ΤΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΦΤΙΑΞΑΜΕ;

του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

Πριν λίγα βράδια βρέθηκα έξω από τον σταθμό του ηλεκτρικού στην Κηφισιά κι έκπληκτος είδα μια ομάδα μοντέρνων νέων («πάνκ» νομίζω πως αυτοαποκαλούνται), με κοπέλες μάλιστα να πρωτοστατούν, να προπηλακίζουν ένα άτυχο παιδί που το μοναδικό του αμάρτημα ήταν μια σχετική νοητική καθυστέρηση. Στις πόρτες του μετρό αυτοί που περιμένουν να εισέλθουν στέκονται μπροστά .........στις θύρες των συρμών κι ορμάν να μπούν πριν αποβιβασθούν αυτοί που προτίθενται να εξέλθουν. Με την παραμικρή αφορμή αξιοπρεπείς κατά τα άλλα συμπολίτες μας εκπέμπουν εμπάθεια και επιθετικότητα έτοιμοι να εκβιάσουν, να καθυβρίσουν και να συκοφαντήσουν. Καθηγητές Γυμνασίου απορρίπτουν μαθητές τους που δεν κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα με τους ιδίους η με δασκάλους που τους έχουν συστήσει. Αποκρουστικοί νεόπλουτοι, πρωταγωνιστές συνήθως τηλεοπτικών συχνοτήτων η συναλλαγών με το δημόσιο, κάνουν επίδειξη χλιδής κι εγκεφαλικής κενότητας δίχως την ελάχιστη καλλιέργεια και γούστο.

Εχουμε δημιουργήσει μια κοινωνία δίχως έρμα, ιεραρχία και σαφείς αστικές αξίες. Ενας απροσδιόριστης ποιότητας χυλός κυριαρχεί στον οποίο όλα χωράνε και το κάθε τι μπορεί να γίνει αποδεκτό. Αυτό το κατασκεύασμα αποτελεί την ραχοκοκαλιά αυτού που θα μπορούσε κάποιος να ονομάσει σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Με συνέπεια τις λυσσώδεις αντιδράσεις σε οτιδήποτε ορθολογικό έχει ανάγκη η χώρα. Μια εθνική τύφλωση μας έχει κυριεύσει κι αδυνατούμε να διακρίνουμε τα αυτονόητα. Πως λ.χ. ο οικονομικός κατήφορος της χώρας ξεκίνησε με τον αλόγιστο δανεισμό των κυβερνήσεων από το 1981 και δώθε. Πως ο καταποντισμός μας προήλθε από τις παροχές για την εξασφάλιση ψήφων, την αλόγιστη επέκταση του δημοσίου, τους παράλογους διορισμούς και τα θεόρατα ελλείμματα.

Συλλήβδην κόμματα και προσωπικότητες καταφέρονται κατά της οικονομικής πολιτικής της περιόδου 1991-1993. Παραγνωρίζοντας πως την περίοδο εκείνη ήταν η μοναδική φορά μετά το 1981 που είχαμε για δυο συνεχόμενα χρόνια πρωτογενές πλεόνασμα στο δημόσιο. Και πως το χρέος τότε αυξήθηκε διότι η κυβέρνηση παρουσίασε επίσημα τα κρυμμένα παλιά δάνεια που είχαν συνομολογηθεί με την μορφή εγγυήσεων του δημοσίου. Με αφορμή το περίφημο «Τσοβόλα δώστα όλα» το κράτος μοίραζε δίχως δισταγμό εγγυήσεις ώστε διάφοροι δημόσιοι φορείς να δανείζονται δίχως δεύτερη σκέψη. Παράλληλα, οι νόμοι της περιόδου εκείνης χρησίμευσαν, ουσιαστικά αναλλοίωτοι, για την οικονομική πολιτική της περιόδου Σημίτη που κατόρθωσε να οδηγήσει την χώρα στην ασφάλεια της ΟΝΕ.

Η ψεύτικη όμως ευημερία διέλυσε και τον αξιακό αστικό ιστό της χώρας. Δίχως κόπο, σοβαρή εργασία και κατάλληλη εκπαίδευση βρεθήκαμε πολλοί με πέραν κάθε προσδοκίας υψηλά εισοδήματα. Διαβρώθηκε έτσι κάθε λογική πειθαρχίας, αξιοκρατικής εξέλιξης και αίσθησης στόχων και επιτευγμάτων.

Καταδικάζουμε έτσι εύκολα οτιδήποτε προσεγγίζει την λογική σαν νεοφιλελεύθερο. Κι αγκαλιάζουμε την παραπέρα κατρακύλα στην διαφθορά και την ραστώνη σαν φιλεύσπλαχνη φιλολαική πολιτική. 

Από το έτος  1974 και από την ημέρα που φέρατε στην χώρα  μας  την επάρατη μεταπολίτευση αυτήν την κοινωνία επιδιώκατε, να κατασκευάσετε όλοι εσείς οι εξωνημένοι πολιτικοί και τα καταφέρατε. Τώρα προς τι τα κροκοδείλια κλάματα δεν καταλαβαίνεται ότι δεν πείθετε κανένα .    
Νίκος Αγαπηνός .