17.1.10
agaphnos
Ε. Βενιζέλος: "Ολοκληρώνουμε φρεγάτες, ΤΟΜΑ φέτος!
Ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για τα ΤΟΜΑ BMP-3HEL και των φρεγατών FREMM, αλλά και επίλυση του προβλήματος των υποβρυχίων Τ-214, των ανταλλακτικών και του συστήματος αυτοπροστασίας των F-16, αποτελούν τους βασικούς στόχους στις αμυντικές επενδύσεις του υπουργείου Εθνικής Άμυνας για την χρονιά που άρχισε, τόνισε την ομιλία του στο υπουργικό συμβούλιο (που δόθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του υπουργείου ολόκληρη στην δημοσιότητα) ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος. Σημειώνουμε δύο πράγματα: από τις προγραμματικές του 2010 απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στο πρόγραμμα των 15 ελικοπτέρων έρευνας και διάσωσης Super Puma, ενώ αξιοσημείωτη είναι η ειδική αναφορά που γίνεται στα ανταλλακτικά του F-16, τα οποία μέχρι σήμερα δεν ήταν ευρέως γνωστό ότι αποτελούν πρόβλημα για την Αεροπορία.
Αξίζει επίσης να υπογραμμίσουμε μία άλλη παράγραφο της ομιλίας του, η οποία χρήζει ειδικής σημασίας: "Στο πεδίο των εξοπλισμών θέλουμε όσο γίνεται πιο έξυπνες και χαμηλού κόστους λύσεις, που μπορούν να ενσωματωθούν με ευκολία, που διασφαλίζουν διαλειτουργικότητα των συστημάτων μεταξύ του Στρατού, του Ναυτικού και της Αεροπορίας. Και στο πλαίσιο αυτό ολοκληρώνεται η επαναξιολόγηση του ΕΜΠΑΕ, του Ενιαίου Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Εξοπλισμών και του τρέχοντος που τελειώνει το 2010, αλλά και του επομένου, καθώς πρέπει να γνωρίζουμε ότι 20 μεγάλα προγράμματα καλύπτουν περίπου το 90% της συνολικής δαπάνης. Άρα έχουμε την δυνατότητα να στοχεύσουμε σ‘ αυτά τα 20 μεγάλα προγράμματα και να κάνουμε όσο γίνεται καλύτερη διαχείριση από κάθε άποψη."
Σήμερα στο υπουργείο ο υπουργός Εθνικής Άμυνα, παρουσία και του ΑΝΥΕΘΑ, Πάνου Μπεγλίτη, συναντήθηκε με τον Γάλλο πρεσβευτή στην Αθήνα, Christophe Farnaud, που συνοδευόταν από τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλου της DCNS Patrick Boissier και τον πρόεδρο του ΔΣ των Ναυπηγείων Ελευσίνας Νίκο Ταβουλάρη. Aντικείμενο - τι άλλο; - η διακρατική διαπραγμάτευση που βρίσκεται σε εξέλιξη για την προμήθεια των φρεγατών FREMM.
Ιδού το πλήρες κείμενο της ομιλίας Ε.Βενιζέλου στο υπουργικό συμβούλιο:
"Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας χειρίζεται για το 2010 ένα συνολικό προϋπολογισμό περίπου 6 δισεκατομμυρίων €, μειωμένο κατά 6,6% σε σχέση με το 2009. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και στην κατηγορία των αποδοχών που είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο, που καλύπτει περίπου το 40% του συνολικού προϋπολογισμού έχουμε μία μείωση της τάξεως του 2,4%, ενώ ο λειτουργικός προϋπολογισμός του Υπουργείου που φτάνει στο ύψος των 1,2 δισεκατομμυρίων € είναι μειωμένος κατά 12,1% και είμαστε αποφασισμένοι να τιμήσουμε την υπόσχεση που έχει δώσει ενώπιον της Βουλής και του ελληνικού λαού ότι ο προϋπολογισμός θα εκτελεστεί επιδιώκοντας και κάπως μεγαλύτερη μείωση απ’ αυτήν που έχει προϋπολογιστεί.
Το κρίσιμο κονδύλιο των εξοπλιστικών προγραμμάτων περιλαμβάνει πληρωμές της τάξεως των 2 δισεκατομμυρίων, δηλαδή περίπου 0,8% του ΑΕΠ, ενώ οι παραλαβές οπλικών συστημάτων που υπολογίζουμε για το 2010 ανέρχονται στο ύψος των 2,7 δισεκατομμυρίων €. Αυτό είναι κρίσιμο για το δημοσιονομικό έλλειμμα, γιατί με βάση τις ενιαίες μεθόδους που εφαρμόζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι παραλαβές είναι το κρίσιμο στοιχείο. Άρα έχουμε μια επιβάρυνση της τάξεως του 1,2% του ΑΕΠ.
