Οι παραχαράκτες!

Αριστεροί παραχαράκτες της ιστορίας

(Εφημερίδα «Εστία» Σάββατο, 13 Μαρτίου 2004).

Πώς γράφεται η ιστορία.

(«Δεκεμβριανά» και «Έκθεση Σιτρίν»)
του Αριστομένους Αντωνακέα Υποστρατήγου ε.ά.
Διάβασα εις την “Εστία” της 21ης Φεβρουαρίου 2004 το Ιστορικό ανάγνωσμα του Προέδρου της Ε.Μ.Ε.ΙΣ. κ. Γερασίμου Αποστολάτου. Αυτός αναφερόμενος, μεταξύ άλλων, και εις την διερευνητική επίσκεψη εις την Ελλάδα (22 Ιανουαρίου 1945 – 3 Φεβρουαρίου 1945) της πενταμελούς αποστολής των Βρετανικών Εργατικών Συνδικαλιστικών Οργανώσεων, προς διακρίβωση των θεμάτων των σχετιζομένων προς την θέση του ελληνικού συνδικαλιστικού κινήματος, κατά την διάρκεια του “Δεκεμβριανού” κομμουνιστικού πραξικοπήματος, μνημονεύει και το εξής ανήκουστο περιστατικό πλαστογραφήσεως της ιστορικής αληθείας:
Ο τέως τακτικός Καθηγητής της Πολιτικής Ιστορίας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Παύλος Πετρίδης, ασχοληθείς με την αξιοποίηση του ανεκδότου αρχειακού υλικού της περιόδου 1944-47, ανέλαβε, ως Ιστορικός Σύμβουλος, την Ιστορική Επιμέλεια και την έκδοση του βιβλίου “Στην δίνη του Εμφυλίου Πολέμου” (εκδόσεως 1998). Το μεγαλύτερο μέρος των δημοσιευομένων εις το εν λόγω βιβλίο φωτογραφιών, κατά δήλωση του εκδότου Καθηγητού, προέρχονται εκ των Αρχείων του ΚΚΕ και του Καθηγητού Παύλου Πετρίδη.
Εις την σελίδα 114 του περί ου ο λόγος βιβλίου, ο Καθηγητής Παύλος Πετρίδης δημοσιεύει μία φωτογραφία, χωρίς να αναφέρει την πηγή προελεύσεως της, της Αντιπροσωπείας των Βρετανικών Εργατικών Συνδικαλιστικών Οργανώσεων, υπό τον Γενικό Γραμματέα αυτών Σερ Γουόλτερ Σιτρίν, όταν επισκεπτότανε τους τότε πρόσφατα αποκαλυφθέντες ομαδικούς τάφους των κατά χιλιάδας φρικιαστικά σφαγιασμένων δια πελέκεως και μαχαίρας αθώων αμάχων ενηλίκων και ανηλίκων Ελλήνων πολιτών, υπό των ομάδων του Κ.Κ.Ε. – Ε.Α.Μ. – Ε.Λ.Α.Σ., εις τον τόπον του μαρτυρίου των, της περιοχής Περιστερίου. Κάτω δε της φωτογραφίας, προς παραχάραξη της ιστορικής πραγματικότητας και προς εξαπάτηση των αναγνωστών, αναγράφεται ο εξής υπότιτλος: “Δεκεμβριανά: Μπροστά σε ομαδικό τάφο εκτελεσμένων από τους ταγματασφαλίτες”!!
Επ’ αυτών ο κ. Γεράσιμος Αποστολάτος σημειώνει; “Όταν ο ημερήσιος Τύπος, με ιδική του παρέμβαση του έγραψε ότι παραχαράσσει βάναυσα την ιστορία, ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου Παύλος Πετρίδης απήντησε με αφέλεια ότι: “Ή λεζάντα γράφτηκε για να προσαρμοστεί με το περιεχόμενο του βιβλίου”!!
Επομένως, αυτός δήλωσε θρασύτατα ότι και το περιεχόμενο του βιβλίου του αποτελεί και αυτό βάναυσο παραχάραξη της Ιστορίας. Καθ’ όμοιο τρόπον ορισμένοι, φέροντες τον βαρύγδουπο τίτλο του Καθηγητού Πανεπιστημίου, διδάσκουν ιστορία και διαφωτίζουν, ή μάλλον συσκοτίζουν, τους νέους, επί των διαδραματισθέντων γεγονότων, κατά την κρίσιμη δια την Ελλάδα και τους Έλληνας χρονική περίοδο 1941-1949.
