28.4.12

Ο Ελεύθερος Κόσμος κυκλοφορεί σήμερα!

Διαβάστε στον «Ελεύθερο Κόσμο» που κυκλοφορεί αύριο Σάββατο 28 Απριλίου


tnΑπέλαση τώρα των λαθρομεταναστών, είναι η μόνη λύση. Χρυσοχοΐδης και Βορίδης παίζουν προεκλογικά παιχνίδια εις βάρος των κατοίκων της Αμυγδαλέζας, την ώρα που οι αλλοδαποί σκοτώνουν και κλέβουν. Ο «ΕΚ» σας ξεναγεί στις γειτονιές-γκέτο της Αθήνας και μιλά με τους κατοίκους για τα προβλήματά τους. Η Μαρί Λεπέν και η ελληνική πραγματικότητα, ποιες είναι οι ομοιότητες και ποιες είναι οι διαφορές με την ελληνική «ακροδεξιά». Διαβάστε ακόμα το άρθρο του Γ. Λεονταρίτη για τον στρατηγό Ντερτιλή και τον σχολιασμό του Δημήτρη Ζαφειρόπουλου για τις δηλώσεις Σαμαρά περί «πατριωτισμού».


25.4.12

Πέμπτη 26/4/2012 στις 18.00 στο axistadio.gr

Πέμπτη 26/4/2012 στις 18:00 στο Axis Radio, από την  εκπομπή «Μαύρα γράμματα σε Λευκές σελίδες» που επιμελείται και παρουσιάζει ο συνεργάτης της Λόγχης, Νίκος Παπαγεωργίου θα έχει θέμα της, το εθνικό καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967( β’ μέρος). Μαζί μας θα είναι ο ιστορικός ερευνητής και συγγραφέας Μάνος Χατζηδάκης. Θα συζητήσουμε και θα αναλύσουμε, ήταν πραξικόπημα ή επανάστασης η 21η Απριλίου 1967; Θα μιλήσουμε για την προσωπικότητα του Γεωργίου Παπαδοπούλου και των συνεργατών του καθώς επίσης και για το έργο του Εθνικού καθεστώτος. Τέλος θα παρουσιάσουμε την ιδεολογία της 21ης Απριλίου 1967. Και φυσικά θα παρουσιάσουμε την σχετική βιβλιογραφία για την περίοδο της διακυβερνήσεως της χώρας από την Νέα Πολιτεία της  21ης Απριλίου 1967. Κατά την διάρκεια της εκπομπής ένας τυχερός από αυτούς που θα επικοινωνήσουν μαζί μας  μέσω στο facebook, θα κερδίσει το βιβλίο …….  Μπείτε στην σελίδα της Λόγχης στο facebook γράψτε απλά «θέλω να συμμετέχω στην κλήρωση» ή κάντε «like» και μπορεί να είστε εσείς ο τυχερός. Θα παρουσιάσουμε ακόμη και την  τρέχουσα βιβλιογραφία. Μείνετε συντονισμένοι…


20.4.12

Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ κυκλοφορεί 21 Απριλίου!

Διαβάστε στον «ΕΚ» που κυκλοφορεί το Σάββατο 21 Απριλίου


407Τεύχος Επανάσταση. Προλάβετε το τεύχος της εφημερίδας που κυκλοφορεί ανήμερα της 212ης Απριλίου, πριν το εξαφανίσουν οι αναγνώστες ή οι αρχές, κανείς δεν ξέρει. Διαβάστε την αποκλειστική συνομιλία με τον Στρατηγό Ντερτιλή που είχε μέσα στις Φυλακές Κορυδαλλού, ο Δημήτρης Ζαφειρόπουλος. Τσοχατζόπουλος και Παπαδόπουλος, ο Γιώργος Λεονταρίτης συγκρίνει το τώρα με το τότε. Άρθρο του Κων/νου Πλεύρη για την επέτειο. Ακόμα, διαβάστε για τις πονηριές της Άγκυρας, που θέλει να προκαλέσει επέμβαση του ΝΑΤΟ για τη Συρία. I love Kipseli, οι επαγγελματίες μιας πολύπαθης περιοχής, από τη γκετοποίηση, εξηγούν στον «ΕΚ» πως μπορεί να αναπλαστεί η περιοχή τους.


18.4.12

Την Πέμπτη 19 Απριλίου στις 18:00 στο Axis Radio.gr

Την Πέμπτη 19 Απριλίου στις 18:00 στο Axis Radio: 21η Απριλίου, μύθοι και αλήθειες.
Μπείτε στην σελίδα της Λόγχης στο facebook και κερδίστε το βιβλίο «Η Επανάστασις»!

Την Πέμπτη 19 Απριλίου στις 18:00 στο Axis Radio, η  εκπομπή «Μαύρα γράμματα σε Λευκές σελίδες» που επιμελείται και παρουσιάζει ο συνεργάτης της Λόγχης, Νίκος Παπαγεωργίου θα έχει θέμα της, τα επιτεύγματα του εθνικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967, στην οικονομία, την βιομηχανία, την εργασία, τα δημόσια έργα, την παιδεία. Θα αναφερθούμε φυσικά και στην σχετική βιβλιογραφία για την περίοδο της διακυβερνήσεως της χώρας από την Νέα Πολιτεία της  21ης Απριλίου 1967.
Κατά την διάρκεια της εκπομπής ένας τυχερός από αυτούς που θα επικοινωνήσουν μαζί μας  μέσω στο facebook, θα κερδίσει το βιβλίο «η Επανάστασις» Μπείτε στην σελίδα της Λόγχης στο facebook γράψτε απλά «θέλω να συμμετέχω στην κλήρωση» ή κάντε «like» και μπορεί να είστε εσείς ο τυχερός. Θα παρουσιάσουμε ακόμη και την  τρέχουσα βιβλιογραφία. Μείνετε συντονισμένοι…
 http://www.logxi.com/index.php


15.4.12

Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ!

Διαβάστε στον "Ελεύθερο Κόσμο" που κυκλοφορεί το Μεγάλο Σάββατο 14 Απριλίου:



406 1Διαβάστε στον "Ελεύθερο Κόσμο" που κυκλοφορεί το Μεγάλο Σάββατο 14 Απριλίου.
Κρεμάλα στους Ιούδες που ξεπούλησαν και χρέωσαν την Ελλάδα.
Δικομματισμός, αριστερά, ντόπιοι και ξένοι τοκογλύφοι αναζητούν τιμωρία.
Υποψήφιος στην Α΄ Αθηνών ο Δημήτρης Ζαφειρόπουλος.
Ενεχυροδανειστήρια: οι σύγχρονοι Σάυλωκ σε δράση.
Διαλύουν το σύστημα υγείας οι μετανάστες.


14.4.12

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!




   ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΛΛΗΝΕΣ. ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ. Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΘΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΎΣΕΙ ΑΠΌ ΤΑ ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΆ ΤΣΑΚΑΛΙΑ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΘΑ ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ. ΑΙΣΙΟΔΟΞΕΙΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΙΩΞΟΥΜΕ.
ΑΓΑΠΗΝΟΣ


13.4.12

Καλό βόλι!

Υποψήφιος στην Α' Αθηνών με τον ΛΑΟΣ ο Δημήτρης Ζαφειρόπουλος!


DSC00597Ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ. Γ. Καρατζαφέρης ανακοίνωσε σήμερα την προσχώρηση του εκδότη-διευθυντή της εφημερίδας "ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ" κ. Δημήτρη Ζαφειρόπουλου στις τάξεις του ΛΑΟΣ. Καλωσορίζοντας τον κ. Δ. Ζαφειρόπουλο στο ψηφοδέλτιο Α' Αθηνών, ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ δήλωσε: «Η ομάδα των δημοσιογράφων, υποψηφίων Βουλευτών του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού ενισχύεται. Ο δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας "ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ", ο Δημήτρης Ζαφειρόπουλος, θα είναι υποψήφιος σε μία γνώριμή του εκλογική περιφέρεια, στην Α' Αθηνών. Έχει κληθεί να δώσει μία μάχη εναντίον της λαθρομετανάστευσης, εναντίον της εγκληματικότητας, δηλαδή όλα αυτά για τα οποία χρόνια αρθρογραφεί, να τα κάνει πράξη από ένα άλλο μετερίζι. Δημήτρη, "Καλό βόλι"». Ο κ. Δ. Ζαφειρόπουλος δήλωσε: «Σας ευχαριστώ κ. Πρόεδρε. Στους δύσκολους καιρούς αυτούς για την πατρίδα μας, συμμετέχω στο πατριωτικό προσκλητήριο του Προέδρου του ΛΑΟΣ κ. Καρατζαφέρη και θα κάνουμε αυτά τα οποία είπε. Θα αγωνιστούμε να ξαναγίνει η Αθήνα και η Ελλάδα μας ελληνική και πάλι».


11.4.12

Το θρυλικό ντοκιμαντέρ της Λένι Ρίφενσταλ!

Ο Θρίαμβος της Θέλησης: ένα από τα σημαντικότερα φίλμ όλων των εποχών!


riefenstahlΤου Γιώργου Πισσαλίδη.
Στις 31 Μαρτίου στις 12 το μεσημέρι στον κινηματογράφο «Τριανόν» προβλήθηκε ο «Θρίαμβος της Θέλησης», το θρυλικό ντοκιμαντέρ της Λένι Ρίφενσταλ για το Συνέδριο του Εθνοκοινωνικού Κόμματος της Γερμανίας του 1934 στην Νυρεμβέργη. Μια ταινία που θεωρείται ακόμα και από τους αντιπάλους της από τις σημαντικότερες όλων των εποχών. Με αφορμή αυτή την σπάνια προβολή εν μέσω αριστεροκρατίας αλλά και τα 110 χρόνια από την γέννηση της μεγάλης Λένι Ρίφενταλ αποφασίσαμε να γράψουμε την άποψη μας για αυτό το κορυφαίο αριστούργημα του εθνικιστικού κινηματογράφου.
Τα πριν τού «Θρίαμβου της Θελήσεως»
Το 1933 ο Χίτλερ και το Εθνικιστικό Σοσιαλιστικό Κόμμα των Γερμανών Εργαζομένων ανεβαίνουν στην εξουσία. Εκείνο που επιθυμούν είναι μια εθνική και κοινωνική αναγέννηση, που θα σηκώσει τον γερμανικό λαό από την κατάντια που τον έριξε το Κραχ και η Συνθήκη των Βερσαλλιών. Όμως οι ομιλίες δεν αρκούν. Η εθνικιστική κυβέρνηση πρέπει να χρησιμοποιήσει το καινούργιο μέσον, τον κινηματογράφο. Ο Γιόζεφ Γκαίμπελς έχει δει από νωρίς τα προπαγανδιστικά αριστουργήματα του Αϊζενστάιν («Θωρηκτό Ποτέμκιν», «Οκτώβρης») και εμπνευσμένος από αυτά ήθελε να κτίσει τον εθνικιστικό κινηματογράφο της Γερμανίας. Αυτό το όνειρο θα γινόταν πραγματικότητα με την βοήθεια του μεγαλύτερου κινηματογραφικού ταλέντου της Γερμανίας: της Λένι Ρίφενσταλ.
Η Ρίφενσταλ είχε ακούσει τον Χίτλερ ως υποψήφιο σε ένα Συνέδριο του κόμματος το 1932 και είχε γοητευθεί από το ταλέντο του ως ρήτορα. Την ίδια χρονιά στην διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας «Μπλε Φως» που σκηνοθέτησε, έγραψε και πρωταγωνίστησε διάβασε το «Ο Αγών μου» και έγινε ορκισμένη εθνικοσοσιαλίστρια. Έγραψε στον Χίτλερ ζητώντας του ακρόαση. Μετά την συνάντηση, ο Χίτλερ, ο οποίος θαύμαζε το «Μπλε Φως», της πρότεινε να σκηνοθετήσει την «Νίκη της Πίστης» ένα ωριαίο ντοκιμαντέρ για το πέμπτο Συνέδριο του κόμματος στην Νυρεμβέργη το 1933. Εντυπωσιασμένος από την δουλειά της, θα ο Χίτλερ της ζητάει να σκηνοθετήσει το έκτο συνέδριο το 1934. Αρχικά η Ρίφενσταλ αρνείται γιατί δεν θέλει να γυρίσει άλλες ταινίες για το κόμμα. Θα το κάνει μόνο όταν αποτύχουν τα γυρίσματα τον «Τίφλαντ» του Γιουτζήν ντ Αλμπέρ της αγαπημένης όπερας του Χίτλερ. Και με την απαίτηση να μην γυρίσει μετά άλλο φιλμ για το κόμμα. Εκείνος δέχεται και γίνεται ο παραγωγός της ταινίας.
Η ταινία που δόξασε τον Χίτλερ
Ο «Θρίαμβος της Θελήσεως» (Triumph des Willens) ξεκινά με τον Χίτλερ ως καινούργιο θεό να κατεβαίνει από τους ουρανούς μέσα σε ένα αεροπλάνο με την μουσική του Βάγκνερ από τους «Αρχιτραγουδιστές της Νυρεμβέργης» ως μουσικό «μπακγκράουντ» που σιγά-σιγά μετατρέπεται στο Horst Wessel Lied. Είναι μια πρώτη εισαγωγή στην πολιτική θρησκεία του Γ! Ράιχ στα πρότυπα του Ρουσσώ.
Το αεροπλάνο περνά ανάμεσα από καθολικούς ναούς, σύμβολα της κυρίαρχης θρησκείας της Γερμανίας. Σε όλη την διάρκεια βλέπουμε ναούς, καμπάνες να κτυπούν, χριστιανικά σύμβολα με τα οποία ο Χίτλερ ήθελε να συνδέεται. Θα δούμε τον λαό να τον αποθεώνει και ο ίδιος να συναντά αγρότες, σύμβολα της παραδοσιακής Γερμανίας.
Η Ρίφενσταλ τραβάει κοντινά πλάνα των κορυφαίων του κόμματος, όπως ο Ρούντολφ Ες, ο Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ , ο Χανς Φρανκ, ο Φριτζ Τόντ , ο Ρόμπερτ Λέυ και ο Τζούλιους Στάινερ. Πολλοί θα ενθουσιαστούν, αλλά προσωπικά πιστεύουμε ότι με εξαίρεση ίσως τον Ές και τον Γκαίμπελς, αυτοί οι λόγοι είναι από τα αδύνατα σημεία του φιλμ. Αντίθετα οι λόγοι του Χίτλερ συναρπάσουν και αντίθετα με την συνήθεια του είναι σύντομοι.
pissalidis cartoonΟ πρώτος λόγος στον ανθό της Γερμανίας δηλώνει ενότητα «Θέλουμε να είμαστε ένα ενωμένο έθνος, και εσείς νεολαίοι μου θα είστε αυτό το έθνος. Στο μέλλον δεν θα θέλουμε να δούμε τάξεις και κλίκες και εσείς δεν θα πρέπει να επιτρέψετε να αναπτυχθούν ανάμεσα σας» Ενώ στους εργάτες δηλώνει «Η ιδέα της εργασίας δεν θα είναι πια κάτι που θα χωρίζει, αλλά που θα ενώνει και δεν θα υπάρχει πια κανένας στην Γερμανία που θα θεωρεί την χειρονακτική εργασία κατώτερη όποιας άλλης μορφής εργασίας». Το κοινωνικό και αλληλεγγυϊκό ιδεώδες στην καλύτερη τους μορφή.
Το καλύτερο μέρος του φιλμ είναι η τελευταία μέρα με χιλιάδες SS και SA να παρελαύνουν με τις σβάστικες και τα λάβαρα να θυμίζουν την Αρχαία Ρώμη. Είναι εδώ που ο Χίτλερ δικαιολογεί την «Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών». Το σημαντικότερο είναι η ευλογία των διαφόρων σβάστικων με την παλιά σβάστικα που έφερε το αίμα των νεκρών του «Κινήματος της μπυραρίας» Σκηνή που θυμίζει θρησκευτική τελετή, ενώ αλλού ο Χίτλερ συγκρίνει το Τρίτο Ράιχ με θρησκευτικό τάγμα. Η Ρίφενσταλ μέσα από ριζοσπαστικές μεθόδους κινηματογράφισης παρουσιάζει τον Χίτλερ ως τον Γερμανό Μεσσία. Δεν είναι σύμπτωση που η τελευταία παρέλαση λαμβάνει χώρα μπροστά τον ναό της Παναγίας στην Νυρεμβέργη.
Όμως αν και το συνέδριο χρειάσθηκε πολύ προετοιμασία, τίποτα από αυτά δεν δείχνεται. Αντίθετα, λόγου χάριν στο «Γούντστοκ», ακρογωνιαία ταινία της αριστερής κουλτούρας, το βλέπεις. Όμως η Λένι Ρίφενσταλ δεν χρειάσθηκε να ξανακάνει άλλα ταινία για το Τρίτο Ράιχ. Η ανώτερη «Ολυμπία» ήταν ανάθεση της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων, όχι του Χίτλερ. Τέτοια ήταν η εξύμνηση του Χίτλερ που το Γ! Ράιχ δεν γύρισε άλλη ταινία παρόμοιου στυλ. Ήταν σαν η Ρίφενσταλ να τελείωνε με όλους τους ανταγωνιστές.
Όμως πόσο σύγχρονη μένει ο «Θρίαμβος της Θέλησης»; Φτάνει κανείς να δει τον «Πόλεμο των Άστρων» (1977) και την είσοδο του Κόμμοδου στην Ρώμη στον «Μονομάχο» για να καταλάβει την επίδραση του στον σύγχρονο κινηματογράφο.


10.4.12

Καλό χειμώνα!

Έκλεισαν οι στρόφιγγες πετρελαίου από το Ιράν για την Ελλάδα!


iran-oil
Το Ιράν δεν εξάγει πλέον πετρέλαιο προς την Ελλάδα, ανακοίνωσε σήμερα ο υπουργός Πετρελαίου του Ιράν, Ροστάμ Γασεμί, όπως μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Shana.
  «Αυτή τη στιγμή, το Ιράν δεν πωλεί πλέον πετρέλαιο στην Ελλάδα» δήλωσε ο Ροστάμ Γασέμι προσθέτοντας ωστόσο ότι «το Ιράν δεν συναντά κανένα πρόβλημα στην πώληση του πετρελαίου του και των πετρελαϊκών του προϊόντων».
Δεύτερη χώρα του ΟΠΕΚ, το Ιράν παράγει 3,5 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου ημερησίως και εξάγει περί τα 2,5 εκατομμύρια βαρέλια. Το Ιράν εξήγαγε κατά μέσο όρο 100.000 βαρέλια πετρελαίου ημερησίως στην Ελλάδα το 2011, που αντιστοιχεί στο ένα-τρίτο (1/3) των ελληνικών εισαγωγών πετρελαίου.
Την περασμένη εβδομάδα, αξιωματούχος του ελληνικού υπουργείου Ενέργειας δήλωσε ότι η Ελλάδα αναζητεί «εναλλακτικές πηγές» τροφοδοσίας μετά το εμπάργκο που επιβλήθηκε κατά της Τεχεράνης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και το οποίο θα τεθεί σε εφαρμογή από την 1η Ιουλίου.
Η Ελλάδα προσπαθεί να αυξήσει τις εισαγωγές πετρελαίου από τη Ρωσία, το Ιράκ, τη Σαουδική Αραβία και τη Λιβύη, από όπου προμηθευόταν πετρέλαιο τον περασμένο χρόνο, αλλά σε μικρότερες ποσότητες σε σχέση με το ιρανικό πετρέλαιο, σύμφωνα με την ίδια πηγή.
Η Ιταλία (180.000 βαρ./ημέρα) και η Ισπανία (160 βαρ./ημέρα) είναι επίσης μεγάλοι εισαγωγείς ιρανικού πετρελαίου. Το 2011 εξήγε 450.000 βαρέλια ημερησίως προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Τεχεράνη αποφάσισε στα μέσα Φεβρουαρίου να σταματήσει τις πωλήσεις πετρελαίου προς τη Γαλλία και τη Βρετανία, οι οποίες εισήγαν μικρές ποσότητες πετρελαίου.


Να είναι ήσυχος θα έλθει και γι' αυτόν η ώρα που θα λογοδοτήσει.


papakonstantinoukali

 Αμετανόητος ο Παπακωνσταντίνου!

Στην αναγκαιότητα του πρώτου μνημονίου τη δεδομένη στιγμή για την επιβίωση της χώρας έδωσε έμφαση ο υπουργός Περιβάλλοντος και τέως υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ.
«Δεν μετάνιωσα που μπήκαμε στο μνημόνιο. Το μνημόνιο ήταν αυτό που έπρεπε να γίνει για να συνεχίσει η χώρα να συνεχίσει να στέκεται όρθια στα πόδια της» δήλωσε ο υπουργός Περιβάλλοντος. «Προδοσία θα ήταν η χώρα να επτώχευε» ανέφερε.
Δήλωσε ότι ως υπουργός Οικονομικών κλήθηκε να πάρει αποφάσεις που δεν είχε δει ούτε στους χειρότερους εφιάλτες του, τονίζοντας ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, και ο ίδιος προσωπικά, έκαναν αρκετά λάθη. «Ηθελα να αναμορφώσουμε πιο γρήγορα έναν προβληματικό, διεφθαρμένο φορολογικό μηχανισμό, είπε.
Για το ενδεχόμενο να «κοπεί» από τις εκλογικές λίστες, τόνισε ότι «έχω ζητήσει το αυτονόητο να κριθώ από τους πολίτες» σημειώνοντας ότι υπάρχουν κάποιες αποφάσεις που συγκεντρώνονται σε ένα - δύο άτομα, αλλά ήταν αποφάσεις συλλογικές. «Δεν υπάρχει πάγος στις σχέσεις μου με Βενιζέλο χθες είχαμε μια πολύ καλή συζήτηση.» ανέφερε.
«Γιατί εγώ να φουσκώσω το έλλειμμα» διερωτήθηκε απαντώντας στις κατηγορίες σε διόγκωση του ελλείμματος του 2009;
«Έχω υποστεί τεράστιο προσωπικό και πολιτικό κόστος, δεν μπορώ να κυκλοφορήσω στον κόσμο να βγω έξω να πιω έναν καφέ με τη γυναίκα μου» δήλωσε χαρακτηριστικά.
Τόνισε ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παρέλαβε από την κυβέρνηση της ΝΔ 36 δισ. ευρώ έλλειμμα και 300 δισ. ευρώ χρέος.
Ο διοικητής της ΤτΕ είπε πριν τις εκλογές (σ.σ του 2009) ότι το έλλειμμα θα φτάσει το 10% και μετεκλογικά ότι θα φτάσει το 12% και έφτασε το 16% ακόμη και ο κ. Προβόπουλος το υποεκτίμησε τελικά, είπε.
«Από την ημέρα που έκανα τη δήλωση περί 'Τιτανικού' τα spreads δεν κουνήθηκαν για τις επόμενες τρεις με τέσσερις εβδομάδες» υποστήριξε.
Η επιστροφή στις αγορές το 2011 ήταν εκτίμηση της ΕΚΤ, της Κομισιόν και του ΔΝΤ ανέφερε.
Σημείωσε ότι είτε θα αυξηθεί η παραγωγικότητα στη χώρα είτε θα μειωθούν οι μισθοί. «Χρειάζεται απελευθέρωση αγορών, διαρθρωτικές αλλαγές και προσέλκυση επενδύσεων για να μη μειωθούν οι μισθοί» παρατήρησε.
Κληθείς να κάνει έναν απολογισμό του έργου του κ. Παπανδρέου, είπε ότι έκανε και επιμέρους λανθασμένες επιλογές, αστοχίες ή καθυστερήσεις αλλά αντιμετώπισε ένα πολύπλευρο πρόβλημα πάλεψε ταξίδεψε στην Ευρώπη και κατάφερε να στηθεί ένας μηχανισμός βοήθειας εκ του μηδενός.
«Όταν μείωσα μίσθιους και συντάξεις αισθάνθηκα όπως αισθάνθηκε ο υπουργός Οικονομικών στην Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Ιταλία που έκαναν το ίδιο» τόνισε.
«Ο εξωκοινοβουλευτικός υπουργός παίρνει χαμηλότερο μισθό από τους βουλευτές. Όλοι έχουμε οικογένειες (...)» σχολίασε επίσης ο κ. Παπακωνσταντίνου.
 http://dailynews24.gr


Μεσολόγγι 1823 - 1824.

Ο μηχανικός Μιχαήλ Κοκκίνης και η οχύρωση του τείχους του Μεσολογγίου (1823-1824).

Ο Μιχαήλ Κοκκίνης είχε γεννηθεί στην Χίο. Kατά τον Π. Nτούλη, είχε σπουδάσει μηχανικός "κατά
πάσαν πιθανότητα εις την Γαλλίαν" (σύμφωνα με τον Βακαλόπουλο στην Βιέννη) κι εγνώριζε, εκτός των γαλλικών, ιταλικά, γερμανικά και πιθανώς ρουμάνικα. Πριν από την Eπανάσταση, από το 1810 κι έπειτα, δίδαξε μαθηματικά, γεωδαισία, σχέδιο και γερμανικά στην ανωτέρα ελληνική σχολή του
Σκίτσο του Κοκκίνη για την κατασκευή των οχυρώσεων
Bουκουρεστίου. Στη Pουμανία, ο Kοκκίνης φερόταν ως μυημένος στην Φιλική εταιρεία και αρχικά είχε προσφέρει τις υπηρεσίες του και στην αποτυχούσα επανάσταση των Παραδουναβίων Xωρών υπό τον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Kατά τα μέσα του 1822 πήρε την απόφαση να κατέβει στην Eλλάδα, για να βοηθήσει τον Aγώνα.

