Το 2009 σε νέο επίπεδο ανέβηκε η συνεργασία της Ρωσίας με τα βαλκανικά κράτη. Η επίτευξη Συμφωνιών για την υλοποίηση του σχεδίου κατασκευής του αεριαγωγού "South Stream" αποτέλεσε πολύ σταθερή βάση πάνω στην οποία στηρίζεται η ανάπτυξη των σχέσεων στους άλλους τομείς. Εκτός απ' αυτό, η επίσκεψη του προέδρου της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ στη Σερβία τον Οκτώβριο, ανάγκασε πολλούς ανταγωνιστές της Μόσχας να μιλούν με ανησυχία για την θριαμβευτική επιστροφή της Ρωσίας στα Βαλκάνια.
Κατά πόσο δικαιολογημένες είναι τέτοιες εκτιμήσεις; Απαντά σ΄αυτή την ερώτηση ο δόκιμος διδάκτορας ιστορικών επιστημών Πιότρ Ισκεντέροβ. «Στα λόγια, ότι η Ρωσία επανέρχεται στην περιοχή των Βαλκανίων, με την οποία την συνδέουν μακραίωνοι ιστορικοί δεσμοί φιλίας, υπάρχει αρκετή δόση αλήθειας. Πραγματικά, η θέση της ρωσικής ηγεσίας για τα προβλήματα της περιοχής στα προηγούμενα χρόνια ήταν υπερβολικά παθητική αν όχι συμβιβαστική ακόμα. Σημαδιακό γεγονός τότε έγινε η ήσυχη φυγή της ρωσικής ειρηνευτικής δύναμης από το Κοσσυφοπέδιο το καλοκαίρι του 2003. «Φεύγουμε από την περιοχή με αίσθημα πολύ δικαιολογημένης ελπίδας ότι εδώ θα αποκατασταθούν η ειρήνη και η γαλήνη, και θα πραγματοποιηθεί εκδημοκρατισμός της κοινωνίας»,- είχε δηλώσει τότε ο διοικητής της ρωσικής δύναμης στρατηγός Νικολάι Κριβεντσόφ. Εξάλλου, όλοι καταλάβαιναν τότε ότι η ρωσική ειρηνευτική δύναμη εγκαταλείπει την περιοχή λόγω της ανικανότητάς της να εγγυηθεί στην πράξη την ασφάλεια των ντόπιων Σέρβων. ΄Όσον αφορά την ειρήνη και τη δημοκρατία στο Κοσσυφοπέδιο, αυτές δεν υπήρχαν ούτε τότε, ούτε και σήμερα υπάρχουν. Παρ' όλα αυτά τα τελευταία δύο περίπου χρόνια η Μόσχα άρχισε να υπερασπίζει πιο ενεργά τα δικά της συμφέροντα στην περιοχή των Βαλκανίων. Χειροπιαστή απόδειξη για αυτό είναι η υλοποίηση διαφόρων ενεργειακών σχεδίων. Πόσες δυνάμεις οι αντίπαλοι της Ρωσίας στο Βελιγράδι και τις Βρυξέλλες είχαν χρησιμοποιήσει για να ματαιώσουν την εκπλήρωση της διακυβερνητικής ρωσο-σερβικής συμφωνίας, που είχε υπογραφεί τον Ιανουάριο του 2008! Μάταια όμως. Οι δυνατότητες που έχει σήμερα η Ρωσία της επιτρέπουν να προωθεί με επιτυχία τα σχέδιά της, ενώ για την ΕΕ και άλλες δομές που συνήθισαν να χρησιμοποιούν την οικονομία για την επέμβασή τους στις εσωτερικές υποθέσεις των βαλκανικών χωρών, εμφανίστηκαν νομοτελειακά αρκετά προβλήματα. Αποτέλεσμα της διαμορφωμένης κατάστασης στάθηκε η απόρριψη της πρότασης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για δάνειο στη Σερβία εξαιτίας των απαράδεκτος όρων παραχώρησης του και της αποδοχής της ρωσικής πρότασης, καθώς επίσης και η εμφάνηση όλο και νέων προβλημάτων σχετικά με το συναγωνιζόμενο με το "Νότιο ρεύμα" σχέδιο "Nabucco". Εκτός απ' αυτό, η αντιτουρκική γραμμή μιας σειράς χωρών-μελών της ΕΕ, η προετοιμασμένη από την ίδια τη Δύση κατάρρευση της κατάστασης στην Γεωργία και η εφαρμογή από το Αζερμπαϊτζάν όλο και πιο δραστήριας θέσης μπορούν να οδηγήσουν στην μετατροπή του σχεδίου "Nabucco" από αντιρωσικό σε ρωσικό, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το γέμισμα του με φυσικό αέριο.
