Τελικά η εκκλησία έγινε αριστερό πολιτιστικό κέντρο;

Μια ακόμη αντιρατσιστική συναυλία στον Αγ. Παντελεήμονα

του Δημήτρη Παπαγεωργίου Αντιρατσιστική συναυλία ετοιμάζει η "ΑΝΤΑΡΣΥΑ" του δημοτικού συμβούλου πλέον κ. Κωνσταντίνου για τις 15 Ιανουαρίου στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα, μετά από "αντιρατσιστική πορεία" που θα ξεκινήσει από το Μουσείο (αγαπημένος τόπος συγκέντρωσης των αντιεξουσιαστών). Η συγκεκριμένη εκδήλωση έρχεται ως... συμπληρωματική της προηγούμενης συναυλίας που πράγματοποιήθηκε προ λίγων εβδομάδων, με σπόνσορα τον Ιερώνυμο και τον ΔΟΛ. Το ότι ο κ. Κωνσταντίνου θέλει να προβοκάρει επεισόδια στην περιοχή, προκειμένου να αναδείξει την πολιτική του ατζέντα, είναι ξεκάθαρο. Το ότι επιχειρεί να δημιουργήσει κλίμα τρομοκρατίας κατά των κατοίκων είναι επίσης ηλίου φαεινότερο, καθώς με την πορεία θέλει να μεταφέρει πάνω στην πλατεία έναν όγκο αριστεριστών, μεταναστών και πιθανώς αναρχικών, οι οποίοι έχουν γνωστές θέσεις για τους κατοίκους της περιοχής, τους οποίους προσδιορίζουν ως "φασίστες". Και είναι γνωστό το σύνθημα όλων αυτών "κρεμάλα στους φασίστες". Είναι λοιπόν πολύ πιθανό η "συναυλία" αυτή να γίνει η αφορμή εκτεταμένων επεισοδίων. Το ότι ο κ. Κωνσταντίνου και οι συν αυτώ θέλουν να κάνουν μια επίδειξη ισχύος, υπό την πτέρυγα του νέου δημάρχου κ. Καμίνη, είναι σοβαρό γιατί αποδεικνύει το πώς θα πορευθεί η Αθήνα τα επόμενα χρόνια. Η ουσία όμως δεν βρίσκεται εκεί. Γιατί όσο και εάν ο Κωνσταντίνου και οι ανταρσυαζόμενοι είναι μια ισχνή μειοψηφία, που παρασιτεί πολιτικά στην ελληνική κοινωνία, λόγω της εύνοιας του πασοκικού παρακράτους, με σκοπό να θέτει όρια στην δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ, στην συγκεκριμένη περίπτωση χρησιμοποιούνται από το ίδιο το παρακράτος για να κάνουν την βρώμικη δουλειά του. Την κατάπνιξη δηλαδή των λαϊκών αντιδράσεων ενάντια στις πολιτικές της κυβέρνησης και την αυτοοργάνωση των κατοίκων, η οποία μπορεί τελικά να έχει κάποια αποτελέσματα όπως αποδεικνύει η πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα. Είναι ακριβώς αυτό που τους ενοχλεί. Το ότι σε αντίθεση με την ρητορεία της αριστεράς περί "αυτοοργάνωσης" και λαϊκής συσπείρωσης, το μοναδικό επιτυχημένο παράδειγμα μιας κοινοτιστικού τρόπου δράσης, έρχεται από τον Άγιο Παντελεήμονα. Αυτό δεν μπορεί να γίνει ανεκτό από το σύστημα, το οποίο φοβάται ότι αυτό μπορεί πολύ γρήγορα να γίνει αντικείμενο μίμησης και σε άλλες περιοχές. Αυτή λοιπόν η συναυλία έρχεται να ενταχθεί μέσα σε ένα ευρύτερο υπερπλαίσιο καταπίεσης των κατοίκων, που ξεκινά από τις αστυνομικές επιθέσεις εναντίον τους και τις αναίτιες συλλήψεις, επεκτείνεται μέχρι την πολιτική τους καταδίκη από το σύνολο σχεδόν του πολιτικού κόσμου και φτάνει μέχρις τις καταδρομικές επιθέσεις αντιεξουσιαστών. Και έτσι επιστρατεύει όλα τα μέσα που έχει. Από τον Αρχιεπίσκοπο έως την άκρα αριστερά. Όλοι, με κοινή συνθηματολογία και με κοινό σκοπό, επιχειρούν να καταλύσουν τα κεκτημένα των κατοίκων του Αγίου Παντελεήμονα. Ποιά είναι αυτά τα κεκτημένα; Μα το δικαίωμα να κυκλοφορούν τουλάχιστον πάνω στην πλατεία της περιοχής τους (αν όχι στα στενά γύρω από αυτή) δίχως να φοβούνται για το τι ενδέχεται να τους συμβεί. Περί αυτού πρόκειται. Και αυτό θέλουν να τους το στερήσουν.