Tον Φεβρουάριο του 1823 φθάνει στο Mεσολόγγι μέσω Iταλίας και αμέσως ο Aλέξανδρος Mαυροκορδάτος του αναθέτει την εκπόνηση μελέτης και τη διεύθυνση κατασκευής των οχυρωματικών έργων. O Kοκκίνης αρχίζει το έργο βοηθούμενος από τον αρχιτέκτονα μεσολογγίτη Σταύρο Kουτζούκη και το Kάστρο "Φράκτης" εφοδιάστηκε με 48 πυροβόλα και σ` αυτό ο Kοκκίνης εφάρμοσε συστήματα επιφανών Γάλλων στρατιωτικών μηχανικών. Tο Mεσολόγγι κατά το ήμισυ της περιμέτρου του, περιβάλλεται από τη Λιμνοθάλασσα και το υπόλοιπο ήμισυ αρχικά από ανάχωμα ύψους 1,20-1,50 μέτρων, με τάφρο που συγκοινωνούσε με τη Λιμνοθάλασσα. H έκταση της πόλεως ήταν μόλις 700 περίπου στρέμματα. "Aλωνάκι" το αποκαλεί ο Σολωμός στους στοχασμούς του.


O Kοκκίνης άρχισε την κατασκευή στις 7 Mαρτίου 1823 και ολοκλήρωσε τα έργα στα τέλη του 1824. Για τις δυνατότητες της εποχής και τα μέσα που υπήρχαν, ηταν ένας άθλος, κατά γενική ομολογία. Ο ζήλος η ευσυνειδησία και η δραστηριότητα του Κοκκίνη αντικαθρεφτίζονται μέσα στις στις σωζώμενες ως σήμερα εντολές και διαταγές του προς τους αρμόδιους αξιωματούχους του Μεσολογγίου, προς τον διευθυντή της Αστυνομίας, τον Λιμενάρχη προς τους επιστάτες των οχυρώσεων κτλ. Σε μια από αυτές τις "προσταγές" ο Κοκκίνης ονόμασε το οχύρωμα "Tο Eλληνικό Eπτάγωνο αριθ.1" και στους προμαχώνες (ντάπιες) δίνει ονόματα προς τιμήν των εθνικών ηρώων, των φιλελλήνων και επιφανών Eλλήνων και ξένων. Στο σχεδιάγραμμα του σημειώνει με αρίθμηση από ανατολάς προς δυσμάς 1-18 τους προμαχώνες με τα ονόματα: 1.Tου Δρακούλη, 2.Tου Kανάρη, 3.Tου Σκεντέρμπεη, 4.Tου Λόρδου Σέφερντ, 5.Tου Mονταλεμπέρ, 6.Tου Pήγα, 7.Tου Mακρή, 8.Tου Γουλιέλμου της Oράγγης,, 9.Tου A. Kοκκίνη, 10.H Kεραυνοβόλος, 11.Tου Mάρκου Mπότσαρη, 12.Tου Kοραή, 13.Tου Φραγκλίνου (Tερρίμπιλε), 14.Tου Γουλιέλμου Tέλλου, 15.Tου Kουτσιούκου, 16.Tου Λόρδου Bύρωνος, 17.Tου Mιαούλη, 18.Tου Σαχτούρη

Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος
Eκτός από τους προμαχώνες της οχυρώσεως, ο Kοκκίνης κατεσκεύασε και επάκτια πυροβολεία-Kανονοστάσια σε πέντε θέσεις : α) στο Λητροβιό, β) στον Aνεμόμυλο, γ) στο Mπούρμπαχη, δ) στη
Δουγάνα, ε) στου Γιαξίμη. Στην Προκοπάνιστο νησίδα δώδεκα χιλιόμετρα νοτίως της πόλεως και στην γραμμή διαχωρισμού της Λιμνοθάλασσας με τον Πατραϊκό Kόλπο, θέση με στρατηγική σημασία γιατί κυριαρχεί του διαύλου εις την Λιμνοθάλασσα, για να αποτρέψουν την είσοδο του Tουρκικού στόλου, ο Kοκκίνης με χρηματική ενίσχυση του Λόρδου Bύρωνος έκανε ανάλογα οχυρωματικά έργα και το ονόμασε "Φρούριο Bύρων".

Ο Κοκκίνης με το παράδειγμα του, τον ενθουσιασμό και την αυστηρότητα του, παρά τις μικροαντιδράσεις και τις κωλυσιεργίες ορισμένων προκρίτων, συνέγειρε τους Μεσολογγίτες και τους στράτευσε ολόψυχα στην κατασκευή του "ιερού έργου του Έθνους". Ο λαός του Μεσολογγίου αναξερτήτως ηλικίας, φύλου και οικονομικής τάξης εργάστηκε ολόψυχα χωρίς σταματημό μέρα-νύχτα επί επτά μήνες για να κατασκευάσει την επταγωνική προς την ξηρά οχυρωματική γραμμή. Είναι πάντως χαρακτηριστικό πως ο Κοκκίνης διαμαρτυρήθηκε κατά ντόπιων προκρίτων που επέφεραν αλλάγές και έβλαψαν τα αρχικά του σχέδια. Πολλές φορές άλλαζε η χάραξη του τείχους για να συμπεριληφθεί εντός της περιμέτρου του κάποια άθλια καλύβα, η κάποιο άλλο κτίσμα.  

Το έργο διακόπηκε αρκετές φορές λόγω της έλλειψης χρημάτων, η οποία καλύφτηκε με πωλήσεις εθνικών γαιών, αλλά και χάρις την γενναία συνδρομή του λόρδου Μπάιρον που έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τις εγασίες και βοήθησε αποφασιστικά στην τελική αποπεράτωση τους.  Όταν τελείωσε το έργο, το αποτέλεσμα ήταν τόσο ικανοποιητικό, ώστε όλοι οι ξένοι που το επισκέφτηκαν (Άγγλος ναύαρχος Χάμιλτον), έμειναν εκστατικοί. Ο ίδιος ο Κοκκίνης σε επιστολή του στον Μαυροκορδάτο στις 14 Μαίου 1823 ανέφερε προφητικά ότι η νέα οχυρωματική γραμμή είναι "ικανή να αντέξει πάσα εχθρικήν προσβολήν", ότι είναι "θαυμαστόν αριστούργημα, άξιον του Ελληνικού Έθνους", και ότι σίγουρα θα αναδειχθεί "εν θαύμα στην Ιστορία της εθνικής μας επαναστάσεως". Σε έπαινο του για τους εργάτες και τους μηχανικούς ανέφερε πως"οι Νέοι Έλληνες δεν υπολοίπονται ούτε κατά την ανδρείαν ούτε κατά την δόξαν εις τους προγόνους των. Η επανάστασις ημών θέλει γεννήσει όχι μόνον προτερήματα συνήθη, αλλά πνεύματα εξαίσια εις παν είδος επιστημών και τεχνών". 

Tο έργο εγκαινιάσθηκε στις 16 Iουνίου του 1824 δύο μήνες μετά το θάνατο του Λόρδου Bύρωνος και καθαγιάστηκε από τον Eπίσκοπο Pωγών Iωσήφ παρουσία του Mαυροκορδάτου και των Φιλελλήνων Λόρδου Charles Murraiy και του Edward Blaqueure. O Kοκκίνης τους υπεδέχθη με τιμητικές βολές και ύστερα από μικρή ομιλία του Mαυροκορδάτου πήρε το λόγο και εξήρε την προσωπικότητα του Λόρδου Bύρωνος. "…Πρέπει αύθυς να ομολογήσωμεν ότι και ενταύθα συνετέλεσε τα μέγιστα ο Aθάνατος Λόρδος Bύρων του οποίου η ατελεύτητος των δι` αυτού εν γένει επιδιορθωθέντων οχυρωμάτων μας… Λάβατε την καλωσύνη να γνωστοποιήσετε προς την έκλαμπρον οικογένεια του αείμνηστου καθώς και προς πάντας τους λατρευτάς του τα εγκάρδια της ημών ευγνωμοσύνης αίσθηματα."

Oι Mεσολογγίτες αναγνωρίζοντας τις πολύτιμες υπηρεσίες του, ανακήρυξαν τον Kοκκίνη επίτιμο πολίτη του Mεσολογγίου με ψήφισμα της 17ης Iανουαρίου 1825. Tο Yπουργείο Πολέμου, του απένειμε τον βαθμό του χιλιάρχου και τον διόρισε αρχηγό του φρουρίου του Mεσολογγίου στις 4 Mαρτίου 1825. Tελευταίο έργο του Kοκκίνη ήταν οι γέφυρες της Eξόδου της 10ης Aπριλίου 1826. Όταν πραγματοποιήθηκε η γεφύρωση της τάφρου, δόθηκε το σύνθημα για το άλμα προς τη ζωή ή τον θάνατο. O ήρωάς μας θα δώσει και τη ζωή του για την πατρίδα. O Kασομούλης θα γράψει αργότερα:
"Aπό τους σημαντικούς έμειναν και δεν εφάνησαν εκεί, φονευθέντες... ο Mιχ. Π. Kοκκίνης, τειχοποιός-αρχιτέκτων". (Nικ. Kασομούλη: "Eνθυμήματα Στρατιωτικά", τ. 2ος, σελ. 282). Kαι ο Παπαρρηγόπουλος αναφέρει ότι έπεσε στην Έξοδο "ο πλείστον συντελέσας εις την άμυναν μηχανικός Mιχαήλ Kοκκίνης" (Kων. Παπαρρηγόπουλου: "Iστορία του Eλληνικού Έθνους", τ. 5ος, σελ. 892).

Ι. Β. Δ.

Επίμετρον - Μια "καθημερινή προσταγή" και μια αναφορά του Μιχαήλ Κοκκίνη
Αναθηματική πλάκα στην μνήμη του Μ. Κοκκίνη
Για να γίνει καλύτερα αντιληπτή η ψυχική δύναμη και το όραμα του Μιχαήλ Κοκκίνη παραθέτω  δημόσιες παραινέσεις του προς τον λαό του Μεσολογγίου και επιστολές του προς την Κεντρική Διοιίκηση.
Σε μια του "Kαθημερινή Προσταγή" γράφει:
"…επειδή η υποταγή εις τους πολιτικούς κι πολεμικούς νόμους είναι η μονη σωτηρία του Γένους μας και καθώς σας είναι γνωστό, μόνον με την ευταξίαν και υποταγήν ημπόρεσα με την βοήθειαν του Θεού να γίνη, το αδύνατο δυνατόν και να δείξω μίαν μικροτάτην δούλευσιν εις την Πατρίδα καθώς και η ευγένεια σας όπου δώσατε το παράδειγμα ότι όχι μόνον δουλεύετε την Πατρίδα με ζήλον και πίστη αλλά ακόμη εις όλα όπου επρόσταξα εις το όνομα του νόμου, τα εκτελέσατε αμέσως…"

Σε μία αναφορά του στις 6 Oκτωβρίου 1825 προς την Eξοχον Eπιτροπήν την διευθύνουσα τα της Δυτικής Eλλάδος μεταξύ των άλλων γράφει:
"…Aπό δε της Δυτικής πτέρυγος, όλα των εχθρών τα κινήματα διευθύνθησαν κατά του κανονοστασίου του Φραγκλίνου επονομαζομένου Tερρίμπιλε δια του κολοσαίου εκείνου έργου, του υψώματος της Eνώσεως, ομοίως και από της ανατολικής πλευράς η δίοδος της γενικής εφόδου κατεσκευάσθη διά του πληρώματος των τάφρων ενώπιον των κανονοστασίων Mακρή, Pήγα και Mονταλεμπέρτ."
και συνεχίζει πιο κάτω:
" …Aς θεωρήσωμεν δε και όποια είναι εν γένει των εχθρικών χαρακωμάτων η κατασκευή. Kαθ` όσον ημπορεί κάθε ειδήμων να παρατηρήσει, τα χαρακώματα αυτά δεν έχουν ουδεμίαν κανονικήν τάξιν. Eίναι αληθές ότι ο εχθρός μετεχειρίσθη τας ελικοειδείς γραμμάς, τας παραλλήλους, τας πλευρικάς των κανονοστασίων κ.τ.λ. αλλά τα πάντα είναι σχεδιασμένα χωρίς την παραμικράν αναλογίαν.
Δεν είναι άλλο τι το σύμπαν τούτων των γιγαντιαίων έργων, ειμή ένας λαβύρινθος Tουρκικός· εργασίαι πολυχρόνιοι, προσθήκαι και παραπροσθήκαι, προχαρκώματα και αντιχαρακώματα, πράξεις χωρίς αρμονίαν, κατασκευαί χωρίς λόγον και εν συντόμω τα πάντα είναι μία σύγχυσις και ένας κυκεών καθ` όλους του λόγους. Oσον περί του υψώματος της Eνώσεως (la digue d` union) βλέπει τις εκ των έσωθεν εφ` ενός μέρους τριών οργυών πλάτος και αφ` ετέρου τεσσάρων και πέντε ήμισυ…" και καταλήγει, "…Eίναι το όντι παράδοξο το έργο τούτο, είναι όμως τρόπος των Tούρκων των οποίων όλα τα πράγματα άλλο δεν είναι, παρά θεωρία επισκόπου και καρδία μυλωνά. Yποσημειούμαι με όλο το σέβας.
O Πατριώτης
M.Π. Kοκκίνης."

