Για μια νέα παρέμβαση
Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι με την εξέλιξη αυτή αλλοιώνεται πλήρως ο εθνικός και κοινωνικός ιστός, αλλοιώνεται η λαϊκή κυριαρχία και βέβαια καταστρατηγούνται άρθρα του Συντάγματος μας. Το νομοσχέδιο αυτό, με συνδικαλιστικού τύπου μεθόδευση, ήρθε για ψήφιση πολύ γρήγορα στην Βουλή. Δεν ήθελαν αντιδράσεις. Ήθελαν να μην υπάρξει διάσταση στο θέμα. Ίσως και να το κατάφεραν.
Με εξαίρεση μία συγκέντρωση, η οποία διοργανώθηκε ουσιαστικά μέσα σε λίγες ημέρες, χωρίς εκτενή διαφήμιση, κυρίως μέσα από προσκλήσεις που αναρτήθηκαν στο διαδίκτυο, άλλη αντίδραση ουσίας δεν υπήρξε. Την συγκέντρωση αυτή κανένα κανάλι δεν την κάλυψε, κανένα σχόλιο δεν υπήρξε πουθενά. Οι περαστικοί νεοέλληνες, απλά είδαν κάποιες εκατοντάδες να φωνάζουν κρατώντας ελληνικές σημαίες. Αυτό είδαν οι νεοέλληνες που όμως στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν ήθελαν ένα τέτοιο νομοσχέδιο, δεν ήθελαν μία τέτοια εξέλιξη. Παρ΄ όλα αυτά , όλα κύλησαν ήρεμα. Χωρίς καμία αναφορά. Η συνωμοσία της σιωπής... Πολλοί περίμεναν ότι θα γίνονταν πολλά για να φανεί η αντίθεση στο νομοσχέδιο αυτό. Περίμεναν όλοι αντίδραση από τον μεγάλο πατριωτικό φορέα, που είναι ο ΛΑΟΣ. Εκτός από τις συλλογές υπογραφών, θα περίμενε κανείς ένα δυνατό και καλά οργανωμένο συλλαλητήριο. Ένα συλλαλητήριο, που αν μη τι άλλο θα έσπαγε το φράγμα της σιωπής των κατεστημένων ΜΜΕ. Χάθηκε δυστυχώς μία ευκαιρία να αναδειχθούν αντιδράσεις, χάθηκε μία ευκαιρία να λειτουργήσουμε όλοι σε μία κατεύθυνση ενωτικής δράσης και αγώνα. Το γιατί αυτό δεν έγινε δεν το γνωρίζω, και ίσως και τελικά να μην έχει και σημασία. Πάντως αυτό που όλοι περιμένανε, δεν έγινε.
Και δεν έγινε κάτι που το περιμέναμε όλοι από το ΛΑΟΣ, το κόμμα που έχει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, για την οποία ποια τόσα χρόνια φωνάζαμε και λέγαμε πως πολλά θα αλλάξουν αν έχουμε κάποιους ανθρώπους στην Βουλή. Δεν έγινε κάτι δυνατό από την μόνη δύναμη που είτε αρέσει είτε όχι, θα μπορούσε να κάνει κάτι, θα μπορούσε να σηκώσει τους τόνους, θα μπορούσε να κατεβάσει δεκάδες χιλιάδες πολιτες στο πεζοδρόμιο, ανεξάρτητα από ιδεολογικές απόψεις και αντιλήψεις. Εύλογες οι απορίες και τα ερωτηματικά. Ίσως και μία απογοήτευση. Καλώς ή κακώς το νομοσχέδιο αυτό, και το κάθε νομοσχέδιο παίρνει τον δρόμο του. Γιατί ακριβώς υπάρχου κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες, οι οποίες και επιβάλλουν τις όποιες κατευθύνσεις. Το ζητούμενο είναι άλλο: Πως από ‘δώ και πέρα, το ευρύτερο εθνικιστικό και πατριωτικό ίνημα, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί, πρέπει να αναζητήσει τρόπους δράσης και παρέμβασης στην κοινωνία διαφορετικούς ίσως από ότι γινόταν μέχρι σήμερα. Το ότι μία κοινοβουλευτική πλειοψηφία επιβάλλει την όποια κατεύθυνση, αυτό δεν σημαίνει ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών την αποδέχεται. Ας μην μένουμε λοιπόν μέσα στο πλαίσιο που μας επιβάλλουν. Οι Εθνικιστές, οι Πατριώτες, όσοι είναι αντίθετοι στις νεοφιλελεύθερες και μαρξιστικές νεοταξικές επιλογές του συστήματος, πρέπει να σταθούν πέρα και πάνω από κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες και νομοθετήματα. Πρέπει να παρέμβουν στην κοινωνία, να ανατρέψουν στην πράξη αυτά που με ύπουλο τρόπο και με κοινοβουλευτικό μανδύα δυστυχώς θα έρθουν.
Πρέπει να κάνουμε όλοι μας, από κάθε θέση βρίσκεται ο κάθε ένας, πέρα και πάνω από επιμέρους ιδεολογικές ή άλλες διαφορές, ότι μπορούμε για να φέρουμε τις θέσεις μας μέσα στην κοινωνία, να αγωνιστούμε για να κάνουμε το εθνικιστικό και πατριωτικό κίνημα κυρίαρχο παντού.
Για να φέρουμε πιο κοντά μας το μέλλον.
Τάσος Δημητρακόπουλος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου