“Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους”!
Μία από τις κορυφαίες μορφές της Εθνικής Επαναστάσεως του 1821, ίσως η κορυφαία θα λέγαμε, είναι ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Φυσικά η Ελληνική Επανάστασης ανέδειξε πολλές ακόμη προσωπικότητες, πολέμαρχους, στον αγώνα και την θυσία. Όμως ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν αυτός που έσωσε την Επανάσταση, μετά την απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο. Η Επανάσταση ήταν εθνική, απελευθερωτική, για του Χριστού την πίστη την αγία. Δεν ήταν απλώς μία κοινωνική εξέγερση, όπως πολλοί και ιδίως αριστεριστές επιχειρούν να την χαρακτηρίσουν. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στα απομνημονεύματα του δια χειρός Τερτσέτη, τους διαψεύδει όλους και επαναλαμβάνει ότι, οι Έλληνες πολέμησαν πρωτίστως για την πίστη και την ελευθερία.
Πολλοί ομιλούν, για τους προνομιούχους της εποχής δηλαδή τους κοτζαμπάσηδες, τους προεστούς, τους δημογέροντες, τους πλοιοκτήτες, οι οποίοι έχοντας προνόμια από την τουρκική διοίκηση ολιγώρησαν. Δεν θα αρνηθούμε ότι σίγουρα υπήρξαν και αυτοί. Ήταν όμως ελάχιστοι. Η Φιλική Εταιρία είχε φροντίσει τα μέλη της να προέρχονται από όλα τα κοινωνικά στρώματα άρα και από τους κοτζαμπάσηδες. Όταν λοιπόν ήλθε η ώρα του Εθνικού ξεσηκωμού, κάποιοι από αυτούς διστάσανε και παρέμειναν ουδέτεροι και πολλές φορές αρνητικοί ως προς τον απελευθερωτικό αγώνα.
Πολλοί όμως συμμετείχαν από την πρώτη ώρα της Επαναστάσεως διαθέτοντας για την ευόδωση του αγώνα ακόμη και ολόκληρη την περιουσία τους. Οι Έλληνες της Μολδοβλαχίας βοήθησαν με κάθε μέσο το επαναστατικό κίνημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα επίσης συμμετοχής εις τον αγώνα, ήταν οι καραβοκυραίοι των νησιών, οι οποίοι οικονομικά εξασφαλισμένοι δεν δίστασαν να διακινδυνέψουν περιουσίες, οικογένειες, προκειμένου να δώσουν τα πάντα για τον Εθνικό αγώνα, αλλά και την ίδια την ζωή τους πολλές φορές για την επιτυχία της Εθνικής επαναστάσεως.
Η Επανάσταση ξεκίνησε ουσιαστικά στις παραδουνάβιες χώρες τον Φεβρουάριο του 1821με ηγέτη, αρχηγό, τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, πρίγκιπα και ανώτατου αξιωματικου του Ρώσικου στρατού. Η επανάσταση στην Ελλάδα ξεκίνησε από τον Ιερό Ναό των Ταξιαρχών στην Αρεόπολη της Μάνης στις 17 Μαρτίου 1821. Χιλιάδες μαχητές και οπλαρχηγοί έδωσαν τον ιερό όρκο του αγώνα υπέρ Πίστεως και Πατρίδος. Στο τέλος της πανηγυρικής δοξολογίας, καταιγισμός πυροβολισμών ξεσήκωσε ολόκληρη την περιοχή και ακολούθησε η εξόρμησης των πρώτων αγωνιστών προς δυσμάς. Έπειτα από πορεία ολίγων ημερών δύο χιλιάδες στρατιώτες της Μάνης, μαζί με τους επικεφαλείς τους, συνοδευόμενοι και από τους περισσότερους Πελοποννήσιους οπλαρχηγούς, καταλαμβάνουν δίχως να δώσουν μάχη την Καλαμάτα.
Στο σημείο αυτό θα μεταφέρουμε πως περιγράφει τα γεγονότα στα απομνημονεύματα του ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
«Εις τας 23 Μαρτίου επιάσαμεν τους Τούρκους εις την Καλαμάτα. Είμεθα 2.000 Μανιάτες, ο Πετρόμπεης, Μούρτζινος, Κυβέλος, Δυτική Σπάρτη. Η Ανατολική Σπάρτη εκινήθη την ίδια ώρα δια τον Μυστρά. Οι Τούρκοι της Μπαρδούνιας και του Μυστρά υπάγουν, τραβιούνται εις την Τριπολιτσά. Ήτον έμβα του Μαρτίου. Οι Σπαρτιάται, αφού επήραν λάφυρα, προχωρούν και πολιορκούν τη Μονεμβασία». Στις 25 Μαρτίου του 1821 ο Παλαιών Πατρών Γερμανός στην Μονή της Αγίας Λαύρα στα Καλάβρυτα, ευλογεί τα λάβαρα της Επαναστάσεως. Η επανάσταση για την απελευθέρωση του γένους ξεκίνησε. Η Επανάσταση πάντως πέρασε από πολλές φάσεις. Επικές μάχες, θρίαμβοι αλλά και πολλές θλιβερότητες. Καθόλου παράξενο όταν την αριστοκρατία της στρατιωτικής ηγεσίας αντικατέστησε με ραδιουργίες, δωροληψίες, και διαφθορά, η τάξη των πολιτικάντηδων. Πολιτικάντηδες όπως ο Κωλλέτης και Μαυρομιχάλης έστειλαν τον Κολοκοτρώνη στην φυλακή μαζί με άλλους αγωνιστές και τον Ανδρούτσο τον δολοφόνησαν ατιμωτικά.
Η πλέον όμως δύσκολή φάση του αγώνα που λίγο έλειψε να τελειώσει την επανάσταση, ήταν η περίοδος της επιδρομής του Ιμπραήμ στην επαναστατημένη Ελλάδα. Μία περίοδος πολύ επικίνδυνη λόγω των μεθόδων που χρησιμοποίησε ο Οθωμανός Ιμπραήμ για να καταστείλει την εξέγερση των Ελλήνων. Μια πραγματική τραγωδία που έφτασε στην κορύφωση της τον Μάιο με Ιούνιο του 1927.
Τα στρατεύματα του Ιμπραήμ από όπου περνούσαν έσφαζαν και έκαιαν τα πάντα, αλλά και πάλι δεν μπόρεσε να καθυποτάξει τους επαναστατημένους Έλληνες. Τότε χρησιμοποίησε άλλες μεθόδους και να υποτάξει και να καταστείλει την Επανάσταση. Έστειλε σε όλα τα ανυπότακτα χωριά τα “ραι – μπουγουρντιά” δηλαδή δηλώσεις προσκυνήματος. Όσα χωριά ή πρόσωπα υπέγραφαν αμέσως απολάμβαναν προστασίας, ασφάλειας και διάφορων προνομίων. Ένας από τους σημαντικότερους οπλαρχηγούς από αυτούς που προσκύνησαν, ήταν ο περιβόητος Νενέκος από την Ζουμπάτα της Αχαΐας. Ο Νενέκος μετεβλήθη σε ένα στυγερό προδότη, προκειμένου να αποκτήσει άλογα, κτήματα, φορολογική ασυδοσία. Άλλαξε στρατόπεδο προκειμένου να πάρει από τους Οθωμανούς τον τίτλο του Μπέη. Γρήγορα τα φαινόμενα προδοσίας από Έλληνες με μειωμένη εθνική συνείδηση, πολλαπλασιάστηκαν επικίνδυνα.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης γράφει στα απομνημονεύματα του τα εξής:« τον Τούρκο δεν τον φοβάμαι διότι αν θέλει να υποτάξει με βία τον τόπο και να βαστάξει και να τον κατέχει θέλει τουλάχιστον 50.000 διαρκώς Τούρκους δια φρουράν, αλλά τώρα φοβούμαι το μίασμα του προσκυνήματος ότι πρέπει να καταβάλουμε κόπους διπλούς». Τότε ο γέρος του Μοριά δίνει μια τρομερή εντολή “Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους”» και ορκίζεται ότι όταν θα συναντήσει τον Νενέκο θα τον σκοτώσει με τα ίδια του τα χέρια. Στη συνέχεια δίνει εντολή στον Θανάση Σαγιά να εκτελέσει τον προδότη με όποιον τρόπο μπορέσει.
