17.12.10

Ο Ελεύθερος Κόσμος...

Διαβάστε στον ΕΚ που κυκλοφορεί (εκτάκτως) την Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου


161210-ekΧριστούγεννα τέλος; Ο Δήμος Αθηναίων υποβαθμίζει τις εορταστικές εκδηλώσεις για την περίοδο των Χριστουγέννων. Ο Κακλαμάνης τιμωρεί τους Αθηναίους επειδή δεν το ψήφισαν ή φοβούνται μήπως ενοχληθούν οι αλλόδοξοι μετανάστες της πόλης; Οι ένοχες απεργίες των ΜΜΕ τις ημέρες των επεισοδίων και η ταύτιση της ΕΣΗΕΑ με την κυβέρνηση και τους κουκουλοφόρους. Η ελίτ κατά των κατοίκων. Θρησκευτική και κρατική εξουσία στον Άγιο Παντελεήμονα βρέθηκαν απέναντι στους Έλληνες. Ο Γιάννης Πλακόπουλος, πρόεδρος των περιπτεριούχων Αττικής, καταγγέλλει στον "ΕΚ" τον εμπαιγμό της κυβέρνησης απέναντι και σε αυτή την κοινωνική ομάδα.
Οι Τούρκοι τα θέλουν όλα σε Αιγαίο και Κύπρο ενώ οι Έλληνες επιτελείς το έριξαν στις δημόσιες σχέσεις. Ο δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης Γιάννης Κουριαννίδης περιγράφει στον ΕΚ την επίσκεψή του στα χωριά της Βορείου Ηπείρου και τον εθνικό παλμό που επικρατεί σε αυτά. Η Θεσσαλονίκη μπορεί επιτέλους να κοιμάται ήσυχη. Τα οικονομικά της πόλης τα ανέλαβε ο νέος αντιδήμαρχος και μέλος της ισραηλιτικής κοινότητας της πόλης κύριος Καπόν.


Και λοιπόν...

Θα ζητήσουν το λόγο οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ!

papandreou_ko_pasok_02.jpg
Φαίνεται πως η αυριανή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ δεν θα είναι και η καλύτερη δυνατή για τον Γιώργο Παπανδρέου.
Ο ίδιος, σύμφωνα με πληροφορίες, θα είναι ενωτικός ζητώντας να τον στηρίξουν και να αφήσουν στον πάγκο τα όσα λένε σε κάθε συνεδρίαση του ΚΤΕ Οικονομίας.
Το ίδιο ωστόσο δεν συμβαίνει με τους βουλευτές καθώς υπάρχει σκέψη σε ορισμένους να ζητήσουν από τον Γιώργο Παπανδρέου να μιλήσουν και όχι η συνεδρίαση να περιοριστεί σε μονόλογο του πρωθυπουργού!
Θα έχει ενδιαφέρον...


Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ Δασκάλα!!!

Ειμαι γέννημα της δικής σου αναρχίας....


  • Της Χαράς Νικοπούλου
Eίμαι παιδί του '74... Όχι μη γελιέσαι Έλληνα… Δεν είμαι παιδί του πολυτεχνείου… δεn γεννήθηκα 17 Νοεμβρίου… Τη μέρα που γεννιόμουνα χανόταν για εμένα Έλληνες λοκατζήδες... εκεί στον τύμβο της μακεδονίτισσας… 22 Ιουλίου 1974… Ελλάδα είμαι δημιούργημά σου…
Μου είπες πως είμαι τυχερή, γιατί δεν γνώρισα τη χούντα... Μα με υποχρέωσες να ζω σε μια δημοκρατία που τη χούντα της κρατούσαν καλά οι δημοκράτες πολιτικοί της…
Μου έμαθες τα πρώτα Ελληνικά, με δασείες-περισπωμένες,... μα πριν καλά-καλά τα μάθω τα κατήργησες. ενώ ήμουν Δευτέρα δημοτικού...
Με έντυσες με μπλε ποδιά... αυτή για το σχολείο με τ’ άσπρο γιακαδάκι... κι όταν άρχισε να μου αρέσει την κατήργησες. Πάντα για το καλό μου, χωρίς να με ρωτήσεις...
Με έμαθες να λέω τον εθνικό ύμνο και πλήρωνες δασκάλους για να με μάθουν πως τιμιότερον απάντων εστί η πατρίς. Μα σαν μεγάλωσα άφησες τη σημαία να χαθεί στον βράχο των Ιμίων...
Με έβαλες να μάθω ιστορία για να μπω στο πανεπιστήμιο και αρχαία ελληνικά. Μα σήμερα μου λες πως η Μακεδονία είναι τα Σκόπια και η Θράκη μας Τουρκία...
Σαν έγινα έφηβη με έβαλες να δω τον Λάλα αλυσοδεμένο να χάνει τη ζωή του για εσένα... Και σήμερα εσύ δίνεις ιθαγένεια στον κάθε αλλοδαπό μα όχι στον Έλληνα τον σταυρό... για φαντάσου...
Μου δίδαξες σαν ήρωα και εθνάρχη τον Βενιζέλο... μα σαν έγινα δασκάλα τον βρήκα να προδίδει εσένα Έλληνα ...θυμάσαι τον Γενάρη του 34...εκεί στη Σουηδία... προτείνει για το Νόμπελ της Ειρήνης τον σφαγέα των προγονών μου Κεμάλ...!!!
Μου ζήτησες να έχω κριτική σκέψη... μα έκοψες την έκθεση ως μάθημα και λογοκρίνεις τη σκέψη μου... Βλέπεις εγώ για εσένα είμαι ακραία...
Μου έμαθες στο σχολείο πως πρέπει να υπάρχει αξιοκρατία κι όταν σου ζήτησα να με αφήσεις στου χάρτη την πινέζα... εκεί στο Δέρειο... κι οχι στο Κολωνάκι... με ανάγκασες να βάλω μέσο τον πατέρα μου για να μη με διώξεις από εκεί...
Μου έμαθες προσευχή... μα τώρα πια μόνο για Χριστό δε θες να μου μιλήσεις..
Σου ζήτησα να πάω στην πρώτη τη γραμμή και μ’ άφησες μονάχη...
Μου έμαθες όμως καλά πως το Προξενείο κι όχι εσύ είναι εκεί και έχει όνομα... ε;… Ιλμή… ε;… Απτουραχήμ..ε;... Αλή..ε;… Μουαρέμ… ε;...
Μου ζήτησες να εργάζομαι σκληρά... για εθελοντισμό μιλούσες... μα όταν το 'κανα κι αυτό έστειλες τους ''δραγουμάνους'' να μου πουν πως δε θέλουν να κάνω επιπλέον μαθήματα στα πομακόπουλα γιατί σε ενοχλεί... τα παίρνω βλέπεις από την αγκαλιά του Προξενείου...
Και εγώ... εγώ μεγάλωνα μέσα σε μια αντίφαση... στο μαύρο και το άσπρο...
Μα χθες βρέθηκα κάτω στο υπόγειο του σχολείου... σε είδα εκεί κάτω Ελλάδα... ήσουν εκεί... πίσω απ' τις κουτές. σκονισμένη... κοιτώ το άγαλμα του Αλέξανδρου αραχνιασμένο... μόνο εγώ και εσύ...η προτομή του μέγα Αλέξανδρου...
Δάκρυσα... πόνεσα...μα σε άκουσα Ελλάδα απ' τη φωνή του...
''Ποιος είναι εθνάρχης'' με ρωτά...''ο Βενιζέλος;.. ποιος αγωνίζεται σκληρά... ο Γιώργος απ' τα ξένα;
Για σκέψου εσύ δασκάλα... με ξαναρωτά... αν τώρα εδώ μέσα, από την πόρτα έμπαινε και ερχόταν κι ο Κολοκοτρώνης... και μας ρωτούσες και τους δυο ποιο μέρος της Ελλάδας θα θυσιάζαμε στο χθες για χάρη της ειρήνης... Μακεδονία ή Ήπειρο... Θράκη ή το Αιγαίο...
Αναλογίσου εσύ δασκάλα... θα το σκεφτόμασταν πολύ;
Τι να διαπραγματευτώ... τη γη μου ή το νερό μου;... μα εσύ δασκάλα δίδαξες εκείνον ως εθνάρχη... και όχι εμάς ...εμάς κλειδώνεις στα ''μπουντρούμια''...
Ελλάδα μες στις αντιφάσεις σου... ξεχνάς τα σύνορά σου και τον εχθρό ποτίζεις εδώ μέσα... προδότες ελληνόφωνοι... διαλέξτε επιτέλους τον Λεωνίδα αρχηγό...ή μήπως εφιάλτη;... κι ιστορία θα φερθεί ανάλογα εις τον καθένα...
Γέμισαν τάφοι με κορμιά πιλοτών... γιατί έχουμε ειρήνη!!!!
Γέμισε και η βουλή ελληνόφωνους απ’ την ελληνοτουρκική φιλία...
Φτάνει, δε θέλω πια να ακούω τη φωνή σας ...γιατί πιστεύω στο έθνος μου κι όχι στο ''nation'' που θα ’λεγε και ο ''μέγας'' ο Γιωργάκης... το έθνος είναι ελληνικό, είναι ήθος και έθος ρωμιοσύνης... το ''nation'' είναι η ''φύση'' του... εκ γενετής προδότης...
Κι' αν όλα αυτά δε σ’ άρεσαν ''λόγιε'', ''πολιτικέ'' δημοκρατίας, να το θυμάσαι ...
είμαι δημιούργημα της πιο παράλογης... δικής σου αναρχίας..



Οι ξεφτίλες...


Το MEGA ξεφτιλίζει το ΠΑΣΟΚ (ε;)

Aν θυμάμαι καλά, μόνο στο taxalia, διαβάζατε κάθε τρείς και λίγο το θέμα "ρε, τι ωραία που είναι στην αντιπολίτευση", με το οποίο κράζαμε τον λαϊκισμό (αυτή είναι η δουλειά μας!) του ΠΑΣΟΚ, το οποίο προεκλογικά μας είχε κάνει κεφάλι, με τα ...
32 δισεκατομμύρια ανείσπρακτες οφειλές, τις οποίες ο Καραμανλής, δεν εισπράττει, επειδή τα χρωστάνε φίλοι του (έλεγε ο ΓΑΠ). Τότε, πριν βγεί το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, τους λέγαμε "σοβαρευτείτεεεεεεεεεε!!!".
Αλλά αυτοί οι παρλαπίπες εκεί: "λεφτά υπάρχουν" (μέχρι να τους ψηφίσουμε). Τους ψηφίσαμε λοιπόν και τι έκαναν; Μας είπαν "ε, λέγαμε και καμιά μαλακία να περάσει η ώρα, φυσικά και δεν μπορούμε να τα εισπράξουμε".
Και ποιός πρέπει να είναι σήμερα ο ρόλος μας και ο ρόλος σας;
ΑΠΛΟΣ: Να τους φωνάξουμε με τον πιό δυνατό τόνο: "Κουφάλες, αφήστε τα ψόφια και εισπράξτε τα! Εισπράξτε τα!"

"Μπαίνω στον πειρασμό να θυμίσω στον κ. Παπακωνσταντίνου τι σαχλαμάρες έλεγε το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά, είπε ο Καψής (και μπράβο του!)
Απολαύστε το:


Ἐπί γῆς εἰρήνη καί ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία...

Παγκοσμιοποιημένα Χριστούγεννα


τοῦ Κωνσταντίνου Χολέβα,Πολιτικοῦ Ἐπιστήμονος

«Ἐπί γῆς εἰρήνη καί ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» ψάλλουμε τά Χριστούγεννα καί ἔτσι τονίζουμε τό οἰκουμενικό καί πανανθρώπινο μήνυμα τῆς μεγάλης αὐτῆς ἑορτῆς καί πανηγύρεως. Ἡ σύγχυση, ὅμως, τῆς ἐποχῆς μας καί τά ἔξωθεν ἐρχόμενα ρεύματα τῆς ὑλιστικῆς καί ἰσοπεδωτικῆς παγκοσμιοποιήσεως τείνουν νά μετατρέψουν τά Χριστούγεννα σέ ἕνα ἐμπορικό πανηγῦρι καί σέ μία ἀποθέωση τοῦ εὐδαιμονισμοῦ καί τοῦ καταναλωτισμοῦ. Τά περισσότερα μέσα ἐνημερώσεως μιλοῦν γιά δῶρα, διακοπές στά χιόνια, γιά ρεβεγιόν καί ξενύχτια τήν παραμονή τῶν Χριστουγέννων καί μέ κάθε τρόπο προσπαθοῦν νά μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τήν παραδοσιακή ἑλληνορθόδοξη ἑορτή τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Κυρίου. Προβάλλουν Χριστούγεννα .... χωρίς Χριστό!
Στό βωμό τῆς παγκοσμιοποιήσεως θυσιάζεται ὁ ἀληθινός Ἅγιος καί Μέγας Βασίλειος καί μέ τό ὄνομά του ἐμφανίζεται μία στρουμπουλή κοκκινοφορεμένη κούκλα ἡ ὁποία κατακλύζει καταστήματα καί σπίτια. Τί σχέση μέ αὐτά τά ἐμπορικά τεχνάσματα μπορεῖ νά ἔχει ὁ σοφός Ἐπίσκοπος Καισαρείας, ὁ ὁποῖος χάριζε κυρίως πνευματικά δῶρα καί φώτιζε τούς συνανθρώπους του μέ τήν διδασκαλία καί τήν φιλανθρωπία του; Ἀκόμη καί ὡς πρός τό ὄνομά του ἡ παγκοσμιοποιημένη ἐκδοχή τοῦ ἅη Βασίλη προκαλεῖ σύγχυση. Σάντα Κλάους τόν λένε οἱ Δυτικοί, ὄνομα πού παραπέμπει μᾶλλον στόν Ἅγιο Νικόλαο παρά στόν Ἅγιο Βασίλειο. Ἐμεῖς ἄς προσπαθήσουμε νά γιορτάσουμε ἑλληνορθοδόξως καί ἀνατολικῶς, γιά νά παραφράσουμε μιά σχετική φράση τοῦ Παπαδιαμάντη, καί ἄς διδάξουμε στά παιδιά μας ποιός ἦταν ὁ πραγματικός Ἅγιος Βασίλειος, ποιά ἦταν ἡ πατερική του σοφία, ποιό ἦταν τό τεράστιο κοινωνικό του ἔργο , πῶς δίδασκε τούς νέους νά μελετοῦν ἐπιλεκτικά τά ἀρχαῖα ἑλληνικά κείμενα σάν τή μέλισσα πού ἐπισκέπτεται τά ἄνθη καί ἀποφεύγει τά ἀγκάθια.
Ἡ παραδοσιακή Θεία Λειτουργία τῶν Χριστουγέννων ἀντικαθίσταται ἀπό τά ξενύχτια , τά ρεβεγιόν καί τήν χαρτοπαιξία γιά νά φανοῦμε δῆθεν μοντέρνοι καί παγκοσμιοποιημένοι. Ὄχι, εὐτυχῶς, ἡ ἐπισήμανση αὐτή δέν ἀφορᾶ ὅλους τούς Ἕλληνες. Εὐτυχῶς ὑπάρχουν πολλοί, μικροί καί μεγάλοι, πού θά σηκωθοῦν ἐνωρίς τά ξημερώματα γιά νά μετάσχουν τῆς Χριστουγεννιάτικης Θείας Λειτουργίας καί νά μεταλάβουν μετά ἀπό τή νηστεία πού ἐτήρησαν. Ὑπάρχουν πολλοί, δόξα τῶ Θεῶ πού ἐπιμένουν ἑλληνορθόδοξα καί ἀρνοῦνται νά μποῦν στήν μηχανή τοῦ κυμᾶ πού ἀλέθει ἔθνη, πολιτισμούς, ἰδιαοπροσωπίες, ἀνεξαρτησίες.
Στό βωμό τῆς παγκοσμιοποιήσεως ἀρκετοί συμπατριῶτες μας θυσιάζουν τά ἑλληνορθόδοξα Χριστούγεννα γιά νά ταξιδέψουν σέ διάφορους προορισμούς ἐκτός Ἑλλάδος. Ἐπικαλοῦνται τή συγκίνησή τους γιά τήν βραδυνή Θεία Λειτουργία πού θά παρακολουθήσουν σέ κάποιο χιονισμένο Ναό τῆς Κεντρικῆς ἤ Βορείου Εὐρώπης, ἀλλά τελικά ἀντί γιά τό Θεῖο Βρέφος καταλήγουν νά προσκυνοῦν τίς προθῆκες καί τά ράφια τῶν πολυκαταστημάτων τῶν πόλεων τῆς Ἑσπερίας καί ἐπιστρέφουν μέ βαλίτσες διπλᾶ φορτωμένες ἀπό τά........ ἀποδεικτικά στοιχεῖα τῆς εὐλαβείας των.
Παγκοσμιοποιημένες εἶναι καί πολλές ἀπό τίς εὐχετήριες κάρτες πού λάμβάνουμε αὐτές τίς ἡμέρες. Θά μοῦ πεῖτε ὅτι σημασία ἔχει νά σέ θυμηθεῖ κάποιος καί ὄχι ἡ ἀπεικόνιση ἐπάνω στήν κάρτα. Δέν διαφωνῶ, ἀλλά ἀφοῦ ἀποφασίζεις, Χριστιανέ μου, νά στείλεις γραπτῶς τίς εὐχές σου σέ ὁρισμένους φίλους, γιατί δέν προτιμᾶς κάρτες μέ Ὀρθόδοξη βυζαντινότροπη εἰκονογράφηση καί μοῦ στέλνεις χιονισμένα σκανδιναβικά τοπία μέ ταράνδους ἤ εὐτραφῆ ἀγγελούδια οὐδεμία σχέσηἔχοντα μέ τήν Πίστη μας καί τήν Λατρευτική μας τέχνη;
Τό σπουδαιότερο, ὅμως, δέν εἶναι οὔτε οἱ κάρτες οὔτε τά ρεβεγιόν οὔτε ἄλλές ἐξωτερικές ἐκδηλώσεις. Τό σπουδαιότερο εἶναι νά προετοιμασθοῦμε πνευματικά. Ὁ ἐνανθρωπίσας Κύριος μᾶς καλεῖ νά ἐξομολογηθοῦμε, νά νηστέψουμε καί νά μεταλάβουμε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Ἔτσι θά τιμήσουμε τήν Γέννησή Του. Ἔσι θά ὑποδεχθοῦμε τόν σαρκωθέντα Λόγο καί θά κρατήσουμε βαθειά μέσα στήν ψυχή μας τό «μήνυμα τῶν Χριστουγέννων». Ὅτι , δηλαδή, ὁ Θεός ἐσαρκώθη ὡς ἄνθρωπος «ἵνα ὁ ἄνθρωπος θεωθῆ». Γιά νά μπορέσει ὁ ἄνθρωπος νά ἀπαλλαγεῖ ἀπό τό σκότος τῆς πλάνης καί νά φωτισθεῖ ἀπό τήν ἀποκαλυφθεῖσα Ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου. Ἄς προετοιμασθοῦμε, λοιπόν, γιά ἀληθινά ἑλληνορθόδοξα Χριστούγεννα καί τότε δέν ἔχουμε τίποτε νά φοβηθοῦμε ἀπό τήν ἰσοπεδωτική παγκοσμιοποίηση.
http://agiabarbarapatras.blogspot.com

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/


Ο ωραίος...

Νταβούτογλου: "Κάνουμε ήδη μπίζνες στο Αιγαίο"!


Ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας παραβρέθηκε την περασμένη Τρίτη στη δεξίωση που παρέθεσε με την ευκαιρία των εορτών των Χριστουγέννων ο Ελληνας μόνιμος αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ, πρέσβης Αναστάσης Μητσιάλης. Ερωτηθείς αν είναι έτοιμος «να κάνει μπίζνες (do business) με τον Ελληνα πρωθυπουργό στο Αιγαίο», ο κ. Νταβούτογλου απάντησε καταφατικά. «Ηδη το κάνουμε», πρόσθεσε.
Η απάντηση Νταβούτογλου επιδέχεται πολλές ερμηνείες και εγείρει ερωτήματα που έχουν πολιτικές και επιχειρηματικές διαστάσεις. Οι φήμες για επικείμενη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου προβάλλονται και από κύκλους στην Ουάσιγκτον, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι ο Γιώργος Παπανδρέου βιάζεται να προωθήσει τα ελληνοτουρκικά, γεγονός που ευχαριστεί την αμερικανική διπλωματία.
Η δεξίωση του Ελληνα πρέσβη έλαβε χώρα στο Πολιτιστικό Κέντρο Ωνάση και ο Αχμέτ Νταβούτογλου ξεναγήθηκε στην έκθεση που βρίσκεται σε εξέλιξη με θέμα «Ηρωες: Θνητοί και Μύθοι στην Αρχαία Ελλάδα». Μετά την περιήγηση, ο κ. Νταβούτογλου μιλώντας στους δημοσιογράφους σχολίασε: «Είναι μεγάλη μου ευχαρίστηση που επισκέπτομαι αυτή την έκθεση και βρίσκομαι μαζί με τους φίλους μου της ελληνικής πρεσβείας και της ελληνικής κοινότητας των ΗΠΑ. Είναι η κοινή μας κληρονομιά, ήλθα με ευχαρίστηση και ευχαριστώ για την πρόσκληση.
Αισθάνθηκα σαν να βρίσκομαι στη Μεσόγειο, στην Τροία ή στην Αθήνα, στις δύο απέναντι ακτές του Αιγαίου. Είδα έργα από την Τροία, από την ελληνική παράδοση και ως ακαδημαϊκός και ως γείτονας της Ελλάδας, απόλαυσα την επίσκεψη». Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, που βρέθηκε στη Νέα Υόρκη για να συμμετάσχει σε συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας για το Ιράκ, συναντήθηκε και με το γ.γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν, με τον οποίο συζήτησε μεταξύ άλλων και το Κυπριακό.


Ας τους ξαναθυμηθούμε...

Για αυτούς που δεν γίνονται διαδηλώσεις...


070510marfin01Τις προάλλες στο κτίριο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, βρέθηκα μπροστά σε ένα συνηθισμένο πλέον σκηνικό. Εκεί είχαν προσαχθεί συλληφθέντες για τα επεισόδια για τις πορείες για τον Γρηγορόπουλο. Έξω από το κτίριο ομοϊδεάτες τους διαδήλωναν. Κάποια στιγμή τα πράγματα φορτίστηκαν αρκετά και στην ουσία, οι διαδηλωτές θα έμπαιναν μέσα στην Εισαγγελία. Γνωστά πλέον σκηνικά, αριστερίστικης ψευτομαγκιάς... Και έβλεπα τους προσαχθέντες στην Εισαγγελία. Με ύφος υπερήφανο, με προκλητική συμπεριφορά έναντι των πάντων. Χωρίς κανένα φόβο, χωρίς καμία συστολή για ό,τι έχουν κάνει. Νέα παιδιά που άθελά τους υπηρετούν σχέδια άλλων. Νέα παιδιά που έχουν μπολιαστεί με μίσος ταξικό και ιδεολογικό. Νέα παιδιά που όμως δεν είναι ούτε εργάτες, ούτε άνθρωποι του μόχθου και του μεροκάματου. Είναι παιδιά πλουσίων οικογενειών, παιδιά του Ψυχικού. Παιδιά που έχουν λύσει τα οικονομικά τους προβλήματα, με μόρφωση, με σπίτια πίσω τους που τα υποστηρίζουν. Χωρίς άστεγους δίπλα τους και μετανάστες. Και όμως, αυτά τα παιδιά, οι δήθεν «επαναστάτες», με αφορμή μία διαδήλωση, έφτασαν στο σημείο να προβούν σε πράξεις με ενδεχόμενες καταστροφικές συνέπειες. Αλλά αυτό δεν τους νοιάζει. Ήταν, είναι και θα είναι συμμορίτες, αλλά με γεμάτες τσέπες. Απ΄ έξω λοιπόν οι δικοί τους, με την ίδια μίζερη αντίληψη για την κοινωνία και τα δρώμενά της, αλλά με ένταση και αγωνιστικό φρόνημα. Κάτι το οποίο αν μη τι άλλο πρέπει να τους αναγνωριστεί. Είχαν έρθει να συμπαρασταθούν στους συντρόφους τους. Και έρχονται στο νου μου άλλα περιστατικά.
Από την αντίπερα όχθη. Έρχονται στο νου μου οι τέσσερις νεκροί στη Μarfin. Τέσσερις, γιατί δεν μνημονεύει κανένας το μωράκι που είχε στα σπλάχνα της η μία από τους νεκρούς. Υπάλληλοι τράπεζας ήταν, που δούλευαν να καλύψουν τις τρέχουσες ανάγκες τους. Δεν ήταν βιομήχανοι, ούτε εφοπλιστές. Και κάηκαν στην ουσία ζωντανοί, γιατί τα σκουλήκια της άκρας αριστεράς έτσι ήθελαν. Αν εξαιρέσει κανείς τις διαμαρτυρίες, ήρεμες και σιωπηλές στον τόπο της θυσίας τους, διαδήλωση άλλη δεν έγινε. Ούτε διαμαρτυρία, ούτε δρόμοι κλειστοί, ούτε βιτρίνα έσπασε. Επίσης έρχονται στο νου οι αναρίθμητοι νεκροί αστυνομικοί. Θύματα της τρομοκρατίας. Νεκροί της 17Ν και του ΕΛΑ.
Τίποτα και για αυτούς. Καμία αντίδραση. Καμία διαμαρτυρία, κανένας τσαμπουκάς. Και μη βιαστούν κάποιοι να πουν ότι παίρνω θέση υπέρ των αστυνομικών γενικά. Απλά έτσι είναι τα πράγματα. Και όχι μόνο για θύματα τρομοκρατικών ενεργειών. Αλλά και για άλλους που έπεσαν στον βωμό του καθήκοντος. Στην καθημερινή πάλη κατά όλων των μορφών του εγκλήματος. Αλλά και για άλλους που δεν πέθαναν, αλλά έμειναν φυτά και παράλυτοι... Περιστατικά αρκετά.. Για αυτούς καμία μαζική πορεία δεν έγινε. Καμία 24ωρη απεργία, καμία κινητοποίηση, με το απλό και μόνο αίτημα να σταματήσουν η βία και το αίμα. Όχι. Γιατί τα θύματα της άλλης πλευράς δεν είναι ούτε αριστεριστές, ούτε αναρχικοί... Είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι, που όμως σκέφτονται και πράττουν αλλιώς, έχουν μία άλλη ιδεολογική θεώρηση των πραγμάτων. Άρα δεν έχουν δικαιώματα... Ας σταθούμε λοιπόν στην κυριολεξία προσοχή, σε αυτούς για τους οποίους δεν γίνονται διαδηλώσεις.
Για τους νεκρούς, τους τραυματίες, για αυτούς που ό,τι και αν συνέβη, πέρασε τελείως αθόρυβα. Και αφού ίσως δεν είμαστε άξιοι να κάνουμε κάτι πιο έντονο και πιο αγωνιστικό για αυτούς, τουλάχιστον ας μην τους ξεχάσουμε ποτέ... Τουλάχιστον αυτό...
Τάσος Δημητρακόπουλος
www.elkosmos.gr 


Θετικά και αρνητικά από τις ιστοσελίδες...


Ένας γενναίος Στρατηγός!

Στην Βουλή το θέμα Ντερτιλή


210407-ntertilisΜε αφορμή την συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής, περί του νομοθετικού πλαισίου που καταθέτει το Υπουργείο Δικαιοσύνης, ο Γιώργος Καρατζαφέρης έφερε το θέμα της 36χρονης πλέον κρατήσεως του Στρατηγού Ντερτιλή στον Κορυδαλλό. Όπως είχαμε γράψει και στον "ΕΚ" την αρχή είχε κάνει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μουλόπουλος ο οποίος είχε αναφερθεί στο ζήτημα. Την αναφορά αυτή του κ. Μουλόπουλου, δεν άφησε να πέσει κάτω ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ και έτσι το απόγευμα της πέντε κατά την διάρκεια της ομιλίας του είπε τα εξής: "Κλείνω με ένα θέμα που είχε μία λεβεντιά ο κ. Μουλόπουλος του ΣΥΡΙΖΑ και το είπε στην Επιτροπή. Είμαστε επιεικείς με όλους τους εγκληματίες. Είμαστε επιεικείς με τους βιαστές, με τους εμπόρους ναρκωτικών. Είμαστε επιεικείς με όλους τους εγκληματίες της χώρας, εκτός από ένα. Τί φοβόμαστε; Φοβόμαστε μήπως κάνει κίνημα το Ντερτιλής αν βγει έξω; Δηλαδή, μήπως κάποιος παραδειγματιστεί ότι τη γλίτωσε ο Ντερτιλής και πάει να τον μιμηθεί; Υπάρχει ένας τρελός που να ξέρετε ότι τον περιμένουν τριάντα πέντε χρόνια φυλακής και να το ρισκάρει; Αφήστε δε, που η δημοκρατία μας σήμερα είναι τόσο θωρακισμένη που δεν υπάρχει κίνδυνος και όρεξη και σκέψη σε κανένα αξιωματικό. Δεν μπορεί λοιπόν, σήμερα η πολιτεία να μη θέλει αυτήν τη κουτσουλιά στην ενέργειά της, στην πράξη, στην αδιαφορία, στην απραξία της να δικαιολογήσει. Πιστεύω λοιπόν ότι είναι μια ευρύτητα.
Σας καλώ κύριε Υπουργέ, τώρα που είναι άγιες οι μέρες των εορτών να κάνετε μια κίνηση. Θα σας γράψει θετικά η ιστορία και όχι αρνητικά, τη στιγμή μάλιστα, που δεν υπάρχει και αντίρρηση από την Αριστερά που το είπε. Να θυμίσω εξάλλου ότι πάλι όταν ετέθη το θέμα πριν από αρκετά χρόνια, πάλι από την Αριστερά είχε γίνει από τον Λεντάκη. Το να επιμένουμε λοιπόν, αυτή τη στιγμή να έχουμε ένα αξιωματικό με ό,τι τον συνοδεύει -και τον συνοδεύουν πολλά ΑΡΝΗΤΙΚΑ- αλλά που τον συνοδεύει όμως και μια στρατιωτική λεβεντιά, την οποία είχε πριν από αυτό το γεγονός.
Πιστεύω λοιπόν ότι η Ελλάδα, η πολιτεία σήμερα μπορεί να έχει την άνεση να συγχωρεί, όπως εξάλλου και ο ακραίος τότε δικτάτορας είχε συγχωρέσει και είχε αφήσει απ' έξω τον άνθρωπο που πήγε να τον δολοφονήσει, τον Αλέκο Παναγούλη."
Εδώ να σημειώσουμε ότι ο στρατηγός Ντερτιλής, ένας από τους λίγους Έλληνες που προσέθεσαν έδαφος σε αυτήν εδώ την πατρίδα, είναι κατά πάσα πιθανότητα ο παγκόσμιος "ρέκορντμαν" φυλακισμένος. Έχει ήδη 36 χρόνια μέσα, όταν ο Μαντέλα είχε περίπου 20. Και αυτόν τον άνθρωπο 88 ετών η πολιτεία τον κρατά ακόμη φυλακισμένο. Ελπίζουμε τώρα που το ζήτημα ήλθε στην Βουλή, να υπάρχει κάποια εξέλιξη. Πάντως ο υπουργός Δικαιοσύνης δεν αναφέρθηκε καν στο θέμα, στην απάντησή του. Αλλά το σημαντικό ήταν ότι δεν υπήρχαν και αντιδράσεις από την αριστερά. Φαίνεται ακόμη και σε αυτούς προκαλεί ντροπή το θέμα.
 www.elkosmos.gr


Πατριωτισμός...

ΟΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ Η «ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ»



Του Δημήτρη Δημόπουλου

Ὁ λόγος τοῦ Πώλ ντέ Λαγκάρντ «εἶμαι πολύ συντηρητικός, γιά νά μήν εἶμαι καί ριζοσπάστης» δέν θά εἶχε καλλίτερη ἐφαρμογή ἀπό ἐμᾶς σήμερα, στό πολιτικό καί πνευματικό περιβάλλον πού ζοῦμε.
Ἀπαξίωσι τῶν ἐθνικῶν ἰδεωδῶν,  ἄγνοια καί περιφρόνησι στήν ἑλληνική Ἱστορία, ἀδιαφορία γιά τίς καθημερινές παραβιάσεις τῶν ἐναερίων καί θαλασσίων συνόρων μας, ἀθρόα εἰσροή λαθρομεταναστῶν, γιγάντωσι τοῦ ἀτομισμοῦ καί τῆς διαφθορᾶς.
Ἀγνοοῦμε τήν σημασία τῶν ἐθνικῶν ἐπετείων καί τήν Ἑλληνική Ἱστορία, ἀλλά δίνουμε τήν σημαία μας νά τήν κρατοῦν ξένοι.
Ὑποβαθμίζουμε τραγικά τήν γλωσσική μας παιδεία, ἀλλά ἐντάσσουμε στά σχολεῖα μας τά παιδιά τῶν λαθρομεταναστῶν.
Λησμονοῦμε τούς Βορειοηπειρῶτες, ἀλλά ὑποδεχόμαστε μαζικά τούς Ἀλβανούς.
Ξεχάσαμε τό ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ γιά τήν εἰσβολή στήν Κύπρο, ἀλλά στρώνουμε μέ ροδοπέταλα τήν εὐρωπαϊκή προοπτική τῆς Τουρκίας.
Κι ὅλα αὐτά εἶναι συμπτώματα τῆς γνωστῆς ἀρρώστιας, τῆς Παγκοσμιοποίησης. Καί τήν παρουσιάζουν σάν φυσική ἐξέλιξι, σάν ἱστορική ἀναγκαιότητα, σάν ἐπίτευγμα προόδου, σάν νά εἶναι τάχα πολιτιστικό ἀγαθό.
Οἱ θιασῶτες τῆς Παγκοσμιοποίησης δέν συζητοῦν γιά τήν ἀξία της. Μᾶς καλοῦν ἁπλά νά συμβιβασθοῦμε μέ τήν νέα ἐποχή. Δέν διερωτῶνται, ἄν αὐτή ὄντως ἀποτελεῖ πρόοδο ἤ παρακμή. Τήν θεωροῦν ἀνέκκλητα ἐπιβληθεῖσα, καί τό μόνο πού μένει, εἶναι νά σκύψουμε τό κεφάλι στήν ἐπικράτησί της. Ποιοί εἶναι αὐτοί ἆραγε, πού 'χουν τήν εὐθύνη τῆς εἰσαγωγῆς αὐτῆς τῆς ἀρρώστιας;
Τήν εὐθύνη δέν θά ἀναζητήσουμε στόν ὑπερατλαντικό ἰμπεριαλισμό, πού προσπαθεῖ νά ἀπονευρώσει τούς λαούς τοῦ κόσμου, γιά νά μπορεῖ νά τούς ἐλέγχει καλλίτερα, οὔτε στά ξένα κεφαλαιοκρατικά συμφέροντα, πού θέλουν τήν ἀνθρωπότητα μόνον ἕνα πλαδαρό, ὁμοιόμορφο πλῆθος καταναλωτῶν. Τήν εὐθύνη πρέπει νά τήν ἀναζητήσουμε ἐδῶ, μέσα στήν χώρα μας, διότι ἄν δέν ὑπῆρχαν πρόθυμοι λακέδες στίς ξένες ἐπιδιώξεις, αὐτές δέν θά εἶχαν καμμία τύχη.
Ἄν ἐξαιρέσουμε κάποιους ἀριστερούς κύκλους, πού ἀπεργάζονται μέ ἐμπάθεια τόν καμβά τῆς Παγκοσμιοποίησης, τήν κύρια εὐθύνη δυστυχῶς φέρουν τά μεγάλα δημοκρατικά κόμματα τῆς χώρας. Οἱ πολιτικοί, χωρίς νά βαρύνονται βέβαια μέ ἐνσυνείδητη ἀντεθνική διαγωγή, ἀλλά μέ βαρειά ἀμέλεια καί ἐλαφρότητα συνειδήσεως, ἔχουν παρασυρθῆ ἀπό τόν συρμό καί συγκατανεύουν στά ἐπιχειρήματα τῆς Παγκοσμιοποίησης.
Κόπτονται, φέρ' εἰπεῖν, γιά τίς ἀτομικές ἐλευθερίες, πού 'χουν βαφτίσει "ἀνθρώπινα δικαιώματα". Εἶναι σάν νά ἔχει συσταθῆ τό Κράτος μόνο καί μόνο, γιά νά προστατεύει τίς ἐλευθερίες τοῦ ἀτόμου, ὄντας "τό ἀναγκαῖο κακό", ὅπως ἔλεγε ἄλλοτε ὁ Ιερεμίας Μπένθαμ. Ἐν τούτοις, δικαιώματα ζητοῦν οἱ δοῦλοι ἀπ' τά ἀφεντικά, κι ὄχι τά παιδιά ἀπ' τήν οἰκογένεια. Οἱ πολίτες δέν εἶναι δοῦλοι τῆς πατρίδας τους. Γιά νά θυμηθοῦμε τήν μνη-μειώδη φράσι τοῦ Ζάν Πώλ, "ἡ ἀγάπη στήν πατρίδα εἶναι τό μέτρο τῆς ἐλευθερίας" : Ὅταν ὑπάρχει ἀγάπη καί πίστι στήν πατρίδα, ποιά θέσι ἔχουν οἱ ἀπαιτήσεις γιά ἀτομικά δικαιώματα ; Τίς ἐλευθερίες παραχωρεῖ οἰκειοθελῶς ἡ εὐνομουμένη Πολιτεία στούς πολίτες της -- παραχωρεῖ "ἐλευθερίες", κι ὄχι "δικαιώματα".
Λένε ἀκόμη, ὅτι ἡ ἔννοια τοῦ Ἔθνους εἶναι πιά παρωχημένη, ἦταν μιά ἰστορική σελίδα τῶν τελευταίων αἰώνων, πού τώρα γύρισε, καί ὅτι οἱ σύγχρονες τάσεις, ὅπως δείχνειἡ ἵδρυσι τῆς Ε.Ε., εἶναι διεθνεῖς συσπειρώσεις ὅλο καί πιό εὐρεῖες.
Ἡ εἰκόνα ὅμως τῆς Ε.Ε. δείχνει ἀκριβῶς τό ἀντίθετο : συσπείρωσι μέν τῶν εὐρωπαϊκῶν λαῶν ἀπό ἔνστικτο αὐτοσυντηρήσεως ἔναντι μελλοντικοῦ ἐξωευρωπαϊκοῦ κινδύνου, ἀλλά, ταυτόχρονα, διατήρησι τῆς βασικῆς ἀνεξαρτησίας τῶν κρατῶν-μελῶν. Κι ἀντίθετα πρός ὅ,τι λεγόταν, ἡ συνθήκη Σέγκεν δέν προκάλεσε ἐθνικές ἀναμείξεις, διότι οἱ εὐρωπαϊκοί λαοί εἶναι ὥριμοι -- παρέμειναν στίς πατρίδες τους.
