10.8.11

Ελληνικές πατριωτικές θέσεις!



Η Ευρώπη και το ευρώ.

Η σύνδεση του ζητήματος της εθνικής μας κυριαρχίας με την οικονομία, μέσα σ’ ένα περιβάλλον απόλυτης κηδεμονίας και επικυριαρχίας από τον νεοταξικό παράγοντα, αναδεικνύει την σκοπιμότητα της εξάλειψης κάθε δυνατότητας για την άσκηση εθνικής οικονομικής πολιτικής. Για να ασκήσει ένα κράτος εθνική οικονομική πολιτική, πρέπει απαραιτήτως να διαθέτει δική του νομισματική μονάδα και εθνική παραγωγική δραστηριότητα. Να παράγει δηλαδή σε εργοστάσιο και χωράφι δικά του αγαθά, να ελέγχει την παροχή υπηρεσιών και να συναλλάσσεται στο δικό του νόμισμα.

Η Ελλάς σήμερα δεν είναι σε καμία περίπτωση εθνικό και φυσικά λαϊκό κράτος καθώς έχει διαλύσει τον παραγωγικό της ιστό συμπεφωνημένα με την υποτιθέμενη Ευρωπαϊκή Ένωση και έχει παραδώσει από τον καιρό της προδοτικής στιγμής της εισόδου της επί Σημίτη στην ευρωζώνη νόμισμα και οικονομική διαχείριση χάριν του κοινού «ευρωπαϊκού» νομίσματος του ευρώ και της διαβόητης ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Το ευρώ εκτοπίζοντας τη δραχμή παρέδωσε τα κλειδιά της ελληνικής οικονομίας στους εξουσιαστές της παγκόσμιας διακυβέρνησης και τον τοκογλυφικό τους βραχίονα, τις καλούμενες κι ως αγορές. Η δε ευρωπαϊκή ολοκλήρωση υπήρξε η ισοπέδωση των εθνών και το πέρασμα στην Ευρώπη των χρηματιστηρίων δίχως Ευρωπαίους.

Το σκηνικό για την εικονική χρεοκοπία και την έλευση ξένων ύπατων αρμοστών στην εξουσία της Ελλάδος είχε ήδη στηθεί. Η καθαίρεση του εθνικού και λαϊκού χαρακτήρα της πατρίδος μας πραγματοποιήθηκε με την σύμφωνη γνώμη όλων των καθεστωτικών κομμάτων. Η υιοθέτηση του ευρώ ως κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος αφαίρεσε από το κράτος κάθε δυνατότητα ευελιξίας, οικονομικών μετατροπών και ανεξαρτησίας κινήσεων. Οι κατευθυνόμενες παθογένειες σαν τις διαβόητες τοξικότητες των ομολόγων, τις δανειακές συμβάσεις με τα τερατώδη επιτόκια και άλλα τινά πέρασαν από το ενιαίο σύστημα με όρους κρυφούς και ισοπεδωτικούς. Οι αξίες των μισθών έμειναν καθηλωμένες σε δραχμικά επίπεδα με τις αξίες των αγαθών να υπερίπτανται στα ακριβά επίπεδα του ευρώ.

Υπάρχει φυσικά μια βασική διαφορά. Η Ευρώπη δεν είναι πλέον συμμαχία κρατών για την κοινή επίλυση των προβλημάτων και τη συνεργασία, αλλά μια αναγκαστική ένωση κρατών που σχηματοποιούν ένα μη ευρωπαϊκό υπερκράτος. Έχουμε περάσει πλέον από την συνομοσπονδία των ελεύθερων ευρωπαϊκών εθνών στην ομοσπονδία ενός κεντρικού «κράτους» με το όνομα Ευρώπη που έχει πάρει στα χέρια του όλες τις εξουσίες του παραδοσιακού έθνους – κράτους, οδεύοντας στο σχηματισμό των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης στα πρότυπα των ΗΠΑ. Όπου Πολιτεία κι ένα κράτος. Γι’ αυτό άλλωστε βλέπουμε τις συγκρίσεις και τις οικονομικές αντιπαραθέσεις να γίνονται μεταξύ ευρώ και δολαρίου.

Τα σύνορα λοιπόν άνοιξαν και μαζί τους οι δομές και οι μετακινήσεις αγαθών και ανθρώπων. Η Εθνική Εργατική Τάξη αποσυνδέθηκε από το εθνικό προϊόν, η ντόπια παραγωγή συρρικνώθηκε, τα επαγγέλματα ανοίγονται στις ξένες πολυεθνικές, ξένοι εργαζόμενοι απειλούν ελληνικές θέσεις εργασίας. Την ίδια στιγμή που δεν παράγεται εθνικό προϊόν, δεν παράγεται εθνικό εισόδημα. Το κενό καλύπτεται από εισαγωγές και χρέη αντιστοίχως λόγω δανείων. Το ακριβό ευρώ δεν μας αφήνει να σηκώσουμε κεφάλι και ο πλούτος σε χωράφια, εργοστάσια και θάλασσα ξεκλειδώνονται και ξεπουλιούνται για να…ξεχρεώσουμε τάχα. Και στην κυβέρνηση τοποθετούνται ξένοι τοποτηρητές της τρόικας με ρόλο ανώτερο του Έλληνα πρωθυπουργού και των υπουργών του, αφού αυτοί οι ξένοι υπερυπουργοί θα αποφασίζουν φόρους, ξεπουλήματα και ληφθείσες δόσεις.

Η Ελλάς δεν χρειάζεται καμία ευρωζώνη, καμία δήθεν Ευρωπαϊκή Ένωση γράμμα συστημένο για την παγκόσμια διακυβέρνηση, καμία ξένη ομοσπονδία, κανένα ευρώ. Η Ελλάς χρειάζεται εθνικιστική λαϊκή διακυβέρνηση, χρειάζεται τη δραχμή ως εθνική και αδέσμευτη νομισματική μονάδα, χρειάζεται τον Έλληνα Παραγωγό και Εργάτη, τις Ελληνικές Παραγωγικές Μονάδες. Χρειάζεται την πλήρη εθνικοποίηση των πλουτοπαραγωγικών της πόρων. Χρειάζεται τη διαγραφή του ευρώ, των τοκογλυφικών χρεών, των δανεικών ταγών και τοποτηρητών. Δεν είναι η Ελλάς Ευρώπη. Η Ευρώπη είναι ελληνικό δημιούργημα και μπορεί να ηγηθεί της οικουμένης ξανά μόνον με μια Εθνικοκοινωνική Ελλάδα στην ηγεσία μιας ευρωπαϊκής συμμαχίας των εθνών.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Twitter Delicious Facebook Digg Favorites More