Στο πλαίσιο βέβαια αυτό πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι υπάρχουν σημαντικά προγράμματα που αφορούν την άμυνα της χώρας και την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία, μεγάλους τομείς, όπως είναι η Ναυπηγική Βιομηχανία, η Ελληνική Κρατική Αμυντική Βιομηχανία, η ΕΑΒ, τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, η ΕΛΒΟ που ανήκει κατά πλειοψηφία στο ελληνικό δημόσιο.
Άρα μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο θα προσπαθήσουμε να εντάξουμε την επόμενη χρονιά και μεγάλα ζητήματα, όπως είναι η διαχείριση της κρίσης στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, η ολοκλήρωση του προγράμματος των Υποβρυχίων, η ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για το πρόγραμμα των Φρεγατών, η επίλυση του προβλήματος των ανταλλακτικών και των συστημάτων αυτοπροστασίας των αεροσκαφών F-16, ζητήματα που αφορούν το Τεθωρακισμένο Όχημα Μάχης που είναι αντικείμενο διακρατικής διαπραγμάτευσης με τη Ρωσική Ομοσπονδία.
Ήδη έχουμε αρχίσει να επεξεργαζόμαστε εντατικά τον τριετή προϋπολογισμό και μάλιστα τον τριετή προϋπολογισμό προγραμμάτων στο Υπουργείο Άμυνας ξεκινώντας από μεγάλες οριζόντιες δράσεις, όπως είναι η εκπαίδευση τις Ένοπλες Δυνάμεις και η Υγεία στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Τα στρατιωτικά νοσοκομεία που θέλουμε να προσφέρουν όσο γίνεται μεγαλύτερες υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο, βεβαίως πρωτίστως στην οικογένεια των Ενόπλων Δυνάμεων, αποκτούν για πρώτη φορά πλήρη προϋπολογισμό, γιατί ως μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων δεν διαθέτουν πλήρη προϋπολογισμό.
Το ίδιο συμβαίνει τώρα πλέον -ήδη για την εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2010- και με κάθε μεγάλη μονάδα επιπέδου Ταξιαρχίας που αποκτά το δικό της προϋπολογισμό, ώστε να μπορούμε να ελέγξουμε την εκτέλεση του προϋπολογισμού και κυρίως τη μείωση των λειτουργικών δαπανών ξεκινώντας από ελαστικές δαπάνες που δεν θίγουν σε τίποτα την αμυντική ετοιμότητα και αξιοπιστία της χώρας, ούτε το επίπεδο διαβίωσης των στελεχών.
Γιατί οι Έλληνες στρατιωτικοί δεν είναι από τους καλά αμειβόμενους. Το μισθολόγιο των Ενόπλων Δυνάμεων δεν είναι από τα υψηλά μισθολόγια του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα και όλοι αντιλαμβανόμαστε το βάρος της ευθύνης που έχουν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και το βάρος του κινδύνου που αναλαμβάνουν κατά την άσκηση της αποστολής τους.
Στο πλαίσιο αυτό έχουμε, μαζί με τον κ. Μπεγλίτη, τον Αναπληρωτή Υπουργό, αναλάβει μια σειρά από πρωτοβουλίες που αφορούν όλο το εύρος των πολιτικών μας. Χαρακτηριστικά αναφέρω, πέρα από τα νοσοκομεία, την αναδιοργάνωση των επικουρικών ταμείων του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, των Μετοχικών Ταμείων, με στόχο να καταλήξουμε σε ένα ενιαίο Μετοχικό Ταμείο Ενόπλων Δυνάμεων και σε ένα διαφορετικό Μετοχικό Ταμείο για το ένστολο προσωπικό του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη χωρίς να θιγούν οι παροχές, αλλά με διαφάνεια και εκλογίκευση της σχέσης εργαζόμενου και εργοδότη και των εισφορών που καταβάλει η μία και η άλλη πλευρά.
Το χαρτοφυλάκιο των Μετοχικών μας Ταμείων και άλλων Νομικών Προσώπων θέλουμε να το διαχειριστεί ει δυνατόν η αρμόδια εταιρεία του ΙΚΑ που έχει δείξει καλά δείγματα γραφής μέχρι τώρα, η ΑΕΔΑΚ, ενώ ετοιμάζουμε το διαγωνισμό για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας.
Βέβαια όλα αυτά προϋποθέτουν πολιτικές επιλογές επί της ουσίας. Θεμελιώδης στόχος μας είναι να προωθήσουμε όσο γίνεται περισσότερο και όσο γίνεται ταχύτερα την διακλαδικότητα και την κάθετη δομή δυνάμεων στον χώρο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Αυτό σημαίνει ότι αναδιοργανώνονται πολλές μεγάλες μονάδες και πολλοί σχηματισμοί, πηγαίνουμε σε έναν στρατό ο οποίος είναι πιο ορθολογικά οργανωμένος, πιο σφιχτός, πιο αποτελεσματικός, πιο επαγγελματικός που έχει την ικανότητα να ενσωματώνει πραγματικά και να αξιοποιεί πανάκριβα οπλικά συστήματα που έχει πληρώσει από το υστέρημά του ο ελληνικός λαός. Αλλά και στο πεδίο των εξοπλισμών θέλουμε όσο γίνεται πιο έξυπνες και χαμηλού κόστους λύσεις, που μπορούν να ενσωματωθούν με ευκολία, που διασφαλίζουν διαλειτουργικότητα των συστημάτων μεταξύ του Στρατού, του Ναυτικού και της Αεροπορίας.
