Τι λένε τώρα 8 εκ. Έλληνες αντιστασιακοί του 1974!

 

 

Η… «επάρατος» φαντάζει ως παράδεισος σε σύγκριση με το «τώρα»

Το μη χείριστον επετεύχθη στην Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες. Κι ας θριαμβολογεί ο φιλοκυβερνητικός Τύπος. Ας εξετάσει ο Αναγνώστης, προσεκτικά και χωρίς παρωπίδες, το… διάταγμα του… «Μεδιολάνου» που εξέδωσαν οι… καλοί εταίροι μας στην Ευρωζώνη και θα καταλάβει πολλά! Θα καταλάβει, δηλαδή, ότι εισερχόμεθα στην ΚΟΛΑΣΗ της ΑΝΕΧΕΙΑΣ και του ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΥ ΕΦΙΑΛΤΗ επί παντός του επιστητού.
Πέραν τούτου ας προσέξουμε και τα ακόλουθα:
Ένας οποιοσδήποτε παρατηρητής των κυβερνητικών – και πρωτίστως πρωθυπουργικών – κινήσεων του τελευταίου – ειδικώς, διμήνου σε ό,τι αφορά στις εντός και εκτός συνόρων της χώρας για την (όποια τέλος πάντων) λύσι του οικονομικού μας προβλήματος, πρέπει να έχει διαπιστώσει ότι…
α) Παρακαλούμε, σχεδόν γονατιστοί, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Δ.Ν.Τ.) να μας ελεήσουν προκειμένου να μην χρεοκοπήσουμε.
β) Ότι στην προσπάθεια αυτή, οι κυβερνώντες, με επικεφαλής τον Πρωθυπουργό, έχουν παραδώσει στους προαναφερομένους παράγοντες, την πολιτική και οικονομική διεύθυνσι της Ελλάδος! Επί παντός του επιστητού!..
γ) Ότι, παρά το γεγονός, πως έχουν (οι κυβερνώντες και ο ίδιος, προσωπικώς, ο Πρωθυπουργός) υποσχεθεί στον Λαό ότι στην προσπάθεια ανατάξεως της οικονομίας μας, δεν θα θίξουν τις οικονομικώς ασθενέστερες τάξεις, εν τούτοις με τα ληφθέντα προς τούτο μέτρα, αυτοί που θα πληρώσουν τον λογαριασμό, είναι οι πτωχοί. Κι αν το θέλετε διαφορετικά, το μεγάλο τμήμα του ελλείμματος, των δανεικών ή του οικονομικού χάους στα Ασφαλιστικά Ταμεία, ΑΣΦΑΛΩΣ και θα το πληρώσουν οι μη έχοντες.
δ) Ακόμη, οι αντικειμενικοί των πραγμάτων παρατηρητές, οπωσδήποτε θα έχουν διαπιστώσει, ότι τα ληφθέντα μέτρα είναι, κυρίως, εισπρακτικά και ότι σε ελάχιστο χρονικό διάστημα ο Λαός θα κληθεί, με νέα μέτρα, να πληρώσει – και θα πληρώνει συνέχεια – τον λογαριασμό που προανεφέρθη. Καθ’ όσον χωρίς Ανάπτυξι, αντί να ορθοποδήσουμε, θα βουλιάζουμε συνέχεια. Εξ άλλου και αυτός ο αντιπαθής Όλι Ρεν μας το είπε ξεκάθαρα. «Καλό κουράγιο», μας είπε. Και, μάλιστα, ειρωνικότατα.
ε) Ότι σε λίγο, όταν οι πολίτες αντιληφθούν πως το… βαρέλι της οικονομίας μας είναι ΑΠΑΤΟ, θα υπάρξουν τέτοιες αντιδράσεις που, σήμερα δεν τις χωράει ο νους μας. Αποτέλεσμα; Θα παραλύσει ο (όποιος έχει απομείνει) παραγωγικός ιστός της χώρας – εννοείται και η Αγορά – ώστε να βουλιάξουμε ακόμη πιο βαθειά!
στ) Ότι η φρικτή αυτή κατάστασις θα έχει ΑΜΕΣΕΣ και ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ επιπτώσεις στις μεγάλες Εθνικές Υποθέσεις μας. Παραδείγματος χάριν στο Σκοπιανό, στο Αιγαίο, στο Κυπριακό. Για να μην αναφερθούμε και στη Θράκη, όπου – ας μην εκπλαγούμε – ο γράφων αναμένει μία μορφή κυπριοποιήσεως του θέματος.
Αφού λοιπόν έτσι κι αλλοιώς όλα τούτα είναι πλήρως ορατά και αφού έτσι κι αλλοιώς μας έχουν δρομολογήσει ένθεν και ένθεν της Οικουμένης οι κατευθύνοντες τα νήματα για τον γκρεμό, διερωτώμαι γιατί η Κυβέρνησις (με επικεφαλής τον Πρωθυπουργό) γονυπετής εκλιπαρεί τους γνωστούς κυρίους της Ευρώπης – και όχι μόνον – να μας βοηθήσουν;
Και γιατί ο κ. Παπανδρέου δεν αποφασίζει να τους μιλήσει έξω από τα δόντια και να παίξει το χαρτί της ισχυροτάτης γεωπολιτικής μας θέσεως (είμαστε το επίκεντρο του τριγώνου Ασία – Αφρική – Ευρώπη και δεν είναι λίγοι αυτοί που προσβλέπουν σε μία συνεργασία επί πολλών επιπέδων με την Ελλάδα) και ταυτοχρόνως να φωνάξει στους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωσι «αποθανέτω η ψυχή μας μετά των αλλοφύλων»;
Ήτοι πως αν ναυαγήσουμε εμείς, θα υπάρξει μία αλληλουχία γεγονότων (ντόμινο) στην Ε.Ε. οπότε θα καταρρεύσει το Ευρώ; Ας βροντοφωνάξει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ότι δεν μπορώ να ξεζουμίσω άλλο τον Λαό μου.
Η οσφυοκαμψία κάπου πρέπει να τελειώσει. Υπάρχει και η (ξεχασμένη σήμερα) Αξιοπρέπεια αγαπητοί μου!..

Είναι άξιοι θαυμασμού οι επικοινωνιολόγοι που περιβάλλουν την κυβέρνησι του ΠΑΣΟΚ – όπως, βέβαια και αυτοί που παλαιοτέρα περιέβαλαν τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας – όταν επιχειρούν να μας σερβίρουν τα οποιαδήποτε σκληρά μέτρα στο κάθε τομέα του κυβερνητικού έργου.
Εν προκειμένω, αναφέρομαι στην Οικονομία. Και πιο συγκεκριμένα στη Φορολογία, στο Ασφαλιστικό και γενικώς σε ό,τι έχει να κάνει με την επιβίωσί μας.
Χρησιμοποιούν, λοιπόν, οι άξιοι αυτοί υποκριτές κάποιες λέξεις (…τις οποίες, στη συνέχεια, βάζουν στο στόμα και του Υπουργού τον οποίο υπηρετούν) που όχι μόνον δεν απογοητεύουν τον πολίτη, αλλά, αντιθέτως, γοητεύουν και μας αφήνουν να πιστεύουμε ότι κάτι… θαυμάσιο επίκειται για την ζωή μας.
Παρακολουθείστε ορισμένες, αξίζει τον κόπο: «Μεταρρύθμισις», «αναμόρφωσις», «εξορθολογισμός», «ανατροπή»!!! Είτε για να μας φορολογήσουν, είτε για να μας αλλάξουν τα φώτα σε κάθε τομέα του Ασφαλιστικού οι συγκεκριμένες λέξεις χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον.
…Για να έλθει, βεβαίως, η ώρα της αλήθειας και χωρίς περιστροφές και λεκτικά κόλπα να μας ξεφουρνίσουν ότι λόγω των λαθών που διέπραξε η προηγουμένη κυβέρνησις έχουμε περιέλθει στο σημείο περίπου της χρεωκοπίας και (οι κάθε κυβερνώντες κατά περίοδο) ότι πρέπει να σκύψουμε στο πρόβλημα και να σφίξουμε, όσο μπορούμε, το ζωνάρι μας για να βγούμε από την κρίσι, την στενωπό, το τούνελ ή όπως αλλιώς χαρακτηρίζεται η επί σειράν ετών ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΣ ΤΟΥΣ να διαχειρισθούν σοβαρά, σωστά τα κοινά.
Και εγώ ο δύστυχος, όπως και κάθε άλλος ταλαίπωρος πολίτης αυτού του τόπου, αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν αφού πάντοτε πλήρωνα τους φόρους που μου επέβαλε η (κάθε) Κυβέρνησις, αφού πάντοτε πλήρωνα το Ηλεκτρικό, το Νερό, το τηλέφωνο και ό,τι άλλο μου αναλογούσε ως προς την συμμετοχή μου στην κοινωνία ή αν θέλετε στο Κράτος, γιατί έφθασα, φθάσαμε σ’ αυτό το χάλι;
Μήπως έκανα λάθος που δεν προσέθετα και κάτι παραπάνω στις πληρωμές που ανέφερα, ώστε να διευκολύνω την (κάθε) Κυβέρνησι για να αποφύγει τέτοιας μορφής αδιέξοδα;
Όχι, ισχυρίζομαι, ύστερα από αρκετή και αντικειμενική σκέψι. Δεν φταίμε εμείς. Εν ουδεμιά περιπτώσει φταίμε εμείς.

