11.1.10
agaphnos
Τα πρώτα συμβόλαια για την κατασκευή 14 δορυφόρων, κόστους 566 εκατ. ευρώ, του Galileo, του συστήματος εντοπισμού θέσης, ανακοινώθηκαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Παραχωρήθηκε το πρώτο λειτουργικό τμήμα του συστήματος Galileo (του ευρωπαϊκού GΡS) με βασικές αποδέκτριες τη γερμανική ΟΗΒ System, που ανέλαβε την κατασκευή των 14 πρώτων δορυφόρων αντί 566 εκατ. ευρώ, τη γαλλική Αriane Space για την εγκατάστασή τους σε τροχιά αντί 397 εκατ. ευρώ και την ιταλική Τhales Αlenia Space για το σύστημα υποστήριξης εδάφους αντί 85 εκατ. ευρώ. «Με αυτά, καθώς και με τους επόμενους διαγωνισμούς στην υπόλοιπη υποδομή, ολοκληρώνουμε μια κρίσιμη φάση του προγράμματος Galileo» δήλωσε ο αρμόδιος επίτροπος Μεταφορών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Αντόνιο Τατζάνι, ο οποίος προσέθεσε: «Μπορούμε τώρα να επικεντρωθούμε στην τελευταία φάση και να αποδείξουμε στους ευρωπαίους πολίτες ότι το ευρωπαϊκό σύστημα δορυφορικής πλοήγησης έχει μπει γερά στα σκαριά» για να λειτουργήσει ήδη από το 2014.
Οταν είχε ξεκινήσει ο διαγωγισμός, τον Ιούλιο του 2008, η εταιρεία που εθεωρείτο φαβορί για τους δορυφόρους ήταν η Αstrium, θυγατρική της ευρωπαϊκής ΕΑDS. Η ΟΗΒ Τechnology, που απασχολεί 1.600 εργαζομένους στη Γερμανία αλλά και στην Ιταλία, δεν έχει την ίδια εμβέλεια με τον γερμανογαλλικό κολοσσό.
Αλλά για να τον ανταγωνιστεί συνδέθηκε και με τη βρετανική Surrey Satellite Τechnology Limited (SSΤL), την οποία το Πανεπιστήμιο του Sarrey πούλησε τον Απρίλιο του 2008 στην… ΕΑDS. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι δύο προσφορές απείχαν αρκετά μεταξύ τους, ενώ οι υποψηφιότητες μεταξύ των δύο παραμένουν ανοιχτές για τους άλλους 14 δορυφόρους που πρέπει να κατασκευαστούν. Η επιλογή ανάμεσα στην Αstrium και στην ΟΗΒ για τις επόμενες παραγγελίες θα γίνει «ανάλογα με την πιο πλεονεκτική προσφορά» διευκρινίζει η Κομισιόν, προσθέτοντας ότι η διπλή πηγή τροφοδοσίας θα επιτρέψει «να μειωθούν οι κίνδυνοι στο επίπεδο των χρόνων παράδοσης».
Συνολικά το σύστημα Galileo θα αποτελείται από 30 δορυφόρους (με δύο δορυφόρους αντικαταστάτες) σε περίπου 20.000 μέτρα ύψος. Η Αriane Space θα αναλάβει να θέσει σε τροχιά τους δορυφόρους της ΟΗΒ χρησιμοποιώντας πέντε ρωσικούς πυραύλους Soyouz που θα μεταφέρουν δύο δορυφόρους ο καθένας από τη βάση εκτόξευσης του Κουρού (στη Γαλλική Γουιάνα). Η πρώτη τέτοια εκτόξευση αναμένεται να γίνει τον Οκτώβριο του 2012 και θα συνεχιστεί με ρυθμό τέσσερις-πέντε εκτοξεύσεις ετησίως, ενώ επίσης προβλέπεται η δυνατότητα χρήσης είτε άλλων δύο Soyouz είτε ενός πυραύλου Αriane 5 (που έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει πέντε δορυφόρους), φτάνει το επιπλέον κόστος να μην είναι μεγάλο, σύμφωνα με την Επιτροπή.
Το όλο σύστημα της δορυφορικής πλοήγησης Galileo θα έπρεπε κανονικά να ήταν ήδη σε λειτουργία τώρα αλλά προσέκρουσε σε πολλά τεχνικά, χρηματοδοτικά και πολιτικά εμπόδια, όπως π.χ. στην καχυποψία των Αμερικανών που φοβήθηκαν ότι ο ευρωπαίος ανταγωνιστής του GΡS θα μπορούσε να απειλήσει τις ένοπλες δυνάμεις τους. Το πρόγραμμα μάλιστα έφτασε σχεδόν ένα βήμα πριν από την εγκατάλειψη το 2007, όταν η χρηματοδότησή του, σε συνεργασία δημοσίου- ιδιωτικού τομέα, κατέρρευσε. Για να μπορέσει να συνεχίσει χρειάστηκε οι χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης να συμφωνήσουν να το χρηματοδοτήσουν με δημόσιους πόρους, έστω και αν το αρχικά σχεδιαζόμενο κόστος των 1,8 δισ. ευρώ μπορεί τώρα να έχει ξεπεράσει τα 5 δισ. Η στήριξη του προγράμματος Galileo, παρά τις διάφορες δυσκολίες, βασίζεται στην ιδέα ότι η επένδυση αυτή θα μπορούσε να μεταφραστεί σε τεράστιες αποδόσεις για την ευρωπαϊκή οικονομία, όπως μαρτυρούν τα δεκάδες δισ. ετησίως από το αμερικανικό GΡS.
Το ευρωπαϊκό σύστημα φιλοδοξεί σε υψηλότερες αποδόσεις καθώς θα έχει πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια, αν και ενδέχεται να καθυστερήσει η ακρίβεια αυτή αν η Επιτροπή περιορίσει τους συνολικούς δορυφόρους του συστήματος κατά τέσσερις. Οι 26 δορυφόροι «είναι το ελάχιστο όριο για να μπορέσει να λειτουργήσει το σύστημαστο υποσχόμενο επίπεδο υπηρεσιών» λέει ένας ειδικός.
Φαίνεται όμως ότι η Επιτροπή αντιμετωπίζει ένα τέτοιο ενδεχόμενο αν χρειαστεί, έστω και προσωρινά, έναν λόγο πρόσθετου κόστους για να αποφύγει νέες αμφισβητήσεις σε καιρούς δημοσιονομικών περιορισμών.
Οταν είχε ξεκινήσει ο διαγωγισμός, τον Ιούλιο του 2008, η εταιρεία που εθεωρείτο φαβορί για τους δορυφόρους ήταν η Αstrium, θυγατρική της ευρωπαϊκής ΕΑDS. Η ΟΗΒ Τechnology, που απασχολεί 1.600 εργαζομένους στη Γερμανία αλλά και στην Ιταλία, δεν έχει την ίδια εμβέλεια με τον γερμανογαλλικό κολοσσό.
Αλλά για να τον ανταγωνιστεί συνδέθηκε και με τη βρετανική Surrey Satellite Τechnology Limited (SSΤL), την οποία το Πανεπιστήμιο του Sarrey πούλησε τον Απρίλιο του 2008 στην… ΕΑDS. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι δύο προσφορές απείχαν αρκετά μεταξύ τους, ενώ οι υποψηφιότητες μεταξύ των δύο παραμένουν ανοιχτές για τους άλλους 14 δορυφόρους που πρέπει να κατασκευαστούν. Η επιλογή ανάμεσα στην Αstrium και στην ΟΗΒ για τις επόμενες παραγγελίες θα γίνει «ανάλογα με την πιο πλεονεκτική προσφορά» διευκρινίζει η Κομισιόν, προσθέτοντας ότι η διπλή πηγή τροφοδοσίας θα επιτρέψει «να μειωθούν οι κίνδυνοι στο επίπεδο των χρόνων παράδοσης».
Συνολικά το σύστημα Galileo θα αποτελείται από 30 δορυφόρους (με δύο δορυφόρους αντικαταστάτες) σε περίπου 20.000 μέτρα ύψος. Η Αriane Space θα αναλάβει να θέσει σε τροχιά τους δορυφόρους της ΟΗΒ χρησιμοποιώντας πέντε ρωσικούς πυραύλους Soyouz που θα μεταφέρουν δύο δορυφόρους ο καθένας από τη βάση εκτόξευσης του Κουρού (στη Γαλλική Γουιάνα). Η πρώτη τέτοια εκτόξευση αναμένεται να γίνει τον Οκτώβριο του 2012 και θα συνεχιστεί με ρυθμό τέσσερις-πέντε εκτοξεύσεις ετησίως, ενώ επίσης προβλέπεται η δυνατότητα χρήσης είτε άλλων δύο Soyouz είτε ενός πυραύλου Αriane 5 (που έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει πέντε δορυφόρους), φτάνει το επιπλέον κόστος να μην είναι μεγάλο, σύμφωνα με την Επιτροπή.
Το όλο σύστημα της δορυφορικής πλοήγησης Galileo θα έπρεπε κανονικά να ήταν ήδη σε λειτουργία τώρα αλλά προσέκρουσε σε πολλά τεχνικά, χρηματοδοτικά και πολιτικά εμπόδια, όπως π.χ. στην καχυποψία των Αμερικανών που φοβήθηκαν ότι ο ευρωπαίος ανταγωνιστής του GΡS θα μπορούσε να απειλήσει τις ένοπλες δυνάμεις τους. Το πρόγραμμα μάλιστα έφτασε σχεδόν ένα βήμα πριν από την εγκατάλειψη το 2007, όταν η χρηματοδότησή του, σε συνεργασία δημοσίου- ιδιωτικού τομέα, κατέρρευσε. Για να μπορέσει να συνεχίσει χρειάστηκε οι χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης να συμφωνήσουν να το χρηματοδοτήσουν με δημόσιους πόρους, έστω και αν το αρχικά σχεδιαζόμενο κόστος των 1,8 δισ. ευρώ μπορεί τώρα να έχει ξεπεράσει τα 5 δισ. Η στήριξη του προγράμματος Galileo, παρά τις διάφορες δυσκολίες, βασίζεται στην ιδέα ότι η επένδυση αυτή θα μπορούσε να μεταφραστεί σε τεράστιες αποδόσεις για την ευρωπαϊκή οικονομία, όπως μαρτυρούν τα δεκάδες δισ. ετησίως από το αμερικανικό GΡS.
Το ευρωπαϊκό σύστημα φιλοδοξεί σε υψηλότερες αποδόσεις καθώς θα έχει πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια, αν και ενδέχεται να καθυστερήσει η ακρίβεια αυτή αν η Επιτροπή περιορίσει τους συνολικούς δορυφόρους του συστήματος κατά τέσσερις. Οι 26 δορυφόροι «είναι το ελάχιστο όριο για να μπορέσει να λειτουργήσει το σύστημαστο υποσχόμενο επίπεδο υπηρεσιών» λέει ένας ειδικός.
Φαίνεται όμως ότι η Επιτροπή αντιμετωπίζει ένα τέτοιο ενδεχόμενο αν χρειαστεί, έστω και προσωρινά, έναν λόγο πρόσθετου κόστους για να αποφύγει νέες αμφισβητήσεις σε καιρούς δημοσιονομικών περιορισμών.
Athens Time
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου