Για τον Μίκη Μάους τα λέμε και παρακάτω....

Το Αιγαίο ανήκει στο Γιώργο του

Εν αρχή ην ο Γιώργος . Και ύστερα εργασιακά, ασφαλιστικά, ενεργειακά, ελληνοτουρκικά. Τίποτε δεν έμεινε όρθιο. Η Ελλάδα του 2009, μοιάζει τόσο μακρινή, τόσο πλούσια, τόσο ανέμελη, τόσο ανέφελη, μια ουτοπία.
Τα θέματα άνοιξαν κατά κύματα, όλα μαζί. Πριν συνέλθουμε από τη μια σφαλιάρα, έρχεται η επόμενη, πιο ενωμένη, πιο δυνατή.
Από την παροιμιώδη αναβλητικότητα του προηγούμενου περάσαμε στη φούρια του νυν. Σαν να θέλει να ζήσει τρεις θητείες σε μία.
Μέσα στον πανικό, χάθηκε αγωγός μεταξύ Μπουργκάς και Αλεξανδρούπολης. Ο ευρών θα μείνει για πάντα στον Έβρο (τον ποταμό, όχι το νομό)
Οι φτωχοί είναι πάντα οι πιο φιλόξενοι.. Για αυτό ο Γιώργος είναι τόσο περιποιητικός. Κάποτε, το 1161 μΧ ο Μανουήλ Κομνηνός δώρισε ένα δωμάτιο(!!!) γεμάτο χρυσό στον σουλτάνο του Ικονίου,  Κιλίτζ Αρσλάν, με στόχο τη φιλία και τη συμμαχία του.
Και ο Ταγίπ, όλο και κάτι θα τσίμπησε. Με άδεια χέρια να φύγει αποκλείεται. Φαίνεται και από το πρόσωπο του. Σοβαρού μαθηματικού πενηντάρη που τώρα νομίζεις ότι θα ρωτήσει Τριγωνομετρία το Γιώργο, με στόχο να πάρει το ιδιαίτερο φροντιστήριο. Με τα ημίτονα  ο δικός μας δεν τα πάει καλά, δώσε κανά τόνο από το Αιγαίο, σου λέει, να ξεμπερδέψουμε.
Το Αιγαίο ανήκει στο Γιώργο του.
Ας αφήσουμε όμως το Αιγαίο, να πάμε στας Ευρώπας, μπας και σπάσει η γκαντεμιά σήμερα