Ομόνοια 28/03/09, βράδυ Σαββάτου, κοντά στα ξημερώματα, Αθηναίοι γυρίζουν στις εστίες τους μετά την έξοδο, οδοκαθαριστές πιάνουν δουλειά, οι οδηγοί ταξί περιμένουν στις πιάτσες, άλλο ένα βράδυ Σαββάτου στο πολύπαθο κλεινόν άστυ. Κι όμως η φαινομενικά ήρεμη βραδιά ταράζεται από σοβαρά επεισόδια. Ομάδες μεταναστών, λαθραίων και μη, συμπλέκονται, φωνάζουν, σπάνε, καίνε, βγάζουν μαχαίρια, καταστρέφουν. Κι όμως η πόλη κοιμάται, παρακολουθεί απλά τα γεγονότα, δεν αντιδρά, δεν φωνάζει, τίποτα! Είναι άραγε λόγω φόβου; Ή μήπως αυτή η εκνευριστικά ατάραχη συμπεριφορά οφείλεται σε μια απάθεια, μια επικίνδυνη απάθεια, η οποία χτίστηκε σιγά-σιγά όλα τα προηγούμενα χρόνια, με τις ευλογίες και την καθοδήγηση της «ουμανιστικής - αντιρατσιστικής - προοδευτικής Αριστεράς»;
Η κατάσταση βέβαια αυτή δεν οφείλεται σε παρθενογένεση. Συστηματικά μπαίνει σε αυτή την πολύπαθη χώρα όποιος θέλει και με όποιον τρόπο θέλει, δεν υπάρχει έλεγχος πουθενά ούτε καν για τα ποινικά μητρώα των συγκεκριμένων ατόμων από τις χώρες που προέρχονται. Εδώ είναι και το κομβικό σημείο της υπόθεσης. Συγκεκριμένα το σύνολο των κρατουμένων για το έτος 2007 ήταν περί τους 11.000 από τους οποίους τα 5.253 είναι αλλοδαποί και από αυτούς οι 2.668 είναι αλβανικής καταγωγής («Ελευθεροτυπία», 28/10/07). Με βάση τον υπολογισμό ότι σήμερα ζουν περίπου 1.500.000 αλλοδαποί στη χώρα μας, από τους οποίους οι περίπου 700.000 είναι Αλβανοί, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι αλλοδαποί φυλακίζονται, αναλογικά, έξι φορές περισσότερο, από τους Έλληνες!
Τα παραπάνω στοιχεία κάποιοι «επαγγελματίες αντιρατσιστές» προσπαθούν να τα αποκρύψουν. Γιατί όμως; Μήπως έχουν τεράστια κέρδη από αυτό; Μήπως έχουν μεγάλα συμφέροντα από τη ραγδαία πτώση των ημερομισθίων; Μήπως έχουν βλέψεις μέσω των «γκέτο» να υποβαθμίσουν περιοχές, και στη συνέχεια αγοράζοντας πάμφθηνα τη γη να οικοδομήσουν και να οικονομήσουν από αυτό; Αρκεί το παρακάτω μικρό αλλά ενδεικτικό παράδειγμα: Στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα δικηγόρος επαγγελματίας «αντιρατσιστής» νοίκιαζε με το κεφάλι κάποια διαμερίσματα σε παράνομους μετανάστες αντί ημερησίου τιμήματος. Εκεί είχαν στοιβαχτεί σε ένα χώρο που προοριζόταν για περίπου 20 άτομα, περί τους 300 λαθρομετανάστες με τίμημα 3 ευρώ τη μέρα. Μια χαρά «αντιρατσισμός» λοιπόν με ένα χιλιάρικο τη μέρα...
Πέρα όμως από τα παραπάνω όμως η Ελλάδα είναι μια χώρα που δεν έχει τις υποδομές ώστε να μπορέσει να συντηρήσει αυτά τα άτομα που μαζικά περνούν τα σύνορα. Υπάρχει επαρκές σύστημα υγείας; Σύστημα παιδείας; Υπάρχει αυτή η βαριά βιομηχανία που θα τους δώσει δουλειά; Όπως γνωρίζουμε όλοι μας όχι. Την στιγμή που τα εργοστάσια κλείνουν το ένα μετά το άλλο μετακομίζοντας σε γειτονικές χώρες και μένουν χιλιάδες Έλληνες άνεργοι, τη στιγμή που οι Έλληνες αγρότες δουλεύουν απλά για να συντηρούν την οικογένεια τους με εργασία ακόμα και 16 ωρών τη μέρα, πώς είναι δυνατόν το κίνητρο των λαθρομεταναστών να είναι η εύρεση εργασίας. Οι μοναδικοί που ωφελούνται από αυτή την αθρόα εισαγωγή είναι οι μεγαλοκαπιταλιστές που μπροστά στην μεγιστοποίηση του κέρδους τους ρίχνουν τα ημερομίσθια κάθε φορά όλο και περισσότερο χωρίς φυσικά να νοιάζονται για τις περαιτέρω συνέπειες.
Περί της ανεργίας συγκεκριμένα ο καθηγητής Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών Α.Σαρρής έχει κάνει μια έρευνα περί του θέματος («Ελευθεροτυπία», 18/1/1998). Συγκεκριμένα η έρευνα αναφέρει ότι ο αριθμός των περίπου 450.000 λαθρομεταναστών αντιστοιχεί σε 130.000 εργάτες πλήρους απασχόλησης. Διαπίστωση της έρευνας είναι ότι για κάθε 5 λαθρομετανάστες που βρίσκουν δουλειά, 2 Έλληνες χάνουν την δική τους.
Η παραπάνω έρευνα του καθηγητή Α.Σαρρή έδειξε επίσης ότι τα χαμηλά μεροκάματα των λαθρομεταναστών έκαναν πολλούς ανειδίκευτους Έλληνες εργάτες να χάσουν την δουλειά τους, με αποτέλεσμα την ανισοκατανομή εισοδήματος, καθώς και ότι το 37% του πληθυσμού, του φτωχότερου εισοδηματικά, γίνεται φτωχότερο εξαιτίας των λαθρομεταναστών. Σύμφωνα με την έρευνα η αθρόα εισροή λαθρομεταναστών προκάλεσε μείωση της πραγματικής αμοιβής των εργαζομένων, δηλαδή τον μέσο όρο των αμοιβών των εργαζομένων, κατά 6%.
Η Ε.Ε. τόνισε ότι όσον αφορά την απασχόληση των γυναικών παρά την αύξησή της κατά 3% το 1998, το ποσοστό απασχόλησης αυξήθηκε πολύ λίγο (μόλις κατά 0,5%) εξαιτίας της ξαφνικής αύξησης του αριθμού των μεταναστών (Ελευθεροτυπία, 21/9/1999). Σύμφωνα με τον υπουργό Εργασίας Μιλτιάδης Παπαϊωάννου η συμβολή των λαθρομεταναστών στην κατά 1,2% αύξηση της ανεργίας κατά τον τελευταίο χρόνο ήταν «μόνο» 0,3% («Τα Νέα», 29/7/1999). Η δήλωση αυτή δείχνει ότι υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ ανεργίας και λαθρομετανάστευσης. Εφ' όσον το 0,3% από την κατά 1,2% αύξηση της ανεργίας οφείλεται στους λαθρομετανάστες, συνεπάγεται ότι το 25% (0,3/1,2) της αύξησης της ανεργίας κατά το τελευταίο έτος οφείλεται στους λαθρομετανάστες.
Παρατηρούμε επίσης ότι παλαιότερα πολλά από τα πιο υψηλόβαθμα και προβεβλημένα στελέχη της κυβερνήσεως, σε ένα παροξυσμό αλήθειας, παραδέχονται ότι το πρόβλημα σχετικά με τα στίφη των λαθρομεταναστών, είναι τεράστιο. Ενδεικτικά είναι τα παρακάτω στοιχεία.
Ο πρώην υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γιάννος Παπαντωνίου δήλωσε: «Τέλος υπάρχει το μείζον πρόβλημα των οικονομικών μεταναστών. Ότι προστέθηκαν 500.000 νέοι άνθρωποι στο εργατικό δυναμικό μας δεν μπορεί παρά να έχει επιπτώσεις στην ανεργία. Δεν συμφωνώ ότι οι δουλειές των οικονομικών μεταναστών είναι δουλειές που δεν κάνουν οι Έλληνες» («Οικονομικός Ταχυδρόμος», 3/6/1999).
Ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης δήλωσε: «Αντί να κλείσουμε, ανοίξαμε τα σύνορα στην ανεξέλεγκτη είσοδο κάθε ξένου. Ποιός μπορούσε τότε να φανταστεί ότι μέσα σε λίγα χρόνια, σε 10 εκ. πληθυσμό θα είχαμε 1 εκ. ξένους, με επιπτώσεις από την έξαρση της εγκληματικότητας μέχρι την διόγκωση της ανεργίας;» («Τα Νέα», 28/6/1999).
Ο πρώην υπουργός Δημοσίας Τάξεως Μιχάλης Χρυσοχοΐδης παραδέχθηκε επίσης: «Η απασχόληση παράνομου αλλοδαπού εργατικού δυναμικού, υπό συνθήκες αυξανόμενης ανεργίας στις κατηγορίες των νέων και των γυναικών, εμποδίζει την εξάντληση των υφισταμένων αποθεμάτων ημεδαπού εργατικού δυναμικού και διευρύνει το ποσοστό των Ελλήνων ανέργων. Γίνεται σαφές ότι η παράνομη απασχόληση των αλλοδαπών εργαζομένων αποτελεί μέρος του προβλήματος που επηρεάζει την ελληνική αγορά εργασίας και ενθαρρύνει την παράνομη είσοδο μεταναστών» («Οικονομικός Ταχυδρόμος», 30/12/1999).
Κάπου εδώ έρχονται στο μυαλό μου τα λόγια του Καρλ Μαρξ: «Σκοπός της εισαγωγής ξένων εργατών από τους εργοδότες είναι η διαιώνιση της σκλαβιάς». Για τους δύσπιστους, το συγκεκριμένο απόσπασμα του Μαρξ είναι από το άρθρο του «Μια Προειδοποίηση», που γράφτηκε το 1865 και δημοσιεύτηκε σε τρεις εφημερίδες το 1866. Μπορείτε να το βρείτε στο Marxist Internet Archive, με τον τίτλο «A warning». Εκτός και αν ο Μαρξ ήταν ένα ξενοφοβικό, φασιστικό υποκείμενο, όπως αποκαλούν οι λεγόμενοι σκοταδιστές προοδευτικοί όποιον τολμά να αναπαράγει αυτή τη φράση σήμερα.
Άραγε τι είναι ρατσισμός; Το να δίνεις φρούδες ελπίδες σε κάποια όντως κατατρεγμένα άτομα πουλώντας τους ψεύτικα όνειρα με τίμημα άθλιες συνθήκες ζωής ή να αποτρέπεις από το να γεννιούνται αυτά τα ψεύτικα όνειρα. Την απάντηση μπορεί να την δώσει ο καθένας από εμάς.
του Ιωάννη Καλαντώνη
εκπροσώπου τύπου της ΝΕ.Ο.Σ.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 5 (Απρίλιος 2009) του περιοδικού «Απόδραση» της ΝΕ.Ο.Σ. (Νεολαία Ορθόδοξου Συναγερμού).
17.1.10
agaphnos
Από την πρώτη στιγμή που το προτεινόμενο σχέδιο νόμου το οποίο αποδίδει την ελληνική ιθαγένεια και δικαίωμα ψήφου στους μετανάστες, δόθηκε στην δημοσιότητα, μία σειρά από πρόσωπα και φορείς τάχθηκαν αναφανδόν εναντίον του. Μία σειρά από πρόσωπα και φορείς με διαφορετική πολιτική ιστορία, διαφορετική πολιτική διαδρομή και φαινομενικά τουλάχιστον, διαφορετική ιδεολογική προσέγγιση των πραγμάτων. Γι' αυτό και μόνον, ίσως, θα έπρεπε να ευχαριστήσουμε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για το ότι έθεσε δηλαδή σε μια πολιτική και ιδεολογική προσέγγιση διαφορετικούς χώρους δημιουργώντας παράλληλα και τις ανάλογες ζυμώσεις που αφορούν την έννοια του πατριωτισμού αλλά και τις αιτίες της απόρριψης του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.
Athens Time