Σημειωτέον, ότι ή Καθηγήτρια Δρ Ιστορίας Τασούλα Βερβενιώτη, κατά την εισήγηση της, της 13ης Μαΐου 1995 ενώπιον του Συνεδρίου του “Κέντρου Έρευνας και Τεκμηρίωσης”, προκειμένου να παρουσίαση “τις αλλαγές στην οπτική του ΚΚΕ για τα Δεκεμβριανά, μέσα από τα κομματικά κείμενα”, επικαλείται άρθρον του Μιλτιάδη Πορφυρογένη υπό τον τίτλο “Οι Όμηροι”, δημοσιευμένο εις το μηνιαίο περιοδικό “Κομμουνιστική Επιθεώρηση” του Φεβρουαρίου 1945, και υιοθετούσα το περιεχόμενο αυτού, επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς του Μ. Πορφυρογένη, λέγουσα: “Είναι κατηγορηματικός. Από τους ομήρους πού έπιασε ο ΕΛΑΣ, κανένας δε βασανίστηκε. Παραδέχεται ότι ο λαός εκτέλεσε δακτυλοδειχτούμενους προδότες, αλλά για τα πτώματα που ανακαλύπτουν οι Μπουραντάδες είναι υπεύθυνοι “οι βομβαρδισμοί των “Άγγλων”!! (Γρηγόρης Φαράκος, “Δεκέμβρης του ’44″, σελίδες 100 και 101).
Επί του θέματος αυτού επιθυμώ να διευκρινίσω ορισμένα σημεία. Ή ιδία ακριβώς φωτογραφία είχε δημοσιευθεί παλαιότερα εις την σελίδα 26 του φυλλαδίου “Έκθεση Σιτρίν”, της μηνιαίας Ιστορικής εκδόσεως του Ινστιτούτου Σπουδής της Ιστορίας “Ντοκουμέντα 1940-1949″, με τον υπότιτλο: “Ή επιτροπή των βρετανικών εργατικών συνδικάτων φρικιά προ της θηριωδίας των σφαγέων του ΚΚΕ”. Επίσης, ή ιδία φωτογραφία είχε δημοσιευθεί και εις τις σελίδες 118-119 του μηνιαίου περιοδικού του “Ινστιτούτου Σπουδής της Ιστορίας”, υπό τον τίτλο: “Δεκέμβρης 1944 – Το χρονικό της Μεγάλης Σφαγής”.
Το αρνητικό της φωτογραφίας αυτής φέρει τον αύξοντα αριθμόν 15 της φωτογραφικής ταινίας. Τα δε εκατέρωθεν αυτού αρνητικά της φωτογραφικής ταινίας, ήτοι τα υπ’ αριθμόν 14 και 16, παρουσιάζουν τα ίδια σχεδόν πρόσωπα, εις την ιδίαν ακριβώς τοποθεσία, πλην όμως σε διαφορετική στάση. Εις τις φωτογραφίες αυτές διακρίνονται ευκρινώς ο σερ Γουόλτερ Σιτρίν, οι Καθηγητές της Ιατροδικαστικής Γεωργιάδης και Καψάσκης, πολεμικοί ανταποκριτές του βρετανικού και αμερικανικού Τύπου, Βρετανοί στρατιωτικοί ιατροί κλπ. Η φωτογραφική αυτή ταινία απεικονίζει σκηνές αποκλειστικά από τους ανακαλυφθέντες ομαδικούς τάφους της περιοχής Περιστερίου.
Επίσης, η “Έκθεση Σιτρίν”, η οποία αποτελεί αδιάψευστη αντικειμενική προσωπική μαρτυρία των αντιπροσώπων των βρετανικών εργατικών συνδικαλιστικών οργανώσεων, είναι απολύτως σαφής. Έτσι, επί του προκειμένου θέματος, εις την παράγραφο 38 αυτή αναφέρει τα εξής: “Επισκεφθήκαμε, επίσης, το Περιστέρι, μίαν συνοικία των Αθηνών, όπου εις ένα χώρο παραπλεύρως του νεκροταφείου είδαμε πτώματα, τα όποια είχαν ανασυρθεί από λάκκους. Περίπου 250 πτώματα ευρίσκοντο εκτεθειμένα προς αναγνώριση και απέμεναν ακόμη πολλοί λάκκοι να ανοιχθούν. Υποβάλαμε επί τόπου, ερωτήσεις προς συγγενείς και δεν φαίνεται να συντρέχει λόγος αμφιβολίας ότι εις την πραγματικότητα, αν όχι καθ’ ολοκληρίαν, οι νεκροί υπήρξαν θύματα οργανωμένου εγκλήματος. Όλοι είχαν εκτελεστεί από κοντά. Δεν υπήρχε κανένα σημείο καμίας πάλης και πολλά από τα θύματα είχαν τα χέρια τους δεμένα πισθάγκωνα με σχοινί ή σύρμα ηλεκτρικού καλωδίου. Διεξάγαμε επί τόπου ανακρίσεις και πρόσωπα ανώτερα υποψίας και απολύτως ενημερωμένα επί των γεγονότων μας διαβεβαίωσαν ότι ούτε αγγλικά ούτε ελληνικά στρατεύματα ή εθνοφρουροί υπήρχαν εις την περιοχή, όταν έγιναν οι εκτελέσεις. Τα περί ων πρόκειται πτώματα είχαν ανακαλυφθεί ολίγας ημέρας μόνον προ της άφιξης μας εις την Αθήνας. Γνωμάτευση Βρετανών και Ελλήνων στρατιωτικών ιατρών αποδεικνύει ότι ο θάνατος είχε επέλθει, κατά τη διάρκεια ενός μηνός, προς της 21ης Ιανουαρίου 1945…”.
