήγαν, όπως και όλη η ηγεσία του Π.Ν. στο Επιτελείο.
Η πολιτική ηγεσία πήρε το τυπικό «πράσινο» φως από το Ναυτικό και έδωσε έγκριση για ΑΝΣ και ΣΑΓΕ με το περιεχόμενο που παραθέσαμε ανωτέρω.
Τώρα σε ότι αφορά το οικονομικό μέρος, η συνολική επιβάρυνση για την ελληνική πλευρά σε σχέση με αυτά που είχαν αποφασιστεί αρχικά (επιστροφή του ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ, ναυπήγηση δύο 209/1400) ανέρχεται στο ποσό των 1,35 δισ. ευρώ τουλάχιστον!
Πιο συγκεκριμένα η σύμβαση Neptune II ήταν κόστους, 820 εκατ. ευρώ. Εκτελέστηκε το ένα τρίτο αυτής (εκσυγχρονισμός του S118 ΩΚΕΑΝΟΣ) και απομένουν περί τα 530 εκατ. ευρώ (το πρώτο κοστολογείται και ως πιλοτικό πρόγραμμα, κάτι παραπάνω). Η ναυπήγηση των δύο νέων T.214 θα κοστίσει 500 εκατ. ευρώ επιπλέον.
Άρα έχουμε κάτι παραπάνω από ένα δισ. ευρώ επιβάρυνση. Σε αυτά προστίθενται και τα 380 εκατ. ευρώ που κοστολογούσε το υπουργείο ότι θα «ελάφρυνε» η σύμβαση με την επιστροφή του ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ, πράγμα που δεν γίνεται άρα πάμε κατ’ελάχιστον σε συνολική επιβάρυνση 1,35 δισ. ευρώ!
Σε ότι αφορά τις μελλοντικές κινήσεις μόλις ολοκληρωθεί η νέα σύμβαση για τα Τ.214 με τις τροποποιήσεις που θα γίνουν (αυτή την στιγμή δεν υπάρχει σύμβαση αφού έχει καταγγελθεί από τον περασμένο Σεπτέμβριο από την TKMS) θα μεταβιβαστούν τα ΕΝΑΕ στην ADM.
Συμπερασματικά έχουμε μία μεγάλη ήττα του ελληνικού δημοσίου (δεν ευθύνεται πρακτικά για την εξέλιξη αυτή η παρούσα κυβέρνηση από την στιγμή που η TKMS είχε προλάβει να καταγγείλει την σύμβαση και να αποκτήσει το «πάνω χέρι» επί προηγούμενης κυβέρνησης, αλλά και να αποφύγει την "τιμωρία" της από την προηγούμενη κυβέρνηση για όσα πρωτοφανή συνέβησαν κατά την εκτέλεση του προγράμματος), αλλά ανακύπτουν τεράστιες ευθύνες για τον χειρισμό της υπόθεσης από την προηγούμενη πολιτική ηγεσία που δεν είχε καταγγείλει την σύμβαση όταν μπορούσε.
Εδώ να διευκρινίσουμε ότι ούτε η TKMS έχει κάποια αντικειμενική ευθύνη για την όλη εξέλιξη, αφού αγόρασε την HDW που ναυπηγούσε τα υποβρύχια όταν το πρώτο 214 με τα τεράστια προβλήματα είχε ήδη ναυπηγηθεί. Απλώς μαζί με την HDW, αγόρασε και το "βάσανο" που λεγόταν ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ.
Έτσι, οι ρήτρες των 400 εκατ. ευρώ έμειναν για πάντα "θαμμένες" στα συρτάρια του γραφείου του Ευάγγελου Βασιλάκου. Εις υγείαν των Ελλήνων πολιτών που σήμερα καλούνται να πληρώσουν (και αυτή...) την ακανατόητη συμπεριφορά της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ. Αλλά και της κυβέρνησης Σημίτη που έφτιαξε την τραγική σύμβαση προμήθειας των 214...

defencenet


Ρωσία- ΗΠΑ !!!!!!

