Νεβρόπολη: μια ανύπαρκτη μάχη του ΕΛΑΣ!

Νεβρόπολη Θεσσαλίας: μια μάχη του ΕΛΑΣ που δεν έγινε ποτέ!

Διαβάζοντας την επίσημη ιστορία του ΓΕΣ σχετικά με την Κατοχή και την Αντίσταση που εκδόθηκε “διορθωμένη” επί ΠΑΣΟΚ μπορούμε να ενημερωθούμε για τις εκατοντάδες μάχες του ΕΛΑΣ (σε αντίθεση με την αμέσως προηγούμενη έκδοση του προηγούμενου έτους!). Μία από αυτές είναι η “μάχη” της Νεβρόπολης Αγράφων Θεσσαλίας:
26 Νοε.-1 Δεκ. 1943: 50. Ανταρτικές δυνάμεις Πεζικού και Ιππικού του ΕΛΛΑΣ αποκρούουν ισχυρές γερμανικές δυνάμεις στην περιοχή Νεράιδας και αεροδρομίου Νευροπόλεως στη Θεσσαλία και τις υποχρεώνουν να συμπτυχθούν στην Καρδίτσα και τα Τρίκαλα με σοβαρές απώλειες. Οι απώλειες των ανταρτών ανήλθαν περίπου σε 25 νεκρούς και υπερδιπλάσιους τραυματίες.
Στην ίδια μάχη αναφέρεται και η ΠΟΑΕΑ στο ημερολόγιο μαχών της (http://www.poaea-mak.gr/November.asp):
28 Νοεμβρίου 1943: Ο ΕΛΑΣ δίνει  μεγάλη μάχη με τους Γερμανούς  κατακτητές στη Νευρόπολη Θεσσαλίας, με αποτέλεσμα Γερμανούς νεκρούς 120 και τραυματίες 70.
Για να δούμε τώρα τι λέει ένας ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ της “μάχης”:
Θά τελειώσω με μία ανεπανάληπτη περίπτωση παραχάραξης. Αναφέρεται σε μιά μάχη πού έγινε μόνο στό αρρωστημένο μυαλό εκείνου πού τήν ονειρεύτηκε. Προς την εφημερίδα «ΑΓΡΑΦΙΩΤΙΚΗ ΦΩΝΗ» πού είχε δημοσιεύσει τά παραμύθια τοϋ Γρ. Γερούκη, εΐχα στείλει επιστολή (1η Νοεμβρίου 1997) τό κύριο μέρος τής οποίας ακολουθεί:

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΝΕΒΡΟΠΟΛΗΣ

Επιστολή προς τόν ύπεύθυνον έκδοσης τής Εφημερίδος «ΑΓΡΑΦΙΩΤΙΚΗ ΦΩΝΗ»
Κατά τά γραφόμενά σας, όπως τά έζησε ό ταξίαρχος Γρ. Γερούκης, από 27.11 – 03.12.1943, στή Νεβρόπολη έλαβε χώρα μία τρομερή μάχη ανάμεσα στους Γερμανούς καί στους αντάρτες τοϋ ΕΛΑΣ. Κατά τή διήγηση τοϋ Γερούκη, 1.750 Γερμανοί με 250 αυτοκίνητα, τάνκς, πυροβολαρχίες καί αεροπορική κάλυψη ξεκίνησαν γιά νά καταλάβουν τό αεροδρόμιο τής Νεβρόπολης. Καθ’ όδόν, όμως, τά βρήκαν μπαστούνια άπό τους αντάρτες τοϋ ΕΛΑΣ πού είχαν αναπτυχθεί σέ αμυντική διάταξη πού ξεκινοΰσε άπό τό Μορφοβούνι καί μέσω τοϋ Μεσενικόλα καί τής Κορώνας έφτανε ώς τήν Πορτίτσα. Μέσα άπό τήν περιγραφή πού καλύπτει ολόκληρη τή σελίδα 6 τής Εφημερίδος σας, εξάγονται αβίαστα τά παρακάτω συμπεράσματα:
1.   Χωρίς ν’ αναφέρεται πουθενά ότι έγινε μάχη, οι παραχαράκτες πού σοφίστηκαν τό άθλιο αυτό κατασκεύασμα, αφήνουν τόν αναγνώστη παγιδευμένο στό συμπέρασμα ότι κάποιοι πολέμησαν. Διαφορετικά τι νόημα έχει ό τίτλος «Η Μάχη τής Νεβρόπολης»;
2.   Ρητώς αναφέρονται τά σημεία όπου εκδηλώθηκε ή γερμανική επίθεση, καθώς καί οι θέσεις τών ανταρτών τοϋ ΕΛΑΣ. Δέν είναι λογικό νά υποθέσει ό αναγνώστης, ότι οι μέν πολέμησαν εναντίον τών δέ; Ο’ι παραχαράκτες τής Ιστορίας μας δέν είχαν τό θάρρος νά ισχυριστοΰν κάτι τέτοιο, άλλα μέ τή δεξιοτεχνία μέ τήν οποία χειρίζονται
τό θέμα, αφήνουν τόν αναγνώστη νά τό υποθέσει μόνος του. “Αφοΰ οί Γερμανοί επιτίθενται κατά τών θέσεων τών Έλασιτών, οι δεύτεροι τί κάνουν έκεΐ; Πλάθουν κουλουράκια με τά δυό χεράκια;
3. Γιά νά μην αφήσουν καμία αμφιβολία ώς προς την τέλεση τής μάχης, κάτω από τόν εντυπωσιακό τίτλο «ΒΑΡΥ ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΒΡΟΠΟΛΗΣ» μας αραδιάζουν 34 νεκρούς. Δεν μας αποκρύπτουν τό γεγονός ότι αυτοί είναι πολίτες πού σκοτώθηκαν σέ εννέα διαφορετικά χωριά, άλλα ή βεβαιότητα τοϋ αναγνώστη ότι ή μάχη έλαβε χώρα, εντυπώνεται σταθερά στό μυαλό του, διαπιστώνοντας ότι τά πολλά θύματα είναι φυσική συνέπεια σέ μιά τέτοια μάχη! Κράτα στή μνήμη του τους 34 νεκρούς καί παραβλέπει τή λεπτομέρεια, δηλαδή πολίτες μακριά άπό τό πεδίο τής μάχης.
Προς αποκατάστασιν τής αληθείας, σοϋ δηλώνω ότι ουδέποτε έγινε αυτή ή μάχη στή Νεβρόπολη. Κατά τήν επιδρομή τών Γερμανών -άλλα καί τών “Ιταλών – τόν Νοέμβριον τοϋ 1943, οι αντάρτες εγκατέλειψαν τό Νεοχώριον (γράφω γι’ αυτό επειδή ήμουν αυτόπτης μάρτυς) πρίν άπό τά γυναικόπαιδα. Σέ ερώτηση τής αείμνηστης μητέρας μου:
-   Ποϋ πάτε, ρέ παιδιά καί μας αφήνετε πίσω; έλαβε τήν εξής «χαριτωμένη» απάντηση άπό γνωστό μας αντάρτη τοϋ ΕΛΑΣ:
-   Μήπως θές νά σέ κοντήνω καμιά πιθαμή;
Τό ίδιο συμπέρασμα – ότι δηλαδή δέν έγινε ή Μάχη τής Νεβρόπολης – εξάγεται κι άπό τόν αριθμό τών θυμάτων τοϋ ΕΛΑΣ. Σύμφωνα με τόν Γρ. Γερούκη, ό ‘Αλ. Καραγιάννης «έφονεύθη τήν 27.11.43 κατά τήν σύμπτυξιν». Τήν ιδιαν ήμερομηνίαν (27.11.43), ήμερα πού εκδηλώθηκε ή γερμανική επίθεση, έχουμε – πάντοτε κατά τόν Γρ. Γερούκην – 8 τραυματίες. Άφοΰ ή επίθεση τών Γερμανών διήρκεσε μέχρι τίς 3.12.43 καί οι 8 αντάρτες τραυματίστηκαν τήν πρώτην μέρα, προφανώς άπό βολές τοϋ πυροβολικού, δέν εξάγεται αβίαστα τό συμπέρασμα ότι οι αντάρτες τό έβαλαν στά πόδια; Ό Γερούκης τό επιβεβαιώνει, άλλα μέ κομψό τρόπο. Τό βαφτίζει «σύμπτυξη».
