Τι περιμένουμε άραγε....

ΔοΝηΤης

Σε λίγες ημέρες από σήμερα θα έρθουν και πάλι οι περιβόητοι ράμπο για να κρίνουν εάν κάνουμε σταθερά βήματα προς τα εμπρός η αν μας έχει πάρει η κατηφόρα. Αν και ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω τι είναι αυτοί οι άνθρωποι και τους αφήνουμε να κάνουν ότι θέλουν επιβαρύνοντας τις δίκες μας τσέπες……. Τέλος πάντων , γίνεται λόγος για νέα μέτρα που θα είναι, βέβαια, εισπρακτικά, βρήκαν πάτημα οι πολιτικοί μας και τα φορτώνουν όλα στο ΔΝΤ, στο χωριό μου λέμε μια παροιμία ‘’ τώρα που βρήκαμε παπά να θάψουμε όλο το χωριό’’. Δεν μπόρεσα όμως να καταλάβω και γιατί εμείς δεν διαμαρτυρόμαστε, δεν φωνάζουμε και δεν έχουμε ακόμα ξεσηκωθεί αν κοιτάξουμε γύρω μας σε γειτονικά κράτη και όχι μόνο ,όταν οι κυβερνήσεις παίρνουν κάποιες αποφάσεις που είναι υπερβολικές ο λαός ξεσηκώνεται και βγαίνει στο δρόμο απαιτώντας να καταργηθεί ή να αλλάξει. Είδατε τι έγινε στην Ισπανία με το νόμο για το συνταξιοδοτικό και βλέπουμε τι γίνεται στην Γαλλία για τον ίδιο λόγο, όλοι στο δρόμο φωνάζοντας και διεκδικώντας ασκούν πίεση και δείχνουν τα δόντια τους στις κυβερνήσεις τους. Εμείς εδώ έχουμε καθηλωθεί στους καναπέδες και παρακολουθούμε ότι μας δίνουν μέσω της οργανωμένης προσπάθειας που γίνεται για την πλήρη αποσύνθεση και εξάλειψης του μυαλού και της ορθής κρίσης. Μάλιστα όσο πάει το πράγμα γίνεται και πιο ολοκληρωμένο μιας και εν μέσω οικονομικής κρίσης και ευρύτερης πείνας έχουν εμπλουτίσει τα προγράμματα της τηλεόρασης με εκπομπές μαγειρικής, χορταίνουμε από την οθόνη, παλιότερα μας δίνανε εκπομπές με μπουζούκια, ένα κέντρο διασκέδασης στο καθιστικό του σπιτιού μας. Έχουν τον πλήρη έλεγχο του μυαλού μας και μας βάζουν να κάνουμε ότι ακριβώς θέλουν και αποφασίζουν , φανταστείτε τι θα κάνουν με τις επόμενες γενιές τις οποίες θα τις εκπαιδεύσουν κιόλας από μικρές ηλικίες μέσα από τα σχολειά, πρέπει να αφυπνιστούμε να ενώσουμε τις φωνές μας να δραστηριοποιηθούμε να τους δώσουμε να καταλάβουν πως δεν είμαστε ανδρείκελα και υποχείρια τους . Ο καιρός γαρ εγγύς .