Η δύσκολη σχέση ΗΠΑ - Ρωσίας




The New York Times

Οταν ο πρόεδρος Ομπάμα τηλεφωνήθηκε με τον πρόεδρο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, τον περασμένο μήνα, είχε την εντύπωση πως η Ρωσία και οι ΗΠΑ βρίσκονται πολύ κοντά στη διευθέτηση της πολυαναμενόμενης συνθήκης για τον έλεγχο του αφοπλισμού, που σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο επρόκειτο να υπογραφεί τον Δεκέμβριο.

Αλλά προς μεγάλη έκπληξη του κ. Ομπάμα, ο κ. Μεντβέντεφ δεν ήταν έτοιμος να κλείσει τη συμφωνία και έθιξε ζητήματα που απαιτούσαν περαιτέρω συζήτηση, όπως δήλωσαν Αμερικανοί αξιωματούχοι. Οταν η συνομιλία τελείωσε, συγχυσμένος, ο Ομπάμα συνειδητοποίησε ότι οι δύο πλευρές δεν βρίσκονται και τόσο κοντά, όπως πίστευε, στην επανάληψη των διαπραγματεύσεων. Οι δυσκολίες στην υπογραφή της συνθήκης ήλθαν να καταδείξουν τα εμπόδια που αντιμετωπίζει ο κ. Ομπάμα, καθώς προσπαθεί να αποκαταστήσει τις αμερικανο-ρωσικές σχέσεις έπειτα από χρόνια εντάσεων.


Αφού πέρασαν μήνες καθυστερήσεων και διαφωνιών, οι ΗΠΑ αντιλήφθηκαν ότι όταν πρόκειται να κλείσουν συμφωνία με τη Μόσχα, τίποτε δεν είναι δεδομένο προτού γίνει πραγματικότητα και σπανίως υλοποιείται με ευκολία. Αμερικανοί αξιωματούχοι καταβάλλουν νέα προσπάθεια τώρα να άρουν τα εμπόδια έως το τέλος του μήνα, ώστε να παρουσιάσουν τη νέα συμφωνία στην παγκόσμια σύνοδο για το θέμα της διάδοσης των πυρηνικών όπλων, που θα γίνει στην Ουάσιγκτον τον Απρίλιο.

Η συμφωνία για τον αφοπλισμό αποτελεί μέρος της δύσκολης διπλωματικής εκστρατείας διαμόρφωσης μιας νέας σχέσης με τη Ρωσία, στην οποία παρεμβάλλονται θέματα όπως το Ιράν, η αντιπυραυλική άμυνα και το Αφγανιστάν. Η νέα συνθήκη για τον αφοπλισμό υποτίθεται ότι θα αντικαθιστούσε τη συνθήκη START του 1999 για τη μείωση των στρατηγικών όπλων. Η αμερικανική κυβέρνηση ήλπιζε πως μια επιτυχής διαπραγμάτευση στο θέμα θα γινόταν καταλύτης για ευρύτερες και πιο φιλόδοξες συνομιλίες περί αφοπλισμού. Ωστόσο, όταν η START εξέπνευσε τον Δεκέμβριο, η νέα συνθήκη δεν ήταν ακόμη έτοιμη.

«Είναι δύσκολο για μας να μάθουμε να χορεύουμε και πάλι μαζί», σχολίασε Αμερικανός αξιωματούχος, αναφερόμενος στις αμερικανο-ρωσικές σχέσεις. Ορισμένοι πιστεύουν ότι απαιτείται επιμονή και υπομονή. Οπως το έθεσε ο ειδικός για θέματα πυρηνικών όπλων κ. Πρέκοβιτς, «είναι ένας αγώνας για το ποιος χρειάζεται τη συνθήκη περισσότερο»...

Πηγή: http://news.kathimerini.gr


Η Αρμενική Γενεοκτονία!!!!!

Γιατί η Τουρκία αρνείται την Αρμενική Γενοκτονία;


Μνημείο Tsiternakaberd (Τσιτζερναγκαπέρτ), αφιερωμένο στα θύματα της Αρμενικής Γενοκτονίας.

Χρήστος Ιακώβου
Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥ.ΚΕ.Μ.)


Οι διαστάσεις που λαμβάνει διεθνώς το ζήτημα της αναγνώρισης της Αρμενικής Γενοκτονίας, μετά τα πρόσφατα ψηφίσματα της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων της Αμερικανικής Βουλής και του Σουηδικού κοινοβουλίου και τις συνεπακόλουθες Τουρκικές αντιδράσεις είναι αναμφιβόλως άνευ προηγουμένου. Μία βασική παράμετρος η οποία αναδεικνύεται μέσα από αυτές τις εξελίξεις είναι το ζήτημα της Τουρκικής ευθύνης, το οποίο αποτελεί και την ουσία της Τουρκικής άρνησης της Γενοκτονίας, αφού οι διαστάσεις και προεκτάσεις του άπτονται ενός ευρέως φάσματος της σύγχρονης Τουρκίας που αρχίζει από την επίσημη ιστοριογραφία και καταλήγει στην εξωτερική της πολιτική.

Το βασικό ερώτημα αυτού του ζητήματος είναι το εξής: υπάρχουν αποδείξεις ότι από πλευράς των Οθωμανικών αρχών υπήρξε πρόθεση και κεντρικός σχεδιασμός για συνολική ή μερική καταστροφή των Αρμενίων υπηκόων της αυτοκρατορίας; Η επίσημη τουρκική θέση είναι ότι ο θάνατος εκατοντάδων χιλιάδων Αρμενίων (οι τουρκικές εκτιμήσεις κυμαίνονται από 300.000 έως 600.000) ήταν ένα τραγικό αλλά μη σκόπιμο επακόλουθο του πολέμου. Το επιχείρημα αυτό στηρίζεται στον ισχυρισμό ότι οι οθωμανικές πηγές δεν περιέχουν στοιχεία που να υποδεικνύουν διατεταγμένη πολιτική συστηματικής εξαφάνισης. Πρόσφατες μελέτες από δυτικούς και Τούρκους (βλ. Τανέρ Ακσάμ) ερευνητές υποστηρίζουν το αντίθετο.



Οι έρευνες αυτές έχουν ένα στοιχείο που τις διαφοροποιούν ποιοτικά από τη συμβατική παράδοση της τουρκικής ιστοριογραφίας. Πρόκειται για την πρωτοφανή έως σήμερα χρήση οθωμανικού αρχειακού υλικού γύρω από το Αρμενικό Ζήτημα. Το νέο αρχειακό υλικό από τουρκικά στρατιωτικά και δικαστικά αρχεία, πρακτικά κοινοβουλίου, επιστολές και μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων, σε συνδυασμό πάντοτε με την ιστορική αφήγηση ανασυνθέτουν τη διαπλεκομένη ενορχήστρωση μεταξύ συντονισμένων τμημάτων του Οθωμανικού κράτους, του κυβερνώντος κόμματος των Νεοτούρκων, «Ένωση και Πρόοδος», καθώς επίσης και των στρατιωτικών δυνάμεων. Καταδεικνύεται ότι αυτό που συνέβη στους Αρμενίους ήταν μια κεντρικά και επίσημα σχεδιασμένη επιχείρηση εξολόθρευσής τους.

Η αποδοχή αυτού του συμπεράσματος είναι εκ των πραγμάτων και ριζοσπαστική και αναθεωρητική για τη συμβατική ιστοριογραφία της σύγχρονης Τουρκίας. Η ουσία του συμπεράσματος είναι σαφής ότι δηλαδή οι σφαγές των χριστιανών και η αρμενική γενοκτονία απετέλεσαν τον καθοριστικό παράγοντα για την ανάδυση του τουρκικού εθνικού κράτους. Χωρίς τον συστηματικό σχεδιασμό και την αποτελεσματική εκτέλεση της γενοκτονίας από τους Νεότουρκους οι οποίοι, στη συνέχεια, και υπό την ηγεσία του Κεμάλ Ατατούρκ οργάνωσαν την αντίσταση στην Ανατολία, ο τελευταίος δεν θα είχε τη δυνατότητα να οικοδομήσει το τουρκικό εθνικό κράτος. Οι Νεότουρκοι ιδρυτές του τουρκικού κράτους δημιούργησαν με αυτό τον τρόπο μία εύπορη τάξη που ιδιοποιήθηκε τα πλούτη και τις περιουσίες των Αρμενίων. Οι περιουσίες αυτές είχαν δημευτεί από τους Νεότουρκους με διάταγμα του 1915 ως δήθεν «εγκαταλελειμμένες». Το διάταγμα του 1915 επανέφεραν οι κεμαλιστές το 1922, όταν είχαν πλέον επικρατήσει.

Η Τουρκία, για ένα αιώνα σχεδόν, κατέφερε να αποφύγει την ανάληψη της ευθύνης, υποδεικνύοντας τα αντικρουόμενα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων στην περιοχή, τις προτεραιότητες του αναδυομένου τουρκικού εθνικού κινήματος και τις ανεπαρκείς απόπειρες της διεθνούς κοινότητας να οδηγήσει τους δράστες στη δικαιοσύνη.

Η σημερινή Τουρκία δεν μπορεί εύκολα να συμφιλιωθεί ψυχολογικά με το ζήτημα της Αρμενικής Γενοκτονίας. Πιστεύω ότι ο ψυχολογικός παράγοντας ενισχύει τις δυσκολίες μίας ειλικρινούς ιστορικής επισκόπησης στην Τουρκία και ως εκ τούτου η τουρκική κοινωνία δείχνει απρόθυμη να εξετάσει το παρελθόν της. Στην επικρατούσα κουλτούρα, όχι μόνον η γενοκτονία των Αρμενίων αλλά μεγάλο μέρος της πρόσφατης ιστορίας της Τουρκίας παραδίδεται στη σιωπή – δύο παραδείγματα είναι το κουρδικό και ο ρόλος του στρατού. Η μεταρρύθμιση του 1928 που άλλαξε την τουρκική γραφή από αραβικά σε λατινικά στοιχεία ενέτεινε το πρόβλημα, σύμφωνα με τον συγγραφέα. Η Τουρκία είναι μία κοινωνία που δεν μπορεί να διαβάσει τις ίδιες της τις εφημερίδες, τις επιστολές και τα ημερολόγια εάν αυτά γράφτηκαν πριν από το 1928. Δεν έχει πρόσβαση σε οτιδήποτε συνέβη πριν από εκείνη την ημερομηνία. Το αποτέλεσμα είναι η σύγχρονη Τουρκία να εξαρτάται πλήρως από την ιστορία όπως την έχει καθορίσει και συγγράψει το κράτος. Και, βεβαίως, για το κράτος διακυβεύονται πολλά αναφορικά με τον τρόπο που παρουσιάζεται η ιστορία, ιδιαιτέρως όταν αυτή αφορά την ίδια του την νομιμότητα. Ενόψει αυτών, είναι εμφανές γιατί η τουρκική κοινωνία έχει παραδώσει τη γενοκτονία των Αρμενίων στη λήθη και την άρνηση.

Σήμερα στην Τουρκία υπάρχουν δύο αφηγήσεις και δύο ιστοριογραφικές προσεγγίσεις για την μεταβατική περίοδο από την Οθωμανική αυτοκρατορία στην Κεμαλική Τουρκία. Από τη μια, υπάρχει η ιστορία της αυτοκρατορίας που διαμελίζεται από τις Μεγάλες Ευρωπαϊκές Δυνάμεις μέσω μιας προσχεδιασμένης διαδικασίας. Η εκδοχή αυτή βοήθησε να δημιουργηθεί μία ισχυρή αίσθηση σύγκρουσης με τη Δύση για την επιβίωση του τουρκικού έθνους, δημιουργώντας έντονα αντιδυτικά αισθήματα και καχυποψία, ιδιαιτέρως ανάμεσα στην κυρίαρχη ελίτ, τα οποία διατηρούνται μέχρι σήμερα. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει η ιστορία των διώξεων των σφαγών και της εξόντωσης διαφορετικών θρησκευτικών και εθνικών ομάδων, στα πλαίσια των οποίων συνετελέσθη η Αρμενική Γενοκτονία.


www.geopolitics-gr.blogspot.com


Twitter Delicious Facebook Digg Favorites More