Όσο γιά τό αντάρτικο αεροδρόμιο τής Νεβρόπολης, δέν αξίζει τόν κόπο ν” απαντήσω. Καί οι πλέον αφελείς αντιλαμβάνονται ότι οι αντάρτες δέν είχαν ανάγκη άπό αεροδρόμιο, άφοΰ δέν διέθεταν αεροσκάφη. Κανείς μας δέν ξέχασε ούτε τους Βρετανούς πού τό έφτιαχναν, ούτε τίς χρυσές λίρες πού πλήρωναν στους Νεβροπολίτες πού εργάζονταν γιά τήν κατασκευή του.
Γιά ν απομακρυνθούμε λίγο άπό τό βαρύ κλίμα πού δημιούργησαν οι απανωτές παραχαράξεις, ας πούμε λίγα λόγια γιά τήν Νεβρόπολη, τουλάχιστον γι’ αυτούς πού δέν τήν γνωρίζουν:
Τό υψίπεδο τής Νεβροπόλεως ήταν ένα πανέμορφο φυσικό πάρκο παλιά, προφανώς ό πυθμένας αρχαιότατης λίμνης, γνωστό στους αρχαίους συγγραφείς, “Ελληνες καί Λατίνους. Ήταν τό «νηπιαγωγείο» όπου έπαιζαν τά έλαφάκια, έξ ού καί τό τοπωνύμιον Νεβρόπολις, δηλαδή πόλις τών νεβρών (νεβρός είναι τό νεογνόν, τό νεογέννητο τής έλάφου). Κατά τήν τοπική παράδοση στην Νεβροπολιν πήγε ή Παναγία νά θρηνήσει τόν θάνατον τοϋ Χρίστου καί όπου έπευταν τά καφτά δάκρια της φύτρωναν πανέμορφοι νάρκισσοι ή δάκρια τής Πανάγιας κατά τήν τοπική ορολογία, πού τελικά τά είπαν δακράκια. Όταν φυσούσε αεράκι, τό άρωμα τους ταξίδευε γιά χιλιόμετρα. Γύρω-γύρω στό υψίπεδο πού από τό 1957 σκεπάστηκε άπό τά νερά τής Λίμνης Πλαστήρα, φαίνονται τά χωριά Μπελοκομήτης καί Μούχα, εκατέρωθεν τοϋ φράγματος τής Λίμνης, Καστανιά, Λαμπερό, Κρυονέρι, Κερασιά, Φυλακτή, Μπεζούλα, Καλύβια Μπεζούλας, Νεράιδα καί τό Νεοχωριον στην πλέον στρατηγική θέση ώς προς τή Λίμνη.
Τό γεγονός ότι υπήρχε βρετανικό αεροδρόμιο στή Νεβρόπολη, μέ τους Γερμανούς λίγα χιλιόμετρα πιό κάτω, στην Καρδίτσα, δέν αποτελεί παραφωνία στην ιστορία τών Αγράφων. Αυτή ή περιοχή (Δολοπία κατά τήν αρχαιότητα) ήταν ανεξάρτητη έπί Ρωμαιοκρατίας, τό ιδιο έπί Βυζαντίου. Οι “Οθωμανοί απέτυχαν νά υποτάξουν τ’ “Αγραφα (ή τελευταία τους μάχη δόθηκε, ανεπιτυχώς γι’ αυτούς, στό Νεοχωριον έπί Μουράτ Β’) κι αναγκάστηκαν ν αναγνωρίσουν τήν ανεξαρτησία τής περιοχής όπως ίσχυε έπί Βυζαντίου καί όπως γραπτώς επιβεβαιώθηκε τό 1525 μέ τή Συνθήκη τοϋ Ταμασίου. Πρωτεύουσα τών Αγράφων ήταν ανέκαθεν τό Νεοχωριον πού υπήρξε καί θερινή έδρα τής Επισκοπής Φαναριού καί Νεοχωρίου, ιδιαιτέρως λαμπρυνθεντα άπό τόν επίσκοπο της “Αγιο Σεραφείμ.