Αυτοί που φταίνε είναι αυτοί που μας κυβερνούν επί 35 έτη, οι οποίοι ΚΑΤΑΧΡΕΩΣΑΝ την Χώρα, για τα δικά τους συμφέροντα και ατασθαλίες, ή αν θέλετε χάριν του μικροκομματικού τους συμφέροντος.
Κι αν θέλετε να παραλείψω την τελευταία αυτή παρατήρησι, κάλλιστα μπορώ τότε να χαρακτηρίσω όλους τους κυβερνήσαντες από την Μεταπολίτευσι και εντεύθεν ως ΑΝΙΚΑΝΟΥΣ ή ΒΛΑΚΕΣ – με περικεφαλαία μάλιστα.
Και εν τέλει με το χέρι στην καρδιά θα βροντοφωνάξω πάλι, πέρα από τις δημοκρατικές ευαισθησίες μου, ότι στα επτά έτη της Δικτατορίας, Χούντας ή όπως αλλιώς θέλετε χαρακτηρίστε την επταετία 1967-1974, εγώ και κάθε συμπολίτης μου ούτε ανεργία γνωρίσαμε, ούτε χρέη, ούτε ακρίβεια, ούτε ΤΙΠΟΤΕ!..
Γνωρίζω, μάλιστα, ότι η… «ΕΠΑΡΑΤΟΣ» αυτή ηγεσία (1967 – 1974) της Χώρας παρέδωσε στην Μεταπολίτευσι ΜΗΔΕΝ εξωτερικό χρέος (σήμερα έχουμε περάσει τα 300.000.000.000 Ευρώ εξωτερικό χρέος), υγιή τα Ασφαλιστικά Ταμεία (σήμερα έχει ξεπεράσει το χρέος τους τα 300.000.000.000 Ευρώ) και τα Νοικοκυριά μία χαρά (σήμερα και αυτά εμφανίζονται χρεωμένα σε ποσόν που υπερβαίνει, επίσης, τα 300.000.000.000 Ευρώ). Σημειωτέον δε ότι παρ’ όλο το εμπάργκο που μας είχαν επιβάλει πολλές ευρωπαϊκές χώρες, η πολυσυζητημένη, σήμερα, «Ανάπτυξις» κατά το 1974 είχε φθάσει στο 5,5%!!!
- Δηλαδή: οι «Χουντικοί» κάνουν ρεζίλι τους «Δημοκρατικούς». Στα οικονομικά τουλάχιστον. Ποιος μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό;
- Κατόπιν αυτού του συλλογισμού κι επειδή έχω την εντύπωσι ότι κάποιος πρέπει να πει την αλήθεια κατάμουτρα σε όλους εμάς τους δημοκρατικά σκεπτόμενους Νεοέλληνες, κάνω την αρχή εγώ: Μήπως, βρε αδέλφια, μας έχουν πιάσει κορόιδο οι, κάθε χρώματος, επί 35 έτη, κυβερνήσεις μας; Και πιο πέρα: Μήπως με τον μανδύα της Δημοκρατίας μας εξαπάτησαν αισχρά οι δημοκράτες (;) πολιτικοί «μας» «άρχοντες» κατά τα τελευταία 35 έτη;
Ελεύθερη Ώρα