22.4.11

Ελληνικές πατριωτικές θέσεις!





ΠΕΡΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ.



Βρισκόμαστε στον καιρό των «επαναστάσεων» που ξεσπούν με μοντέρνους τρόπους και βίαιες εκδηλώσεις. Το διαδίκτυο ξεσηκώνει αλλά και καθοδηγεί σε κάθε βήμα τους εξεγερμένους πολίτες. Χρησιμοποιούνται δε ως λόγοι της επανάστασης αίτια υπαρκτά και στοχοποιούνται πρόσωπα που παλαιότερα κατείχαν υψηλή δημοτικότητα στους λαούς τους. Για να διωχτούν κατόπιν με εκδηλώσεις ορμητικές και δράσεις αμείλικτες. Με την παρουσία του νεοταξικού παράγοντα να διαθέτει προϋπηρεσία και συμμετοχή τόσο στις γραμμές των καθεστώτων όσο και στις γραμμές των επαναστατών, έστω και σε διαφορετική χρονική στιγμή.

Σε κάθε περίπτωση ο καθεστωτικός παράγοντας δεν θεωρείται αναπότρεπτη πραγματικότητα και ισόβιο θέσφατο όταν αυτός επιχειρεί να καταστρέψει ένα ολόκληρο λαό και να αποκαθηλώσει ένα ολόκληρο έθνος από το βάθρο της ιστορίας του, διακινδυνεύοντας αυτή τούτη την ύπαρξη και την επιβίωσή του. Πουθενά στον κόσμο δεν δικαιολογείται η προσήλωση ή έστω η ανοχή της λαϊκής βάσης σε μια πολιτική κατάσταση όταν οι εκφραστές αυτής προσπαθούν να κρατηθούν προβαίνοντας σε μετατόπιση ευθυνών και με ενοχικούς συμψηφισμούς. Και φυσικά η αντίδραση των πολιτών δεν επιχειρείται να μπει σε καλούπια. Όμως η επανάσταση δεν ασκείται ως προσχηματική γυμναστική της αριστεράς προκειμένου να δαγκώσει μερίδιο εξουσίας από σοσιαλιστές και φιλελεύθερους.

Στην πατρίδα μας οι ολετήρες της πολιτικής ζωής έχουν αναγορεύσει το επαναστατικό στοιχείο, την αμφισβήτηση δηλαδή της αντεθνικής εξουσίας και την βούληση για την ανατροπή αυτής, σε ενέργεια αντιδημοκρατική και αντικοινοβουλευτική. Έχουν ταυτίσει το πολίτευμα με την πατρίδα και τον κοινοβουλευτισμό με τον κομματισμό. Ορθώς πράττουν αφού και την ελληνική σημαία με το ζόρι την έχουν στην Βουλή των Ανθελλήνων και τα νεοταξικά τους κόμματα εξυπηρετούν μονάχα τα εσωτερικά τους συμφέροντα, τους ολίγιστους βαστάζους του Συστήματος και τα αφεντικά της παγκόσμιας σιωνιστικής διακυβέρνησης.

Όμως για εμάς τους Έλληνες Πατριώτες και Εθνικιστές, για ολόκληρο τον ελληνικό λαό, η Ελευθερία είναι πάνω από την δημοκρατία και η Πατρίδα είναι πάνω από το κοινοβούλιο. Η δε λαϊκή αντίδραση δεν είναι αυτή που καίει με φλόγες αριστερές Έλληνες που πένονται για να ευνοήσει λαθρομετανάστες και κήρυκες του πολυφυλετισμού και των πολυεθνικών αλλά αυτή που αναδεικνύει τον λαό σε ρυθμιστή των τυχών του Έθνους.

Στην Ελλάδα υπάρχουν περισσότεροι λόγοι για να στοιχειοθετήσουν και να επιβάλουν μια επανάσταση από οπουδήποτε αλλού. Η ίδια μάλιστα η επανάσταση είναι τέχνη που χρειάζεται βαθιά συναίσθηση του εθνικού καθήκοντος και αυτοφυή γνώση του λαού από τον οποίο πηγάζει. Πράγμα που σημαίνει ότι οι επαναστατικά κινούμενοι πρέπει να πιστεύουν με απόλυτο τρόπο στην ύπαρξη της Φυλής, στα πεπρωμένα του Έθνους για αυτόνομη παρουσία και να συνδέονται έναντι του λαού με τους ακατάλυτους δεσμούς του Αίματος. Διότι αν αυτά τα στοιχεία εκλείπουν, τότε η επανάσταση θα ποδηγετηθεί από ξένα συμφέροντα, θα εκτραπεί της αρχικής πορείας της και τελικά θα αποτύχει.

Μια επανάσταση λοιπόν έχει κάθε λόγο ύπαρξης και οπωσδήποτε νομιμοποίηση όταν είναι Εθνική και Λαϊκή. Και μόνος σκοπός της είναι να ανατραπεί η πολιτική διοίκηση που έχει δώσει τα κλειδιά της εξουσίας σε ξένα και αντιλαϊκά συμφέροντα και να εγκατασταθεί ένα άλλο πολιτικό σχήμα που θα εξασφαλίσει εθνοφυλετική συνοχή, κοινωνική ασφάλεια, εργασιακή επάρκεια, οικονομική αυθυπαρξία, εθνική ανεξαρτησία και υπεροχή. Καθήκον της εθνικής επαναστάσεως είναι η ενότητα του λαού καθ’ όλη τη διάρκεια της τελέσεως αλλά και της εγκατάστασης αυτής στην εξουσία. Αυτό σημαίνει ότι διχαστικές και εγκληματικές πρακτικές δεν είναι καθόλου επαναστατικές. Η δε υπεξαίρεση της λαϊκής ετυμηγορίας για την εξυπηρέτηση κρυφών και δόλιων σκοπών ασφαλώς δεν μπορεί να τύχει καμίας δημοκρατικής επίφασης, αλλά να οδηγηθεί στο κενό. Λαός, Στρατός και Σώματα Ασφαλείας οφείλουν να υπηρετούν το Ελληνικό Έθνος και ουδένα άλλο.

Σε ό,τι αφορά τα ζητούμενα που διακυβεύονται είναι τόσο η οικονομική ανεξαρτησία όσο και η εθνική κυριαρχία με την διασάλευση της πρώτης να στρέφεται σε βάρος της δεύτερης. Όταν οι διεθνείς εκτιμητικοί οίκοι πιστοληπτικής ικανότητας, οι και ονομαζόμενες αγορές της αντεθνικής παγκοσμιοποίησης, μας λέγουν εν χορώ να διαλέξουμε ανάμεσα στην χρεοκοπία και την πτώχευση, ιδίως την ελεγχόμενη δήθεν πιο ήπια και μόνιμη κάτοικο μεταξύ ημών, τότε μας ζητούν να συνθηκολογήσουμε γνωρίζοντας φυσικά εκ των προτέρω το ΝΑΙ των πολιτικάντηδων, όνειδος έναντι του ενδόξου ΟΧΙ του Εθνάρχη Μεταξά.

Όταν οι ακαδημαϊκοί δάσκαλοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους αφού δεν μας επιτρέπεται να αξιοποιήσουμε τον πλούτο της ελληνικής φύσης, δεν μπορούμε να σηκώσουμε τείχος στον εχθρό, όταν συντρίβονται οι νόμοι του κράτους και υποθηκεύεται η ελευθερία των παιδιών μας στα παζάρια των τοκογλύφων της παγκόσμιας διακυβέρνησης http://www.youtube.com/watch?v=qMtsJ8LYvfc&feature=player_embedded , τότε κανείς δεν νομιμοποιείται να κατηγορεί ή να λοιδορεί τον διαμαρτυρόμενο ελληνικό λαό http://www.youtube.com/watch?v=cWdFcEyb6mQ&feature=player_embedded και ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει το δικαίωμα του Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού να διεκδικήσει επί ίσοις όροις την ανάληψη των τυχών του Ελληνικού Έθνους.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com/


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Twitter Delicious Facebook Digg Favorites More