Πηγές
Απόστολος Βακαλόπουλος, Ιστορία του Νέου Ελληνισμού (τόμος Στ΄ "η εσωτερική κρίση 1822-1825"), εκδόσεις Αντ Σταμούλη
http://www.greenapple.gr/articlesdesc.php?id=434


Να την ξακάνει ο λαός υπουργό.

«Αυλή» με 30 υπαλλήλους στο γραφείο της Α. Διαμαντοπούλου .



Δεκάδες υπαλλήλους είχε στο γραφείο της στο Υπουργείο Παιδείας η Α. Διαμαντοπούλου, όπως προκύπτει από τα έγγραφα που δημοσιεύουμε. Υπηρετούσαν τουλάχιστον 30 ειδικοί σύμβουλοι – συνεργάτες, ειδικοί επιστήμονες, μετακλητοί και υπεύθυνοι για το....
Γραφείο Τύπου της Υπουργού, ενώ είναι άγνωστο αν υπήρχαν...
και αποσπασμένοι υπάλληλοι.

Ανάλογη ήταν και η κατάσταση στα άλλα υπουργικά γραφεία του Παιδείας, το οποίο είχε 1 Υπουργό, 1 Αναπληρωτή Υπουργό και 2 Υφυπουργούς. Στα 4 υπουργικά γραφεία προβλέπεται να υπηρετούν συνολικά 101 υπάλληλοι! Συγκεκριμένα μπορούν να έχουν 50 στο υπουργικό γραφείο, 21 στον Αναπληρωτή Υπουργό και από 15 σε κάθε γραφείο Υφυπουργού. Από την απάντηση της Α. Διαμαντοπούλου σε σχετική ερώτηση του Αλ. Τσίπρα προκύπτει ότι «στρατιά» από 55 συμβούλους, συνεργάτες και υπαλλήλους βρισκόταν στα υπουργικά γραφεία του Παιδείας.
 ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΜΟΥΤΡΑ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ


ΠΑΣΟΚ και ΘΡΑΚΗ;


Παιχνίδια παρέμβασης στο ελληνικό εκλογικό σκηνικό σχεδιάζει η Άγκυρα με όχημα τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη και ακούσιο «συνέταιρο» το ΠΑΣΟΚ.

Η τουρκική ηγεσία, έχοντας αντιληφθεί τη δεινή εκλογική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το πολιτικό σύστημα αλλά ιδιαιτέρως το  ΠΑΣΟΚ, το οποίο βάσει των δημοσκοπήσεων,  είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να φθάσει το 20%, ετοιμάζει ένα «δόλωμα» ελπίζοντας ότι η Ιπποκράτους, στην αγωνία της να μαζέψει ψήφους, θα «τσιμπήσει».

Η τουρκική κυβέρνηση έχει καλέσει τον διαγραμμένο από το ΠΑΣΟΚ βουλευτή Τσετίν Μάντατζη και τον έτερο μειονοτικό βουλευτή Αχμέτ Χατζοσμάν στην Τουρκία, όπου θα έχουν συναντήσεις με τον πρόεδρο Αμπντουλάχ Γκιουλ, τον πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν, τον υπουργό Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, και άλλους αξιωματούχους μεταξύ των οποίων και τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης!




Θα συναντήσουν δηλαδή την ανωτάτη πολιτική ηγεσία, σαν να είναι… αρχηγοί κρατών.

Ο στόχος είναι να σταλεί το μήνυμα στη μειονότητα ότι αυτοί και κυρίως ο διαγραμμένος από το ΠΑΣΟΚ Τσετίν Μάντατζη είναι ευνοούμενοι της Αγκυρας, ώστε οι ψήφοι των ελεγχόμενων από το τουρκικό προξενείο μεινοτικών ομάδων στις εθνικές εκλογές να κατευθυνθούν σε αυτόν.

Με αυτό τον τρόπο η Αγκυρα ευελπιστεί ότι θα δελεάσει το ΠΑΣΟΚ το οποίο, στην προσπάθειά του να ανεβάσει τα ποσοστά του, μόλις αντιληφθεί ότι ο Μάντατζη έχει το «χρίσμα» θα τον επανεντάξει στα ψηφοδέλτια για να μαζέψει τις κατεθυνόμενες από την Αγκυρα ψήφους.

Το κόλπο είναι αριστοτεχνικά στημένο, με την Τουρκία να ποντάρει στη διάλυση του πολιτικού σκηνικού, ιδιαιτέρως όμως στη δημοσκοπική καταβαράθρωση του ΠΑΣΟΚ, το οποίο εξάλλου έχει παραδοσιακά καλές σχέσεις με τους μειονοτικούς ακόμα και αυτούς που έχουν ανοιχτά σχέσεις με τους τουρκικούς μηχανισμούς, όπως ο Μάντατζη, στον όποιον, σημειωτέον, ο Φώτης Κουβέλης αρνήθηκε στη συμμετοχή του στη ΔΗΜ.ΑΡ.

Ο σχεδιασμός της Αγκυρας, σύμφωνα με παράγοντες  οι οποίοι έχουν γνώση των παρασκηνίων, ενδέχεται να προβλέπει και δεύτερο βήμα, αν το πρώτο πετύχει και το ΠΑΣΟΚ δεχθεί και πάλι στους κόλπους του τον Μάντατζη.

Εφόσον επανεκλεγεί, στη συνέχεια να ανεξαρτητοποιηθεί και να δηλώσει ότι εκπροσωπεί την «τουρκική μειονότητα», όπως την αποκαλεί, και το μειονοτικό κόμμα DEB. Αυτό δηλαδή που δεν καταφέρνει η Αγκυρα λόγω του πλαφόν 3% για την είσοδο κομμάτων στη Βουλή, να αποπειραθεί να το κάνει διά της πλαγίας μέσω του ΠΑΣΟΚ.

Προς επιβεβαίωση των παραπάνω, πληροφορίες αναφέρουν ότι άνθρωποι του τουρκικού προξενείου, σε συναντήσεις που έγιναν τις τελευταίες ημέρες, απέτρεψαν άλλους μειονοτικούς -που είχαν δηλώνει πρόθεση να είναι υποψήφιοι- από τη συμμετοχή τους στις εκλογές, ώστε να καταστεί αναγκαστική επιλογή ο Μάντατζη.

Ο Τσετίν Μάντατζη έχει επανειλημμένως προκαλέσει με τις δηλώσεις του περί «τουρκικής μειονότητας» ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων στη Θράκη και όχι μόνο.

Πρόσφατα ο πρώην βουλευτής Ξάνθης του ΠΑΣΟΚ, Παναγιώτης Σγουρίδης, ο οποίος γνωρίζει τη δράση της Τουρκίας στην περιοχή, δήλωσε ότι «δενμπορεί ο κύριος που φωτογραφίζεται κάτω από τη σημαία της ανεξάρτητης Θράκης να είναι υποψήφιος στο ίδιο ψηφοδέλτιο μαζί μου». Εκτός και αν έχει άλλη γνώμη ο Ευάγγελος Βενιζέλος…

Λάμπρος Καλαρρύτης στον “Τύπο της Κυριακής”


Η Μακεδονία είναι Ελληνική!


13Maced

Ο Γέροντας Παΐσιος στον τ. Υπουργό Νικόλαο Μάρτη.

 Για τον Γέροντα Παΐσιο και τα όσα προείδε, με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, για τη σύγχρονη γεωπολιτική και τα εθνικά μας ζητήματα, αφιερώσαμε ολόκληρο το έργο μας, υπό τον τίτλο «Ο Γέροντας Παΐσιος για τα Μελλούμενα να συμβούν!»

Το έργο μας αυτό έτυχε εντυπωσιακής πράγματι υποδοχής, εφόσον ήταν η πρώτη φορά στα ελληνικά εκδοτικά χρονικά, που σε μία μελέτη ο ερευνητής επιχειρούσε συγκερασμό της γεροντικής μας παράδοσης με το απόκρυφο γεωπολιτικό παρασκήνιο.

Ο μοναδικός αυτός συνδυασμός αποδείχτηκε τελικά 100% επιτυχημένος, τόσο ως περιεχόμενο της μελέτης μας, όσο και εμπορικά, μιας και η ως άνω εργασία εξαντλήθηκε μέσα σε… μία μόλις ημέρα!!!


Φυσικά, επειδή το θέμα της Μακεδονίας και της γεωπολιτικής της αξίας για τον ελληνισμό είναι τεράστιο και κεντρικό, είχαμε παραθέσει σ’ αυτή τη μελέτη μας ειδικό κεφάλαιο με τίτλο «Παΐσιος και Μακεδονία».

Εκεί κάναμε σαφή αναφορά στο εν λόγω θέμα και σε κάποιο σημείο (και αφού αναφερθήκαμε στη μεγάλη εθνική προσφορά του παλιού υπουργού Νικόλαου Μάρτη, με το βιβλίο του «Η πλαστογράφηση της ιστορίας της Μακεδονίας») γράφαμε τα εξής πολύ σημαντικά, που ειπώθηκαν από τον ίδιο τον κ. Μάρτη: «Μου είχε πει ο Παΐσιος: «Μάρτη έγινε ο Ευαγγελισμός, Μάρτη η επανάσταση του 1821, Μάρτης αγωνίζεται και για το θέμα της Μακεδονίας!»

Είχε μεγάλη αγάπη για τη Μακεδονία ο Γέροντας!

Και σε κάποιους προσκυνητές που διένειμαν δωρεάν χριστιανικά βιβλία, τους έλεγε να αγοράζουν και να διανέμουν και το δικό μου βιβλίο!

Όσο για την προπαγάνδα των Σκοπίων, ο Γέροντας Παΐσιος μου είχε πει ότι «οι κόποι σου δεν θα πάνε χαμένοι! Θα βρεθούν τίμιοι άνθρωποι, που θα αξιοποιήσουν και θα δικαιώσουν τον αγώνα σου για τη Μακεδονία»!…» Εδώ να σημειώσουμε ότι το παραπάνω κλασικό όντως έργο του Νικόλαου Μάρτη έχει μοναδική αξία και απέκτησε παγκόσμια φήμη, ακριβώς διότι ο τέως υπουργός έκανε την πολύ έξυπνη κίνηση να βασίσει τις πηγές του (που αποδεικνύουν την ελληνικότητα της Μακεδονίας με αναμφισβήτητα στοιχεία) πάνω σε αναφορές που προέρχονται από την… εβραϊκή παράδοση!

Κατ’ αυτόν τον τρόπο ο Μάρτης πέτυχε να πείσει πολλούς σε διάφορες χώρες του πλανήτη, ακόμα και σε κράτη όπως η Βουλγαρία, η Τουρκία και η Αλβανία, όπου και αναδημοσιεύτηκε μεγάλο μέρος του έργου του Μάρτη και όπου οι περισσότεροι συμφώνησαν ότι έχει δίκιο ο συγγραφέας και ότι η Μακεδονία ιστορικά συνδέεται με τον ελληνισμό και όχι με τον σλαβισμό… Πρέπει επίσης να τονίσουμε ότι ο μεγάλος κίνδυνος για τη Μακεδονία προέρχεται σήμερα (αλλά και ανέκαθεν) από τη Σερβία, πίσω από την οποία βρίσκεται βέβαια η σκιά της γιγάντιας ευρασιατικής υπερδύναμης της Ρωσίας, η οποία – μέσω του Βελιγραδίου – θέλει να βγει στο Αιγαίο (το ίδιο επιδιώκει και στην άλλη ζεστή θάλασσα, τον Ινδικό ωκεανό, για λόγους γεωπολιτικής της εξάπλωσης).

Γι’ αυτό και ο υπογράφων αυτό το κείμενο έχει εδώ και χρόνια στραφεί εναντίον της γεωπολιτικής προσέγγισης Ελλάδας-Σερβίας, αλλά υπέρ του σχηματισμού ελληνοαλβανικού γεωπολιτικού άξονα, ο οποίος θα στρέφεται κατά του πανσλαβισμού, όπως αυτός εκφράζεται με τη ρωσική διείσδυση στην περιοχή μας μέσω της Σερβίας και δευτερευόντως μέσω του κράτους-μαριονέτα των Σκοπίων.

Σημειώνουμε δε ότι ακόμα και ο θεωρούμενος ως Πατέρας του σύγχρονου ελληνικού εθνικισμού, ο Ίων Δραγούμης, είχε σαφώς προτείνει τη συμμαχία Ελλήνων-Αλβανών κατά των Σλάβων!