Ὅσοι δέ ἀνάγουν τήν ἔννοια τοῦ Ἔθνους σέ λίγων αἰώνων ἱστορία, εἶναι τελείως ἀκατατόπιστοι. Τό Ἔθνος ὡς ἔννοια, ὡς ἀξία, ἀκόμη καί ὡς λέξι, ἀριθμεῖ ἱστορία χιλιάδων ἐτῶν. Εἶναι σύμφυτο μέ τήν ἀνθρώπινη φύσι.
Αὐτή ἡ παγκοσμιοποίησι, λένε ἀκόμη, ὅτι ἦταν ἀποτέλεσμα τῆς τεχνολογικῆς ἐξελίξεως, τῆς πληροφορικῆς καί τοῦ διαδικτύου καί τήν παρουσιάζουν σάν ἀναπόδραστο ἀποτέλεσμα τῆς προόδου.
Καί ἄλλοτε λέγονταν αὐτά, ὅταν ἐφευρέθηκαν τό αὐτοκίνητο καί τό ἀεροπλάνο. Ποτέ ὅμως ὁ πολιτισμός δέν συναρτᾶται μέ ἐγκατάλειψι τῶν ἠθῶν καί τῶν παραδόσεων, δηλαδή τῶν ἐθνικῶν ἰδιομορφιῶν, ἀλλά μέ τήν ἐντονώτερη ἀνάδειξί τους. Ποτέ ἡ τεχνολογική πρόοδος δέν προώθησε κοσμοπολιτικά σχέδια. Οὔτε τά γρήγορα μέσα μεταφορᾶς οὔτε κι οἱ τηλεπικοινωνίες κατήργησαν ποτέ ἐθνικά σύνορα. Τό ἀντίθετο, μάλιστα. Ὅσο πιό καλά γνωρίζονται οἱ λαοί μεταξύ τους, τόσο περισσότερο τονίζουν τήν ταυτότητά τους καί θέλουν νά ἐξάρουν τήν ἰδιοπροσωπία τους. Κι ὅσοι λαοί ὑποχρεώθηκαν ἱστορικά σέ συμβίωσι, ἀμέσως ὅταν τό ἐπέτρεψαν οἱ περιστάσεις, διαχωρίσθηκαν, κι ὄχι πάντα ἀναίμακτα.
Ὄχι, ἡ παγκοσμιοποίησι δέν εἶναι ἀποτέλεσμα τεχνολογικῆς προόδου, ἀλλά πολιτιστικῆς παρακμῆς. Καί δέν εἶναι γεγονός τετελεσμένο, ὅπως λένε, ἀλλά μόνον εὐσεβής πόθος καί προσπάθεια τῶν θιασωτῶν της.
Γεγονός πάντως εἶναι, ὅτι μέ τήν ἀνοχή τῶν μεγάλων κομμάτων, πού διοικοῦν αὐτήν τήν χώρα τίς τελευταῖες δεκαετίες, πολλές ἀξίες τοῦ λαοῦ μας ἔχουν περιέλθει σέ κρίσι. Χωρίς νά λέγεται καί νά ὁμολογεῖται, ἕρπει στήν κοινωνία μας μιά ἀπαξίωσι τῆς ἰδέας Ἔθνος καί μιά μεγιστοποίησι τοῦ ἀτομικοῦ συμφέροντος.
Ποιός ἐπαινέθηκε γιά τήν ἀφοσίωσι καί τήν προσφορά του στήν πατρίδα ; Ἀντιθέτως, θαυμάζονται καί γίνονται ἰνδάλματα αὐτοί πού παρακάμπτουν τόν νόμο, γιά νά πλουτίσουν, αὐτοί πού κερδίζουν χωρίς νά προσφέρουν τίποτε, αὐτοί πού τά "κονομᾶνε", χωρίς νά τούς πιάνει ὁ νόμος.
Κι ἀπό ἐκεῖ, φούντωσε πιά ἡ διαφθορά, πού ἐπεκτάθηκε βαθμηδόν σ' ὅλες τίς πτυχές τῆς κοινωνίας μας, δημοσίας καί ἰδιωτικῆς, μιᾶς διαφθορᾶς πού μᾶς πνίγει.  Μέχρι καί θεσμοί, πού μέχρι τώρα θεωρούσαμε ὑπεράνω ὑποψίας, ἔχουν πληγῆ βαρειά. Ἡ Ἐκκλησία, ἡ Δικαιοσύνη, οἱ Ἔνοπλες Δυνάμεις δέν ἐξαιροῦνται δυστυχῶς.
Ἄν δέν ἀναστηλώσουμε ἐπειγόντως τίς ἀξίες τοῦ Ἔθνους μας, τίποτε δέν θά μᾶς σώζει ἀργότερα ἀπό τήν σῆψι.
Ἡ ἐκτεταμένη διαφθορά ὅμως στήν ἑλληνική κοινωνία προκαλεῖ καί πλῆθος ἁλυσιδωτῶν παρενεργειῶν. Ἡ κρατική μηχανή γίνεται δυσλειτουργική, γραφειοκρατική, ἀναξιόπιστη καί ἀποθαρρύνει προθέσεις γιά οἰκονομικές ἐπενδύσεις. Ἐξ ἄλλου, ἡ περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα τῆς διαφθορᾶς καί τοῦ ἀνεύθυνου, πού ἔχει εἰσχωρήσει καί στήν ἰδιωτική οἰκονομία, ἔχουν ἀφαιρέσει ἀπό τούς καταναλωτές τήν ἐμπιστοσύνη πρός τά ἑλληνικά προϊόντα καί ὑπηρεσίες. Οἱ καταναλωτές, ἐγχώριοι καί ξένοι, ὑποπτεύονται κάποια κομπίνα ἤ κρυφό ἐλάττωμα σέ ὁποιοδήποτε ἑλληνικό προϊόν. Κι ὕστερα ἀποροῦμε, γιατί αὐξάνονται οἱ εἰσαγωγές καί πέφτουν οἱ ἐξαγωγές μας, γιατί τό ἐμπορικό μας ἔλλειμμα πηγαίνει ἀπό τό κακό στό χειρότερο.
Οἱ Ἕλληνες, βαθμηδόν, χάνουμε τήν αὐτοεκτίμησί μας. Ἄν δέν ἀποκαταστήσουμε τήν διαφάνεια, τήν τιμιότητα καί τήν ΕΥΘΥΝΗ στήν ἑλληνική κοινωνία, δέν μποροῦμε νά ἐλπίσουμε οὔτε σέ οἰκονομική ἀνάκαμψι οὔτε σέ περιστολή τῆς ἀνεργίας. Εἶναι ἀξιοσημείωτο, τό πόσο ἐξαρτᾶται ἀπό ἠθικές καί ἐθνικές ἀξίες ἡ Οἰκονομία, κι ἄς ἐπιμετρεῖται αὐτή μέ ἀριθμούς.
Ἡ πολυπολιτισμικότητα ζημιώνει, ἀφ' ἑτέρου, καί τόν τουρισμό μας, διότι ὁ ἐπισκέπτης τῆς χώρας μας ἐνδιαφέρεται νά γνωρίσει τόν ἑλληνικό τρόπο ζωῆς, κι ὄχι μιά χώρα Βαβέλ χωρίς χρῶμα καί παραδόσεις.
Μᾶς καλοῦν νά δεχθοῦμε τήν πολυπολιτισμικότητα, νά συγκατοικοῦμε μέ οἰκονομικούς πρόσφυγες, νά γράφουμε μέ φράγκικα γράμματα, ν' ἀκοῦμε μόνο ξένη μουσική, νά πηγαίνουν τά παιδιά μας στό σχολεῖο μαζί μέ τ' ἀλβανάκια, ν' ἀνεγείρουμε στίς πόλεις μας τζαμιά, νά πλημμυρίσουν οἱ δρόμοι μας μέ μαντίλες. Αὐτά εἶναι, πού θεωροῦν πρόοδο καί ἐξέλιξι ;
Μᾶς καλοῦν, δηλαδή, νά ἀποδεχθοῦμε τήν λαθρομετανάστευσι, μιά κατάστασι ἐξ ἀρχῆς παράνομη, ὅπως δείχνει τό πρόθεμα "λαθρο". Ποτέ ἡ χώρα μας δέν ζήτησε μετανάστες ἀπό τό ἐξωτερικό, διότι κατά βάσιν ποτέ δέν τούς χρειάσθηκε. Δέχθηκε τά κύματα τῶν λαθρομεταναστῶν κατ' ἀνάγκην, διότι καί τά σύνορα, ὅπως ὅλα στήν διοίκησι, εἶναι διάτρητα. Καί ἀποφάσισε ἐκ τῶν ὑστέρων, τήν ἀνάγκην φιλοτιμίαν ποιουμένη, νά τούς νομιμοποιεῖ.
Μᾶς καλοῦν λοιπόν ν' ἀποδεχθοῦμε τά ἐπίχειρα τῆς κρατικῆς ἀνικανότητας, μιά κραυγαλέα παρανομία, ἡ ὁποία οὔτε ἀπό τήν Ε.Ε. ἐπιδοκιμάζεται -- διότι καί ἡ Ε.Ε. θεωρεῖ τήν λαθρομετανάστευσι παράνομη καί μᾶς καλεῖ νά θωρακίσουμε τά σύνορά μας.
Τά μεγάλα κόμματα μᾶς λένε ὅτι οἱ μετανάστες θά μᾶς λύσουν τό ἀσφαλιστικό πρόβλημα. Ἐπειδή, δηλαδή, δέν μποροῦν αὐτά νά λύσουν τό δημογραφικό καί τό ἀσφαλιστικό, καταφεύγουν στήν ἐνσωμάτωσι ξένων στήν Ἑλλάδα. Εἶναι σοβαρή πολιτική αὐτή ;
Καί ἡ οἰκονομική ἐνσωμάτωσι μπορεῖ θεωρητικά νά ἐπιχειρηθῆ. Ἡ πολιτιστική ἀφομοίωσι ὅμως ;
Ὄχι, μᾶς λένε, πρέπει νά ἀποδεχθοῦμε τήν πολυπολιτισμικότητα !
Καί ποῦ ξέμεινε τό "ὅμαιμον", πού μᾶς λέει ὁ Ἡρόδοτος γιά τήν Ἑλλάδα ; Χάριν τῆς ἀνικανότητος τῶν πολιτικῶν στήν λύσι τοῦ ἀσφαλιστικοῦ, θά πάψουμε νά 'μαστε Ἔθνος, θυσιάζοντας τό Ὅμαιμον, πού χιλιάδες χρόνια διέκρινε τούς Ἕλληνες στόν κόσμο ;
Ἐν τούτοις, ἐντύπωσι κάνει ἡ κραυγαλέα διάστασι ἀπόψεων μεταξύ ἑλληνικοῦ λαοῦ καί κομμάτων του. Σύμφωνα μέ ὅλες τίς δημοσκοπήσεις, ὁ λαός σέ ποσοστά 70-80% ἀπορρίπτει τήν ἔλευσι μεταναστῶν, διαφωνεῖ μέ τήν διαφημιζόμενη πολυπολιτισμικότητα καί, σέ ποσοστό 50% περίπου, ζητεῖ μάλιστα τόν επαναπατρισμό ὅλων τῶν λαθρομεταναστῶν.
Ποιό ἀπό τά μεγάλα κόμματα τῆς χώρας συμφωνεῖ μέ αὐτές τίς θέσεις ; Ποιοί πολιτικοί ἔχουν τό θάρρος νά πᾶνε κόντρα στήν παγκοσμιοποίησι καί νά ὑπερασπισθοῦν τίς ἐπιθυμίες τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ;
Σ' αὐτό τό κορυφαῖο θέμα τῆς κοινωνικῆς μας ζωῆς χαίνει, ὄχι μόνον ἔλλειμα, ἀλλά χάσμα δημοκρατίας !
Ἀλλά μήπως ἆραγε ἡ Πολιτική τῶν μεγάλων κομμάτων συμφωνεῖ μέ τήν κατηγορηματική ἄρνησι τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ στήν εἴσοδο τῆς Τουρκίας στήν Εὐρώπη ; Ἐδῶ ἡ ἀντιδημοκρατική αὐθαιρεσία ἀποθεώνεται. Ἀρνοῦνται καί τό δημοψήφισμα ἐπ' αὐτοῦ, μιάν πρωτεύουσα δημοκρατική διαδικασία.
Κι ὁ ἑλληνικός λαός, ἀντί νά ἔχει τούς πολιτικούς του νά τόν προστατεύουν ἀπό τήν τουρκική ἐποίκισι στά νησιά τοῦ Αἰγαίου μας, ἐλπίζει νά σωθῆ ἀπό τό γαλλικό καί τό αὐστριακό δημοψήφισμα !
Ἀπό τήν ἀφασία ὅμως, μέ τήν ὁποία παρακολουθοῦμε κάθε μέρα τίς τουρκικές παραβιάσεις τῶν συνόρων μας, ποιός θά μᾶς σώσει ;  Οἱ Γάλλοι καί οἱ Αὐστριακοί στρατιῶτες εἶναι πολύ μακριά !
Ἐπέστη ἡ ὥρα, κυρίες καί κύριοι, νά βγοῦμε ἑνωμένοι πρός τόν λαό, γιά νά ἐκφράσουμε τούς μύχιους πόθους του, αὐτούς πού τά μεγάλα κόμματα θέλουν νά ἀγνοοῦν καί παραποιοῦν.
Ἐμεῖς, οἱ συντηρητικοί στήν ἑλληνικότητά μας, καλούμεθα νά γίνουμε ριζοσπάστες, κατά τόν λόγο τοῦ Λαγκάρντ, ἐπαναστάτες στήν ἀποχαύνωσι τῆς παρακμῆς.
Στήν Ἀνίερη Συμμαχία τῶν παγκοσμιοποιητῶν, ἄς ἀντιτάξουμε τήν ἑνότητα τῶν Πατριωτικῶν Δυνάμεων.
Ἄς μή μᾶς πτοεῖ, ὅτι μέχρι τώρα δέν καρπωθήκαμε τά ὑψηλά ποσοστά τῆς συμφωνίας μας μέ τόν λαό.
Τόν Ἀγώνα πρέπει νά τόν νοιώθουμε πάντα, ὄχι ὅτι συνεχίζεται, ἀλλά ὅτι τώρα μόλις ἀρχίζει !




Twitter Delicious Facebook Digg Favorites More