Η ΕΟΚΑ Ο ΔΙΓΕΝΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΖΟΥΝ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ!

1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1955 : ΖΗΤΩ Η Ε.Ο.Κ.Α. ΖΗΤΩ Η ΕΝΩΣΙΣ

Επέτειος ενάρξεως του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ

Ξημέρωμα του Απρίλη του '55. Εκεί στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, ένα καθ' όλα ελληνικό κομμάτι γης σιγόβραζε από αιώνες. Η σκλαβιά που υποδαύλιζε την άσβεστη φλόγα του μεγάλου πόθου για λευτεριά, γινόταν ολοένα και πιο αβάσταχτη. Την 1η του Απρίλη του '55 οι ύστατοι απόγονοι των Αχαιών, που πρώτοι κατοίκησαν τη γη του χαλκού, την Κύπρο, θα έπαιρναν το δύσκολο δρόμο του ξεσηκωμού. Το δρόμο της αρετής και της τόλμης που η ανηφοριά του θα οδηγούσε στο γαλανόλευκο ορίζοντα της πολυπόθητης Ενώσεως με τη Μητέρα Πατρίδα, την Ελλάδα.

Ο Μέγας του Έθνους στρατηγός Γεώργιος Γρίβας Διγενής, αρχηγός της αντιστασιακής οργάνωσης Χ, αλλά και της Ε.Ο.Κ.Α., είχε αρχίσει από καιρό την προετοιμασία του Αγώνα. Η στρατολόγηση των μελών γινόταν προσεχτικά , κυρίως μέσα από τις μαθητικές χριστιανικές οργανώσεις της Μεγαλοννήσου. Τα λιγοστά όπλα που είχαν φτάσει στο νησί από την Ελλάδα, είχαν διανεμηθεί στους πυρήνες των αγωνιστών. Η βασική εκπαίδευση στον ανταρτοπόλεμο και η εκμάθηση κατασκευής αυτοσχέδιων βομβών είχαν επιτελεστεί. Έτσι λοιπόν από το Γεώργιο Γρίβα επελέχθη η 1η του Απρίλη, του μήνα των επαναστάσεων, ως η μέρα της ενάρξεως του ξεσηκωμού. Ενός ξεσηκωμού κατά τον οποίο μια χούφτα αμούστακα παιδιά θα αντιτασσόταν ενάντια σε ολόκληρη αυτοκρατορία.

Τέσσερα χρόνια συνεχούς κι ανένδοτου πολέμου από τους Κυπρίους αδελφούς μας, σημαδεύτηκαν από τις θυσίες των γενναίων, τις εγκληματικές δολοφονίες και τους απαγχονισμούς μαθητών από τους "πολιτισμένους" Αγγλους, αυτούς τους ανάξιους "συμμάχους" μας. Επειδή όμως οι Εφιάλτες υπάρχουν παντού και σε κάθε χρονική περίοδο, δεν έλειψαν οι προδοσίες και οι αποκαλύψεις ονομάτων των αγωνιστών, από μέλη της τότε κατάπτυστης Ακελικής αριστεράς. Ο κόκκινος Ιούδας εξάλλου φορά πάντα την κουκούλα του , όταν πρόκειται για το κακό του Ελληνισμού. Οι ήρωες που οι ψυχές τους στοιχειώνουν τα φυλακισμένα μνήματα, προδώθηκαν όταν το όνειρο για Ένωση με την Ελλάδα, έσβησε με την υπογραφή της συνθήκης Ζυρίχης- Λονδίνου το 1959. Πράξη την ευθύνη της οποίας φέρουν ακέραια οι αχαρακτήριστοι Μακάριος και Κ.Καραμανλής. Αιδώς Αργείοι.

Σήμερα δυστυχώς στην Ελλάδα του 2009, ουδείς ενθυμείται την 1η του Απρίλη και την Ε.Ο.Κ.Α. Οι μαθητές δε γνωρίζουν το παραμικρό για τους αθάνατους ήρωες. Δε γνωρίζουν το παραμικρό για τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη, το Γρηγόρη Αυξεντίου, το Μιχαλάκη Καραολή και αναρίθμητους άλλους άξιους της Πατρίδος. Ο κόκκινος εκπαιδευτικός φασισμός της αριστερής θολοκολτούρας, φρόντισε τα παιδιά μας να μαθαίνουν τα πάντα για τους Λαμπράκηδες και τους Παναγούληδες της πλέον αποτυχημένης ιδεολογίας. Φρόντισαν οι γενειοφόροι καθηγητάδες της κακιάς ώρας να διδάσκουν στα παιδιά μας για πολυτεχνεία, αλλά ποτέ τίποτα για την Ε.Ο.Κ.Α. Αίσχος και πάλι αίσχος. Μέχρις εδώ. Έλληνες συστρατευτείτε μαζί μας. Είναι η ευκαιρία μας να δώσουμε ένα τέλος στην Ακελική παραφροσύνη και σε κάθε κομμουνιστικό παραλογισμό.

Τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία. Τώρα που ιδεολογικά είναι πιο άμαχοι από ποτέ.

ΖΗΤΩ Η Ε.Ο.Κ.Α. ΖΗΤΩ Η ΕΝΩΣΙΣ

Από Δελτίο Τύπου του Πατριωτικού Συνδέσμου Λάρισας 

http://apoelnews.blogspot.com/2010/04/1.html