Πρέπει επίσης οπωσδήποτε να πούμε ότι ένας ακόμα στόχος της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής είναι η κατάκτηση του Αγίου Όρους, μέσω υπαγωγής του στη σλαβική Ορθοδοξία, η οποία και ΔΕΝ είναι βέβαια η Ελληνορθοδοξία!… Αναδημοσιεύουμε λοιπόν εδώ την πρόσφατη (22 Μαρτίου 2012) επιστολή του παλιού υπουργού κ. Μάρτη, που τιτλοφορείται «Ο Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης και το πρόβλημα της Μακεδονίας», η οποία θεωρούμε ότι έχει ιστορική αξία και δείχνει πάρα πολλά για τη σύγχρονη διάσταση του Μακεδονικού ζητήματος:
«Το έγκριτο εκκλησιαστικό περιοδικό της Μητροπόλεως Πειραιώς «Πειραϊκή Εκκλησία», που πολλά προσφέρει, τον Ιούνιο του 2010 είχε αφιέρωμα για τον Γέροντα Παϊσιο τον Αγιορείτη και ανέφερε το βιογραφικό του από της γεννήσεώς του μέχρι την κοίμησή του, τη σχέση του με τον Θεό, τον κόσμο και τους ανθρώπους, την αγιότητά του, την προσευχή, το προορατικό του χάρισμα, μέχρι τους λόγους και την φυσική διάκριση, που συνοψίζονται στην νουθεσία του «Αγάπη και πίστη στον Χριστό να ‘χεις παιδί μου».

Το περιοδικό έχει Συνέντευξη του Σεβασμιότατου Αρχιεπίσκοπου ΣΙΝΑ, ΦΑΡΑΝ και ΡΑΪΘΩ κ. Δαμιανού, καθώς και Άρθρα του Ιερομόναχου Χριστόδουλου Αγιορείτη, του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ, του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου και του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Αθανασίου, που αναφέρονται στον Γέροντα Παϊσιο τον Αγιορείτη.

Εκκλησιάζομαι όταν είμαι σπίτι μου στους Αμπελόκηπους, στην εκκλησία στο Μετόχι του Σινά (οδός Δορυλαίου).

Μια Κυριακή όταν τελείωσε η λειτουργία και βγήκα έξω από την εκκλησία με περίμενε ο εκ Δράμας Αρεοπαγίτης του οποίου το όνομα δεν ενθυμούμαι.

Ο Αρεοπαγίτης μου είπε ότι ως Πρόεδρος της Επιτροπής των Δικαστών και Εισαγγελέων «Φίλων του Αγίου Όρους» επισκέφθηκε με τα άλλα μέλη του Προεδρείου τον Μοναχό Παϊσιο τον Αγιορείτη (για πρώτη φορά άκουγα το όνομα Παϊσιος) και του είπαν: «Άγιε Παϊσιε, δίνουμε από τους μισθούς και συντάξεις μας εισφορές και αγοράζουμε την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη και τα μοιράζουμε στον κόσμο».

Ο Μοναχός Παϊσιος απάντησε: «Καλά κάνετε, αλλά να αγοράζετε το βιβλίο του τ. Υπουργού Νικολάου Μάρτη «Η Πλαστογράφηση της Ιστορίας της Μακεδονίας» για να σωθεί η Μακεδονία διότι εάν χαθεί η Μακεδονία, το Άγιο Όρος θα περιέλθει στους Σκοπιανούς και η Ελλάδα θα υποστεί πλήγμα». «Μου είπε ο Μοναχός Παϊσιος (προσέθεσε ο Αρεοπαγίτης) «Πες στον Μάρτη να έρθει στο Άγιο Όρος να με δει».

Το καλοκαίρι πήγαινα για διακοπές με την γυναίκα μου στο Πόρτο Καρράς στην Χαλκιδική. Μια μέρα θυμήθηκα την επιθυμία του Μοναχού Παϊσιου να τον επισκεφθώ και πήγα στην Ουρανούπολη και εν συνεχεία στη Δάφνη με το πλοίο.

Ο Υποδιοικητής του Αγίου Όρους (απουσίαζε ο Διοικητής) με περίμενε στη Δάφνη και πήγαμε στις Καρυές, όπου επισκέφθηκα την Διοίκηση και μου έδειξαν τον «ΤΡΑΓΟ», όπου σε δέρμα τράγου εγράφη το Σύνταγμα (Καταστατικό) του Αγίου Όρους. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ότι για τον ΤΡΑΓΟ ήλθαν Μοναχοί από 3 Μοναστήρια και είχαν κλειδιά για να ανοίξουν όπου εφυλάσσετο το Ιερό κειμήλιο.

Έπρεπε να πάμε στη Μονή ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΟΥ και από εκεί με τα πόδια να φτάσουμε στην καλύβα του Γέροντα Παίσιου. Στο άρθρο του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου (σελίδα 28) παρουσιάζεται το καλυβάκι του Γέροντα Παϊσιου, που συγκινήθηκα να το ξαναδώ. Ο Γέρων Παϊσιος με δέχθηκε με χαρά και με κράτησε μια ώρα και με ρωτούσε για το θέμα της Μακεδονίας.

Όταν τελειώσαμε είπα: «Πάτερ Παϊσιε, ήταν μια μέρα που θα την θυμάμαι όσο ζω». Μου απάντησε: «Η συνάντησή μας ήταν για μένα  Πάσχα που ήλθες και με είδες.

Ένας τίμιος θα σε δικαιώσει στον αγώνα σου. Θεωρώ τίμια την απόφαση Κορυφής της Λισσαβόνας όπου κατόπιν της επιστολής του αειμνήστου Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή αποφάσισε ομόφωνα ότι θα αναγνωρίσει τα Σκόπια υπό τον όρο ότι δεν θα έχει η χώρα των Σκοπίων στο όνομά της την λέξη Μακεδονία.

Θεωρώ την απόφαση καταλυτική για την ιστορική αλήθεια και θα ασχοληθώ στο μέλλον με ό,τι  προσέφεραν οι Μακεδόνες στην Ιστορία και τον Πολιτισμό».

Σε μια επανέκδοση του βιβλίου μου «Η Πλαστογράφηση της Ιστορίας της Μακεδονίας», έδωσα ένα αντίτυπο σε κάποιον που πήγαινε στον Γέροντα Παϊσιο και το έδειξε στον Μοναχό Παίσιο, στον οποίο είχα αφιερώσει ένα άλλο αντίτυπο. Στο αντίτυπο το οποίο έδωσα, ο Γέροντας Παϊσιος έγραψε προς εμένα και το οποίο κατόπιν άδειάς του το δημοσίευσα.

“Στον κύριο Νικόλαο Μάρτη
Η λιακάδα σου Μάρτη, φώτισε την αλήθεια.
Η θερμή λιακάδα σου Μάρτη, θέρμανε την Ελλάδα.
Η θερμή λιακάδα σου Μάρτη, καίει τη Σλαβική ψευτιά, των ψευδομακεδόνων
«Ας είναι περήφανη η Μάννα-Ελλάδα,
που έκανε τέτοια παιδιά…
Να Αγιάσουν τα κόκκαλα και των Γονέων σου,
κύριε Νικόλαε Μάρτη
Με αγάπη Χριστού
Μοναχός Παϊσιος
Υποβάλλεται με σεβασμό στον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ.
Νίκος Μάρτης
Πρώην Υπουργός»

Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης

www.elora.gr


6.4.12

Ελληνικές πατριωτικές θέσεις!



ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ, ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ



Η Ελλάς ως χώρα περικλείουσα από εχθρικά κρατικά μορφώματα που κατακρατούν ελληνικά εδάφη και έχουν περαιτέρω εδαφικές βλέψεις σε βάρος μας οφείλει να βρίσκεται σε διαρκή ετοιμότητα και να αγωνίζεται για τη λευτεριά κάθε ώρα και στιγμή. Και επειδή διαθέτει πλέριο γεωφυσικό πλούτο και γεωστρατηγικό πλεονέκτημα οφείλει την πάλη για την εθνική της ανεξαρτησία και κυριαρχία να την εξελίξει σε πάλη για την ισχυροποίηση της Πατρίδος. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εξασφαλίσουμε το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων και την υπεροπλία αυτών.

Υπεροπλία των Ενόπλων Δυνάμεων και ισχυροποίηση της Πατρίδος σημαίνει δύο πράγματα. Το ένα είναι η διάθεση των καλυτέρων οπλικών συστημάτων. Και το δεύτερο πράγμα είναι η ανάπτυξη της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας για την παραγωγή αυτών των οπλικών συστημάτων. Αν επρόκειτο μονάχα για την κατοχή των καλύτερων όπλων, θα αρκούσε ενδεχομένως η παραγγελία αυτών από χώρες που διαθέτουν καλές υποδομές, τεχνογνωσία και φιλική διάθεση απέναντι στη χώρα μας. Επειδή όμως στην πολιτική δεν υπάρχουν σταθερές συμμαχίες αλλά σταθερά συμφέροντα, κάθε παραγγελία στρατιωτικού υλικού γεννά πρόσθετες υποχρεώσεις, πιέσεις, εκβιασμούς και υποχωρήσεις στα εθνικά ζητήματα.

Οι υποχωρήσεις αυτές γεννούν με τη σειρά τους απώλεια της εθνικής κυριαρχίας που κάτω από τις πίεση των διεθνών ανταγωνισμών και τις βλέψεις των εχθρών μας είναι βέβαιο ότι θα φτάσουν στα όρια της απώλειας εθνικού εδάφους. Η Ελλάς όμως δεν προορίζεται να συρρικνωθεί αλλά να μεγαλώσει ευθύς μόλις απαλλαχθεί των επικίνδυνων πωλητών της που καμώνονται τους πολιτικούς ηγέτες. Αυτή ακριβώς είναι η πρέπουσα απάντηση και η αποστολή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας. Και επειδή η Ελλάς έχει στόχο να γίνει Μεγάλη Δύναμη ικανή να επηρεάζει καταστάσεις και να προασπίζεται την ιστορία και το λαό της, το ελληνικό όπλο πρέπει να παράγεται στον μέγιστο βαθμό από ελληνικά χέρια και ελληνική ύλη σε ελληνικό εργοστάσιο.

Η Ελλάς δεν πάσχει από οπλισμό και τεχνογνωσία. Διαθέτει πλούτο και στους δύο αυτούς παράγοντες των αμυντικών υποδομών. Το πρόβλημα υφίσταται στις παρεμβάσεις καθεστωτικών πολιτικών και μεσολαβητών αφού η προτίμηση του συμμαχικού «προστάτη» και του κέρδους καθορίζουν την επιλογή του όπλου που παράγουν ξένα και ανθελληνικά συμφέροντα. Στην περίπτωση αυτή ο καταστροφικός ανταγωνισμός είναι αντεθνική ενέργεια αφού στερεί στον εργαζόμενο τη δουλειά του και την Πατρίδα από την αξιοποίηση της οπλικής πρώτης ύλης που παραμένει χωμένη στα υπόγεια της ελληνικής γης για να δοθεί αργότερα από τους γραικύλους πολιτικάντηδες στους εμπόρους των εθνών.

Όλες οι αληθινά ανεξάρτητες και δυνατές χώρες του κόσμου συνεργάζονται τόσο σε επίπεδο ενόπλων δυνάμεων όσο και σε επίπεδο αμυντικής βιομηχανίας και στρατιωτικών εγκαταστάσεων με τις χώρες εκείνες που έχουν συναποδεχτεί συμφωνία προωθήσεως πολιτικής και εδαφικής επιρροής εκ των προτέρων με την ταυτόχρονη παρουσία και δράση. Όλες όμως έχουν εξασφαλίσει την αυτάρκειά τους στους κύριους τομείς αμύνης που αφορά οπωσδήποτε την ύπαρξη οπλικών συστημάτων που και μόνο στη θέα θα δημιουργήσουν δεύτερες σκέψεις αποτροπής της εισβολής στον εχθρό. Η Ελλάς διαθέτει επί παραδείγματι ικανότατες ποσότητες ουρανίου και άλλων τινών υλών ώστε να αναπτύξει πυρηνική τεχνολογία. Διαθέτουμε επιπλέον τα κατάλληλα εφόδια για να αναπτύξουμε πυραυλικά συστήματα, αντιπυραυλική άμυνα, ραντάρ, τυφέκια, ακόμη και οπλικά συστήματα εξοντώσεως του εχθρού εκ του μακρόθεν.

Ουδείς θα είχε το ανάστημα ή τη δικαιολογία να μας αποτρέψει ή να μας κάνει συστάσεις μη χρήσεως τοπικής αμυντικής βιομηχανίας και ανωτέρου στρατιωτικού εξοπλισμού. Οι κυριότεροι ανταγωνιστές μας διαθέτουν ανάλογο οπλισμό. Και σαν τέτοιους ανταγωνιστές εννοώ φυσικά την Τουρκία και τους ψευτοσυμμάχους μας που τώρα μας κάνουν τα γλυκά μάτια προκειμένου να μας κλέψουν την Πατρίδα και τα πλεονεκτήματά της. Άλλωστε η αυτόνομη εξόρυξη και η αξιοποίηση των ελληνικών ορυκτών και υδρογονανθράκων απαιτεί οπωσδήποτε την ύπαρξη εγχώριας στρατιωτικής μηχανής για λόγους αποτροπής εχθρών και ανταγωνιστών.

Επιπλέον μείζον ζήτημα δημιουργεί η ίδια η φύση της αμυντικής τεχνολογίας. Είναι γνωστή σε όλους, σχετικούς και άσχετους με τον στρατιωτικό εξοπλισμό, η τεράστια συμβολή της ηλεκτρονικής τεχνολογίας στον κατασκευαστικό τομέα και τα οπλικά συστήματα. Με ένα απλό πάτημα του σωστού κουμπιού από μια κονσόλα μπορεί να προκληθεί εμπλοκή σε έναν πύραυλο όπως επίσης μπορεί να μεταβληθεί η πορεία ενός στρατιωτικού αεροπλάνου με μια επέμβαση στα όργανα πλοήγησης. Τέτοιου είδους παρεμβάσεις μπορούν να συμβούν όταν τα όπλα που διαθέτεις σου τα έχει προμηθεύσει αυτός που σου ζητάει γη και ύδωρ.

Για τον Ελληνικό Εθνικοκοινωνισμό η ανάπτυξη εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας είναι βασικός στόχος πολλαπλών αποστάσεων και στοχεύσεων. Είναι απολύτως σημαντική υπόθεση για την δημιουργία πολλών ελληνικών θέσεων εργασίας και για την αξιοποίηση των πλούσιων πρώτων υλών μας στην κατεύθυνση της παραγωγής ανωτάτου επιπέδου στρατιωτικού εξοπλισμού μεγάλης επάρκειας. Είναι αρωγός μέγιστος στην κατοχύρωση της εθνικής μας ανεξαρτησίας και της δημιουργίας της Μεγάλης Ελλάδος, αλλά και στον αποτελεσματικότερο έλεγχο και την επέκταση των ζωνών μείζονος γεωπολιτικού και ενεργειακού ενδιαφέροντος. Και φυσικά είναι αποτελεσματικός οδηγός διπλωματικών κινήσεων και συμμαχικών επιλογών υψηλής απαιτήσεως. Και προκειμένου για την Πατρίδα και το λαό μας η αμυντική πολιτική μας θα επιτευχθεί επιτυχώς.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com


Νέα κυκλοφορία.

Μια ευρωπαϊκή διακήρυξη ανεξαρτησίας.
 
Στο βιβλίο παρατίθενται αντιπροσωπευτικά αποσπάσματα από το 1500σέλιδο μανιφέστο του Νορβηγού Άντριου Μπέρβικ ή Μπρέιβικ, ο οποίος τον Ιούλιο του 2011 προχώρησε στις γνωστές τρομοκρατικές επιθέσεις, με αποτέλεσμα να βρουν τον θάνατο περισσότερα από 70 μέλη της νεολαίας του Εργατικού Κόμματος στο νησί Οτόγια. Τα αποσπάσματα αυτά διαφωτίζουν τις φαινομενικά λογικές θεωρίες που τον οδήγησαν στις απονενοημένες πράξεις του, ένα ιδιόμορφο μείγμα πολιτιστικού συντηρητισμού, χριστιανικού υπερεθνικισμού, αντιφεμινισμού, δεξιού λαϊκισμού, παραστρατοκρατίας και βόρειου λευκού ρατσισμού. Ταυτόχρονα όμως, για να μη μείνουν αναπάντητες σύμφωνα με τον εκδοτικό οίκο, συνοδεύονται από τον Αντί-Λογο του Ελευθερίου Ανευλαβή, ο οποίος επιχειρεί να εξαίρει την παιδευτική αξία του ελλη-νικού λόγου, της δύναμης που μπορεί να μορφώσει λογικά τον άνθρωπο και να τον καταστήσει άτρωτο απέναντι στα ελκυστικά κελεύσματα οποιασδήποτε παράλογης θεωρίας.
http://www.logxi.com.


Η είσοδος των Γερμανικών στρατευμάτων στην Αθήνα το 1941.

Ο μύθος γύρω από τον Κωνσταντίνο Κουκίδη.
Αποκαλύπτεται πως γεννήθηκε ο απίθανος θρύλος για τον στρατιώτη που αυτοκτόνησε για να μην δει τη Σβάστικα στην Ακρόπολη…

Υπήρξε πράγματι ή δεν υπήρξε ο άτυχος Κωνσταντίνος Κουκίδης;

Πέθανε το 1974 σε ηλικία 83 ετών το θύμα της δημοσιογραφικής φάρσας!

Ένα μυθολογικό στοιχείο έχει εισχωρήσει στη σύγχρονη ιστορία μας και από τη συνεχή επανάληψή του υπάρχει ο κίνδυνος να καταγραφεί ως πραγματικό. Πρόκειται για τη δήθεν αυτοκτονία του Έλληνα φρουρού της Ακρόπολης την ημέρα που οι Γερμανοί κατέλαβαν την Αθήνα. Ύστερα από 63 ακριβώς χρόνια, έρχεται ο «Λαβύρινθος» να δώσει ένα οριστικό τέλος σ’ αυτόν τον μύθο, καταθέτοντας την αδιάψευστη θέση του και δίνοντας διευκρινίσεις για το πώς διαμορφώθηκε μία φήμη που κόντεψε να γίνει γεγονός.

Υπήρξε ή δεν υπήρξε ο Κωνσταντίνος Κουκίδης ως φυσικό πρόσωπο;
Ο Δήμος Αθηναίων, πριν καν έχει μία απάντηση σ’ αυτό το θέμα, είχε αποφασίσει προ ολίγων ετών, επί δημαρχίας Αβραμόπουλου, να τον τιμήσει με την ανέγερση ειδικού μνημείου στην αρχή της Λεωφ. Βας. Σοφίας. Τιμήθηκε λοιπόν ο απλός εκείνος στρατιώτης, ο νεαρός Κων. Κουκίδης, επειδή ως εντεταλμένος φρουρός της σημαίας μας στον ιερό βράχο αρνήθηκε να υποστείλει την ελληνική σημαία και να την αντικαταστήσει με τη γερμανική, την ώρα που μόλις είχε καταληφθεί η ελληνική πρωτεύουσα.
Και επειδή όχι μόνον  είχε αρνηθεί να υποστείλει τη σημαία μας, αλλά διαμαρτυρόμενος για το γεγονός αυτό καθεαυτό έπεσε από τον ιερό βράχο και βρήκε τραγικό θάνατο…
Την ημέρα που οι Γερμανοί κατέλαβαν την Αθήνα κανένας θανάσιμος τραυματισμός δεν σημειώθηκε, καμιά αυτοκτονία, κανένα βίαιο γεγονός δεν αναφέρθηκε. Στα ημερολόγια των γερμανικών στρατιωτικών μονάδων που εφάρμοσαν το σχέδιο κατάληψης της ελληνικής πρωτεύουσας δεν καταγράφηκε κανένα τέτοιο γεγονός. Ούτε στα αντίστοιχα αρχεία των ελληνικών στρατιωτικών διοικήσεων έχει καταγραφεί. Επιπλέον, επί πολλά χρόνια μετά τον πόλεμο έγιναν έρευνες και έρευνες στα στρατιωτικά αρχεία και στα μητρώα για να εντοπισθεί το πρόσωπο που φερόταν να έχει βρει τέτοιον τραγικό θάνατο, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Εξετάστηκαν όλες οι περιπτώσεις. Ελέχθη ότι ο φρουρός της σημαίας στην Ακρόπολη τελικά δεν ήταν απλός στρατιώτης, αλλά εύζωνος της Ανακτορικής Φρουράς. Και πάλι η έρευνα ήταν αρνητική. Στη συνέχεια υποστηρίχθηκε πως ήταν νεαρός φαλαγγίτης (μέλος της ΕΟΝ, της Νεολαίας του καθεστώτος) που του είχαν ανατεθεί τα καθήκοντα φρουρού της σημαίας. Σημειωτέον ότι πράγματι, κατά τους τελευταίους μήνες που η Ελλάδα έδινε τη μάχη εναντίον των Ιταλών και των Γερμανών είχαν χρησιμοποιηθεί σε διάφορες υπηρεσίες φύλαξης κρίσιμων σημείων της Αθήνας στελέχη της ΕΟΝ, ώστε να απελευθερωθούν οι μάχιμοι στρατιώτες και να προωθηθούν στο μέτωπο. Αλλά και εδώ η έρευνα δεν έφερε αποτελέσματα.
λεζανταΕρευνήθηκαν επίσης προσεκτικά οι εγγραφές κατά τις επίμαχες ημερομηνίες στα αστυνομικά τμήματα, στο ληξιαρχείο, στα νεκροταφεία της ευρύτερης περιοχής. Ουδέν αποτέλεσμα. Τέλος, έγινε μία δημόσια έκκληση στους συγγενείς, στους γείτονες ή στους γνωστούς του νεαρού Κωνσταντίνου Κουκίδη, που είχε βρει τον τραγικό θάνατο από την Ακρόπολη, να εμφανιστούν και να επιβεβαιώσουν ότι το πρόσωπο ήταν υπαρκτό ώστε να τιμηθεί μεταθανατίως για την ηρωική του πράξη. Είχε μάλιστα λεχθεί ότι τιμητικά θα έπρεπε να συνταξιοδοτηθούν οι στενοί συγγενείς ή τυχόν απόγονοί του. Κανείς δεν εμφανίστηκε. Κανείς δεν τον θυμόταν, κανείς δεν τον ήξερε…
Διότι ο Κωνσταντίνος Κουκίδης δεν βρήκε τον θάνατο το 1941, αλλά πέθανε από γηρατειά το… 1974! Και τότε, το 1941, δεν μπορούσε να είναι φαλαγγίτης της ΕΟΝ, ούτε κληρωτός στρατιώτης, επομένως ούτε φρουρός της σημαίας, διότι  ήδη ήταν ακριβώς 50 ετών! Και το κυριότερο, διότι φυσικά δεν αυτοκτόνησε την ημέρα που εισήλθαν στην Αθήνα οι Γερμανοί… Πράγματι, ο Κωνσταντίνος Κουκίδης ως Έλληνας πολίτης είχε ενοχληθεί για την κατάληψη της πατρίδας του από τους Γερμανούς. Όπως όλοι, άλλωστε. Ο ίδιος όμως, ως δημοσιογράφος που ήταν, όχι μόνο δεν διανοήθηκε να αυτοκτονήσει, Αλλά καθ’ όλη σχεδόν τη διάρκεια της Κατοχής παρακολουθούσε τις συνεδριάσεις του γερμανικού και του ιταλικού στρατοδικείου και όταν κάποτε ο πόλεμος τελείωσε, το 1946, εξέδωσε ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο για την Κατοχική Δικαιοσύνη.
Το όνομά του περιεπλάκη  στην υπόθεση ως προϊόν μίας αθώας δημοσιογραφικής φάρσας. Στις 27 Απριλίου 1941, την ημέρα που οι Γερμανοί εισήλθαν ως κατακτητές στην Αθήνα, ο Κουκίδης παρακολουθούσε από περιέργεια τις κινήσεις των διαφόρων τμημάτων που έπαιρναν θέσεις στα στρατηγικά σημεία του λεκανοπεδίου και, εξ’ αιτίας και της απαγόρευσης κυκλοφορίας που υπήρχε σε ορισμένες περιοχές, καθυστέρησε πολύ να φτάσει στο γραφείο του, στην εφημερίδα που εργαζόταν. Οι υπόλοιποι συνάδελφοί του σημείωσαν την απουσία του και όταν κάποιος απ’ αυτούς αναρωτήθηκε « βρε παιδιά, τι έγινε εκείνος ο Κουκίδης;», ένας άλλος βρήκε την ευκαιρία για ένα ευφυολόγημα: « Δεν τα έμαθες ; Ο Κουκίδης δεν άντεξε στην ιδέα ότι μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα και πήγε στην Ακρόπολη και έπεσε από εκεί!»
Λίγο αργότερα όμως ο Κουκίδης εμφανίστηκε καθυστερημένος στη θέση του και κανείς δεν έδωσε σημασία στο πείραγμα που τον αφορούσε, η υπόλοιπη μέρα κύλησε με τη συγκέντρωση πληροφοριών για την πρώτη ημέρα της Κατοχής, ώστε να συγκροτηθεί το ρεπορτάζ που θα δημοσιευόταν στο φύλλο της επομένης. Ταυτόχρονα όμως, κάποιοι ανώνυμοι πολίτες που είχαν βρεθεί την ώρα του ευφυολογήματος στα γραφεία της εφημερίδας, επιχειρώντας να αντλήσουν πληροφορίες από πρώτο χέρι για τα συγκλονιστικά ιστορικά γεγονότα που διαδραματίζονταν, δεν υποπτεύθηκαν το (έστω ιδιότυπο) χιούμορ των δημοσιογράφων. Παραπάνω από ο,τι έπρεπε εύπιστοι, αναμετέδωσαν αυτό που είχαν ακούσει και από στόμα σε στόμα απλώθηκε σε όλη την Αθήνα, και όχι μόνο, η «είδηση» αναπλαθόμενη ως παιχνίδι « χαλασμένου τηλεφώνου». Ανύποπτοι οι εμπνευστές αυτής της συγκεκριμένης φάρσας ότι την ώρα που την υλοποιούσαν έγραφαν ιστορία, βρήκαν μία άχαρη στιγμή για να γελάσουν εκείνοι και οι φίλοι τους. Η φάρσα είχε ένα περιορισμένο περιβάλλον και φυσικά κανείς από το περιβάλλον εκείνο δεν φανταζόταν ότι έτσι θα μπορούσε να παραχθεί η ιστορία.
Όμως η φήμη αυτή, όπως τόσες και τόσες άλλες, θα είχε ολοκληρωτικά ξεχαστεί, αν ύστερα από αρκετές εβδομάδες ένας ανταποκριτής αγγλικής εφημερίδας από το Κάιρο δεν την τηλεγραφούσε και τελικά δημοσιευόταν. Αλλά η «είδηση» που καταχωρήθηκε περιείχε λεπτομέρειες που είχαν διαστρεβλώσει την πραγματικότητα. Γινόταν λόγος για στρατιώτη και όχι μεσήλικα δημοσιογράφο, ενώ στην αιτία της αιφνίδιας κατάθλιψης που οδήγησε στην αυτοκτονία είχε προστεθεί και η άρνηση του αυτόχειρα να υπακούσει στη διαταγή των κατακτητών να κατεβάσει την ελληνική σημαία για να την αντικαταστήσει με την γερμανική.
Στις 9 Ιουνίου δημοσιεύθηκε στη «Daily Mail» η ανταπόκριση του «ειδικού απεσταλμένου» της από το Κάιρο: « Ο Κώστας Κουκίδης Έλληνας στρατιώτης, φύλαγε την γαλανόλευκη στην Ακρόπολη, στην Αθήνα, όταν μία ομάδα από ναζί τον πλησίασε. Κρατούσαν την σβάστικα στα χέρια τους. «Κατέβασε την σημαία», του είπαν, «και ανέβασε την δική μας». Ο Κώστας δεν ήξερε την γλώσσα τους μα κατάλαβε. Έσφιξε τα δόντια του, έλυσε το σχοινί και αργά άρχισε να κατεβάζει την γαλανόλευκη. Αμίλητος… Ύστερα κοντοστάθηκε για μια στιγμή, κάρφωσε τα μάτια του στον Γερμανό επί κεφαλής και απότομα μ’ ένα σάλτο βρέθηκε στο διπλανό βράχο, τυλίχτηκε με τη σημαία και ρίχτηκε στο κενό. Διακόσια μέτρα βάθος».
Οι Γερμανοί δεν είχαν ανάγκη τέτοιας υπηρεσίας από τον Έλληνα φρουρό. Το πολυπληθές άγημά τους που το πρωί της μοιραίας ημέρας έφτασε στον Παρθενώνα, παρουσία φωτορεπόρτερ και κινηματογραφιστών επικαίρων, ύψωσε τη σβάστικα χωρίς κανένα επεισόδιο. Η έπαρση της σημαίας του κατακτητή προβλέπεται άλλωστε από το διεθνές δίκαιο και συμβολίζει την κυριαρχία του.
Ωστόσο αργότερα ο Γερμανός στρατιωτικός διοικητής αποφάσισε να υψώσει σε διπλανό ιστό στην Ακρόπολη και την ελληνική σημαία, αναγνωρίζοντας μ’ αυτόν τον τρόπο ότι η παραμονή των στρατευμάτων του είναι προσωρινή, ότι δεν προσαρτά το κατεχόμενο έδαφος και ότι η εθνική ανεξαρτησία δεν καταργείται. Υπό το πνεύμα αυτό, η διαταγή του ήταν ότι σε όποιο δημόσιο χώρο ή κτήριο υπάρχει η ελληνική σημαία, παραπλεύρως να υψώνεται η σβάστικα. Η γερμανική σημαία υψωνόταν μόνη σε όσα κτήρια στεγάζονταν στρατιωτικές υπηρεσίες του κατακτητή, ενώ σε όλη την Ελλάδα αποκλειστικά σε ένα κτήριο επετράπη να υψωθεί μόνη η ελληνική: στο κτήριο των Παλαιών Ανακτόρων, όπου έδρευε η ελληνική κατοχική κυβέρνηση.
Αυτό ήταν μια παραχώρηση για να αναγνωριστεί η εθνική κυριαρχία και ότι η γερμανική κατοχή ήταν προσωρινή.
Δύο μήνες αργότερα, μετά από την κήρυξη του γερμανοσοβιετικού πολέμου, οπότε η διοίκηση παραχωρήθηκε από τους Γερμανούς στους Ιταλούς, στα δημόσια κτήρια προστέθηκε από τις 25 Ιουνίου 1941 και Τρίτη σημαία, η ιταλική. Αυτή ήταν  η πραγματικότητα. Στα μεταπολεμικά χρόνια, όποτε πάλι ξαναεμφανιζόταν ένα δημοσίευμα που άνοιγε το θέμα του ατυχούς φρουρού της ελληνικής σημαίας στην Ακρόπολη, το θέμα επιβεβαιωνόταν και έκλεινε. Ιδιαίτερα όμως κατά τις τελευταίες δεκαετίες επιχειρήθηκε με επιμονή να παρουσιασθεί ως ιστορικό γεγονός και να τιμηθεί η «θυσία» του.
Αλλά η Ελλάδα και γενικότερα ο διαχρονικός Ελληνισμός δεν έχουν ανάγκη ψευδών και ανύπαρκτων  γεγονότων για να προβάλλεται ο ηρωισμός και το μεγαλείο της φυλής. Με τέτοιες μεθοδεύσεις υπάρχει απλώς μόνον ο κίνδυνος να μειωθεί η αξία των ανυπέρβλητων πραγματικών ηρωισμών και θυσιών της εποχής εκείνης που καταγράφηκαν στις μάχες των βορειοηπειρωτικών βουνών και των οχυρών. Ηρωισμών που υποχρέωσαν εχθρούς και φίλους να υμνούν την ελληνική αξία, με χαρακτηριστικότερο το γνωστό ύμνο του ίδιου του Χίτλερ (Ράιχσταγκ,4 Μαΐου 1941)
[περιοδικό “Λαβύρινθος”, α.τ. 10, Απρίλιος 2004]

βιβλιογραφία
Δημοσθένη Κούκουνα, « Η είσοδος των Γερμανών στην Αθήνα και η Μάχη της Κρήτης», Εκδόσεις Μέτρον, 1983.
Του ιδίου, «Η γερμανική εισβολή και η συνθηκολόγηση», Εκδόσεις Μέτρον,1983
Κωνσταντίνου Κουκίδη «Η Δικαιοσύνη τους!», Αθήνα 1946.
Νίκου Παπαδημητρίου, «Οι συγγραφείς της αθηναϊκής δημοσιογραφίας», τομ. Πρώτος, Εκδόσεις Γιοβάνης, 1989.
Κ. Χατζηπατέρας- Μ. Φαφαλιού, «Μαρτυρίες 40-41», Κέδρος, 1982.
Κ. Χατζηπατέρας – Μ. Φαφαλιού, «Μαρτυρίες 40-44, Κέδρος, 1988.

Αντιστράτηγος Ιωάννης Κακουδάκης τ. Διευθυντής της ΔΙΣ/ΓΕΣ: «Τον Εύζωνα Κουκίδη δεν τον είδε κανένας ποτέ»

“Το θέμα αυτό παραμένει, δυστυχώς μέχρι σήμερα ως ένα εφτασφράγιστο μυστικό, ως ένας μύθος ή θρύλος, θα έλεγα. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή για μια ολοκληρωμένη ενημέρωση και για τους αναγνώστες που ενδεχομένως δεν έχουν γνώση, για την υπόθεση αυτή. Με τον τίτλο “Ένας Έλληνας παίρνει την σημαία του στο θάνατο” στην αγγλική εφημερίδα “DAILY MAIL” ειδικός ανταποκριτής της από το Κάιρο, την 9 Ιουνίου γράφει : Ο Κώστας Κουκίδης, Έλληνας στρατιώτης, φρουρούσε την ελληνική γαλανόλευκη σημαία επάνω στην Ακρόπολη στην Αθήνα, όταν μια ομάδα ένστολων Ναζί προχώρησαν προς αυτόν. “Τράβηξέ την κάτω” του είπαν “και ύψωσε αυτήν την σημαία με την σβάστικα”. Ο Κώστας αργά κατέβασε τα χρώματα της χώρας του. Σταμάτησε μια στιγμή με τα μάτια καρφωμένα στον Γερμανό αξιωματικό. Έπειτα τύλιξε την σημαία γύρω στο σώμα του και ρίχτηκε στις επάλξεις, από ύψος των 200 ποδών. Αυτή η ιστορία μόλις μου έγινε γνωστή από ελληνικές πηγές…(συνεχίζετε το κείμενο της ανταπόκρισης με άλλα θέματα).
Από το δημοσίευμα αυτό δεν προσδιορίζεται πότε έγινε. Ωστόσο, λέγετε ότι έγινε στις 27 Απριλίου 1941, ημέρα Κυριακή, που οι Γερμανοί εισήλθαν στην Αθήνα. Από την ιστορική ανάλυση των ημερών εκείνων γνωρίζουμε ότι στις 07.30 ώρα της 27ης Απριλίου μια φάλαγγα Γερμανών μοτοσικλετιστών με την συνοδεία δύο τεθωρακισμένων αυτοκινήτων διέσχισαν την λεωφόρο Κηφισίας, τις οδούς Αμαλίας και Διονυσίου Αρεοπαγίτου και έφτασαν στην Ακρόπολη. Δύο Γερμανοί αξιωματικοί, ο ίλαρχος Γιακόμπι και ο Υπολοχαγός Έλσνιτς ήταν επικεφαλής της εμπροσθοφυλακής αυτής και αυτοί έκαναν την έπαρση της γερμανικής σημαίας με τιμητικό γερμανικό άγημα και απέστειλαν από το Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών δια μέσου ασυρμάτου το παρακάτω μήνυμα:
“Προς τον Φύρερ και Καγκελάριο του Ράιχ.
Βερολίνο. Φύρερ μου
Την 27 Απριλίου και ώρα 08.10 πρωινή εφθάσαμε εις Αθήνας ως πρώτα Γερμανικά στρατεύματα και την 0845 υψώσαμε την Γερμανική σημαία επί της Ακροπόλεως και του Δημαρχείου.
Χάιλ Μάιν Φύρερ Ίλαρχος Γιακόμπι-Υπολοχαγός Έλσνιτς”.
Υποστηρίζεται από την γερμανική πλευρά ότι αν είχε συμβεί το περιστατικό Κουκίδη, οι Γερμανοί θα το είχαν αναφέρει άμεσα ή αργότερα. Υπήρχε μία πληροφορία ότι είχε δημοσιευθεί το θέμα Κουκίδη στη γερμανική εφημερίδα “Λαϊκός Παρατηρητής” αλλά μετά από πρόσφατες ενέργειες της ΔΙΣ κάτι τέτοιο εν επιβεβαιώθηκε ( Έρευνα Γερμανού Kaspar Dreidoppel, Berlin, 20-2-2001 κ.λ.π.). Η ΔΙΣ κατά το παρελθόν, αλλά και πρόσφατα κατέβαλε και καταβάλει προσπάθειες για την ιστορική τεκμηρίωση της υπόθεσης. Προσπαθούμε δηλαδή να βρούμε την ιστορική αλήθεια. Πολλά έχουν λεχθεί και γραφεί κατά καιρούς, αναδημοσιεύονται, αναπλάθονται, προβάλλονται από τα τηλεοπτικά μέσα και ακούγονται από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Εμείς θα συνεχίσουμε την έρευνα μέχρι την πλήρη ιστορική διαλεύκανση της υπόθεσης. Μέχρι τότε καλό είναι να πλανάται ως θρύλος, ως μύθος, ως εφτασφράγιστο μυστικό”.
Η απάντηση αυτή, όμως, δεν έπεισε έναν αναγνώστη του περιοδικού, ο οποίος ζήτησε περισσότερα στοιχειά. Έτσι ο Αντιστράτηγος Κακουδάκης απαντά με επιστολή του στο τεύχος 47 (Δεκέμβριος 2001, σελ. 4)
” Τον Εύζωνα Κουκίδη δεν τον είδε κανένας ποτέ. Δεν βρέθηκε ποτέ η Σημαία. Δεν βρέθηκε ποτέ το πτώμα. Ψάξαμε παντού, όπου υπάρχει περίπτωση να υπάρχει το όνομα Κωνσταντίνος Κουκίδης. Στα νεκροταφεία, στα νεκροτομεία, στα ληξιαρχεία και στις συγκεκριμένες ημέρες δεν υπάρχει καμία εγγραφή. Από τους καταλόγους του ΟΤΕ και από όλα τα Ληξιαρχεία της Αττικής ψάξαμε για επιζώντες με αυτό το όνομα και ερευνήσαμε σχετικά. Μετά από όλα αυτά δεν υπάρχει καμία επίσημη τεκμηρίωση του συγκεκριμένου περιστατικού και αν το συγκεκριμένο πρόσωπο υπήρξε στην πραγματικότητα. Βέβαια καμία στρατιωτική υπηρεσία δεν μπορεί να χάσει κάποιο στρατιώτη της χωρίς να το ξέρει ή χωρίς να έχει γραφεί σε κάποια κατάσταση.

Στη ΔΙΣ ήλθε μέχρι και ο Ιατροδικαστής Αθηνών με το βιβλίο που είχε η υπηρεσία του τότε και κατέγραφαν όλες τις ιατροδικαστικές πράξεις -όλους τους νεκρούς- όπου δεν σημειωνόταν κανένας νεκρός στρατιώτης την περίοδο 27-30 Απριλίου 1941.
Να σημειώσω ότι η Προεδρική Φρουρά, τότε Ανακτορική Φρουρά, δεν έβαζε και δεν βάζει ποτέ φρουρούς στην Ακρόπολη. Ζει ακόμα στο Παγκράτι ο τότε Επιλοχίας της Ανακτορικής Φρουράς, τον όποιο και συνάντησα και ο όποιος με διαβεβαίωσε ότι τους ήξερε όλους τους στρατιώτες του “απέξω και ανακατωτά” και στρατιώτης με το όνομα Κώστας Κουκίδης δεν υπήρχε στην Ανακτορική Φρουρά. Όπως επίσης ότι δεν τοποθετούσαν φρουρούς στον Βράχο της Ακρόπολης. Βέβαια με την λέξη “Εύζωνας” υπάρχει το ενδεχόμενο να ήταν στρατιώτης των Ευζωνικών Ταγμάτων. Όμως τα συντάγματα αυτά δέν έδρευαν στην Αθήνα.
Κανένας δεν μπορεί να υποστηρίξει με βεβαιότητα ότι τέτοιο πρόσωπο υπήρξε, άλλα από την άλλη είναι θετικό να πλανάται ένα τέτοιο γεγονός. Διότι πραγματικά πρόκειται για κάτι το συγκλονιστικό, εάν έγινε. Επομένως το ερώτημα αν το περιστατικό αυτό είναι αληθές η όχι δεν τεκμηριώνεται ιστορικά. Χωρίς να αποκλείεται. Και για τον λόγο αυτό έχουμε έναν ογκωδέστατο φάκελο με όλα τα στοιχεία που έχουμε συγκεντρώσει, μετά από όλες αυτές τις έρευνες για το συγκεκριμένο θέμα, από όπου δεν τεκμηριώνεται η ύπαρξη του προσώπου και του γεγονότος”.
[από συνέντευξη στον Λ.Σ. Μπλαβέρη, περιοδικό “Πόλεμος και Ιστορία”, τεύχος 46, Νοέμβριος 2001]

Το βιογραφικό του Κωνσταντίνου Κουκίδη (1891-1974)
Γεννήθηκε στη Γέννα της Ανατολικής Θράκης. Ακολούθησε νεότατος το δημοσιογραφικό επάγγελμα στο οποίο και αφοσιώθηκε μέχρι το θάνατό του. Εργάστηκε κατά διαστήματα ως ρεπόρτερ, σχολιογράφος, αναγνωσματογράφος και μεταφραστής στις εφημερίδες «Εστία», «Ελεύθερον Βήμα», «Η Καθημερινή», «Αθηναϊκά Νέα» κ.α. με θετικές επιδόσεις και δημοσιογραφικές επιτυχίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Επί ένα χρονικό διάστημα στην περίοδο του μεσοπολέμου [1923-1935] ήταν ανταποκριτής στο Παρίσι των αθηναϊκών εφημερίδων «Εστία» και «Ελεύθερον Βήμα», στις οποίες δημοσίευσε σειρά από ρεπορτάζ, έρευνες και άρθρα για τις πολιτικοστρατιωτικές και διπλωματικές ζυμώσεις στον ευρωπαϊκό χώρο, σε μια εποχή διεθνών μεταβολών και ανακατατάξεων. Κατά την μακρά παραμονή του στην γαλλική πρωτεύουσα του δόθηκε, επίσης, η ευκαιρία να μελετήσει τα εξωτερικά προβλήματα της Ελλάδας στα πλαίσια των παγκοσμίων εξελίξεων, συγκεντρώνοντας στοιχεία και μαρτυρίες που χρησιμοποίησε σε κατοπινές μελέτες του.
Το Κυπριακό, η ελληνική εξωτερική πολιτική, η διπλωματική θέση της Ελλάδας, η ζωή των Ελλήνων φοιτητών του εξωτερικού και οι άγνωστες σελίδες του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου στη Βαλκανική, αποτέλεσαν μερικούς από τους στόχους των ερευνών του, οι οποίες και αξιοποιήθηκαν αργότερα σε αξιόλογο συγγραφικό έργο. Τις ερευνητικές του δραστηριότητες συμπλήρωσε με συνεντεύξεις που πήρε κατά καιρούς από διεθνείς προσωπικότητες της πολιτικής και της επιστήμης. Η αλληλογραφία με επίσημα πρόσωπα, τα διάφορα έγγραφα και πειστήρια και οι αυθεντικές μαρτυρίες που έχει καταχωρήσει σε πολλά βιβλία του, θεωρούνται αδιάσειστα ιστορικά «ντοκουμέντα» και υπεύθυνες πηγές πληροφοριών.
Διετέλεσε ανταποκριτής στην Αθήνα του «Petit Parisien» στο οποίο δημοσίευσε πολλά άρθρα από την ελληνική επικαιρότητα της εποχής του. Συνεργάστηκε, επίσης, στη «France Illustrasion» με ρεπορτάζ και σχόλια για την ελληνική πολιτική, κοινωνική και φιλολογική ζωή.
Έγραψε αρκετά ιστορικά και άλλα έργα, φιλολογικά μελετήματα, ευθυμογραφήματα, ταξιδιωτικές εντυπώσεις, λαογραφικές και αρχαιολογικές πραγματείες  και τουριστικά ρεπορτάζ. Τα κείμενά του για πολλά δραματικά γεγονότα που σημάδεψαν τη νεότερη, ελληνική ιστορία, εκτός από τη φιλολογική τους αξία, αποτελούν και πολύτιμες μαρτυρίες. Ορισμένα από τα βιβλία του εκδόθηκαν στα γαλλικά και στα αγγλικά. Το έργο του «La Grece inconnue ne fais plus mystere» διακρίθηκε με το χαρακτηρισμό του ως «τουριστικού» από τη Διεθνή Ακαδημία Τουρισμού του Μονακό. Ως «διδακτικό» το χαρακτήρισε και επιτροπή καθηγητών της Σορβόννης.
[από το βιβλίο του Νίκου Παπαδημητρίου «Οι συγγραφείς της αθηναϊκής δημοσιογραφίας», Εκδόσεις Γιοβάνης, τόμος πρώτος, σελ.122]
http://www.logxi.com


Κείμενα Εθνικού προσανατολισμού.

Οι... αντιφασίστες


230312-antifasistesγράφει ο Τάσος Δημητρακόπουλος:
Τους γνωρίζουμε όλοι. Ή τουλάχιστον όλοι όσοι είχαν επαφή αυτό που λέμε «εθνικιστικός χώρος», αν και αυτό σαν έννοια πλέον θα αρχίσει να θέλει πολλή συζήτηση... Αλλά αυτό είναι ένα αντικείμενο το οποίο θα αναλυθεί κάποια άλλη φορά. Είναι οι αντιφασίστες. Οι αντιφάδες. Οι αριστεριστές. Οι αναρχικοί. Οι κάθε λογής αριστεροί που νομίζουν ότι έχουν νικήσει σε καθημερινή βάση τον φασισμό, όπως τουλάχιστον αυτοί με την βλακώδη λογική τους θεωρούν. Είναι αυτοί που ανήκουν σε ένα ευρύτερο μπλόκ, που περιλαμβάνει από κεντροαριστερούς μέχρι αναρχικούς. Είναι αυτοί που δεκαετίες τώρα παρεμβαίνουν με διάφορες μεθόδους στην διαμόρφωση μίας αντεθνικής πραγματικότητας.
Τους γνωρίσαμε στα πανεπιστήμια, όταν διέλυαν συνελεύσεις, όταν έμπαιναν μέσα σε αμφιθέατρα και βάραγαν αδιακρίτως όποιον έβρισαν μπροστά τους. Τους αντιμετωπίσαμε σε αμφιθέατρα, μέσα στις σχολές, όταν κρατάγαμε αντίσταση, για να μην διαλυθούν οι όποιες εκδηλώσεις γίνονταν με εθνικό περιεχόμενο. Τους αντιμετωπίσαμε στην Ιατρική, το ‘89, όταν όλοι μαζί ενωμένοι, από ΚΝΕ μέχρι ΟΣΕ, επιτέθηκαν βίαια με σκοπό να διαλύσουν εκδήλωση με ομιλία του Μητροπολίτη Σεβαστιανού για το Βορειοηπειρωτικό.
Τους είχαμε απέναντί μας όταν βγαίναμε για αφισοκολλήσεις, όταν μοιράζαμε φυλλάδια. Τους είδαμε να απειλούν παιδιά σε σχολεία, τους είδαμε να βαράνε πιτσιρικάδες που φορούσαν μπλουζάκια με την ελληνική σημαία. Τους είδαμε να χτυπάνε ακόμα και κοπέλες που απλά είχαν στα χέρια τους εθνικιστικές εφημερίδες. Τους είδαμε να θέλουν να βάζουν βόμβες, να πετάνε μολότοφ και το πιο ακραίο τους τμήμα, να «μεσουρανεί» στην τρομοκρατία, στην πατρίδα μας, για δεκαετίες. Τους είδαμε να κατεβαίνουν στο πεζοδρόμιο για να υπερασπιστούν τους λαθρομετανάστες και το κάθε λογής απόβρασμα που έχει μαζευτεί στη πατρίδα μας.
Τους έχουμε δει να καίνε, να καταστρέφουν περιουσίες αφήνοντας Έλληνες εργαζόμενους στον δρόμο, τους είδαμε να χαμογελούν ειρωνικά όταν αστυνομικοί σκοτώνονταν στο καθήκον, τους είδαμε να κάνουν αφισοκολλήσεις όταν ο Χριστόδουλος διεγνώσθη ότι θα πέθαινε από καρκίνο (ή από ότι τέλος πάντων πέθανε). Τους είδαμε μάρτυρες κατηγορίας σε δίκες που στέρησαν την ελευθερία ανθρώπων που το «ελάττωμά» τους ήταν ότι ήταν εθνικιστές και αγωνιστές. Τους είδαμε να στέκονται πίσω από το τζάμι στην Ασφάλεια και να «καρφώνουν» παιδία 15 και 16 χρονών, επειδή τάχα κινήθηκαν απειλητικά ενάντια σε αριστερή συγκέντρωση στην Πανόρμου. Τους είδαμε να κάνουν συναυλίες συμπαράστασης σε φονιάδες, σε ληστές και εγκληματίες, που είναι απλά... αριστεριστές. Τους είδαμε να βγάζουν όλα τους τα σταλινικά απωθημένα ζητώντας να τεθούν εκτός νόμου κόμματα και οργανώσεις.
Τους είδαμε. Τους βλέπουμε ακόμα και δυστυχώς θα τους βλέπουμε. Απλά να ξέρουν -που το ξέρουν- ότι μόνο ένα ισχυρό και συγκροτημένο εθνικιστικό και πατριωτικό κίνημα μπορεί να τους αντιμετωπίσει και να τους απομονώσει. Το ξέρουν. Και το φοβούνται...


2.4.12

Κυκλοφορίες βιβλίων [Απρίλιος 2012].


Οι εκδόσεις Λόγχη σας παρουσιάζουν μερικές από τις καλύτερες, νέες και όχι μόνο, κυκλοφορίες βιβλίων για τον Απρίλιο.... ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ του Fauriel Claude, ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ του Ιωάννη Σαλαβράκου, ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ του Παντελή Λέκκα, ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΞΙΦΟΥΣ του Μπέρναρντ Κόρνγουελ, ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ του Marc Roche, Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΟΛΩΜΟY του Κώστα Καντά, Η ΕΥΡΩΠΗ ΤΟΥ 18ου ΑΙΩΝΑ του Μ.Σ. Άντερσον, Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ του Robert Paxton
Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΙXΑΣΜΟΣ του Δημήτρίου Μιχαλόπουλου, Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΒΑΓΚΝΕΡ του Φρίντριχ Νίτσε, ΝΑΖΙ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ του Levenda Peter, Ο ΑΓΓΛΟΣ ΠΡΟΞΕΝΟΣ του Πέτρου Μακρή-Στάϊκου


Twitter Delicious Facebook Digg Favorites More