Να που είναι τα λεφτά κε Παπανδρέου!!

Δύο δισ. ευρώ «άρπαξαν» σε 1 μήνα οι κερδοσκόποι

Τόσο κοστίζει (μέχρι) σήμερα το περίφημο «έλλειμμα αλληλεγγύης» της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς τη χώρα μας, μέρος του οποίου πληρώνουμε ήδη εδώ και ένα μήνα με τη διάθεση υψηλότοκων ομολόγων μας.
Σύμφωνα με υπολογισμούς, οι οποίοι βασίστηκαν στις μέχρι τώρα εκδόσεις ομολόγων από τη νέα κυβέρνηση, το συνολικό ποσό αναγόμενο σε πενταετή ή τριετή διάρκεια, καθώς θα πληρώνουμε τόκους με επιτόκιο 6,2% κάθε χρόνο, προσεγγίζει το 1,8 δισ. ευρώ, ενώ αν υπολογιστεί και η κερδοσκοπία στη spot αγορά του Χ.Α. και στα παράγωγα, το νούμερο εκτοξεύεται σε πάνω από 2 δισ. ευρώ.
Σύμφωνα μάλιστα με εκτιμήσεις πηγών και από την Ελλάδα, αλλά κυρίως από πρωτεύουσες χωρών που πρωτοστατούν στις εξελίξεις του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος (Λονδίνο, Ν. Υόρκη, Παρίσι κ.λπ.), το νούμερο αυτό που αντιστοιχεί κατά κύριο λόγο στο επιπλέον «κερδοσκοπικό» (ή…
κερατιάτικο) επιτόκιο που πληρώνουμε για να αγοραστούν τα ομόλογά μας, θα προσεγγίσει ακόμα και πενταπλάσιο νούμερο, θα φτάσει δηλαδή τα 10 δισ. ευρώ.!
Και αυτό γιατί το ελληνικό δημόσιο, έχοντας μέχρι τώρα δανειστεί περί τα 12,5 δισ. και έχοντας επιβαρυνθεί με επιπλέον επιτόκιο της τάξης του 3,5%, καθώς πλήρωσε ήδη την τελευταία έκδοση με 6,2%, έχει ένα «καπέλο» της τάξης του 1,8 δισ. μέχρι τη λήξη όσων ομολόγων έχει εκδώσει.

Χρειάζεται όμως συνολικά περί τα 52 δισ. ευρώ• συνεπώς θα ζητήσει άλλα 40 φέτος από τις αγορές, με υψηλό επιτόκιο επίσης και για 10 χρόνια στις νέες εκδόσεις, χωρίς να υπολογίζονται οι «παράπλευρες» απώλειες σε Χ.Α. - παράγωγα. Ειδικότερα, αν δεν εκδηλωθεί κάποια παρέμβαση από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή από το ισχυρότερο δίδυμό της αυτή την περίοδο, τη Γερμανία και τη Γαλλία, ή αν δεν αποφασίσει κάποια στιγμή η κυβέρνηση να δοκιμάσει μία δημοπρασία private placement με προφανώς αρκετά
χαμηλότερο επιτόκιο, το κερδοσκοπικό επιτόκιο θα παραμείνει κοντά στο 3,5%. 

Ερωτηματικά για την Ευρωπαϊκή Ένωση

ΥΨΗΛΟΒΑΘΜΑ στελέχη ξένων χρηματοοικονομικών και χρηματοπιστωτικών οίκων, πέραν της επισήμανσης ότι η Ε.Ε. παραμένει κατ’ ουσίαν απαθής θεατής των εξελίξεων στην Ελλάδα και ότι στερείται δικού της αξιόπιστου φορέα αξιολόγησης και στηρίζεται -ακόμα!- στους ίδιους αμαρτωλούς οίκους που «παρήγαγαν» την κρίση, θεωρούν ότι στη χώρα μας «παίζεται όλο το παιχνίδι για το μέλλον και της Ευρωζώνης ως (κάποιας) οντότητας και του νομίσματός της» φυσικά.

«Ο αδύναμος κρίκος, εσείς δηλαδή, αποτελεί μεν το 1,8% της αλυσίδας της Ευρωζώνης, αλλά μόνον η Γερμανία έχει ομόλογά σας δεκάδων εκατ. ευρώ, ενώ η ίδια πρέπει να πληρώσει για δικές της υποχρεώσεις πάνω από 100 δισ. για τα επόμενα 6 χρόνια. Συνεπώς, μόνον αδιάφορη δεν είναι (όπως και η Γαλλία) και γι’ αυτό έχουν εξαπολύσει αυτή τη λυσσαλέα επίθεση εναντίον σας»! Αυτά είναι τα λόγια ενός από τους πιο γνωστούς τραπεζικούς παράγοντες του Λονδίνου, ο οποίος για ευνόητους λόγους δεν θέλει να αποκαλύψει την ταυτότητά του. Κατά την άποψη του ιδίου παράγοντα «υπάρχουν τεράστια συμφέροντα, των ΗΠΑ (δολάριο-εξαγωγές τους, χρέος τους, ομόλογά τους κ.λπ.), της Ιαπωνίας (εξαγωγές-γιεν, τεράστιο χρέος επίσης), αλλά και μεγάλων τραπεζών (που κυνηγάνε κάθε ευκαιρία) πίσω από την επίθεση στην Ελλάδα και το ευρώ»• εκεί είναι η ουσία και θα πρέπει κατά τον ίδιο η χώρα μας να την αναδείξει.

Προς την ίδια ακριβώς λογική κινείται και η άποψη Έλληνα παράγοντα με πλούσια και πολύχρονη πείρα, ο οποίος αναφέρει ότι «σε όλους αυτούς, εμείς φτιάξαμε το ιδανικότερο σενάριο και εναντίον μας και εναντίον του ευρώ». Και με αφοπλιστική διάθεση συμπληρώνει ότι «όσοι ξένοι οίκοι και ξένες τράπεζες έχασαν τρελά ποσά από την κρίση για την οποία οι ίδιοι είναι υπαίτιοι, είναι δυνατόν να μην κατασπαράξουν ένα από το απολωλότα πρόβατα της Ευρωζώνης;».

Σαφώς δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σκέψη για να συμφωνήσει ο οιοσδήποτε, ότι τώρα προσπαθούν να καλύψουν οι συγκεκριμένοι «ευυπόληπτοι» οίκοι μέρος των προηγηθεισών τεράστιων ζημιών τους. Άλλος τραπεζικός παράγων, γαλλικού ομίλου, πιστεύει ότι «η κυβέρνησή σας, άγουρη ακόμα, συμπεριλήφθηκε ανόητα και παρασύρθηκε στο παιχνίδι που της έστησαν ή πρόκειται για ιδιόμορφη κι επικίνδυνη συμπαιγνία• δεν μπορώ αλλιώς να εξηγήσω γιατί εμμένει ακόμα και σήμερα να έχει δώσει σχεδόν εν λευκώ τον χειρισμό των εκδόσεών της στην γνωστή Goldman Sachs». Επιπλέον ο ίδιος τραπεζίτης διατυπώνει την απορία «γιατί δεν επιλέχθηκαν ελληνικές τράπεζες για τη διάθεση των κρατικών σας ομολόγων, ώστε και οι ίδιες να ωφεληθούν και να μπορέσουν να στηρίξουν ένα μέρος της ανάπτυξης, διοχετεύοντας μέρος των όποιων κερδών τους σε δάνεια προς την αγορά».




Οι νέοι «ραντιέρηδες» σε ομόλογα και μετοχές

ΜΠΟΡΕΙ να έχουν περάσει χρόνια από την περίφημη φράση του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου για τους «ραντιέρηδες των ομολόγων» -Έλληνες και ξένους- αλλά η ρήση του είναι επίκαιρη όσο ποτέ. Ο αντίλογος σαφώς περιλαμβάνει το επιχείρημα: «Έτσι δουλεύουν σήμερα όλοι οι ξένοι οίκοι», είτε για λογαριασμό τους απ’ ευθείας είτε για λογαριασμό πελατών τους, που είναι όμως αθέατοι. Κάτι που βεβαίως αντιστρατεύεται ευθέως το γράμμα και το πνεύμα της Mifid! Γεγονός που θα έπρεπε να προβληματίσει την Ευρώπη, αλλά είναι προφανές ότι οι ηγεσίες των χωρών-μελών της Ε.Ε. «δεν φτάνουν».

Όχι μόνον γι’ αυτό το ουσιαστικότατο θέμα, τη γνώση ποιος και γιατί κρύβεται πίσω από κάθε πράξη και κωδικό, αλλά και για σημαντικότερα θέματα. Τίθεται όμως, ειδικά για την Ελλάδα, ένα μείζον ερώτημα. Γιατί μας δανείζουν, όταν είναι σίγουροι ότι δεν θα μπορέσουμε ποτέ να τους πληρώσουμε; Δεν ποντάρουν φυσικά μόνον στους… τόκους, είναι προφανές. Συνεπώς, άλλη εξήγηση θα πρέπει να δοθεί, πέραν των δεδομένων και επί δεκαετίες χρονιζόντων προβλημάτων της χώρας μας. Για τους ίδιους λόγους δανείζεται και το καταχρεωμένο Βέλγιο, η καταχρεωμένη Ιταλία, το καμάρι κάποτε της βιομηχανίας στην Ευρώπη και μόνιμο μέλος της G7, που τώρα είναι ελλειμματική σε όλα της τα ισοζύγια.

Ακόμα φυσικά και η λίαν προβληματική Αγγλία, που σώζεται γιατί βρίσκεται εκτός ευρώ. Για όσο λοιπόν χρονικό διάστημα θα έχουμε άμεσες ταμειακές ανάγκες, θα συνεχίζεται το ίδιο έργο, εκτός αν αναληφθεί άμεση και συγκεκριμένη δράση εκ μέρους των ισχυρών της Ε.Ε., έστω και μέσω γερμανικών και γαλλικών τραπεζών, όπως φημολογείται, αγοράζοντας με χαμηλά επιτόκια τα επόμενα ομόλογά μας, μιας τάξης μεγέθους 15-20 δισ. ευρώ. Στο «έργο» αυτό πρωτοστατούν η ίδια η Goldman Sachs, η Brevan Howard, η Fidelity, η Moor Capital Paulson, η JP Morgan, η UBS, η Moody’s, η S&P, η N. Berman (έχει πολλά hedge funds στο χαρτοφυλάκιό της, όπως και άλλες ακόμη τράπεζες) αλλά και μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες, γερμανικές και γαλλικές. Άξιο όμως ιδιαίτερης προσοχής είναι και το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή παίζονται πολύ χοντρά στοιχήματα για την μελλοντική ισοτιμία ευρώ/δολαρίου, όπου το σορτάρισμα είναι ασύλληπτο, καθώς προεξοφλείται από τα πλέον επιθετικά ξένα χαρτοφυλάκια ότι μέχρι το τέλος του χρόνου θα βρίσκεται ακόμα και κάτω του 1,20. Γεγονός που θα έχει συνέπειες για όλη την Ευρωζώνη, αν συμβεί, έστω και αν σημάνει η «λήξη πολέμου» εναντίον της χώρας μας στο τέλος Ιουνίου, όπως προεξοφλούν σε κρυφές τους αναλύσεις οι ξένοι οίκοι. 

Τα μυστικά δείπνα στο Μανχάταν

Της Κορίνας Σαμάρκου

ΝΑ ΑΝΑΔΙΠΛΩΣΟΥΝ τις θέσεις τους σε βάρος της Ελλάδας και των υπόλοιπων αδύναμων κρίκων του ευρώ αναγκάζονται τα μεγαλύτερα hedge funds της Ευρώπης, βλέποντας το κοινό μέτωπο κατά των κερδοσκόπων που σχηματίζουν Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία και Ελλάδα. Την ώρα που Βερολίνο και Παρίσι επιδιώκουν να περιορίσουν τη δράση των κερδοσκόπων σε ομόλογα και ευρώ, Αθήνα και Μαδρίτη αφήνουν να διαρρεύσει ότι αναθέτουν στις Εθνικές Υπηρεσίες Πληροφοριών να εντοπίσουν τους διαχειριστές που ενορχήστρωσαν τις επιθέσεις.

Η αντίδραση από τους ευρωπαϊκούς κολοσσούς του λεγόμενου έξυπνου χρήματος ήταν άμεση. Δύο από τα hedge funds που έχουν θεωρηθεί υπεύθυνα για τα χτυπήματα σε βάρος του ευρώ -τα Brevan Howard και Moore Capitalδιαβεβαιώνουν τους πελάτες τους ότι δεν ποντάρουν πια στη χρεοκοπία της Ελλάδας.

Όμως, ακάθεκτοι συνεχίζουν τη δράση τους οι Τεξανοί της Corriente Advisors, μιας εταιρείας εναλλακτικών επενδύσεων που έβγαλε 320 εκατ. δολάρια σορτάροντας τα ευρωπαϊκά ομόλογα και ανοίγει τώρα νέο trade σε βάρος του ευρώ. Εξάλλου, τα σενάρια περί συντονισμένης επίθεσης σε βάρος του ευρώ επιβεβαιώνονται από δημοσίευμα της Wall Street Journal.

Η εφημερίδα αποκάλυψε χθες ότι οι ισχυρότεροι άνδρες της βιομηχανίας των hedge funds (μεταξύ των οποίων και άνθρωποι του George Soros και ο γνωστός από την επίθεση σε βάρος της Lehman, David Einhorn) συμμετείχαν στις αρχές Φεβρουαρίου σε “μυστικό δείπνο” σε διαμέρισμα στο Μανχάταν, όπου αποφάσισαν να παίξουν συντονισμένα το στοίχημα της πτώσης του ευρώ σε ισοτιμία “ένα προς ένα” με το δολάριο. Δημοσίευμα του βρετανικού Guardian αποκαλύπτει γιατί τα στοιχήματα κατά του ευρώ και των αδύναμων κρίκων του έγιναν τόσο δημοφιλή ανάμεσα στους κερδοσκόπους του λονδρέζικου City.

Όπως εξηγεί στην εφημερίδα στέλεχος επενδυτικής εταιρείας, σήμερα, το κάθε hedge fund μπορεί να ανοίξει θέσεις εκατ. στερλινών σε βάρος του ευρώ πληρώνοντας κόστος «όσο ένα φλιτζάνι καφέ στα Starbucks». Συγκεκριμένα, μία short θέση στο ευρώ (δηλαδή ένα στοίχημα στην πτώση του νομίσματος) ύψους 1 εκατ. στερλινών, κοστίζει μόλις μία στερλίνα την ημέρα για τους traders του City. Από εκεί και πέρα, το μόνο που αναλαμβάνουν είναι το επενδυτικό ρίσκο. Η μείωση του κόστους χρηματοδότησης τέτοιου είδους κερδοσκοπικών συναλλαγών έχει προκαλέσει συνωστισμό των εφήμερων traders στην αγορά του συναλλάγματος. Ο Guardian υπολογίζει ότι από τα 4 τρισ. δολάρια των συναλλαγών που γίνονται καθημερινά στην αγορά συναλλάγματος, το 90% αποτελεί ξεκάθαρα κερδοσκοπικές θέσεις.

  Έκαναν πίσω οι διαχειριστές των ξένων hedge funds

ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ το κοινό πολιτικό μέτωπο κατά των κερδοσκόπων, οι διαχειριστές των hedge funds δείχνουν να φοβούνται ότι μία απόφαση για την αυστηρότερη εποπτεία επίμαχων αγορών όπως αυτή των CDS, θα μπορούσε να τους εγκλωβίσει ξαφνικά σε ζημιογόνες θέσεις. Επίσης, το μόνο σίγουρο είναι ότι τα συνήθως μυστικοπαθή hedge funds δεν χαίρονται να βρίσκονται στο μικροσκόπιο -είτε αυτό είναι του διεθνούς Τύπου, είτε των κάθε είδους αρχών (και πολύ περισσότερο, των Εθνικών Υπηρεσιών Πληροφοριών).

Γι’ αυτό και η Brevan Howard -το μεγαλύτερο hedge fund της Ευρώπης και αυτό που κατά τον ξένο Τύπο διεκδικεί την «πατρότητα» του trade κατά της Ελλάδας- έσπευσε με επιστολή που έστειλε στους πελάτες της να τους διαβεβαιώσει ότι δεν σορτάρει τα ελληνικά ομόλογα. Η εταιρεία, που διαχειρίζεται 27 δισ. δολάρια, εξηγεί ότι αυτή τη στιγμή δεν ποντάρει στην πτώση του ελληνικού χρέους και δεν έχει ιδιαίτερες θέσεις μέσω ομολόγων ή credit default swaps στην Ελλάδα, την Ιταλία ή την Πορτογαλία.

Ανάλογες διαβεβαιώσεις περιλαμβάνει και η επιστολή που έστειλε στους δικούς της πελάτες η Moore Capital Management. Το ύψους 14,6 δισ. δολαρίων hedge fund του γνωστού διαχειριστή Louis Bacon δηλώνει ότι δεν ποντάρει στην ελληνική χρεοκοπία, καθώς πιστεύει ότι οι ευρωπαϊκές αρχές θα διασώσουν τελικά τη χώρα.

Διάψευση

Μάλιστα, το συγκεκριμένο hedge fund διαψεύδει όσους το είχαν συμπεριλάβει στους κερδοσκόπους που χτύπησαν την Ελλάδα, δηλώνοντας ότι έχει long θέσεις στα ελληνικά ομόλογα, κάτι που έπληξε τις επιδόσεις του από τις αρχές του Φεβρουαρίου. Στο ίδιο μήκος κύματος κυμαίνεται και η απάντηση της Fidelity στα δημοσιεύματα που τη συγκαταλέγουν ανάμεσα σε εκείνους που επιτέθηκαν στην Ελλάδα. Η εταιρεία δεν σορτάρει ενεργητικά τα ομόλογα καμίας χώρας, καθώς οι μόνες θέσεις που έχει είναι για αντιστάθμιση επενδυτικού κινδύνου, δήλωσε η Fidelity. Αντίθετα, το Bloomberg αποκαλύπτει ότι ένα αμερικανικό hedge fund που έβγαλε 320 εκατ. δολάρια τα τελευταία τρία χρόνια ποντάροντας στην πτώση των ευρωπαϊκών κρατικών ομολόγων, μοιράζει τα χρήματα αυτά στους πελάτες του και τους καλεί να επενδύσουν και στο επόμενο trade σε βάρος της Ευρωζώνης.

Το European Divergence Mater Fund της Corriente Advisors πόνταρε κατά των αδύναμων κρίκων της Ευρωζώνης από το 2007. Όμως, η εταιρεία εναλλακτικών επενδύσεων με έδρα το Τέξας προβλέπει ότι τα προβλήματα χρέους των ευρωπαϊκών χωρών θα συνεχιστούν και συμβουλεύει τους πελάτες του να επενδύσουν στο European Divergence Master Fund II, που θα ακολουθήσει ανάλογη στρατηγική.

Στο στόχαστρο Γάλλων και Γερμανών η «σκοτεινή πλευρά» των αγορών  

Του Ηλία Μπέλλου

Η κυβέρνηση της Γερμανίδας καγκελαρίου Angela Merkel εξετάζει το ενδεχόμενο να περιορίσει τη χρήση των συναλλαγών τύπου credit-default swaps (CDS), δηλαδή των ασφάλιστρων κινδύνου χώρας ή επιχείρησης. Όπως και η γαλλική κυβέρνηση, η γερμανική έχει βάλει στο στόχαστρο τα χρηματοοικονομικά εργαλεία που έχουν συνδεθεί με την ελληνική κρίση.

Η συνολική αξία των credit-default swaps που έχουν εκδοθεί για το ελληνικό δημόσιο χρέος ανήλθε σε 63 δισ. ευρώ τον Φεβρουάριο σύμφωνα με την Depository Trust and Clearing Corporation, η οποία συγκεντρώνει κάποια στοιχεία για τις συναλλαγές αυτές.

Αυστηροί κανόνες

«Θέλουμε να θεσπίσομε πιο αυστηρούς κανόνες για τα CDS», ανέφερε ο Leo Dautzenberg, εκπρόσωπος για τα οικονομικά της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης της Merkel, σύμφωνα με το Bloomberg. «Όμως αυτό απαιτεί διεθνή συμφωνία». Και η Γαλλία μελετά τα CDS, τα οποία έχουν αποσυνδεθεί από την πραγματική οικονομία, «σε μια προσπάθεια να αντλήσουμε κάποιο δίδαγμα από την κρίση», όπως είπε η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών Christine Lagarde τη 17η Φεβρουαρίου.

Τα σχέδια των κρατών της Ομάδας των 20 περιλαμβάνουν τη δημιουργία ενός γραφείου εκκαθάρισης που θα παρακολουθεί τις συναλλαγές CDS, αλλά η Γερμανία ζητά περισσότερα και μπορεί να περιορίσει τη χρήση των swaps (συμβάσεις ανταλλαγής χρηματοοικονομικών μέσων) στην ασφάλιση του κινδύνου του κατόχου, έγραψε πρόσφατα η εφημερίδα Die Zeit. Φαίνεται ότι οι κυβερνήσεις έχουν αποφασίσει πλέον να επιβάλουν πιο αυστηρή επιτήρηση στις χρηματοοικονομικές αγορές, σε μεγάλο βαθμό λόγω της κρίσης στην Ελλάδα και του ρόλου επενδυτικών τραπεζών σαν την Goldman Sachs Group, σχολιάζει το Bloomberg.

Η γερμανική κυβέρνηση σχεδιάζει να υποχρεώσει τις μεγάλες τράπεζες και ασφαλιστικές να δηλώνουν τις πωλήσεις μετοχών «short» (ακάλυπτες πωλήσεις, όπου ο πωλητής στοιχηματίζει στη μελλοντική πτώση της αξίας των στοιχείων), τρεις εβδομάδες αφού ήρε την απαγόρευση επί των συναλλαγών αυτών, που είχε επιβληθεί το 2008 στο ζενίθ της χρηματοοικονομικής κρίσης.

Η Γερμανία μπορεί να πιέσει επίσης για νέους ελεγκτικούς μηχανισμούς για τα hedge funds, τα οποία έχουν χρησιμοποιήσει τα swaps για τον σκοπό κερδοσκοπικών κινήσεων με αντικείμενο τη φερεγγυότητα των χωρών της νοτίου Ευρώπης. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει και περιορισμούς επί συναλλαγών με χρηματοοικονομικά παράγωγα τα οποία εξυπηρετούν «οικονομικά λογικό σκοπό αντιστάθμισης κινδύνων», είπε ο υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schaeuble κατά την εφημερίδα Handelsblatt. «Τα CDS είναι σαν το κόκκινο κρασί», ανέφερε χαρακτηριστικά ο υφυπουργός Οικονομικών Joerg Asmussen. «Καλό για την υγεία όταν η χρήση είναι συγκρατημένη, επικίνδυνο αν καταναλωθεί σε υπερβολικές ποσότητες». Η Merkel ανέφερε την περασμένη εβδομάδα ότι θα είναι σκάνδαλο αν αποδειχτεί ότι οι επενδυτικές τράπεζες βοήθησαν την Ελλάδα να αποκρύψει τα χρέη της, και είπε ότι έχει αποφασίσει να αλλάξει τους κανόνες της αγοράς, χωρίς να μπει σε λεπτομέρειες. Δεν αναφέρθηκε στην Goldman ειδικά.

Η Γερμανίδα καγκελάριος επέκρινε τους χρηματοοικονομικούς οίκους για τις «κερδοσκοπικές κινήσεις» τους κατά του ευρώ και προειδοποίησε ότι η στάση τους «προκαλεί δυσαρέσκεια και αντιπάθεια». Η Ελλάδα πρέπει να αντλήσει από την αγορά 53 δισ. ευρώ φέτος, ποσό που ισοδυναμεί με το 20% του ΑΕΠ της. Την 20ή Απριλίου και τη 19η Μαΐου η χώρα θα πρέπει να καταβάλει από 8 δισ. ευρώ για την εξαργύρωση ομολόγων. Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να μειώσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού από 12,7% το 2009, το υψηλότερο στην Ε.Ε., σε 8,7% έως το τέλος της χρονιάς.

Αξιόπιστο

Το πρόγραμμα μείωσης του ελλείμματος της ελληνικής κυβέρνησης πρέπει να είναι αξιόπιστο για να σταματήσουν οι κερδοσκοπικές κινήσεις, είπε ο Otmar Issing, πρώην ανώτατος οικονομολόγος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και σήμερα σύμβουλος της Goldman Sachs. «Οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. δεν πρέπει να προσφέρουν οικονομική βοήθεια στην Ελλάδα», είπε, «αφού κάτι τέτοιο θα αποτελούσε το πλέον επικίνδυνο προηγούμενο, αν αναλογιστούμε ότι και άλλες χώρες του ευρώ αντιμετωπίζουν τεράστια ελλείμματα». Ο Issing πρόσθεσε ότι η ελληνική περίπτωση θα δοκιμάσει την Ε.Ε., αλλά και ότι «η κρίση είναι παράλληλα ευκαιρία -ίσως η τελευταία ευκαιρία για την Ελλάδα».

Η φημολογία ότι η Ελλάδα μπορεί να δεχτεί οικονομική βοήθεια ενισχύθηκε μετά το δημοσίευμα του περιοδικού Der Spiegel της 20ής Φεβρουαρίου, που ανέφερε ότι η Γερμανία προτείνει οι κυβερνήσεις των χωρών της Ευρωζώνης να παράσχουν δάνεια και εγγυήσεις ύψους έως και 25 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 5 δισ. ευρώ θα προέλθουν από τη Γερμανία. Το Υπουργείο Οικονομικών δήλωσε ότι δεν έχει συγκεκριμένο σχέδιο για τη διάσωση της Ελλάδας.

Η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης μπορεί να δυσκολευτεί να καταγράψει ανάπτυξη το τρέχον τρίμηνο, καθώς τα κίνητρα και τα μέτρα στήριξης της οικονομίας εκπνέουν, η ανεργία ανεβαίνει, και ο ψυχρότερος χειμώνας των τελευταίων 14 ετών έχει οδηγήσει σε παύση των οικοδομικών εργασιών. Πάντως η επιβράδυνση αυτή αναμένεται να είναι προσωρινή. Η διεθνής ανάκαμψη και η υποτίμηση του ευρώ οδηγούν σε μεγάλη αύξηση της ζήτησης για γερμανικά εξαγωγικά αγαθά. Η Bundesbank προβλέπει ρυθμό ανάπτυξης 1,6% για φέτος. Το 2009 η οικονομία κατέγραψε αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης 5% -τη χειρότερη επίδοση από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. 

Τι είναι τα credit-default swaps

ΤΑ CREDIT-DEFAULT swaps είναι το ασφάλιστρο κινδύνου (χώρας ή επιχείρησης) ή αλλιώς το κόστος προστασίας κατά αθετήσεων χρεών. Αποτελούν ιδιωτικές συμβάσεις τις οποίες μπορεί να εκδώσει πρακτικά οποιοσδήποτε και ασφαλίζουν τον αγοραστή-προσυπογράφοντα έναντι χρεοκοπίας του εκδότη της υποκείμενης αξίας. Με απλά λόγια, ασφαλίζουν τον κάτοχο ενός, για παράδειγμα, ελληνικού ομολόγου στο ενδεχόμενο χρεοκοπίας της Ελλάδας.

Οι αγοραπωλησίες αυτών των ασφαλιστικών συμβάσεων αποτελούν μια μη ρυθμισμένη αγορά της οποίας το μέγεθος διεθνώς υπολογίζεται σε τρισεκατομμύρια. Ως εκ τούτου το ενδεχόμενο φούσκας στην αγορά αυτή μπορεί να πλήξει καίρια το τραπεζικό σύστημα. Οι αρμόδιες αρχές και οι επενδυτές όμως δεν έχουν στοιχεία της έκθεσης των τραπεζών και άλλων επενδυτών στην αγορά αυτή καθιστώντας τα ρίσκα ακόμα μεγαλύτερα. Η συνολική αξία των credit-default swaps που έχουν εκδοθεί για το ελληνικό δημόσιο χρέος ανήλθε σε 63 δισ. ευρώ τον Φεβρουάριο σύμφωνα με την Depository Trust and Clearing Corporation, η οποία συγκεντρώνει κάποια στοιχεία για τις συναλλαγές αυτές.