Καί γιά νά επανέλθουμε στά περί παραχαράξεως, μέ πρόταση τών κομμουνιστών καί τήν στήριξη όσων προανέφερα, τό χωριό Ρεντίνα “Αγράφων ανακηρύχθηκε ανεξάρτητος δήμος τιμής ένεκεν καί γιά λόγους ιστορικούς! Ξέρετε ποιοι ήταν οι «ιστορικοί λόγοι»; Τά χρόνια τής κατοχής λειτούργησε σ αυτό τό χωριό ή Σχολή “Αξιωματικών τοϋ ΕΛΑΣ!!! Τό Νεοχωριον έπί αιώνες πρωτεύουσα όλης τής περιοχής τών “Αγράφων, πού δέν έσκυψε τό κεφάλι στους Ρωμαίους καί δέν προσκύνησε τους Τούρκους, δέν συγκέντρωσε τά απαραίτητα προσόντα νά γίνει ανεξάρτητος Δήμος τιμής ένεκεν, όπως ή Ρεντίνα. Δέν έγινε κάν έδρα τοϋ Δήμου Νεβροπόλεως στον όποιον υπάγεται. « Ύποσκελίστηκε» από τά Καλύβια Μπεζούλας!…
Τώρα πού μαζεύτηκαν οι κάλυκες καί καταλάγιασε ή καταχνιά, ας επανέλθουμε στή μάχη τής Νεβρόπολης: Πηγαίνετε στό Νεοχώριον καί μιλειστε με τους ντόπιους γι’ αυτήν. Θά βρείτε τουλάχιστον εκατό πού τό 1943 ήταν πάνω άπό δέκα ετών καί τά θυμούνται όλα. Στό μέτρο τοϋ δυνατού μιλειστε μέ κομμουνιστές. Όχι γιατί οι άλλοι είναι αναξιόπιστοι προς Θεού !
Θά σας διηγηθούν πώς μας βομβάρδιζαν τά αεροπλάνα τήν ώρα πού εγκαταλείπαμε τό χωριό, θά σας περιγράψουν πώς περάσαμε στό κρησφύγετο μας στή θέση Καραμανώλη σέ υψόμετρο πάνω άπό 2.000 μ., θά σας μιλήσουν γιά τήν απελπισία μας όταν επιστρέψαμε καί αντικρίσαμε τά καμμένα σπίτια μας καί, φυσικά, δέν θά παραλείψουν νά σας πουν ότι οι Έλασίτες είχαν εκκενώσει τό χωριό πολύ πρίν δέσουν τά κορδόνια τους οι πλέον βιαστικοί άπό μας. “Οποιος θέλει, ας τους ρωτήσει γιά τή μάχη τής Νεβρόπολης. Πρίν πεθάνει ό Λούης, ένας υπέροχος συγχωριανός μου κομμουνιστής, τόν ρώτησα γιά τή μάχη. Ή απάντηση του ήταν λακωνική: «Άι! Κάθισι κι ακούς τσ’ βλακείες».
Φτάσαμε, αισίως, στην πλέον πρόσφατη καί ηχηρή παραχάραξη. Αναφέρομαι στην εκπομπή «Ή Μηχανή τοϋ Χρόνου» μέ τήν όποια τό κανάλι «Α» στίς 4 Φεβρουαρίου 2006 προσέβαλε τή μνήμη καί τή νοημοσύνη μας. Στους δημιουργούς της αφιερώνω τό Β’ Κεφάλαιο τοϋ παρόντος, επειδή έγώ «Ού καταισχύνω όπλα τά ιερά».