Αμέσως ρίχνεται με ορμή ενάντια στον στρατό του Ιμπραήμ εξολοθρεύει το σώμα του Ντελή Αχμέτ Πασά και δίνει τρείς μέρες προθεσμία όπως όλες οι τουρκοπροσκυνημένες περιοχές να απαρνηθούν τον εχθρό και να συμπαραταχτούν και πάλι με του επαναστατημένους Έλληνες. Έγραψε και έστειλε γράμματα σε πολλούς. Άλλους τους φοβέρισε και άλλους προσπάθησε να τους νουθετήσει για να επανέλθουν στον αγώνα. Έλαβε σκληρά μέτρα. Μέτρα τα οποία απέδειξαν ότι είχε απόλυτο δίκιο. Σε λίγες εβδομάδες οι προσκυνημένες περιοχές επαναστάτησαν και πάλι. Χάρις στον γέρο του Μοριά τα σχέδια του Ιμπραήμ ματαιώθηκαν και η επανάσταση σώθηκε. Μαζί με την επανάσταση σώθηκε και η αξιοπρέπεια των Ελλήνων.
Το μέλλον των Ελλήνων άλλαξε. Η ιστορία γύρισε σελίδα έτσι όπως ακριβώς ήθελαν κάποιοι απελπισμένοι Έλληνες οι οποίοι σήκωσαν την σημαία της Επαναστάσεως αφοσιωμένοι στον υπέρ πίστεως και πατρίδος αγώνα. Κατόρθωσαν να νικήσουν μία αυτοκρατορία, την Οθωμανική και να αναπνεύσουν και πάλι μετά από τέσσερις αιώνες σκλαβιάς, τον καθαρό αέρα της Ελευθερίας. Οι στερήσεις οι κακουχίες η μάχες άφησαν ανεξίτηλα τραύματα στις ψυχές των Ελλήνων. Όμως με καπετάνιους σαν τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη, τον Σταματόπουλο, τον Ανδρούτσο, τον Κανάρη, τον Μιαούλη και τους άλλους οπλαρχηγούς έδωσαν τον υπέρ πάντων αγώνα και νίκησαν. Σήμερα δυστυχώς στην πατρίδα μας όπως και τότε κυκλοφορούν πολλοί Νενέκοι, οι οποίοι προκειμένου να αποκομίσουν περιούσιες και εξουσία πρόδωσαν τον λαό και την Πατρίδα. Σήμερα οι πολιτικοί έφεραν τους κατακτητές της τρόικας και οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία στην παράδοση της Εθνικής κυριαρχίας. Εξαθλίωσαν τον λαό, αρπάζουν εισοδήματα και περιουσίες Ελλήνων πολιτών και υποκριτικά μιλούν για την σωτηρία της πατρίδος. Η μεγαλύτερη ατυχία για τους σημερινούς Έλληνες, για το Ελληνικό έθνος, είναι ότι δεν υπάρχει Κολοκοτρώνης, οποίος όπως και το 21 να ξεσηκώσει τους Έλληνες και να φωνάξει “Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους”.
• Νίκος Παπαγεωργίου
http://www.logxi.com
23.3.12
agaphnos
Διαβάστε στο νέο φύλλο της εφημερίδας μας:
γράφει ο Τάσος Δημητρακόπουλος.
Athens Time