Και στο πλαίσιο αυτό ολοκληρώνεται η επαναξιολόγηση του ΕΜΠΑΕ, του Ενιαίου Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Εξοπλισμών και του τρέχοντος που τελειώνει το 2010, αλλά και του επομένου, καθώς πρέπει να γνωρίζουμε ότι 20 μεγάλα προγράμματα καλύπτουν περίπου το 90% της συνολικής δαπάνης.
Άρα έχουμε την δυνατότητα να στοχεύσουμε σ‘ αυτά τα 20 μεγάλα προγράμματα και να κάνουμε όσο γίνεται καλύτερη διαχείριση από κάθε άποψη.
Βέβαια στον πυρήνα όλων των προσπαθειών βρίσκεται το ανθρώπινο δυναμικό. Θέλουμε με ένα νέο νόμο για την ιεραρχία και τις προαγωγές στις Ένοπλες Δυνάμεις, να διασφαλίσουμε την αξιοκρατία, τη διαφάνεια, τον επαγγελματισμό, το αίσθημα δικαιοσύνης και να αντλήσουμε από κάθε στέλεχος όσο γίνεται περισσότερη δύναμη και περισσότερη ανταπόδοση, γιατί η χώρα, η πατρίδα, κάνει μια πολύ μεγάλη επένδυση στα στελέχη της, ιδίως σε αυτά που έχουν άρτια επιστημονική κατάρτιση, με εκπαιδεύσεις και μετεκπαιδεύσεις στο εξωτερικό και στέκονται στο υψηλότερο επίπεδο σε σχέση με άλλες χώρες και σε σχέση με τα δεδομένα του ΝΑΤΟ.
Ήδη έχουμε πάρει μέτρα για τη θητεία που είναι πολύ σημαντικά για το αίσθημα με το οποίο προσέρχεται ο κάθε νέος στις Ένοπλες Δυνάμεις, ενώ επιβάλαμε την αξιοκρατία στις προσλήψεις των επαγγελματιών οπλιτών, καταργώντας τη φαύλη συνέντευξη και διατηρώντας τα αντικειμενικοποιημένα και ποσοτικοποιημένα κριτήρια τα οποία πρέπει να ισχύουν στις περιπτώσεις αυτές.
Γενικότερα μιλώντας κ. Πρόεδρε, θεωρώ αναγκαίο να τονίσω ότι είμαστε υποχρεωμένοι ως κυβέρνηση, ως κοινωνία, ως έθνος, να σπάσουμε το φαύλο κύκλο, να βγούμε απ’ τη δημοσιονομική περιδίνηση. Ως προς αυτό δεν υπάρχει κανένα δίλημμα, γιατί αυτό δεν επιβάλλεται μόνο για λόγους δημοσιονομικούς, αλλά και για λόγους διαρθρωτικούς, για λόγους αναπτυξιακούς και για λόγους κοινωνικούς.
Εάν δεν αντιμετωπίσουμε άμεσα το δημοσιονομικό πρόβλημα, δε θα έχουμε προσφέρει υπηρεσία στο κοινωνικό κράτος. Η ομαλή καταβολή των μισθών, των συντάξεων και των κοινωνικών παροχών, είναι ο πυρήνας του κοινωνικού κράτους και αυτό προϋποθέτει ομαλή εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους, ομαλή αναχρηματόδητηση του δημοσίου χρέους, αξιοπιστία της χώρας στις διεθνείς αγορές και ένα δημοσιονομικό σύστημα το οποίο να λειτουργεί.
Βεβαίως η προσπάθεια πρέπει να λειτουργεί όπως είπα και αναπτυξιακά και κοινωνικά, να διασφαλίσει δηλαδή όσο γίνεται συντομότερα θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, να διασφαλίσει το εισόδημα, τη ζήτηση, να ανοίξει τις επενδυτικές ευκαιρίες, να επιτρέψει στο κράτος να αντλεί φορολογικά έσοδα μέσα από μια οικονομία που λειτουργεί και άρα δεν συρρικνώνεται αλλά αναπτύσσεται. Και γι’ αυτό είναι απολύτως αναγκαίο το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης να κινηθεί παράλληλα με τις διαρθρωτικές αλλαγές, αλλά και με τη μεγάλη ευκαιρία του ΕΣΠΑ, του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, που πρέπει να το αξιοποιήσουμε με γεωμετρική πρόοδο, με τη μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα. Και έχουμε τεράστια εμπειρία, γιατί η δική μας ομάδα στελεχών έχει διαχειριστεί και το Β’ και το Γ’ ΚΠΣ με επιτυχία θα έλεγα.
Τώρα, θα μου επιτρέψετε επίσης να πω ότι στην πραγματικότητα αυτό που βρίσκεται στη βάση του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης που παρουσίασε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, είναι η σύγκρουση, η ανελέητη πια σύγκρουση ανάμεσα στα τυπικά και τα άτυπα χαρακτηριστικά που παρατηρείται στη χώρα μας.
Και δεν πρόκειται για μία σύγκρουση μόνο ανάμεσα στην τυπική και την άτυπη οικονομία, την επίσημη οικονομία και την παραοικονομία. Η ατυπία επικρατεί όχι μόνο στην οικονομία, αλλά και στην κοινωνία και στην πολιτική και στη δημόσια διοίκηση και άρα πρέπει να εφαρμόσουμε – και αυτό κάνουμε πιστεύω – ένα μεγάλο σχέδιο, μια μεγάλη εθνική κοινωνική συμφωνία σταδιακής μετάβασης απ’ την ατυπία στην τυπικότητα, απ’ την παραθεσμική στη θεσμική λειτουργία.
Βεβαίως αυτό πρέπει να γίνεται πάντοτε με διασφάλιση των εισοδημάτων, με παροχή νέων προοπτικών και νέων ευκαιριών. Πρέπει να νιώσει ο καθένας και νομίζω το σχέδιό μας εκεί στοχεύει, ότι έχει μία θέση στο νέο σχέδιο. Έχει μία νέα θέση στην προοπτική που μπορεί να ανοίξει την επομένη της κρίσης.
Και αυτό οπωσδήποτε επηρεάζει και τα επιμέρους μέτρα, τα οποία περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που πρέπει νομίζω να τα βλέπουμε πάντα και έτσι τα βλέπουμε, απ’ την εξής οπτική γωνία: Σε μία μη φορμαλιστική κοινωνία, σε μία μη φορμαλιστική οικονομία, είναι δύσκολο να εφαρμόσει κανείς οριζόντια, φορμαλιστικά μέτρα. Άρα, πρέπει πάντα να λαμβάνουμε και λαμβάνουμε υπόψη αυτές τις ιδιομορφίες τις οποίες πρέπει να τις κρατάμε ως πλεονεκτήματα και να τις ξεπερνάμε ως μειονεκτήματα.
Και το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι ο περιορισμός των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων. Είναι προφανώς διαφορετικό να έχεις μια οικογένεια με ένα δημόσιο υπάλληλο που εργάζεται και φέρνει μόνο αυτός λεφτά στο σπίτι, διαφορετικό να έχεις μια οικογένεια με δύο εργαζόμενους στο δημόσιο, διαφορετικό να έχεις δύο εργαζόμενους και εισοδήματα από ακίνητα ή από μετοχές.
Άρα, φορολογικά μέτρα, μέτρα εισοδηματικής πολιτικής και διαρθρωτικά μέτρα, νομίζω ότι τα συντονίζουμε, μπορούμε να τα συντονίσουμε, ώστε να έχουμε το μεγαλύτερο δυνατό όφελος για την κοινωνία, με αίσθημα δικαιοσύνης, άρα να επιτελείται και η αναπτυξιακή και η αναδιανεμητική λειτουργία του κράτους.
Και κλείνω με μία παρατήρηση που την έκανα και προχθές σε μία συνέντευξη που δώσαμε με τον Πάνο Μπεγλίτη για τις 100 πρώτες μέρες στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Βεβαίως και έχουμε ως χώρα τεράστια διαρθρωτικά προβλήματα και μεγάλη ευθύνη και το πολιτικό σύστημα και η κοινωνία και η αγορά.
Όμως, πέρα απ’ τα δικά μας προβλήματα που ήρθαν στην επιφάνεια λόγω της κρίσης, η αλήθεια είναι ότι έχουμε μπει στη διεθνή κρίση με καθυστέρηση σε σχέση με τις άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ και άρα βγαίνουμε με καθυστέρηση. Και αυτή η έλλειψη συγχρονισμού πρέπει να ληφθεί υπόψη από την Ευρωπαϊκή Ένωση, απ’ τους εταίρους μας, απ’ την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, διότι δε θα έπρεπε τώρα που οι εταίροι μας είναι σε άλλη πιο προωθημένη φάση, καλύτερη σε σχέση με την πραγματική τους οικονομία, εμείς να μην μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα ιδιαίτερα προβλήματα που έχουμε εκ του λόγου αυτού.
Και κυρίως δεν πρέπει και αυτό κάνουμε και αυτό κάνετε και εσείς και όλοι μας, να επιτρέψουμε να γίνει η Ελλάδα άλλοθι και πεδίο εφαρμογής εργαστηριακών μεθόδων που αφορούν το ευρώ, τη σχέση του ευρώ με το δολάριο και τη στερλίνα, τα διεθνή αποθεματικά νομίσματα, τον ανεξέλεγκτο τρόπο λειτουργίας των διεθνών χρηματοοικονομικών αγορών.
Βασικό αίτημα της Συνόδου των 20 μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου, των G-20, ήταν να επιβληθούν βασικές αρχές οικονομικής διακυβέρνησης και νομίζω ότι παρά το μεσαίο μέγεθος της χώρας και εμείς πρέπει να συμβάλουμε όσο γίνεται περισσότερο προς την κατεύθυνση αυτή, χωρίς μικρομεγαλισμούς. Πρέπει να αποκαταστήσουμε το κύρος μας. Πρέπει να διασώσουμε τη διπλωματική μας ισχύ και για λόγους εθνικής ασφάλειας. Και αυτό θα το πετύχουμε εφαρμόζοντας το πρόγραμμα της δημοσιονομικής σταθερότητας, αλλά και το πρόγραμμα της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης που εισηγείται το Υπουργείο Οικονομικών".
Αξίζει επίσης να υπογραμμίσουμε μία άλλη παράγραφο της ομιλίας του, η οποία χρήζει ειδικής σημασίας: "Στο πεδίο των εξοπλισμών θέλουμε όσο γίνεται πιο έξυπνες και χαμηλού κόστους λύσεις, που μπορούν να ενσωματωθούν με ευκολία, που διασφαλίζουν διαλειτουργικότητα των συστημάτων μεταξύ του Στρατού, του Ναυτικού και της Αεροπορίας. Και στο πλαίσιο αυτό ολοκληρώνεται η επαναξιολόγηση του ΕΜΠΑΕ, του Ενιαίου Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Εξοπλισμών και του τρέχοντος που τελειώνει το 2010, αλλά και του επομένου, καθώς πρέπει να γνωρίζουμε ότι 20 μεγάλα προγράμματα καλύπτουν περίπου το 90% της συνολικής δαπάνης. Άρα έχουμε την δυνατότητα να στοχεύσουμε σ‘ αυτά τα 20 μεγάλα προγράμματα και να κάνουμε όσο γίνεται καλύτερη διαχείριση από κάθε άποψη."
Σήμερα στο υπουργείο ο υπουργός Εθνικής Άμυνα, παρουσία και του ΑΝΥΕΘΑ, Πάνου Μπεγλίτη, συναντήθηκε με τον Γάλλο πρεσβευτή στην Αθήνα, Christophe Farnaud, που συνοδευόταν από τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλου της DCNS Patrick Boissier και τον πρόεδρο του ΔΣ των Ναυπηγείων Ελευσίνας Νίκο Ταβουλάρη. Aντικείμενο - τι άλλο; - η διακρατική διαπραγμάτευση που βρίσκεται σε εξέλιξη για την προμήθεια των φρεγατών FREMM.
Ιδού το πλήρες κείμενο της ομιλίας Ε.Βενιζέλου στο υπουργικό συμβούλιο:
"Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας χειρίζεται για το 2010 ένα συνολικό προϋπολογισμό περίπου 6 δισεκατομμυρίων €, μειωμένο κατά 6,6% σε σχέση με το 2009. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και στην κατηγορία των αποδοχών που είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο, που καλύπτει περίπου το 40% του συνολικού προϋπολογισμού έχουμε μία μείωση της τάξεως του 2,4%, ενώ ο λειτουργικός προϋπολογισμός του Υπουργείου που φτάνει στο ύψος των 1,2 δισεκατομμυρίων € είναι μειωμένος κατά 12,1% και είμαστε αποφασισμένοι να τιμήσουμε την υπόσχεση που έχει δώσει ενώπιον της Βουλής και του ελληνικού λαού ότι ο προϋπολογισμός θα εκτελεστεί επιδιώκοντας και κάπως μεγαλύτερη μείωση απ’ αυτήν που έχει προϋπολογιστεί.
Το κρίσιμο κονδύλιο των εξοπλιστικών προγραμμάτων περιλαμβάνει πληρωμές της τάξεως των 2 δισεκατομμυρίων, δηλαδή περίπου 0,8% του ΑΕΠ, ενώ οι παραλαβές οπλικών συστημάτων που υπολογίζουμε για το 2010 ανέρχονται στο ύψος των 2,7 δισεκατομμυρίων €. Αυτό είναι κρίσιμο για το δημοσιονομικό έλλειμμα, γιατί με βάση τις ενιαίες μεθόδους που εφαρμόζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι παραλαβές είναι το κρίσιμο στοιχείο. Άρα έχουμε μια επιβάρυνση της τάξεως του 1,2% του ΑΕΠ.
Στο πλαίσιο βέβαια αυτό πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι υπάρχουν σημαντικά προγράμματα που αφορούν την άμυνα της χώρας και την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία, μεγάλους τομείς, όπως είναι η Ναυπηγική Βιομηχανία, η Ελληνική Κρατική Αμυντική Βιομηχανία, η ΕΑΒ, τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, η ΕΛΒΟ που ανήκει κατά πλειοψηφία στο ελληνικό δημόσιο.
Άρα μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο θα προσπαθήσουμε να εντάξουμε την επόμενη χρονιά και μεγάλα ζητήματα, όπως είναι η διαχείριση της κρίσης στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, η ολοκλήρωση του προγράμματος των Υποβρυχίων, η ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για το πρόγραμμα των Φρεγατών, η επίλυση του προβλήματος των ανταλλακτικών και των συστημάτων αυτοπροστασίας των αεροσκαφών F-16, ζητήματα που αφορούν το Τεθωρακισμένο Όχημα Μάχης που είναι αντικείμενο διακρατικής διαπραγμάτευσης με τη Ρωσική Ομοσπονδία.
Ήδη έχουμε αρχίσει να επεξεργαζόμαστε εντατικά τον τριετή προϋπολογισμό και μάλιστα τον τριετή προϋπολογισμό προγραμμάτων στο Υπουργείο Άμυνας ξεκινώντας από μεγάλες οριζόντιες δράσεις, όπως είναι η εκπαίδευση τις Ένοπλες Δυνάμεις και η Υγεία στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Τα στρατιωτικά νοσοκομεία που θέλουμε να προσφέρουν όσο γίνεται μεγαλύτερες υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο, βεβαίως πρωτίστως στην οικογένεια των Ενόπλων Δυνάμεων, αποκτούν για πρώτη φορά πλήρη προϋπολογισμό, γιατί ως μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων δεν διαθέτουν πλήρη προϋπολογισμό.
Το ίδιο συμβαίνει τώρα πλέον -ήδη για την εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2010- και με κάθε μεγάλη μονάδα επιπέδου Ταξιαρχίας που αποκτά το δικό της προϋπολογισμό, ώστε να μπορούμε να ελέγξουμε την εκτέλεση του προϋπολογισμού και κυρίως τη μείωση των λειτουργικών δαπανών ξεκινώντας από ελαστικές δαπάνες που δεν θίγουν σε τίποτα την αμυντική ετοιμότητα και αξιοπιστία της χώρας, ούτε το επίπεδο διαβίωσης των στελεχών.
Γιατί οι Έλληνες στρατιωτικοί δεν είναι από τους καλά αμειβόμενους. Το μισθολόγιο των Ενόπλων Δυνάμεων δεν είναι από τα υψηλά μισθολόγια του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα και όλοι αντιλαμβανόμαστε το βάρος της ευθύνης που έχουν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και το βάρος του κινδύνου που αναλαμβάνουν κατά την άσκηση της αποστολής τους.
Στο πλαίσιο αυτό έχουμε, μαζί με τον κ. Μπεγλίτη, τον Αναπληρωτή Υπουργό, αναλάβει μια σειρά από πρωτοβουλίες που αφορούν όλο το εύρος των πολιτικών μας. Χαρακτηριστικά αναφέρω, πέρα από τα νοσοκομεία, την αναδιοργάνωση των επικουρικών ταμείων του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, των Μετοχικών Ταμείων, με στόχο να καταλήξουμε σε ένα ενιαίο Μετοχικό Ταμείο Ενόπλων Δυνάμεων και σε ένα διαφορετικό Μετοχικό Ταμείο για το ένστολο προσωπικό του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη χωρίς να θιγούν οι παροχές, αλλά με διαφάνεια και εκλογίκευση της σχέσης εργαζόμενου και εργοδότη και των εισφορών που καταβάλει η μία και η άλλη πλευρά.
Το χαρτοφυλάκιο των Μετοχικών μας Ταμείων και άλλων Νομικών Προσώπων θέλουμε να το διαχειριστεί ει δυνατόν η αρμόδια εταιρεία του ΙΚΑ που έχει δείξει καλά δείγματα γραφής μέχρι τώρα, η ΑΕΔΑΚ, ενώ ετοιμάζουμε το διαγωνισμό για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας.
Βέβαια όλα αυτά προϋποθέτουν πολιτικές επιλογές επί της ουσίας. Θεμελιώδης στόχος μας είναι να προωθήσουμε όσο γίνεται περισσότερο και όσο γίνεται ταχύτερα την διακλαδικότητα και την κάθετη δομή δυνάμεων στον χώρο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Αυτό σημαίνει ότι αναδιοργανώνονται πολλές μεγάλες μονάδες και πολλοί σχηματισμοί, πηγαίνουμε σε έναν στρατό ο οποίος είναι πιο ορθολογικά οργανωμένος, πιο σφιχτός, πιο αποτελεσματικός, πιο επαγγελματικός που έχει την ικανότητα να ενσωματώνει πραγματικά και να αξιοποιεί πανάκριβα οπλικά συστήματα που έχει πληρώσει από το υστέρημά του ο ελληνικός λαός. Αλλά και στο πεδίο των εξοπλισμών θέλουμε όσο γίνεται πιο έξυπνες και χαμηλού κόστους λύσεις, που μπορούν να ενσωματωθούν με ευκολία, που διασφαλίζουν διαλειτουργικότητα των συστημάτων μεταξύ του Στρατού, του Ναυτικού και της Αεροπορίας.
Και στο πλαίσιο αυτό ολοκληρώνεται η επαναξιολόγηση του ΕΜΠΑΕ, του Ενιαίου Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Εξοπλισμών και του τρέχοντος που τελειώνει το 2010, αλλά και του επομένου, καθώς πρέπει να γνωρίζουμε ότι 20 μεγάλα προγράμματα καλύπτουν περίπου το 90% της συνολικής δαπάνης.
Άρα έχουμε την δυνατότητα να στοχεύσουμε σ‘ αυτά τα 20 μεγάλα προγράμματα και να κάνουμε όσο γίνεται καλύτερη διαχείριση από κάθε άποψη.
Βέβαια στον πυρήνα όλων των προσπαθειών βρίσκεται το ανθρώπινο δυναμικό. Θέλουμε με ένα νέο νόμο για την ιεραρχία και τις προαγωγές στις Ένοπλες Δυνάμεις, να διασφαλίσουμε την αξιοκρατία, τη διαφάνεια, τον επαγγελματισμό, το αίσθημα δικαιοσύνης και να αντλήσουμε από κάθε στέλεχος όσο γίνεται περισσότερη δύναμη και περισσότερη ανταπόδοση, γιατί η χώρα, η πατρίδα, κάνει μια πολύ μεγάλη επένδυση στα στελέχη της, ιδίως σε αυτά που έχουν άρτια επιστημονική κατάρτιση, με εκπαιδεύσεις και μετεκπαιδεύσεις στο εξωτερικό και στέκονται στο υψηλότερο επίπεδο σε σχέση με άλλες χώρες και σε σχέση με τα δεδομένα του ΝΑΤΟ.
Ήδη έχουμε πάρει μέτρα για τη θητεία που είναι πολύ σημαντικά για το αίσθημα με το οποίο προσέρχεται ο κάθε νέος στις Ένοπλες Δυνάμεις, ενώ επιβάλαμε την αξιοκρατία στις προσλήψεις των επαγγελματιών οπλιτών, καταργώντας τη φαύλη συνέντευξη και διατηρώντας τα αντικειμενικοποιημένα και ποσοτικοποιημένα κριτήρια τα οποία πρέπει να ισχύουν στις περιπτώσεις αυτές.
Γενικότερα μιλώντας κ. Πρόεδρε, θεωρώ αναγκαίο να τονίσω ότι είμαστε υποχρεωμένοι ως κυβέρνηση, ως κοινωνία, ως έθνος, να σπάσουμε το φαύλο κύκλο, να βγούμε απ’ τη δημοσιονομική περιδίνηση. Ως προς αυτό δεν υπάρχει κανένα δίλημμα, γιατί αυτό δεν επιβάλλεται μόνο για λόγους δημοσιονομικούς, αλλά και για λόγους διαρθρωτικούς, για λόγους αναπτυξιακούς και για λόγους κοινωνικούς.
Εάν δεν αντιμετωπίσουμε άμεσα το δημοσιονομικό πρόβλημα, δε θα έχουμε προσφέρει υπηρεσία στο κοινωνικό κράτος. Η ομαλή καταβολή των μισθών, των συντάξεων και των κοινωνικών παροχών, είναι ο πυρήνας του κοινωνικού κράτους και αυτό προϋποθέτει ομαλή εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους, ομαλή αναχρηματόδητηση του δημοσίου χρέους, αξιοπιστία της χώρας στις διεθνείς αγορές και ένα δημοσιονομικό σύστημα το οποίο να λειτουργεί.
Βεβαίως η προσπάθεια πρέπει να λειτουργεί όπως είπα και αναπτυξιακά και κοινωνικά, να διασφαλίσει δηλαδή όσο γίνεται συντομότερα θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, να διασφαλίσει το εισόδημα, τη ζήτηση, να ανοίξει τις επενδυτικές ευκαιρίες, να επιτρέψει στο κράτος να αντλεί φορολογικά έσοδα μέσα από μια οικονομία που λειτουργεί και άρα δεν συρρικνώνεται αλλά αναπτύσσεται. Και γι’ αυτό είναι απολύτως αναγκαίο το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης να κινηθεί παράλληλα με τις διαρθρωτικές αλλαγές, αλλά και με τη μεγάλη ευκαιρία του ΕΣΠΑ, του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, που πρέπει να το αξιοποιήσουμε με γεωμετρική πρόοδο, με τη μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα. Και έχουμε τεράστια εμπειρία, γιατί η δική μας ομάδα στελεχών έχει διαχειριστεί και το Β’ και το Γ’ ΚΠΣ με επιτυχία θα έλεγα.
Τώρα, θα μου επιτρέψετε επίσης να πω ότι στην πραγματικότητα αυτό που βρίσκεται στη βάση του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης που παρουσίασε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, είναι η σύγκρουση, η ανελέητη πια σύγκρουση ανάμεσα στα τυπικά και τα άτυπα χαρακτηριστικά που παρατηρείται στη χώρα μας.
Και δεν πρόκειται για μία σύγκρουση μόνο ανάμεσα στην τυπική και την άτυπη οικονομία, την επίσημη οικονομία και την παραοικονομία. Η ατυπία επικρατεί όχι μόνο στην οικονομία, αλλά και στην κοινωνία και στην πολιτική και στη δημόσια διοίκηση και άρα πρέπει να εφαρμόσουμε – και αυτό κάνουμε πιστεύω – ένα μεγάλο σχέδιο, μια μεγάλη εθνική κοινωνική συμφωνία σταδιακής μετάβασης απ’ την ατυπία στην τυπικότητα, απ’ την παραθεσμική στη θεσμική λειτουργία.
Βεβαίως αυτό πρέπει να γίνεται πάντοτε με διασφάλιση των εισοδημάτων, με παροχή νέων προοπτικών και νέων ευκαιριών. Πρέπει να νιώσει ο καθένας και νομίζω το σχέδιό μας εκεί στοχεύει, ότι έχει μία θέση στο νέο σχέδιο. Έχει μία νέα θέση στην προοπτική που μπορεί να ανοίξει την επομένη της κρίσης.
Και αυτό οπωσδήποτε επηρεάζει και τα επιμέρους μέτρα, τα οποία περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που πρέπει νομίζω να τα βλέπουμε πάντα και έτσι τα βλέπουμε, απ’ την εξής οπτική γωνία: Σε μία μη φορμαλιστική κοινωνία, σε μία μη φορμαλιστική οικονομία, είναι δύσκολο να εφαρμόσει κανείς οριζόντια, φορμαλιστικά μέτρα. Άρα, πρέπει πάντα να λαμβάνουμε και λαμβάνουμε υπόψη αυτές τις ιδιομορφίες τις οποίες πρέπει να τις κρατάμε ως πλεονεκτήματα και να τις ξεπερνάμε ως μειονεκτήματα.
Και το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι ο περιορισμός των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων. Είναι προφανώς διαφορετικό να έχεις μια οικογένεια με ένα δημόσιο υπάλληλο που εργάζεται και φέρνει μόνο αυτός λεφτά στο σπίτι, διαφορετικό να έχεις μια οικογένεια με δύο εργαζόμενους στο δημόσιο, διαφορετικό να έχεις δύο εργαζόμενους και εισοδήματα από ακίνητα ή από μετοχές.
Άρα, φορολογικά μέτρα, μέτρα εισοδηματικής πολιτικής και διαρθρωτικά μέτρα, νομίζω ότι τα συντονίζουμε, μπορούμε να τα συντονίσουμε, ώστε να έχουμε το μεγαλύτερο δυνατό όφελος για την κοινωνία, με αίσθημα δικαιοσύνης, άρα να επιτελείται και η αναπτυξιακή και η αναδιανεμητική λειτουργία του κράτους.
Και κλείνω με μία παρατήρηση που την έκανα και προχθές σε μία συνέντευξη που δώσαμε με τον Πάνο Μπεγλίτη για τις 100 πρώτες μέρες στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Βεβαίως και έχουμε ως χώρα τεράστια διαρθρωτικά προβλήματα και μεγάλη ευθύνη και το πολιτικό σύστημα και η κοινωνία και η αγορά.
Όμως, πέρα απ’ τα δικά μας προβλήματα που ήρθαν στην επιφάνεια λόγω της κρίσης, η αλήθεια είναι ότι έχουμε μπει στη διεθνή κρίση με καθυστέρηση σε σχέση με τις άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ και άρα βγαίνουμε με καθυστέρηση. Και αυτή η έλλειψη συγχρονισμού πρέπει να ληφθεί υπόψη από την Ευρωπαϊκή Ένωση, απ’ τους εταίρους μας, απ’ την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, διότι δε θα έπρεπε τώρα που οι εταίροι μας είναι σε άλλη πιο προωθημένη φάση, καλύτερη σε σχέση με την πραγματική τους οικονομία, εμείς να μην μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα ιδιαίτερα προβλήματα που έχουμε εκ του λόγου αυτού.
Και κυρίως δεν πρέπει και αυτό κάνουμε και αυτό κάνετε και εσείς και όλοι μας, να επιτρέψουμε να γίνει η Ελλάδα άλλοθι και πεδίο εφαρμογής εργαστηριακών μεθόδων που αφορούν το ευρώ, τη σχέση του ευρώ με το δολάριο και τη στερλίνα, τα διεθνή αποθεματικά νομίσματα, τον ανεξέλεγκτο τρόπο λειτουργίας των διεθνών χρηματοοικονομικών αγορών.
Βασικό αίτημα της Συνόδου των 20 μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου, των G-20, ήταν να επιβληθούν βασικές αρχές οικονομικής διακυβέρνησης και νομίζω ότι παρά το μεσαίο μέγεθος της χώρας και εμείς πρέπει να συμβάλουμε όσο γίνεται περισσότερο προς την κατεύθυνση αυτή, χωρίς μικρομεγαλισμούς. Πρέπει να αποκαταστήσουμε το κύρος μας. Πρέπει να διασώσουμε τη διπλωματική μας ισχύ και για λόγους εθνικής ασφάλειας. Και αυτό θα το πετύχουμε εφαρμόζοντας το πρόγραμμα της δημοσιονομικής σταθερότητας, αλλά και το πρόγραμμα της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης που εισηγείται το Υπουργείο Οικονομικών".
defencenet
Athens Time
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου