Οι πραγματικοί οικονομολόγοι!!!

Η ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΝΕΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΟΛΜΕΡ

Υπό Κων/νου Κόλμερ

«Η εξυπηρέτησι (Ελληνικού) χρέους δεκάδων δις ευρώ κάθε έτος ενώ συγχρόνως μειώνεται το δημόσιον έλλειμμα κάτω του 3% του ΑΕΠ το 2012, υπερβαίνει τις δυνατότητες της Ελλάδος – εκτός εάν η χώρα λάβει βοήθειαν από το εξωτερικό».

Φαϊνάνσιαλ Ταϊμς 16.3.10.

1.Το 1975 , την επαύριον της αποκαταστάσεως της «δημοκρατίας» , αντί επανιδρύσεως το ηττηθέντος Ελληνικού κράτους (στην Κύπρο , στο Αιγαίον και εις... Αθήνας) άρχισαν οι παροχές των πολιτικών πρός τον λαόν , διά των δανεικών και του εξωραϊσμού των ελλειμματικών προϋπολογισμών.

Εις πρώτη φάσιν (1975-1980) , με δειλά βήματα δημιουργικής λογιστικής (επί υπουργείας του Νίκου Δεβλέτογλου και του αλήστου μνήμης Αθανασίου Κανελλοπούλου, ως είχα αποκαλύψει στον ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ , δυστυχώς εις ότα μη ακουόντων) και εν συνεχεία , μετά το 1981 επί Ανδρέα Παπανδρέου , με τον αχαλίνωτο δανεισμόν και το σύνθημα «Τσοβόλα δώστα όλα»!Από 408 δις.δρχ. το 1980 εις 11,8 τρις.δρχ. το 1990.(βλ.ΕΠΙΛΟΓΗ φεβρ.2010)

Ακολούθησε η ένταξι της Ελλάδος στην Ευρωζώνη επί Κώστα Σημίτη , οπότε συνεχίσθη ο καλπασμός των δανεικών , με την βοήθεια της ΕυρωΤραπέζης και το δημ.χρέος από 90% του ΑΕΠ εξετινάχθη στο 102%.

Έτσι εφθάσαμε στο μοραίον 2009 , με την αποθέωσι του εξωτερικού δανεισμού (ΕΧ) επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή:Με δημόσια έσοδα 50 δις. ευρώ , η Ελλάς εδανείσθη πέρυσι 103 δις. ευρώ στις ξένες αγορές και το ΕΧ έφθασε το 120% του ΑΕΠ..

Ως αποτέλεσμα του αφειδούς δανεισμού της χώρας τα σπρέντς διπλασιάσθησαν στο 7% και η Ελλάς κατέστη η πλέον καταχρεωμένη χώρα της Ευρωζώνης και ανά τον πλανήτη: εις 34.000 ευρώ per capita υπολογίζεται το ΕΧ μ’ αποτέλεσμα την επικειμένη ...de jure στασι πληρωμών , η οποία de facto έχει ήδη επισυμβεί προ πολλού.

Στο οικονομικό μάνατζμεντ συναντώνται δύο μορφές χρεοκοπίας:Η εμπροσδοβαρής και η οπισθοβαρής.Η πρώτη έχει το πλεονέκτημα της διασώσεως της οικονομίας με θυσίες αλλά και ελπίδες ενώ η οπισθοβαρής χρεοκοπία εκθέτει το Τραπεζικό σύστημα στον έσχατο κίνδυνον της απωλείας των καταθέσεων.Προτιμητέα είναι η πρώτη σωτηρία , μ’ ό,τι αυτή συνεπάγεται μαζί με αναδιάταξι του εξωτερικού χρέους εις βάθος χρόνου μιάς εικοσαετίας δια ν’απαλλαγεί η χώρα από την «μαύρη τρύπα» του συνεχώς αυξανομένου νέου δανεισμού.Στην δευτέρα λύσιν , η παρούσα κυβέρνησις σύρεται στο ΔΝΤ , ενώ το πρόβλημα είναι η εξυπηρέτησι του ΕΧ , μέσης διαρκείας 7 ετών και ετησίως 55 δις. ευρώ δια τοκοχρεωλύσια με συναλλαγματικά έσοδα όχι μεγαλύτερα από 25 δις. ευρώ άνευ ανακτήσεως της εγχωρίου ανταγωνιστικότητος .

Εν πρώτοις , θα χρειασθούν και άλλα σοβαρά μέτρα περικοπής των δημοσίων ελλειμμάτων για να επιτευχθή η εξυγίανσι των δημοσίων οικονομικών από το 13% στο 3% το 2012.Αλλ’ η διακυβέρνησι του ΠαΣοΚ χρονοτριβεί και δεν ιεραρχεί τα απαραίτητα μέτρα.

Ανασυγκρότησι χωρίς νέους φόρους.

Η αποτυχία της οικονομικής πολιτικής την τελευταία 35ετία , απεικονίζεται στις συνεχείς παλινωδίες των φορολογικών νομοσχεδίων και στους κρατικούς προϋπολογισμούς απιθάνου προχειρότητος που συνεχώς κατατίθενται , διά να διαψευσθούν την επομένην.Εφέτος λχ. είχαμε δύο μέχρι τούδε προϋπολογισμούς και τρείς δέσμε φορολογικών μέτρων...

· Η Ελλάς είναι η μόνη χώρα της Ευρωζώνης που αλλάζει φορολογική νομοθεσία δύο-έως τρείς φορές ετησίως , εντείνουσα την οικονομική ανασφάλεια των επιχειρήσεων.

· Η χώρα δεν διαθέτει ακριβή ετήσιον απολογισμόν δημοσίων δαπανών , ώστε να υπάρχει διαφάνεια των λογαριασμών του κράτους και να γνωρίζουν τόσον οι υπουργοί όσον και οι υπήκοοι , την χρέωσι και την πίστωσι κάθε δαπάνης.Συνεπώς:

Πρώτον μέλημα πάσης κυβερνήσεως θα έπρεπε να ήταν η σταθερότης του φορολογικού καθεστώτος και όχι η επιβολή νέων φόρων.

Δεύτερον βήμα , η μεταρρύθμισι της φορολογικής διοικήσεως , χωρίς νέους φόρους , ώστε ν’αυξηθούν τα δημόσια έσοδα απ΄τη περισσυλλογή της φοροδιαφυγής.

Συγχρόνως απαραίτητες θεωρούνται σοβαρές περικοπές των δημοσίων δαπανών, όπως λχ. η διακοπή των σιδηροδρομικών ελλειμμάτων, ο περιορισμός των κρατικών αυτοκινήτων, η δραστική περικοπή των Ελληνικών πρεσβείων στο εξωτερικό , η απόλυσι των συμβασιούχων του δημοσίου , η χαλιναγώγησι του ΕΣΥ κλπ κλπ.

Τα μέτρα αυτά απουσιάζουν τελείως από το κυβερνητικό Πρόγραμμα Σταθερότητος και Ανάπτυξης , δια την μείωσι του τρέχοντος ελλείμματος.Αντιθέτως παρατηρούνται και θεσμικές στρεβλώσεις του οικονομικού μάνατζμεντ:

· Τα υπουργεία «Οικονομικών» και «Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και...Ναυτιλίας» αποτελούν παγκοσμία πρωτοτυπία διασπάσεως της ενότητος της δημοσιονομικής διαχειρήσεως.

· Το μεν υπουργείον «Ανάπτυξης κλπ». προκαλεί διαστολή της δημ.δαπάνης , στην προσπάθεια του ν’απορροφήσει τους Κοινοτικούς πόρους και να πραγματοποιήσει «επενδύσεις» , μηδενικής προστιθεμένης αξίας , μ’αποτέλεσμα την διεύρυνσι του ελλείμματος στο ισοζύγιον εξωτερικών πληρωμών (10% του ΑΕΠ εφέτος ή 32 δις.$ ).

· Το δε υπουργείον Οικονομικών αυξάνει τους αμέσους φόρους εις εποχάς οικονομικής υφέσεως μέ συνέπειαν την ανάσχεσι των δημοσίων εσόδων και την δημιουργία φαύλου κύκλου φόρων- ελλειμμάτων.

Ως εκ τούτου , χρειάζεται η επανίδρυσι του αυτοτελούς υπουργείου Οικονομικών και του παλαιού υπουργείου Συντονισμού , διά ν’ασκείται η αναπτυξιακή πολιτική ανεξαρτήτως της δημοσιονομικής.

Ο υπουργός Συν/μού θα ελέγχει και τ’ άλλα υπουργεία που κατήντησαν τροχοπέδη της αναπτύξεως. Συγκεκριμένως:

· Το υπουργείον Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης καθίσταται «μηχανή Ανεργίας» , αφού αντιδρά στην ελάφρυνσι της ιδιωτικής οικονομίας από περιττά βάρη , ως η κατάργησι των υπερβολικών εισφορών ΙΚΑ (άνω του 50% του μισθού) και ο περιορισμός των αποζημιώσεων απολυομένων , που εμποδίζει τις νέες προσλήψεις.Απορρίπτει επίσης την εργασιακή εβδομάδα τριών ημερών , που θα διέσωζε θέσεις απασχολήσεως , διαρκούσης της Υφέσεως , που ως φαίνεται θα είναι μακρά και επώδυνος.

· Το υπουργείον Κοινωνικής Ασφάλισης , ως πολλαπλασιαστής των βαρέων επαγγελμάτων και της αβασανίστου παροχής των 300.000 αναπηρικών συντάξεων , απορροφά πόρους άνω του 4% του ΑΕΠ και συντηρεί ένα σπάταλο διαχειριστικό μηχανισμό ίσο με 13% των συντάξεων, που είναι διεθνές ρεκόρ .

· Το υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης διασπά την νοσοκομειακή περίθαλψι στο ΕΣΥ και στο ΙΚΑ και συσσωρεύει ελλείμματα 3 δις ευρώ ετησίως στα κρατικά νοσοκομεία.Η διοίκησι των νοσοκομείων του ΕΣΥ ανετέθη πάλι σε κομμάτικά στελέχη άσχετα με το αντικείμενον.

· Το υπουργείο Μεταφορών αποτελεί ένα διαχρονικό σκάνδαλο , που πρέπει να σταματήσει αλλά διστάζει να προχωρήσει στην απελευθέρωσι των αδείων επαγγελματικών αυτοκινήτων , βυτιοφόρων,ΤΑΞΙ κλπ.Στο σκέλος των Υποδομών αδυνατεί επί τρίμηνον ν’ανοίξει τα Τέμπη από τις κατολισθήσεις βράχων , χωρίζοντας την χώρα στα δύο...τμήματα.

· Το υπουργείον «Παιδείας και διαβίου μάθησης» ανίκανο να επιβάλλει αξιολόγησι των Ελληνικών πανεπιστημίων και την προστασία των εκπαιδευτικών χώρων από βανδάλους.Ανέχεται το 1/3 των σπουδαστών ΑΕΙ να είναι διά...βίου φοιτητές και τους καθηγητές διά βίου αναξιολογήτους.

· Το υπουργείον Περιβάλλοντος , Ενεργείας και Κλιματικής Αλλαγής αδυνατεί να εκπονήσει το απαραίτητο Κτηματολόγιον , Δασολόγιον και Ακτολόγιον , δια να διασώσει την δημοσία περιουσία και το φυσικό περιβάλλον από την ανεξέλεγκτη δόμησι.

· Το υπουργείον Τουρισμού και Πολιτισμού είναι το πρώτο που εκήρυξεν de facto στάσι πληρωμών ενώ αδυνατεί να κρατήσει τα αρχαιολογικά μουσεία ανοικτά πέραν της 2ας μεταμεσημβρίας.Διατρέφει επίσης δέ 3.500 δημοσιογράφους , με παχηλούς μισθούς στα 13 κρατικά κανάλια εις εποχάς ισχνών αγελάδων .

· Το υπουργείον Ανταγωνιστικότητας διατηρεί το αναχρονιστικό σύστημα δασμολογήσεως των προϊόντων διϋλίσεως πετρελαίου , μ’αποτέλεσμα ν’ανθεί το λαθρεμπόριο καυσίμων και χάνονται φόροι 2 δις. ευρώ ετησίως.Η υποχρέωσι διατηρήσεως αποθηκευτικών χώρων επί τρίμηνον στερεί την κατανάλωσι από τις εισαγωγές φθηνών υγρών καυσίμων , επ’ωφελεία ιδιωτικών μονοπωλίων.

· Το υπουργείον Ανάπτυξης (και Τροφίμων) παραμελεί την εξόρυξη πετρελαίου από το Ελληνικό υπέδαφος και υποθαλάσσιο χώρο και από κοινού με το υπουργείον Εξωτερικών , αδυνατεί να επεκτείνει την θαλασσία Ζώνη Αποκλειστικής Εκμετάλλευσης ως δικαιούται υπό του Διεθνούς Δικαίου.Η διατροφική αυτάρκεια της χώρας ευρίσκεται πέραν της φαντασίας του υπουργείου.

· Το υπουργείον «Δικαιοσύνης , διαφάνειας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων» δεν ενδιαφέρεται διά την ανακούφισι των οικονομικώς ασθενεστέρων τάξεων αλλά παρέχει χάριν εις λαθερμπόρους ναρκωτικών.Εν τούτοις , με την ιδιωτικοποίησι των πρώην Επιχειρήσεων Κοινής Ωφελείας (ΔΕΗ ΟΤΕ ΕΥΔΑΠ) ως αποτέλεσμα εφαρμογής των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων , τώρα που κατέστησαν ανώνυμες εταιρίες και εισήχθησαν στα διεθνή χρηματιστήρια , θ’απεφεύγετο η διπλή χρέωσι των αποσβέσεων , την μία ως «κόστος» στον ισολογισμό των και την άλλη , ως «πάγιο» στους λογαριασμούς του καταναναλωτού.Η κατάργησι του «παγίου» θα ενίσχυε τα χαμηλά εισοδήματα με 150 ευρώ ανά διμηνία -όπερ σημαντικόν.Ως πρός την δοθείσα χάρι των ναρκεμπόρων θα γεμίσωμ «βαποράκια» τώρα που κατηργήθη το υπουργείον Εμπορικής ναυτιλίας.

· Το υπουργείον Οικονομικών διστάζει να προχωρήσει στην απαλλαγή των μισθωτών και συνταξιούχων απ’ την υποχρέωσι υποβολής φορολογικής δηλώσεως (αφού ο φόρος των παρακρατείται στην πηγή) γεγονός θα ελάφρυνε τον φόρτον εργασίας των Εφορίων και θα επέτρεπε την συγκέντρωσι της προσοχής των στην είσπραξι του διαρρέοντος ΦΠΑ (4 δις. ευρώ).

· Γιά την περιστολή της γραφειοκρατίας , θα ημπορούσε ο αντιπρόεδρος κ.Θόδωρος Πάγκαλος να περιορίσει τα πιστοποιητικά διά πάσαν νόμιμο πράξι (λχ. απαιτούνται 16 πιστοποιητικά για την άδεια εγκαταστάσεως φωτοβολταϊκών , δύο παράβολα γιά την ανανέωσι αδείας οδηγήσεως , 12 πιστοποιητικά και χρόνος 6 μηνών γιά την σύστασιν ΑΕ,ΕΠΕ κλπ).Οι τυχαίοι ελέγχοι της αξιοπιστίας των και του «πόθεν έσχε» των πολιτικών και δημοσίων υπαλλήλων θα περιόριζε τον χρηματισμόν , εφ’όσον η τιμωρία θα ήταν η δήμευσι του αδικαιολογήτου πλουτισμού.

Η κατάργησι περιττών υπουργείων και δημ.υπηρεσιών είναι επιβεβλημένη , διά την αποφυγήν της αναποφεύκτου διαστολής της δημοσίας δαπάνης , κατά τον νόμον Πάρκινσον.Λόγου χάριν:

· Ποίον νόημα έχει η ύπαρξις του ΕΟΤ και του υπουργείου Τουρισμού , πλήν της επικαλύψεως αρμοδιοτήτων και σπατάλης δημοσίου χρήματος;

· Τι χρειάζονται τα τρία κυβερνητικά αεροσκάφη «Λήαρ-Τζέτ» των οποίων η ώρα πτήσεως κοστίζει 20.000 $ στον φορολογούμενον;

· Οι κρατικοί Σιδηρόδρομοι Πελοποννήσου έχουν περισσοτέρους υπαλλήλους από επιβάτες και συσσωρευμένο χρέος 9,2 δις. ευρώ ενω ο ΗΣΑΠ έχουν διπλάσιο μισθολόγιο από το ΜΕΤΡΟ γιά τό ίδιο έργον και ταλαιπωροεί εδώ και ένα χρόνο το επιβατηγό κοινό με καθυστερήσεις αναβαθμίσεως του δικτύου.

· Το τηλεοπτικό δίκτυο της Βουλής απασχολεί 300 υπαλλήλους.Δεν αρκούν τα κρατικά κανάλια γιά την προβολή της... απουσίας των βουλευτών κατά τις νομοθετικές συνεδριάσεις;

· «Μόνον απ’ την κατάργησι κρατικών επιχορηγήσεων 8.000 ανεξελέκτων φορέων του δημοσίου και ΜηΚυβερνητικώνΟργανώσων θα εξοικονομούντο 16 δις. ευρώ» , ως έγραψεν η εφημερίς «Καθημερινή» προσφάτως.

· Γιά την διάσωσι των καταρρεόντων ασφαλιστικών ταμείων χρειάζεται ένα μορατόριουμ συνταξιοδοτήσεων και αναπληρώσι συντάξεως στο 70% του καταληκτικού μισθού , με όριο συνταξιοδοτήσεως τα 67 έτη και ανωτάτη σύνταξι τα 2.850 ευρώ.Η πρότασι αυτή είναι εκ των «ών ουκ άνευ» , γιά να μη μείνουν απλήρωτοι πολλοί συνταξιούχοι εφέτος ως λχ. του ΝΑΤ η του ΟΑΕΕ.Η δημιουργία ενός Εθνικού Συνταξιοδοτικού Ταμείου και ενός ενιαίου Ταμείου Υγείας επιβάλλεται γιά να συγκρατηθή το διαχειριτικό κόστος κοινωνικής περίθλαψης.

Αντιθέτως η κυβέρνησι σήμερον στρέφεται αποκλειστικώς στο σκέλος της αυξήσεως των δημοσίων εσόδων , μ’ άμεσες φορολογίες - ιδίως εις βάρος των ιδιοκτητών , όπερ λάθος διότι θα πλήξει την οικοδομή.Η αφαίμαξι του ιδιωτικού πλούτου θα επιτείνει την ΄Υφεσι ενώ τα κρατικά έσοδα θα μειωθούν , δημιουργώντας νέα τα δημοσιονομικά ελλείμματα , μαζί με τους υπερόγκους τόκους του δημοσίου χρέους.Αντιθέτως , η ελάφρυνσι των αμέσων φόρων και η επιβάρυνσι των εμμέσων φόρων και θα γέμιζε το δημόσιον Ταμείον.

Εν τούτοις , σοσιαλιστική κυβέρνησις ακολουθεί πεπατημένη πολιτική , διότι προφανώς η διατήρησι της γραφειοκρατίας και της δημοσίας σπατάλης συμφέρει το πελατειακό κοινοβουλευτικό σύστημα και συντηρεί το εφθαρμένον πολιτικόν ιδεολόγημα.

Ο κ.Παπανδρέου προσπαθεί να κερδίσει χρόνον , ως ακριβώς έπραξεν ο προκάτοχος του κ.Κώστας Καραμανλής , ο οποίος ετερμάτισε πρωΐμως και αιφνιδίως τις εργασίες της Βουλή στις 10 Μαΐου 2009

(διά να παραγραφούν αμοιβαίως τα οικονομικά σκάνδαλα της ΝΔ και του ΠαΣοΚ , ως της Μονής Βατοπεδίου , του πρώην υπουργού Ναυτιλίας Παυλίδη , των «δομημένων ομολόγων» και οι υποθέσεις Υποκλοπών , Γερμανός , Ζήμενς-ΟΤΕ-Κόκκαλης , ΜΑΝ κλπ.) και δέν έλαβε τα μέτρα εκείνα που θα εμπόδιζαν την εκτόξευσι των σπρέντ εν συνεχεία.

Απατάται όμως ο νέος πρωθυπουργός διότι ως ακριβώς με τον προκάτοχο του λείπει ο χρόνος.Η αύξησι του ΑΕΠ είναι απαραίτητη , διά ν’αποφύγη την σιδηρά δυναμική του δημοσίου χρέους ύψους άνω των 345 δις. ευρώ , χωρίς την διεύρυνσι του εξωτερικού ελλείμματος πέραν του 3% του ΑΕΠ που είναι διατηρήσιμος.

Η χωρα υποφέρει από διπλούν έλλειμμα : δημοσιονομικό και εξωτερικό και πρέπει αμφότερα να καταπολεμηθούν.

Έσοδα χωρίς νέους φόρους

Η βελτίωσις της αποδόσεως των δημ.εσόδων θα επετυγχάνετο χωρίς την επιβολή νέων , αμέσων φόρων (που δεν πληρώνουν οι πολυπληθείς φοροφυγάδες) εάν η κυβέρνησι αποτολμούσε νέα φορολογική διοίκησι , με σκοπόν :

· Την συλλογή του διαρρέοντος ΦΠΑ (ελέω Ιταλών μαφιόζων και...Ασιατών μεταπραστών) διά της υποχρεώσεως υποβολής φωτοτυπίας της διασαφήσεως (με φάξ) στην Εφορία , κατά την εισαγωγή του εμπορεύματος με «νταλίκες».Ο φόβος διασταυρώσεως των στοιχείων του ΦΠΑ «φυλάει τα έρημα» ,ως γνωστόν.

· Τον διαχωρισμό των φορολογικών υπηρεσιών εισοδήματος και ΦΠΑ διά την εξειδίκευσι του ελέγχου και της εισπράξεως των δημοσίων εσόδων.

· Την αντικειμενικοποίησι του φόρου επιτηδεύματος των ελευθέρων επαγγελματιών διά την αποφυγή της φορολογικής συναλλαγής.Τα αυτοτελώς φορολογούμενα εισοδήματα ανέρχονται εις 18 δις. ευρώ και χωρίς αύξησι του συντελεστού φορολογίας , θα προσεπόριζαν στο κράτος 200 εκατομ.ευρώ.

· Την καταργήσι των τακτικών φορολογικών ελέγχων των Α.Ε. και του Κώδικα Φορολογικών Βιβλίων (ΚΦΒ) δι’ αναθέσεως του φοροελεγκτικού έργου εις πιστοποιημένους ελεγκτές και υιοθετήσεως των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (ΔΛΠ).Μόνο στην Ελλάδα ισχύουν «αναβαλλόμενοι» φόροι , λόγω αποκλίσεως των ΔΛΠ απ’ τον ΚΦΣ.

· Την επαναφορά των μαχητών τεκμηρίων πολυτελούς διαβιώσεως , που προσφάτως μεν επανήλθαν αλλ’ δεν είναι «μαχητά».Η κατοχή πολυτελών κατοικιών , κολυμβητηρίων και υπερακτίου ιδιοκτησίας θα ενετόπιζεν αρκετούς φυγοφόρους αλλά δίχως το Κτηματολόγιο που καρκινοβατεί , η φοροσύλληψις θα είναι πάλι πενιχρά.

· Την είσπραξι τέλους 10% επί του τεκμαρτού κόστους διαβιώσεως , δι’όσους υπάρχει νόμιμο αφορολόγητο (ως λχ. των εφοπλιστών) θα προσεπόριζε στο δημόσιον έσοδα 150 εκατομ. ευρώ χωρίς κοινωνική δυσφορία των ατελώς διαβιούντων εν Ελλάδι , που κάνουν χρήσι των υπηρεσιών του Δημοσίου δωρεάν.

Η Ελλάς δεν αντιμετωπίζει μόνον δημόσιον έλλειμμα αλλα και έλλειμμα ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών άνω του 9% του ΑΕΠ ή 32 δις.ευρώ.Χρειάζεται όθεν αύξησι των εξαγωγών και του Τουριστικού-ναυτιλιακού συναλλάγματος και δραστική μείωσι των εισαγωγών.Η χαλιναγώγησι του ισοζυγίου πληρωμών προϋποθέτει μείωσι της εγχωρίου καταναλώσεως και ζητήσεως.

Εν τούτοις , με τον περιορισμό του λαθρεμπορίου των καυσίμων, τσιγάρων και αλκολούχων ποτών , του παρεμπορίου και των πολυπληθών «λάθε βιούντων» φυγοφόρων , θα συνεκρατείτο ΚΑΙ το έλλειμμα στο (αν)ισοζύγιο πληρωμών , που ευρίσκεται σε ύψος-ρεκόρ στην Ευρωζώνη (δεκαπλάσιο το ΕΧ).

Η μεγάλη εν Ελλάδι παραοικονομία είναι εκείνη που τροφοδοτεί τις υπέρμετρες εισαγωγές αγαθών , την κατανάλωσι 22 εκατομ. τόνων πετρελαίου και το εμπορικόν έλλειμμα ύψους 43 δις. $ , το 2009.Το εξωτερικό έλλειμμα θα περιορίζετο δραστικά εάν απεφασίζετο:

· Η ένταξι των εκτός προϋπολογισμού «ειδικών λογαριασμών» στον κρατικό θα εξοικονομούσε πόρους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ , οι οποίοι διαρρέουν σήμερον.

· Το άνοιγμα όλων των υπόπτων Τραπεζικών λογαριασμών των δημ.υπαλλήλων και η κατάργησι του Τραπεζικού απορρήτου των συναλλασσομένων με υποχρεωτική την χρήσιν επιταγών γιά πληρωμές άνω των 10.000 ευρώ , θα απεθάρρυνε κάπως την παραοικονομία.Ποία έννοια έχει το Τραπεζικό απόρρητο όταν είναι εις την διάθεσι παντός τραπεζοϋπαλλήλου;

· Η απεξάρτησι της χώρας απ’ τις εισαγωγές πετρελαίου (πχ.με χρήσι της πυρηνικής ενεργείας γιά την παραγωγή ηλεκτρισμού και την καθιέρωσι δελτίου στα υγρά καύσιμα) θα εμείωνε δραστικά τον δημόσιο εξωτερικό δανεισμόν , γιά την αγορά πετρελαίου.

Το εμπορικόν έλλειμμα 43 δις.ευρώ γεννάται μέσα στην αδιαφάνεια και διαστολή «εισοδήματος» των απασχολουμένων στο δημόσιον με αρνητική προστιθεμένη αξία.Το 1967 , η Ελλάς διέθετε μόλις 180.000 ΔΥ .Σήμερον ,υδείς γνωρίζει τον ακριβή αριθμόν των ΔΥ.Τινές ομιλούν αιδωσίμως διά 1.033.000 ΔΥ.Αρκετοί εξ αυτών απασχολούνται στους βρυκάλακας «οργανισμούς» ως ο Οργανισμός Καπνού,Βάμβακος και της λίμνης Κωπαΐδος που απεξηράνθη προ αιώνος.Η δραστική περικοπή όλων των περιττών θέσεων στο δημόσιον , θα εξοικονομούσε άνω των 2 δις. ευρώ ετησίως.Το πραγματικό εθνικό προϊόν δεν αυξήθη μεταξύ 1967 και 2008 ούτε τα όρια της χώρας-αντιθέτως εμειώθησαν αμφότερα- συνεπώς τί χρειάζονται τόσοι ΔΥ;

-Οι 82 πρεσβείες της χώρας στο εξωτερικόν και τα 44 προξενεία θα ημπορούσαν να μειωθούν δραστικά χωρίς να θιγή η ανύπαρκτος εξωτερική πολιτική της χώρας.
 





΄Εσοδα 22 δις.ευρώ

Τα μέτρα περιορισμού των δημοσίων δαπανών θα ημπορούσαν ν’αποφέρουν πλεόνασμα στον κρατικό προϋπολογισμόν 22 δις. ευρώ εντός 2ετίας , οπότε θα υπήρχαν περιθώρια μερικής αποπληρωμής των τόκων του δημοσίου χρέους – όχι όμως των χρεωλυσίων άνευ νέου δανεισμού.

Η συγκράτησι των δημοσίων σπαταλών , θα περιόριζε το εκρηκτικόν εξωτερικόν έλλειμμα από το 13% στο 3% του ΑΕΠ - ποσοστό που δύναται να χρηματοδοτηθή αυτονόμως από την εισαγωγή επιχειρηματικών κεφαλαίων , ceteris paribus.

Η απλοποίησι της φορολογίας θα περιόριζε την φοροαποφυγή.Μαζί με σοβαρά πρόστιμα των φυγοφόρων θ’αποτελούσε πραγματικόν ανάχωμα της Παραοικονομίας , υπό την προϋπόθεσι εκλογικεύσεως των φοροκλιμακίων , που φθάνουν σήμερα μέχρις και το 80% ( μαζί με την προείσπραξι του φόρου του εισοδήματος).Η φορολογική διαφάνεια και σταθερότης θα προσείλκυε παραγωγικές , ιδιωτικές επενδύσεις που χρειάζεται επειγόντως γιά την συντήρησι της απασχολήσεως εις τα επιθυμητά δημογραφικώς επίπεδα.Μόνον απ’την μείωσι στο μισό των κρατικών αυτοκινήτων θα προέκυπτε εξοικονόμησι 200 εκατομ.ευρω ετησίως, που άν εδίδετο ως επιδότησι εις κάθε τρίτο παιδί Ελληνικής οικογενείας , θα είχομεν 10.000 γεννήσεις επιπλέον ετησίως.Η αύξησι των γεννήσεων απαιτεί νέες θέσεις απασχολήσεως , που με την σειρά των αξιώνουν παραγωγικές επενδύσεις – όχι διορισμούς στο δημόσιον και βεβαίως , πλήρη αναμόχλευσι της Τεχνικής επαγγελματικής εκπαιδεύσεως των νέων.

Αυτόνομες επενδύσεις.

Μεγάλη αυταπάτη στην χώρα μας αποτελεί η αντικατάστασι των ιδιωτικών επενδύσεων με τις δημόσιες από εποχής του «εθνάρχου» Καραμανλή.

Στον τομέα των λεγομένων δημοσίων «υποδομών» , η ματαίωσι όλων των περιττών και επικινδύνων εργολαβιών , ως της Σουφλίου εκτροπής του Αχελώου, της υπο-θαλασσίας σήραγγος Θεσσαλονίκης και της εμπρηστικής «Ιονίας Οδού» (με τις συναφείς καταπατήσεις δημοσίων εκτάσεων) θα εξοικονομούσε 2 δις. ευρώ στον δημόσιον κορβανά.

Η στροφή των δημοσίων επενδύσεων στις αυτοχρηματοδοτούμενες κατασκευές , συμπράττουσες με ιδιωτικούς φορείς και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων , γιά την κατασκευή λιμένων , εθνικών οδών (λχ. η γεφύρωσι του φονικού Μαλιακού πετάλου) η ίδρυσις ενεργειακών πάρκων , ανέγερσις υδατοφραγμάτων, υγειονομικών «χωματερών» ως και η διενέργεια συστηματικών δενδροφυτεύσεων με απαγόρευσι της ελευθέρας βοσκής , θα εβελτίωναν την υποδομή της χώρας χωρίς επιβάρυνσι του κρατικού προϋπολογισμού , παρά μόνον δια την συντήρησι των έργων – έννοιαν άγνωστη εισέτι εν Ελλάδι.

Η ίδρυσι τριών ιδιωτικών , διεθνών αεροδρομίων (στην Κρήτη, Κατερίνη και Σπάρτη) θα εξοικονομούσε έως 2 δις ευρώ απ’ τον προϋπολογισμό «δημόσιων επενδύσεων» και παραλλήλως θα ενίσχυε την τοπική απασχόλησι στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδον , όπου και υπάρχει η μεγάλη ανάγκη απασχολήσεως των πληθυσμών εξ αιτίας της Υφέσεως.Η Πελοπόνννησος κατ’εξοχήν τουριστικός προορισμός 2 εκατομμυρίων επισκεπτών ετησίως στερείται διεθνούς αεροδρομίου.Η κατάργησι του Καμποτάζ θα συνεισέφερε έως και 2 δις.ευρώ τουριστικό συνάλλαγμα ενώ η έξοδος της χώρας από την συνθήκη Σένγκεν θ’απέφερε σημαντικόν αριθμό Ρώσσων και Κινέζων τουριστών και άμεσο επαναπατρισμό των λαθρομεταναστών.

Εν τούτοις,καμμία δημοσία επένδυσι δεν πρόκειται να υποκαταστήσει τις ιδιωτικές, παραγωγικές επενδύσεις , μ’ εξαγωγικό προσανατολισμό και υποκατάστασι εισαγωγών.Αλλά με τόσην αδιαφάνεια , διαφθορά και γραφειοκρατία στο δημόσιον , ποίος τρελός επενδυτής θα έφερε τα κεφάλαια του στην Ελλάδα ;



Η αύξησι της αποδόσεως των εσόδων του κράτους είναι μονοδρόμος αλλ’όχι αυτοσκοπός.Π.χ.η σύνταξι του κτηματολογίου δεν θα έπρεπε να έχη τον σημερινό φορομπηχτικό χαρακτήρα (1 ο/οο επί της αντικειμενικής αξίας των ακινήτων ) όσον κυρίως την διασφάλισι της δημοσίας περιουσίας , διά την οποία δεν νοείται να επιβαρύνονται οι πολίτες αλλά το ίδιο το κράτος.






Το δημόσιον συμφέρον.

Η θρυλουμένη αλλά μη πραγματοποιουμένη «επανίδρυση του κράτους» θα ημορούσε να γίνη με την ολική επίκλησι του δημοσίου συμφέροντος και συγκεκριμένως με:

· Περιορισμό των βουλευτών εις 100 (όσων απασχολούνται ακριβώς στο τμήμα διακοπών της Βουλής , χωρίς πρόβλημα)

· Περικοπή των υπουργείων εις 8 από 24 και των 20 υφυπουργών είναι εφικτή αφού η Ελβετία έχει μόνον επτά υπουργεία.

· Κατάργησι των υφυπουργών , « γεν.γραμματέων» και λοιπών παρατρεχαμένων των υπουργικών γραφείων θα απήλλασσε το δημόσιον απ’ τα τρωκτικά του χρήματος των φορολογουμένων και θα εβελτίωνε την απόδοσι των υπουργών , που σήμερα αντιμετωπίζουν «εσωτερικήν υπονόμευσι» από τους... «υφαρπουργούς»!

(Η κατάργησι της κρατικής φιέστας Θεσσαλονίκης θα εξοικονομούσε μόλις 5 εκατομ. ευρώ αλλά θα έδιδε περισσότερη σοβαρότητα στη κυβερνητική παρέα , που ευρίσκει την δικαιολογία εβδομαδιαίας «κοπάνας» ανά Σεπτέμβριον).

Εξ άλλου , ο δημόσιος Εθελοντισμός θ’ανέπτυσσε το δημόσιο προϊόν σχετικώς ανεξόδως.Οι απόμαχοι της ζωής (πχ.απόστρατοι αξιωματικοί , δημ.υπάλληλοι , συνταξιούχοι) θα ηδύναντο μ’ ελαχίστη αμοιβή , ν’ ασκήσουν το πατριωτικό καθήκον να εξυπηρετούν και αστυνομεύουν την κοινωνία – όπου αδυνατεί η Πολιτεία να προσφέρει προστασία.Διαπιστευμένοι εθελοντές θα εφύλασσαν τους πεζοδρόμους , θα εδίωκαν την παράνομη στάθμευση αυτοκινήτων , θα περιόριζαν το υπαίθριο παρεμπόριο , θα φρουρούσαν τα δημόσια κτίρια και πανεπιστήμια και θα ήλεγχαν την λαθροαπασχόλησι.Η προσφορά νοσηλευτικών υπηρεσιών στα δημόσια νοσοκομεία και γειροκομεία , στηριζομένη στον εθελοντισμό κυριών , μέσης ηλικίας και εγνωσμένης σοβαρότητος , θα κόστιζε ελάχιστα και θα προσέφερε μεγίστη κοινωνική υπηρεσίαν .

Η ανακατανομή των δημοσίων υπαλλήλων στα μέτωπα της καθημερινότητος (πχ. των 5.000 αστυνομικών φυλάσσουν «επίσημα πρόσωπα» και απουσιάζουν από την αστυνόμευσι των δρόμων) θα επέτρεπε την ουσιώδη μείωσι των αυτοκινητικών δυστυχημάτων.

Η δραστική μείωσι του αριθμού των ΔΥ θα επέτρεπε την αύξησι των αμοιβών όσων πράγματι εργάζονται.Η δραστηριοποίησι των Ελεγκτών δημοσίας διοικήσεως και η άμεση εκτέλεσι των ποινών των παρανομούντων δημ.υπαλλήλων ή εκείνων που απουσιάζουν αδικαιολογήτως της υπηρεσίας , ως και των ζηλωτών που βασανίζουν τους πολίτες , θα αποκαθιστούσε το κύρος του κράτους που σήμερα είναι ανυπόληπτον.Ο γεν. επιθεωρητή Δημ.Δ/σεως κ.Λέανδρος Ρακιντζής έχει πλήρη εικόνα της διαλύσεως του κράτους , εξ αιτίας της χαλαρότητος που επικρατεί στην τήρησι των καθηκόντων των δημοσίων υπαλλήλων.

Ο διορισμός αμίσθων Επιτρόπων - κι’όχι...επιτροπών- δια την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων και η καθιέρωσις ηθικών βραβείων γιά κάθε ΔΥ , που κάνει κάτι παραπάνω απ’ το καθήκον του , θα συνέβαλε στην αποτελεσματικότητα της δημοσίας υπηρεσίας και στην προστασία του δημοσίου συμφέροντος – εννοίας λησμονημένης μέχρι τούδε.

Τα μέτρα αυτά , βεβαίως , δεν εξαντλούν την προστασία του δημοσίου συμφέροντος , εάν δεν συνοδεύωνται από ποινικές κυρώσεις διά τους καταχραστές του δημοσίου χρήματος όσον ψηλά και άν ευρίσκονται .

· Δεν νοείται εις κράτος διακρίσεως των εξουσιών, η Βουλή να δικάζει τα παρανομούντα μέλη της – και να τ’απαλάσσει πάσης ευθύνης.

· Είναι παράνομον οι πρυτάνεις των πανεπιστημίων να μην εφαρμόζουν τον νόμον περί ακαδημαϊκού ασύλου και να μην ζητούν αστυνομική προστασία.

· Δεν επιτρέπεται να διαπλέκουν τα δημόσια καθήκοντα οι υπουργοί με την περιουσία των , με το επιχείρημα «ό,τι νόμιμο και ηθικό» κατά τον κ. Βουλγαράκη.

· Δεν πρέπει παραγνωρίζεται η αξιοκρατία στον διορισμό διοικητών δημοσίων οργανισμών και αντ’αυτής να εφαρμόζεται ο νεποτισμός και η κομματική προέλευσι.Η αξιοποίησι της πρωθυπουργικής «παρέας» , γιά την επάνδρωσι των 10.000 θέσεων στον δημόσιο τομέα , εκθέτει προσωπικώς τον εκάστοτε πρωθυπουργόν ως λχ.προηγουμένως ο διορισμός ως προέδρου του κρατικού λυρικού θεάτρου ενός πρώην...μεταλλωρύχου που άφησε έλλειμμα 10 εκατομ. ευρώ!Η παρέα κάνει μόνο γιά τα σουβλατζίδικα..

Η ευκαιριακή προσέγγισι των εθνικών προβλημάτων , ως της Παιδείας και Εξωτερικής πολιτικής αντεδείκνυται.Χρειάζεται διαχρονική αντιμετώπισι του αντικειμένου , με μονίμους γενικούς διευθυντάς στα δύο αυτά κρίσιμα υπουργεία..

· Η πολιτική Παιδείας «απο μηδενικής βάσεως» είναι χάσιμον χρόνου.Απο 35ετίας συνεχίζεται ο σχετικός διάλογος μεταξύ κωφών και εν τέλει αποσβένυται δι’αλλαλαγμών των μαχητικών μειοψηφιών.

· Η ανάληψι πρωτοβουλίας διά την αντιμετώπισι της λαθρομετανάστευσης , θα ημπορούσε να γίνει η αφετηρία ανασυγκροτήσεως της εγχωρίου αγοράς εργασίας.

Πρώτο μέλημα του πρωθυπουργού είναι να διορίσει μία τεχνοκρατική κυβέρνησι 7 υπουργών.Να επανιδρύσει την Νομισματική Επιτροπή που προεδρεύεται από τον υπουργό Συν/μού , με δικαίωμα αρνησικυρίας του διοικητού Τραπέζης της Ελλάδος. Τα υπουργεία Δικαιοσύνης και Αμύνης να διευθύνονται από τον εκάστοτε πρόεδρο του Αρείου Πάγου και του αρχηγόν του ΓΕΕΘΑ , που γνωρίζουν καλλίτερα τις ανάγκες του Πολέμου και της Δικαιοσύνης από κάθε τυχάρπαστο «μπαστουνόβλαχο» που διορίζεται σήμερα γιά να ελέγχει η απόλεμος και άδικος κομματική σπείρα τα ευαίσθητα δημόσια αγαθά της Αμύνης και της Δικαιοσύνης . Άξιοι , τίμιοι και ικανοί άνθρωποι ευτυχώς υπάρχουν ακόμη αρκετοί στην χώραν αλλά τους απωθή η μικροπολιτική ν’αναλάβουν δημόσια καθήκοντα.

Δευτέρα φροντίδα του πρωθυπουργού είναι να ιδρύσει μία ισχυρά και πλήρως επανδρωμένη Γραμματεία Υπουργικού Συμβουλίου (ΓΥΣ) με ειδικευμένα στελέχη κατά κλάδον (παιδείας,υγείας,ασφαλείας) .Η ΓΥΣ θα ελέγχει τα υπουργεία και να παρακολουθεί την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής.Επί παραδείγματι,όταν το υπουργείον Οικονομικών αδυνατεί να προχωρήσει εις άμεσο περικοπή δημοσίων δαπανών και των (δήθεν) «επενδύσεων» (δηλ.των Αλογουσκοφίων «κολυμβητηρίων και κλειστών γυμναστηρίων του ΚΠΣ καθ’άπασαν την χώραν») ή αρνείται να πτωχεύσει τους Ελληνικούς Σιδηροδρόμους , που έχουν περισσότέρους υπαλλήλους από ό,τι επιβάτες και κοστίζουν 2,5 εκατομ. ευρώ ημερησίως στον φορολογούμενο , τότε η ΓΥΣ να επεμβαίνει κατασταλτικώς και με ντιρεκτίβες να επιβάλλει την κυβερνητική πολιτική ως εξής :

· Όλες οι ζημιογόνες δημόσιες επιχειρήσεις διαλύονται πρίν σπαταλήσουν την κινητή κι’ ακίνητη περιουσία των ως η αμαρτωλή εταιρία των Ολυμπιακών Ακινήτων , πλήρως αποτυχούσα στην αξιοποίησι των).

· Το δημογραφικό ,το λαθρομεταναστευτικό και η αποκέντρωσι αναδεικνύονται ως υπαρξιακά προβλήματα του Ελληνισμού πρίν είναι πολύ αργά.Η Ακαδημία Αθηνών έχει μελετήσει το πρόβλημα της υπογεννητικότητος και ο κ.Γιάννης Κολοβός την «ουτοπία της λαθρομετανάστευσης». Πρέπει να ληφθούν υπό της ΓΥΣ ισχυρά κίνητρα γαμηλιότητος και σοβαρά αντικίνητρα συγκεντρώσεως πληθυσμού στ’αστικά κέντρα λχ. απαγόρευσι της εκτός σχεδίου ανοικοδομήσεως.

Με τις ενδεικτικές αυτές κατευθυντήριες οδηγίες της ΓΥΣ και με ολίγα, ικανά και δοκιμασμένα πρόσωπα , που θα ημπορούσαν να συνεννοούνται μεταξύ των (όχι των «αυθυπουργών» και 24 «ανθυπουργίσκων») θα εβελτιώνετο η απόδοσι της διακυβερνήσεως και θα εξοικονομούντο πόροι , να βοηθούσαν το κράτος να υπερβή την οικονομική κρίσι.

Βεβαίως , τα πρόσωπα από μόνα των δεν φθάνουν. Η επιστράτευσι ολίγων και επιτυχημένων πολιτών δύναται να προσπορίσει ηθικήν ωφέλεια μεγίστη (στην αρχαία Αθηναϊκή δημοκρατία τα αξιώματα ανελάμβαναν μόνον οι εύποροι «διά τον φόβον των... Ιουδαίων») αλλά «δει δη χρημάτων και άνευ αυτών ουδέν εστί γενέσθαι ώ άνδρες Αθηναίοι» ως είπεν ο Δημοσθένης πρό 2.500 ετών στην Εκκλησία του Δήμου.

Η εξοικονόμησι δημοσίων πόρων θα ήταν το βασικό μέλημα μιάς μή-κομματικής κυβερνήσεως .Η κομματική ζωή δεν είναι αυτοσκοπός. Χρειάζονται τα checks and balances της εξουσίας (δοκιμές και ισορροπίες) , γιά τεθεί ένας φραγμός στις καταχρήσεις των κομμάτων.

Δια την απαλλαγήν απ’ το κομματικό καρκίνωμα , ο Ελληνικός λαός έχει ανάγκη ενός ισχυρού κλονισμού,ως

· η στάσις εξωτερικών πληρωμών ,

· η προσφυγή στο ΔΝΤ και

· η είσαγωγή νέας δραχμής.

Τα μέτρα αυτά συνιστούν το δεύτερο σκέλος των προτάσεων μου, με σκοπόν την έξοδο από την κρίσι και την επανάληψι της αναπύξεως , χωρίς εξωτερικόν έλλειμμα πέραν του 3% του ΑΕΠ.

Κώστας Κόλμερ.