Εξάλλου, στις σχέσεις της Μόσχας με τα Βαλκάνια υπάρχουν ακόμα πολλά προβλήματα,- είπε σε συνέντευξή του στο ΡΣ "Η Φωνή της Ρωσίας" ο Μιχαήλ Γιεμελιάνοφ, βουλευτής της Κρατικής Ντούμας από το κόμμα «Δίκαια Ρωσία», μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Παρευξείνιας Οικονομικής Συνεργασίας. «Τα Βαλκάνια, βέβαια, είχαν παραδοσιακά μεγάλη σημασία για τη Ρωσία. Η περιοχή αυτή ήταν παραδοσιακή σφαίρα επιρροής της Ρωσίας και τέτοια παραμένει και σήμερα. Η Ρωσία είχε και πρέπει να έχει εκεί μεγάλη επιρροή. Δυστυχώς, όμως το τελευταίο διάστημα η Ρωσία εφαρμόζει αρκετά επιφυλακτική πολιτική στα Βαλκάνια. Έχουμε χάσει πολλές σημαντικές θέσεις από εκείνες που είχαμε κάποτε σ' αυτή την περιοχή. Για να πούμε την αλήθεια, χωρίς οποιουσδήποτε τύπους και υπεκφυγές, στην πραγματικότητα μόνο η Σερβία παραμένει χώρα που εφαρμόζει φιλική πολιτική απέναντι στη Ρωσία. Οι Βούλγαροι φίλοι και αδελφοί μας, π.χ. εφαρμόζουν σε μεγάλο βαθμό αντιρωσική πολιτική. Το γεγονός ότι ακριβώς η Βουλγαρία υποστήριξε τη Γεωργία και την εφοδίαζε με όπλα συνιστά κατάφωρη προσβολή της Ρωσικής Ομοσπονδίας,- παρατήρησε ο Μιχαήλ Γιεμελιάνοφ, βουλευτής της Κρατικής Ντούμας της Ρωσίας.
Κατά πόσο δικαιολογημένες είναι τέτοιες εκτιμήσεις; Απαντά σ΄αυτή την ερώτηση ο δόκιμος διδάκτορας ιστορικών επιστημών Πιότρ Ισκεντέροβ. «Στα λόγια, ότι η Ρωσία επανέρχεται στην περιοχή των Βαλκανίων, με την οποία την συνδέουν μακραίωνοι ιστορικοί δεσμοί φιλίας, υπάρχει αρκετή δόση αλήθειας. Πραγματικά, η θέση της ρωσικής ηγεσίας για τα προβλήματα της περιοχής στα προηγούμενα χρόνια ήταν υπερβολικά παθητική αν όχι συμβιβαστική ακόμα. Σημαδιακό γεγονός τότε έγινε η ήσυχη φυγή της ρωσικής ειρηνευτικής δύναμης από το Κοσσυφοπέδιο το καλοκαίρι του 2003. «Φεύγουμε από την περιοχή με αίσθημα πολύ δικαιολογημένης ελπίδας ότι εδώ θα αποκατασταθούν η ειρήνη και η γαλήνη, και θα πραγματοποιηθεί εκδημοκρατισμός της κοινωνίας»,- είχε δηλώσει τότε ο διοικητής της ρωσικής δύναμης στρατηγός Νικολάι Κριβεντσόφ. Εξάλλου, όλοι καταλάβαιναν τότε ότι η ρωσική ειρηνευτική δύναμη εγκαταλείπει την περιοχή λόγω της ανικανότητάς της να εγγυηθεί στην πράξη την ασφάλεια των ντόπιων Σέρβων. ΄Όσον αφορά την ειρήνη και τη δημοκρατία στο Κοσσυφοπέδιο, αυτές δεν υπήρχαν ούτε τότε, ούτε και σήμερα υπάρχουν. Παρ' όλα αυτά τα τελευταία δύο περίπου χρόνια η Μόσχα άρχισε να υπερασπίζει πιο ενεργά τα δικά της συμφέροντα στην περιοχή των Βαλκανίων. Χειροπιαστή απόδειξη για αυτό είναι η υλοποίηση διαφόρων ενεργειακών