Ενώ, εις την παράγραφο 19. ή Έκθεση Σιτρίν” αναφέρει: «Υπογραμμίσαμε (την 27ην Ιανουαρίου 1945, κατά την συνάντηση μας εις την Λιβαδειά, προς τους διατεινόμενους ότι ήσαν οι νόμιμοι εκπρόσωποι της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εργατών, Καλομοίρη, Στρατή, Θέο και Μαριόλη) ότι είχαμε δει εκατοντάδες πτωμάτων, ανδρών και γυναικών πολιτών, τα οποία είχαν εκταφεί εις το Περιστέρι (μίαν εκ των πολλών τέτοιων περιοχών γύρω από την Αθήνα) από γεμάτους ομαδικούς τάφους. Όλοι αυτοί είχαν, χωρίς ίχνος αμφιβολίας, εκτελεστεί εκεί κοντά. Δεν είχαμε λόγους να διατηρούμε την παραμικρή αμφιβολία ότι επρόκειτο δια οργανωμένες και κτηνώδεις ανθρωποκτονίας…».
Εις την Ιστορία δεν έχει θέση οιαδήποτε πολιτική σκοπιμότητα, αλλά μόνον τα πραγματικά και πλήρως τεκμηριωμένα γεγονότα, διότι ή Ιστορία καταγράφει μόνον την αλήθεια. Και ή αλήθεια εν προκειμένω καταγράφεται υπό πλουσίου φωτογραφικού και κινηματογραφικού υλικού, υπό των επισήμου μαρτυριών των συγγενών των θυμάτων, υπό της “Εκθέσεως Σιτρίν” και τέλος υπό των κατασχεθέντων έγγραφων πινάκων χιλιάδων εκτελεσθέντων πολιτών υπό της Πολιτοφυλακής του ΚΚΕ και υπό του ΕΛΑΣ και δημοσιευομένων εις την “Βίβλο της Έθνοπροδοσίας” (εκδόσεως 1961), ως και υπό των Εκθέσεων της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών, των δημοσιευθέντων εις το περιοδικό του “Ινστιτούτου Σπουδής της Ιστορίας”: “Ντοκουμέντα 1940-1949″.
Εν τούτοις, όμως, κατά την τελευταία εικοσαετία οι πανεπιστημιακές έδρες της ιστορίας, των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, έχουν κατά το πλείστον, κυριολεκτικώς αλωθεί υπό εγκαθέτων της ερυθράς φασιστικής ιδεολογίας. Ούτοι, εκ συστήματος, αλλοιώνουν και στραγγαλίζουν την ιστορική αλήθεια προς χάριν ιδιοτελών κομματικών σκοπιμοτήτων.
Ο πρώην Γενικός Γραμματεύς του ΚΚΕ Γρηγόρης Φαράκος, εις την σελίδα 212 του βιβλίου του “Δεκέμβρης του ’44″, παρουσιάζει την εισήγηση του δημοσιογράφου και συγγραφέως Φοίβου Οίκονομίδη, ενώπιον του Συνεδρίου του “Κέντρου Έρευνας και Τεκμηρίωσης” (Μάιος 1995), όπου ο τελευταίος ομολογεί: “Πιστεύω ότι κοντά μισόν αιώνα τώρα. ή ελληνική “Αριστερά αντιμετωπίζει ένα παιχνίδι παραπλάνηση και αλλοίωσης του περιεχομένου των αρχείων της, όσον αφορά τη σύγκρουση του Δεκέμβρη 1944. Αντιμετωπίζει ένα παιχνίδι συσκότισης, πού δεν να διαλευκάνει μέχρι τις μέρες μας”.
Ιδού πώς γράφεται η Ιστορία!