Ξύλο που θέλουν αυτοί οι πολιτικοί !

Δώστε, λοιπόν, κι άλλα λεφτά στους αγρότες...

 

Άκουγα χτες στον Αθήνα 984 τον πρώην υπουργό Γεωργίας κ. Χατζηγάκη να υπερασπίζεται τους αγρότες, το «δικαίωμά» τους να κλείνουν τους δρόμους και φυσικά και τη δική του επιλογή να τους δώσει πέρυσι 500 εκατ. ευρώ. Κι επειδή στον πρώην κύριο υπουργό αρέσουν τα μπλόκα, ίσως θα έπρεπε η επόμενη κοινωνική ομάδα να δοκιμάσει να κλείσει το δρόμο του σπιτιού του. Κύριε Χατζηγάκη, δεν είστε άμοιρος ευθυνών γι΄ αυτά που συμβαίνουν. Ούτε και για τα 300 δισεκατομμύρια του ελλείμματος...


Δεν έφτασε τυχαία η χώρα σε αδιέξοδο. Τα 500 εκατ. ευρώ που δόθηκαν πέρυσι....... στους αγρότες ήταν έγκλημα σε βάρος μιας χώρας που βρισκότανε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Αν οι υπουργοί της δεν το γνώριζαν, τότε εύκολα μπορούν να χαρακτηριστούν αφελείς και επικίνδυνοι για το δημόσιο συμφέρον.

Τα 500 εκατ. που μοιράστηκαν με άνεση στους καταληψίες των εθνικών οδών δεν ήταν χρήματα που ανήκαν στον κ. Χατζηγάκη ή στην κυβέρνησή του. Ήταν χρήματα του ελληνικού λαού και έπρεπε να τα σεβαστούν. Το γεγονός ότι σήμερα δεν αναγνωρίζουν τις ευθύνες τους, έχει ως αποτέλεσμα τα κακομαθημένα τέκνα του κάμπου να απαιτούν για άλλη μία φορά λύτρα από το κοινωνικό σύνολο.

Έχει προβλήματα ο αγροτικός κόσμος. Όπως προβλήματα έχουν κι άλλες επιχειρηματικές και επαγγελματικές ομάδες. Αλλά η κατάσταση αυτή, να κλείνουν κάθε Γενάρη οι Εθνικές Οδοί, είναι απαράδεκτη και θα πρέπει να στηλιτευτεί απ’ όλους.

Ήταν επιπολαιότητα του κ. Παπανδρέου να συμπαρασταθεί πέρυσι στους αγρότες. Ήταν εν αναμονή πρωθυπουργός και γνώριζε το πρόβλημα της Οικονομίας. Ήξερε ότι σε λίγους μήνες θα ήταν ο κυβερνήτης. Τι πρόκειται, λοιπόν, να πράξει τώρα; Θα υποκύψει στα αιτήματα των αγροτών; Πώς θα προστατεύσει το δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης ανθρώπων και αγαθών σε αυτή τη χώρα;

Είναι πρόκληση να ζητά κανείς χρήματα αυτή τη στιγμή από ένα χρεοκοπημένο κράτος. Χρήματα που στο τέλος θα κληθούμε να τα πληρώσουμε εμείς. Όλοι οι υπόλοιποι. Εκτός κι αν αυτό είναι τελικά το «κόλπο». Να βγούμε στους δρόμους και να επικρατήσει ο δυνατότερος, ο ισχυρότερος, ο πλέον θρασύς, ο πιο τραμπούκος...

Θανάσης Μαυρίδης