σχεδίων. Πόσες δυνάμεις οι αντίπαλοι της Ρωσίας στο Βελιγράδι και τις Βρυξέλλες είχαν χρησιμοποιήσει για να ματαιώσουν την εκπλήρωση της διακυβερνητικής ρωσο-σερβικής συμφωνίας, που είχε υπογραφεί τον Ιανουάριο του 2008! Μάταια όμως. Οι δυνατότητες που έχει σήμερα η Ρωσία της επιτρέπουν να προωθεί με επιτυχία τα σχέδιά της, ενώ για την ΕΕ και άλλες δομές που συνήθισαν να χρησιμοποιούν την οικονομία για την επέμβασή τους στις εσωτερικές υποθέσεις των βαλκανικών χωρών, εμφανίστηκαν νομοτελειακά αρκετά προβλήματα. Αποτέλεσμα της διαμορφωμένης κατάστασης στάθηκε η απόρριψη της πρότασης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για δάνειο στη Σερβία εξαιτίας των απαράδεκτος όρων παραχώρησης του και της αποδοχής της ρωσικής πρότασης, καθώς επίσης και η εμφάνηση όλο και νέων προβλημάτων σχετικά με το συναγωνιζόμενο με το "Νότιο ρεύμα" σχέδιο "Nabucco". Εκτός απ' αυτό, η αντιτουρκική γραμμή μιας σειράς χωρών-μελών της ΕΕ, η προετοιμασμένη από την ίδια τη Δύση κατάρρευση της κατάστασης στην Γεωργία και η εφαρμογή από το Αζερμπαϊτζάν όλο και πιο δραστήριας θέσης μπορούν να οδηγήσουν στην μετατροπή του σχεδίου "Nabucco" από αντιρωσικό σε ρωσικό, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το γέμισμα του με φυσικό αέριο.
Εξάλλου, στις σχέσεις της Μόσχας με τα Βαλκάνια υπάρχουν ακόμα πολλά προβλήματα,- είπε σε συνέντευξή του στο ΡΣ "Η Φωνή της Ρωσίας" ο Μιχαήλ Γιεμελιάνοφ, βουλευτής της Κρατικής Ντούμας από το κόμμα «Δίκαια Ρωσία», μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Παρευξείνιας Οικονομικής Συνεργασίας. «Τα Βαλκάνια, βέβαια, είχαν παραδοσιακά μεγάλη σημασία για τη Ρωσία. Η περιοχή αυτή ήταν παραδοσιακή σφαίρα επιρροής της Ρωσίας και τέτοια παραμένει και σήμερα. Η Ρωσία είχε και πρέπει να έχει εκεί μεγάλη επιρροή. Δυστυχώς, όμως το τελευταίο διάστημα η Ρωσία εφαρμόζει αρκετά επιφυλακτική πολιτική στα Βαλκάνια. Έχουμε χάσει πολλές σημαντικές θέσεις από εκείνες που είχαμε κάποτε σ' αυτή την περιοχή. Για να πούμε την αλήθεια, χωρίς οποιουσδήποτε τύπους και υπεκφυγές, στην πραγματικότητα μόνο η Σερβία παραμένει χώρα που εφαρμόζει φιλική πολιτική απέναντι στη Ρωσία. Οι Βούλγαροι φίλοι και αδελφοί μας, π.χ. εφαρμόζουν σε μεγάλο βαθμό αντιρωσική πολιτική. Το γεγονός ότι ακριβώς η Βουλγαρία υποστήριξε τη Γεωργία και την εφοδίαζε με όπλα συνιστά κατάφωρη προσβολή της Ρωσικής Ομοσπονδίας,- παρατήρησε ο Μιχαήλ Γιεμελιάνοφ, βουλευτής της Κρατικής Ντούμας της Ρωσίας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου