O περιορισμός των λειτουργικών δαπανών των Ενόπλων Δυνάμεων, που ήδη εφαρμόζεται, θα επιφέρει μείωση εξόδων κατά 22%. Αυτό όμως που πιστεύουν στο ΥΕΘΑ είναι ότι μόνιμη μείωση των αμυντικών δαπανών θα επέλθει με την αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων. Αναδιοργάνωση που θα τις εκσυγχρονίσει, θα τις κάνει πιο λειτουργικές και θα αυξήσει τη μαχητική τους ικανότητα. Η σχεδιαζόμενη αναδιοργάνωση, που θα έχει ολοκληρωθεί ως το τέλος του 2013, αφορά και τους τρεις κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων. Η κύρια προσπάθεια όμως στρέφεται προς το Στρατό. Για το Ναυτικό και την Αεροπορία θεωρούν ότι έχουν σύγχρονη δομή και οι απαιτούμενες αλλαγές είναι μικρές και σαφώς δεν επηρεάζουν το γενικό σύνολο.
Άλλωστε, όπως λένε παράγοντες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, τα τελευταία δώδεκα χρόνια επιχειρούνται αναδιοργανώσεις, που ως κύριο αντικείμενό τους είχαν το Στρατό, οι οποίες κρίνοντας από το αποτέλεσμα απέτυχαν όλες τους.
Ως κύρια αιτία της αποτυχίας θεωρούν ότι οι αλλαγές που επιχειρήθηκαν άφηναν άθικτους τους αριθμούς των υπηρετούντων ανώτατων αξιωματικών, με αποτέλεσμα να υπάρχει υπερπληθώρα από αυτούς. Το αποτέλεσμα ήταν να διατηρούνται μονάδες-φαντάσματα, προκειμένου να δικαιολογείται η παρουσία των διοικητών τους!
Έτσι στον Ελληνικό Στρατό σήμερα υπάρχουν συνολικά 195 ανώτατοι αξιωματικοί! Αναλυτικά αυτοί είναι: 12 αντιστράτηγοι, 46 υποστράτηγοι (35 Όπλων + 11 Σωμάτων) και 137 ταξίαρχοι (107 Όπλων + 30 Σωμάτων).
Τέτοιοι αριθμοί δεν υπάρχουν σε κανέναν άλλο ΝΑΤΟϊκό στρατό! Οι ίδιοι παράγοντες λένε με έμφαση ότι ο Ελληνικός Στρατός, που αριθμεί περί τα 90.000 άτομα, έχει πάνω από 50 διοικήσεις, όσες περίπου και ο στρατός των ΗΠΑ, στον οποίο όμως υπηρετούν 540.000.
Ο σχεδιασμός λοιπόν που ετοιμάζεται αυτή την περίοδο αφορά τη διάλυση μονάδων, το κλείσιμο στρατοπέδων, την απόσυρση παρωχημένων οπλικών συστημάτων και, βεβαίως, τον περιορισμό του αριθμού των ανώτατων αξιωματικών σε λογικό πλαίσιο.
Για τις μονάδες υπολογίζεται να υπάρξει μείωση της τάξεως του 30%. Πιο συγκεκριμένα, σχεδιάζεται η κατάργηση δύο σχηματισμών επιπέδου σώματος στρατού, οχτώ σχηματισμών επιπέδου μεραρχίας και οχτώ επιπέδου ταξιαρχίας. Από τους σχηματισμούς επιπέδου συντάγματος οι περισσότεροι θα καταργηθούν. Από τους υπόλοιπους κάποιοι θα ενσωματωθούν στις υπάρχουσες ταξιαρχίες, ενώ ελάχιστοι -δύο ή τρεις- θα αναβαθμιστούν σε επίπεδο ταξιαρχίας. Ο αριθμός των κέντρων εκπαίδευσης θα μειωθεί δραστικά.
Εκεί που οι αριθμοί γίνονται εντυπωσιακοί είναι στο πλήθος των στρατοπέδων. Τα στρατόπεδα-εγκαταστάσεις του Στρατού, σε ολόκληρη την επικράτεια, ξεπερνούν τα 850! Από αυτά μόλις τα 54 είναι στη Θράκη και άλλα 127 στα νησιά του Αιγαίου. Στη Νότια και Κεντρική Ελλάδα είναι 150, ενώ τα υπόλοιπα βρίσκονται σε ολόκληρη τη Μακεδονία και την Ήπειρο.
Στο ΥΕΘΑ πιστεύουν ότι ο περιορισμός των στρατοπέδων σε ποσοστό τουλάχιστον 60% έχει μόνο πλεονεκτήματα. Μάλιστα για τη Θράκη και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου λένε ότι χρειάζονται κάποιες μικρές διορθωτικές κινήσεις. Μελέτες έχουν δείξει ότι η εκποίηση των στρατοπέδων μπορεί να αποτελέσει σοβαρή πηγή εσόδων. Τόσο σοβαρή που να χρηματοδοτήσει ολόκληρο το εξοπλιστικό πρόγραμμα!
Το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι πολλά τα εποφθαλμιούν οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης, που ασκούν έντονες πολιτικές πιέσεις. Η κατάργηση μονάδων και στρατοπέδων θα επιφέρει και την αποδέσμευση οπλικών συστημάτων που είναι παρωχημένης τεχνολογίας και αμφίβολης αποτελεσματικότητας.
Υπολογίζεται ότι χωρίς να θιγεί στο ελάχιστο η μαχητική ικανότητα του Στρατού, μπορούν να αποσυρθούν άρματα μάχης, π.χ. τύπου Μ60, αυτοκινούμενα πυροβόλα τύπου Μ110, όλμοι και ρυμουλκούμενα πυροβόλα της εποχής του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Μια μεθοδευμένη και καλά οργανωμένη εκποίησή τους (πράγμα που δεν γινόταν ως τώρα), ως μέταλλο και εξαρτήματα, μπορεί να αποφέρει αρκετά έσοδα στο ΥΕΘΑ.
Αγκάθι οι συντεχνίες και στις Ένοπλες Δυνάμεις
ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ γιατί όλα τα παραπάνω, που είναι πλήρως θεμελιωμένα και αποδεκτά, δεν έχουν πραγματοποιηθεί ως τώρα, η απάντηση είναι ότι οι κατά καιρούς στρατιωτικές ηγεσίες υπέκυπταν στις «συντεχνιακές» πιέσεις. Έτσι λοιπόν διατηρούνταν μεραρχίες με πραγματική δύναμη τάγματος ή ταξιαρχίες με προσωπικό που δεν έφτανε να συγκροτηθεί ένας λόχος. Κι όλα αυτά γίνονταν με το εφεύρημα της «επιστρατευόμενης μονάδας» ή του «επιχειρησιακού στρατηγείου».
Το εκπληκτικό είναι ότι οι πολλοί ανώτατοι αξιωματικοί ακόμα και σήμερα, με τη δεδομένη δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας, εξακολουθούν να αντιδρούν και να προσπαθούν με διάφορα τεχνάσματα να αποφύγουν οποιαδήποτε σοβαρή αναδιοργάνωση. Τέτοιες χαρακτηριστικές περιπτώσεις αποτελούν οι προτάσεις μετατροπής της 8ης Μεραρχίας στα Γιάννενα και της 4ης στην Τρίπολη, σε ταξιαρχίες. Αυτό όταν το έργο της πρώτης θαυμάσια γίνεται από ένα πλήρως εξοπλισμένο και στελεχωμένο τάγμα, ενώ η κατάργηση της δεύτερης δε θα έχει την παραμικρή επιχειρησιακή ή άλλη συνέπεια. Παραλλαγές των πιο πάνω είναι η πρόταση κατάργησης της 2ης Ταξιαρχίας Υποστήριξης στην Κοζάνη, διατηρώντας όμως όλες τις υφιστάμενες μονάδες της ή η ύπαρξη ξεχωριστών διοικήσεων πυροβολικού στα σώματα στρατού. Αυτά τα τελευταία, λένε οι «κακές γλώσσες», είναι δημιούργημα των προερχομένων από το Πυροβολικό Αρχηγών του ΓΕΣ…
Στο ΥΕΘΑ πάντως δηλώνουν αποφασισμένοι να προχωρήσουν στις απαραίτητες βαθιές τομές, προκειμένου να υπάρξει ένας σύγχρονος και αποτελεσματικός Στρατός, που δεν θα αποτελεί οικονομικό βάρος.
ΙΣΟΤΙΜΙΑ