 

Νεβρόπολη Θεσσαλίας: μια μάχη του ΕΛΑΣ που δεν έγινε ποτέ!

Διαβάζοντας την επίσημη ιστορία του ΓΕΣ σχετικά με την Κατοχή και την Αντίσταση που εκδόθηκε “διορθωμένη” επί ΠΑΣΟΚ μπορούμε να ενημερωθούμε για τις εκατοντάδες μάχες του ΕΛΑΣ (σε αντίθεση με την αμέσως προηγούμενη έκδοση του προηγούμενου έτους!). Μία από αυτές είναι η “μάχη” της Νεβρόπολης Αγράφων Θεσσαλίας:
26 Νοε.-1 Δεκ. 1943: 50. Ανταρτικές δυνάμεις Πεζικού και Ιππικού του ΕΛΛΑΣ αποκρούουν ισχυρές γερμανικές δυνάμεις στην περιοχή Νεράιδας και αεροδρομίου Νευροπόλεως στη Θεσσαλία και τις υποχρεώνουν να συμπτυχθούν στην Καρδίτσα και τα Τρίκαλα με σοβαρές απώλειες. Οι απώλειες των ανταρτών ανήλθαν περίπου σε 25 νεκρούς και υπερδιπλάσιους τραυματίες.
Στην ίδια μάχη αναφέρεται και η ΠΟΑΕΑ στο ημερολόγιο μαχών της (http://www.poaea-mak.gr/November.asp):
28 Νοεμβρίου 1943: Ο ΕΛΑΣ δίνει  μεγάλη μάχη με τους Γερμανούς  κατακτητές στη Νευρόπολη Θεσσαλίας, με αποτέλεσμα Γερμανούς νεκρούς 120 και τραυματίες 70.
Για να δούμε τώρα τι λέει ένας ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ της “μάχης”:
Θά τελειώσω με μία ανεπανάληπτη περίπτωση παραχάραξης. Αναφέρεται σε μιά μάχη πού έγινε μόνο στό αρρωστημένο μυαλό εκείνου πού τήν ονειρεύτηκε. Προς την εφημερίδα «ΑΓΡΑΦΙΩΤΙΚΗ ΦΩΝΗ» πού είχε δημοσιεύσει τά παραμύθια τοϋ Γρ. Γερούκη, εΐχα στείλει επιστολή (1η Νοεμβρίου 1997) τό κύριο μέρος τής οποίας ακολουθεί:

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΝΕΒΡΟΠΟΛΗΣ

Επιστολή προς τόν ύπεύθυνον έκδοσης τής Εφημερίδος «ΑΓΡΑΦΙΩΤΙΚΗ ΦΩΝΗ»
Κατά τά γραφόμενά σας, όπως τά έζησε ό ταξίαρχος Γρ. Γερούκης, από 27.11 – 03.12.1943, στή Νεβρόπολη έλαβε χώρα μία τρομερή μάχη ανάμεσα στους Γερμανούς καί στους αντάρτες τοϋ ΕΛΑΣ. Κατά τή διήγηση τοϋ Γερούκη, 1.750 Γερμανοί με 250 αυτοκίνητα, τάνκς, πυροβολαρχίες καί αεροπορική κάλυψη ξεκίνησαν γιά νά καταλάβουν τό αεροδρόμιο τής Νεβρόπολης. Καθ’ όδόν, όμως, τά βρήκαν μπαστούνια άπό τους αντάρτες τοϋ ΕΛΑΣ πού είχαν αναπτυχθεί σέ αμυντική διάταξη πού ξεκινοΰσε άπό τό Μορφοβούνι καί μέσω τοϋ Μεσενικόλα καί τής Κορώνας έφτανε ώς τήν Πορτίτσα. Μέσα άπό τήν περιγραφή πού καλύπτει ολόκληρη τή σελίδα 6 τής Εφημερίδος σας, εξάγονται αβίαστα τά παρακάτω συμπεράσματα:
1.   Χωρίς ν’ αναφέρεται πουθενά ότι έγινε μάχη, οι παραχαράκτες πού σοφίστηκαν τό άθλιο αυτό κατασκεύασμα, αφήνουν τόν αναγνώστη παγιδευμένο στό συμπέρασμα ότι κάποιοι πολέμησαν. Διαφορετικά τι νόημα έχει ό τίτλος «Η Μάχη τής Νεβρόπολης»;
2.   Ρητώς αναφέρονται τά σημεία όπου εκδηλώθηκε ή γερμανική επίθεση, καθώς καί οι θέσεις τών ανταρτών τοϋ ΕΛΑΣ. Δέν είναι λογικό νά υποθέσει ό αναγνώστης, ότι οι μέν πολέμησαν εναντίον τών δέ; Ο’ι παραχαράκτες τής Ιστορίας μας δέν είχαν τό θάρρος νά ισχυριστοΰν κάτι τέτοιο, άλλα μέ τή δεξιοτεχνία μέ τήν οποία χειρίζονται
τό θέμα, αφήνουν τόν αναγνώστη νά τό υποθέσει μόνος του. “Αφοΰ οί Γερμανοί επιτίθενται κατά τών θέσεων τών Έλασιτών, οι δεύτεροι τί κάνουν έκεΐ; Πλάθουν κουλουράκια με τά δυό χεράκια;
3. Γιά νά μην αφήσουν καμία αμφιβολία ώς προς την τέλεση τής μάχης, κάτω από τόν εντυπωσιακό τίτλο «ΒΑΡΥ ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΒΡΟΠΟΛΗΣ» μας αραδιάζουν 34 νεκρούς. Δεν μας αποκρύπτουν τό γεγονός ότι αυτοί είναι πολίτες πού σκοτώθηκαν σέ εννέα διαφορετικά χωριά, άλλα ή βεβαιότητα τοϋ αναγνώστη ότι ή μάχη έλαβε χώρα, εντυπώνεται σταθερά στό μυαλό του, διαπιστώνοντας ότι τά πολλά θύματα είναι φυσική συνέπεια σέ μιά τέτοια μάχη! Κράτα στή μνήμη του τους 34 νεκρούς καί παραβλέπει τή λεπτομέρεια, δηλαδή πολίτες μακριά άπό τό πεδίο τής μάχης.
Προς αποκατάστασιν τής αληθείας, σοϋ δηλώνω ότι ουδέποτε έγινε αυτή ή μάχη στή Νεβρόπολη. Κατά τήν επιδρομή τών Γερμανών -άλλα καί τών “Ιταλών – τόν Νοέμβριον τοϋ 1943, οι αντάρτες εγκατέλειψαν τό Νεοχώριον (γράφω γι’ αυτό επειδή ήμουν αυτόπτης μάρτυς) πρίν άπό τά γυναικόπαιδα. Σέ ερώτηση τής αείμνηστης μητέρας μου:
-   Ποϋ πάτε, ρέ παιδιά καί μας αφήνετε πίσω; έλαβε τήν εξής «χαριτωμένη» απάντηση άπό γνωστό μας αντάρτη τοϋ ΕΛΑΣ:
-   Μήπως θές νά σέ κοντήνω καμιά πιθαμή;
Τό ίδιο συμπέρασμα – ότι δηλαδή δέν έγινε ή Μάχη τής Νεβρόπολης – εξάγεται κι άπό τόν αριθμό τών θυμάτων τοϋ ΕΛΑΣ. Σύμφωνα με τόν Γρ. Γερούκη, ό ‘Αλ. Καραγιάννης «έφονεύθη τήν 27.11.43 κατά τήν σύμπτυξιν». Τήν ιδιαν ήμερομηνίαν (27.11.43), ήμερα πού εκδηλώθηκε ή γερμανική επίθεση, έχουμε – πάντοτε κατά τόν Γρ. Γερούκην – 8 τραυματίες. Άφοΰ ή επίθεση τών Γερμανών διήρκεσε μέχρι τίς 3.12.43 καί οι 8 αντάρτες τραυματίστηκαν τήν πρώτην μέρα, προφανώς άπό βολές τοϋ πυροβολικού, δέν εξάγεται αβίαστα τό συμπέρασμα ότι οι αντάρτες τό έβαλαν στά πόδια; Ό Γερούκης τό επιβεβαιώνει, άλλα μέ κομψό τρόπο. Τό βαφτίζει «σύμπτυξη».
Όσο γιά τό αντάρτικο αεροδρόμιο τής Νεβρόπολης, δέν αξίζει τόν κόπο ν” απαντήσω. Καί οι πλέον αφελείς αντιλαμβάνονται ότι οι αντάρτες δέν είχαν ανάγκη άπό αεροδρόμιο, άφοΰ δέν διέθεταν αεροσκάφη. Κανείς μας δέν ξέχασε ούτε τους Βρετανούς πού τό έφτιαχναν, ούτε τίς χρυσές λίρες πού πλήρωναν στους Νεβροπολίτες πού εργάζονταν γιά τήν κατασκευή του.
Γιά ν απομακρυνθούμε λίγο άπό τό βαρύ κλίμα πού δημιούργησαν οι απανωτές παραχαράξεις, ας πούμε λίγα λόγια γιά τήν Νεβρόπολη, τουλάχιστον γι’ αυτούς πού δέν τήν γνωρίζουν:
Τό υψίπεδο τής Νεβροπόλεως ήταν ένα πανέμορφο φυσικό πάρκο παλιά, προφανώς ό πυθμένας αρχαιότατης λίμνης, γνωστό στους αρχαίους συγγραφείς, “Ελληνες καί Λατίνους. Ήταν τό «νηπιαγωγείο» όπου έπαιζαν τά έλαφάκια, έξ ού καί τό τοπωνύμιον Νεβρόπολις, δηλαδή πόλις τών νεβρών (νεβρός είναι τό νεογνόν, τό νεογέννητο τής έλάφου). Κατά τήν τοπική παράδοση στην Νεβροπολιν πήγε ή Παναγία νά θρηνήσει τόν θάνατον τοϋ Χρίστου καί όπου έπευταν τά καφτά δάκρια της φύτρωναν πανέμορφοι νάρκισσοι ή δάκρια τής Πανάγιας κατά τήν τοπική ορολογία, πού τελικά τά είπαν δακράκια. Όταν φυσούσε αεράκι, τό άρωμα τους ταξίδευε γιά χιλιόμετρα. Γύρω-γύρω στό υψίπεδο πού από τό 1957 σκεπάστηκε άπό τά νερά τής Λίμνης Πλαστήρα, φαίνονται τά χωριά Μπελοκομήτης καί Μούχα, εκατέρωθεν τοϋ φράγματος τής Λίμνης, Καστανιά, Λαμπερό, Κρυονέρι, Κερασιά, Φυλακτή, Μπεζούλα, Καλύβια Μπεζούλας, Νεράιδα καί τό Νεοχωριον στην πλέον στρατηγική θέση ώς προς τή Λίμνη.
Τό γεγονός ότι υπήρχε βρετανικό αεροδρόμιο στή Νεβρόπολη, μέ τους Γερμανούς λίγα χιλιόμετρα πιό κάτω, στην Καρδίτσα, δέν αποτελεί παραφωνία στην ιστορία τών Αγράφων. Αυτή ή περιοχή (Δολοπία κατά τήν αρχαιότητα) ήταν ανεξάρτητη έπί Ρωμαιοκρατίας, τό ιδιο έπί Βυζαντίου. Οι “Οθωμανοί απέτυχαν νά υποτάξουν τ’ “Αγραφα (ή τελευταία τους μάχη δόθηκε, ανεπιτυχώς γι’ αυτούς, στό Νεοχωριον έπί Μουράτ Β’) κι αναγκάστηκαν ν αναγνωρίσουν τήν ανεξαρτησία τής περιοχής όπως ίσχυε έπί Βυζαντίου καί όπως γραπτώς επιβεβαιώθηκε τό 1525 μέ τή Συνθήκη τοϋ Ταμασίου. Πρωτεύουσα τών Αγράφων ήταν ανέκαθεν τό Νεοχωριον πού υπήρξε καί θερινή έδρα τής Επισκοπής Φαναριού καί Νεοχωρίου, ιδιαιτέρως λαμπρυνθεντα άπό τόν επίσκοπο της “Αγιο Σεραφείμ.
Καί γιά νά επανέλθουμε στά περί παραχαράξεως, μέ πρόταση τών κομμουνιστών καί τήν στήριξη όσων προανέφερα, τό χωριό Ρεντίνα “Αγράφων ανακηρύχθηκε ανεξάρτητος δήμος τιμής ένεκεν καί γιά λόγους ιστορικούς! Ξέρετε ποιοι ήταν οι «ιστορικοί λόγοι»; Τά χρόνια τής κατοχής λειτούργησε σ αυτό τό χωριό ή Σχολή “Αξιωματικών τοϋ ΕΛΑΣ!!! Τό Νεοχωριον έπί αιώνες πρωτεύουσα όλης τής περιοχής τών “Αγράφων, πού δέν έσκυψε τό κεφάλι στους Ρωμαίους καί δέν προσκύνησε τους Τούρκους, δέν συγκέντρωσε τά απαραίτητα προσόντα νά γίνει ανεξάρτητος Δήμος τιμής ένεκεν, όπως ή Ρεντίνα. Δέν έγινε κάν έδρα τοϋ Δήμου Νεβροπόλεως στον όποιον υπάγεται. « Ύποσκελίστηκε» από τά Καλύβια Μπεζούλας!…
Τώρα πού μαζεύτηκαν οι κάλυκες καί καταλάγιασε ή καταχνιά, ας επανέλθουμε στή μάχη τής Νεβρόπολης: Πηγαίνετε στό Νεοχώριον καί μιλειστε με τους ντόπιους γι’ αυτήν. Θά βρείτε τουλάχιστον εκατό πού τό 1943 ήταν πάνω άπό δέκα ετών καί τά θυμούνται όλα. Στό μέτρο τοϋ δυνατού μιλειστε μέ κομμουνιστές. Όχι γιατί οι άλλοι είναι αναξιόπιστοι προς Θεού !
Θά σας διηγηθούν πώς μας βομβάρδιζαν τά αεροπλάνα τήν ώρα πού εγκαταλείπαμε τό χωριό, θά σας περιγράψουν πώς περάσαμε στό κρησφύγετο μας στή θέση Καραμανώλη σέ υψόμετρο πάνω άπό 2.000 μ., θά σας μιλήσουν γιά τήν απελπισία μας όταν επιστρέψαμε καί αντικρίσαμε τά καμμένα σπίτια μας καί, φυσικά, δέν θά παραλείψουν νά σας πουν ότι οι Έλασίτες είχαν εκκενώσει τό χωριό πολύ πρίν δέσουν τά κορδόνια τους οι πλέον βιαστικοί άπό μας. “Οποιος θέλει, ας τους ρωτήσει γιά τή μάχη τής Νεβρόπολης. Πρίν πεθάνει ό Λούης, ένας υπέροχος συγχωριανός μου κομμουνιστής, τόν ρώτησα γιά τή μάχη. Ή απάντηση του ήταν λακωνική: «Άι! Κάθισι κι ακούς τσ’ βλακείες».
Φτάσαμε, αισίως, στην πλέον πρόσφατη καί ηχηρή παραχάραξη. Αναφέρομαι στην εκπομπή «Ή Μηχανή τοϋ Χρόνου» μέ τήν όποια τό κανάλι «Α» στίς 4 Φεβρουαρίου 2006 προσέβαλε τή μνήμη καί τή νοημοσύνη μας. Στους δημιουργούς της αφιερώνω τό Β’ Κεφάλαιο τοϋ παρόντος, επειδή έγώ «Ού καταισχύνω όπλα τά ιερά».
  ttp://networkedblogs.com/gmvDT