Μνημόνιο 2010 και η Απόφασις του Μόνιμου Δικαστηρίου της Κοινωνίας Εθνών της 15-06-1939.

Ότι είναι το φως για την Όραση... είναι η αλήθεια για την Γνώση
Διάβασα στο διαδίκτυο παραποιημένη την περίπτωση της διαφωνίας της Ελληνικής Κυβερνήσεως του Εθνικού κυβερνητου Ιωάννου Μεταξά και της Βελγικής τραπέζης «Societe Commerciale de Belgique» καθ όσον με την άγνοια των πραγματικών γεγονότων έσπευσαν μερικοί να την συγκρίνουν με την σημερινή τραγική κατάσταση της Ελλάδος και την υπογραφή του Μνημονίου.
Αξίζει να ενημερωθούμε κάπως καλλίτερα για τα ιστορικά γεγονότα ώστε η κρίσις μας να είναι τουλάχιστον συμβατή με τη πραγματικότητα και την κοινή λογική.
Η όλη ιστορία έχει καταγραφή στο :
YEARBOOK OF THE INTERNATIONAL LAW COMMISSION 1980
Volume II, Part Two
Report of the Commission to the General Assembly on the work of its thirty-second session
UNITED NATIONS
New York,
http://untreaty.un.org/ilc/publications/yearbooks/Ybkvolumes(e)/ILC_1980_v2_p2_e.pdf
σελίδες 37 και 38 και εν περιληψει έχει ως εξής:.
Στις 27 Αυγούστου 1925 η Ελληνική Κυβέρνηση συμφώνησε με την «Societe commerciale de Belgique» να χρηματοδοτήσει την κατασκευή δικτύου σιδηροδρομικών γραμμών και την ανακατασκευή υπάρχοντος δικτύου με την προμήθεια του σχετικού εξοπλισμού που θα εκτελούσε μια Βελγική κατασκευαστική εταιρεία. Γι αυτό τον λόγο η Ελληνική κυβερνησις εξέδωσε σχετικά ομολόγα στην κατασκευαστική εταιρεία τα οποία αποτελούσαν την οφειλή της Ελλάδος και τίμημα του εξωτερικού χρέους της Ελλάδος..
Το 1932 η Ελληνική Κυβέρνησις δεν κατέστη δυνατόν να εξοφλήσει την δεύτερη δόση που έληγε την 1ην Ιουλίου 1932..Η κατασκευαστική εταιρεία διαπιστώνοντας βλέποντας ότι δεν ητο δυνατόν πλέον να εισπράξει τα χρήματα που της αναλογούσαν σύμφωνα με την σύμβαση που είχε υπογράψει, και να καλύψει τις δαπάνες της και τις υποχρεώσεις της σε τρίτους υπεργολάβους σταμάτησε την εκτέλεση του έργου και προσέφυγε σε διεθνή διαιτησία , όπως ορίζετε στην σύμβαση..
Στις 25 Ιουλίου 1936 ( λίγες ημέρες πριν της επιβολής της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου 1936) εξεδόθη η τελική ( δεύτερη) διαιτητική απόφασις από την Επιτροπή Διαιτησίας. Κατ αυτήν η Ελληνική Κυβέρνηση υποχρεούτο στην καταβολή του ποσού των 6,771,868 χρυσών δολαρίων ( gold dollars , http://en.wikipedia.org/wiki/Gold_dollar) στην εταιρεία Societe commerciale de Belgique. Επίσης στην καταβολή τόκων που θα προέκυπταν κατά την αποπληρωμή έναντι ενός επιτοκίου 5% που θα προσμετρούσε από την 1η Αυγούστου 1936.
Επειδή η νέα Ελληνική Κυβέρνησις του Εθνικού Κυβερνήτη Ιωάννου Μεταξά δεν έσπευσε να αποπληρώσει το οφειλόμενο ποσό, η Βελγική Κυβέρνησις πλέον προσέφυγε στο Μόνιμο Δικαστήριο Διεθνούς Δικαίου απαιτούσα την εκπλήρωση των δεδικασμένων διαιτητικών αποφάσεων
Στην πρώτη κατάθεση της 14ης Σεπτεμβρίου 1938 η Ελληνική Κυβέρνησις εδηλωσε ότι ευρίσκετο κάτω από την «επιτακτική ανάγκη» να διακόψει την πληρωμή των δεδικασμένων ποσών. Διότι « η δημόσια τάξις και η κοινωνική γαλήνη θα διεταρασσετο επικίνδυνα ως αποτέλεσμα της εφαρμογής της διαιτητικής αποφάσεως ( αποπληρωμής του συγκεκριμένου χρέους) και η φυσιολογική λειτουργία του κράτους και των υπηρεσιών του θα παρεμποδιζετο σοβαρώς .»
Και κατέληγε:
«Η κυβέρνησις της Ελλάδος ανησυχούσα για τα ζωτικά ενδιαφέροντα του Ελληνικού Λαού, για την διοίκηση και την οικονομική ζωή την υγεία και την ασφάλεια εσωτερικώς και εξωτερικώς της χώρας, δεν έχει άλλη δυνατότητα δράσεως. Ενώ κάθε άλλη κυβέρνησις στην δική της θέση προφανώς θα έπραττε το ίδιο.»
Αλλά και κατ την τελικην υποστήριξη των θέσεων της η Ελληνική Κυβέρνησις εδηλωνε ότι:
«Κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι αδύνατη η πληρωμή του χρέους όπως ορίζει η διαιτητική απόφασις χωρίς να θέσουμε σε σοβαρό κίνδυνο την οικονομική ύπαρξη και της κανόνες της λειτουργίας του Ελληνικού κράτους..»
Στις 16 και 17 Μαΐου του 1939 ο Ιωάννης Γιούπης σύμβουλος της Ελληνικής Κυβερνήσεως, αφού επιβεβαίωσε ότι ως αρχή, οι συμφωνίες ,συμβατικές υποχρεώσεις πρέπει να εκπληρώνονται , διευκρίνισε και διατύπωσε τα εξής:
«Παραταυτα από καιρού εις καιρόν, είναι δυνατόν να δημιουργηθούν εξωτερικές συνθήκες πέραν του ανθρώπινου ελέγχου που καθιστούν αδύνατη ακόμη και για Κυβερνήσεις να ανταποκριθούν ταυτοχρόνως στους δανειστές και στον λαό. Όταν οι πόροι μιας χώρας είναι ανεπαρκείς ώστε να επιτελεσθούν αμφότερα τα καθήκοντα ταυτοχρόνως. Είναι αδύνατον να εκπληρώσουμε το χρέος μας και την ίδια στιγμή να παράσχουμε διοικητικές υπηρεσίες και να εγγυηθούμε συνθήκες ουσιώδεις για ηθική κοινωνική οικονομική ανάπτυξη. Το οδυνηρό πρόβλημα προκύπτει της εκλογής μεταξύ των δυο καθηκόντων.. Στην περίπτωση κατά την οποία η πληρωμή του χρέους θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή την διοίκηση , την Κυβέρνηση τότε είναι η άποψης μας ότι δικαιούμεθα να αναστείλουμε ή ακόμη να μειώσουμε την εξυπηρέτηση του χρέους μας..»
Ο εντεταλμένος σύμβουλος της Βελγικής Κυβερνήσεως Κος Sand απεδέχθη την δήλωση του κου Ιωάννη Γιούπη ως ανταποκρινόμενη στο γεγονός των εξαιρετικώς δύσκολων συνθηκών της Ελληνικής Οικονομίας και ως εκ τούτου της πραγματικής αδυναμίας της Ελληνικής κυβερνήσεως να ανταποκριθεί στην πληρωμή ολοκλήρου του ποσού. Πλην όμως η ανικανότης -αδυναμία της Ελληνικής κυβερνήσεως να ανταποκριθεί αυτή την χρονική στιγμή δεν συνεπάγεται ούτε σημαίνει ή αναγνωρίζεται ως ολική ή μερική άρνηση εκπληρώσεως των οικονομικών υποχρεώσεων της Ελληνικής κυβερνήσεως αλλά ως δικαιολογημένη μερική αναστολή της πληρωμής την συγκεκριμένη περίοδο ..
Τελικώς το δικαστήριο με την απόφαση του της 15ης Ιούνιου 1939
( ιδε ολόκληρη την απόφαση άδω http://www.worldcourts.com/pcij/eng/decisions/1939.06.15_societe_commerc... )
Εδήλωνε ότι δεν ήταν στην δικαιοδοσία του ( It was not within its mandate to declare whether..) να βεβαιώσει αν η Ελληνική κυβέρνησις εδικαιούτο να μην προβεί στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων της όπως προέκυπταν από τις διαιτητικές αποφάσεις. Όμως είναι θέμα περαιτέρω διερευνήσεως εξειδικευμένης αρχής που θα διαπίστωνε την νομισματική και οικονομική κατάσταση της Ελλάδος. Μόνον τότε μετά την έκδοση μιας τέτοιας εξειδικευμένης αναφοράς θα ητο δυνατόν για το δικαστήριο να αποδεχθεί και να εγκρίνει τις αιτιάσεις-προσφυγές της Ελληνικής κυβερνήσεως κατά εκείνων της Βελγικής. ( Only after such an expert report could the Court adjudicate on Greek submissions Nos. 4 to 7 and upon Belgian submission C.)
Όπως κάθε καλόπιστος και λογικός αναγνώστης μπορεί να διαπιστώσει;

Ουδεμία σχέση η οργανωμένη πολιτεία του Εθνικού Κυβερνήτη Ιωάννου Μεταξά με την σημερινή Ελλάδα των ανικάνων..
Το δικαστήριο τότε δεν δικαίωσε την Ελλάδα. Απλώς ζήτησε περαιτέρω στοιχεία.
Ουδέν πρόβλημα επιβιώσεως ή ρευστότητες εδημιουργειτο για την Ελλάδα τότε, από την άρνηση της να πληρώσει την συγκεκριμένη υποχρέωση της. Όπως θα δημιουργείτο αν σήμερα η Ελλάδα μείνει χωρίς δανεικά..
Η εφαρμογή των όρων του μνημονίου ουσιαστικώς ήταν και είναι υποχρέωσις των Ελληνικών κυβερνήσεων –όλων των κομμάτων, που λόγο λαϊκισμού και πολιτικής παροχών σε ψηφοφόρους συντεχνιακές ομάδες έφερε την Ελλάδα αυτή την κατάσταση.
Ο παραγωγικός και σκεπτόμενος ελληνικός λαός καλώς γνωρίζει και είναι βέβαιο ότι δεν στρουθοκαμηλίζει όσον άφορα στην πραγματικότητα. Γνωρίζει τις συνέπειες και το εν δυνάμει δραματικό τέλος. Αν αυτές τις στιγμές της ολοκληρωτικής καταστροφής που κοντεύει να μας συμπαρασύρει , οι σημερινοί πολίτικοι που πιστεύουν στο δημοκρατικό πολίτευμα και έτυχε να βρίσκονται σε θεσμικές θέσεις ανεξαρτήτως της εγνωσμένης ανικανότητας των ή της αδυναμίας τους να ανταποκριθούν στην σοβαρότητας καταστάσεως, δεν στηριχθούν. Δεν ομονοήσουν. Δεν πεισθούν να συνεργασθούν.
Η γύμνια των λεγόμενων αγανακτισμένων πολιτών από τα μέτρα είναι φανερή.

Μολυβένια στρατιωτάκια της κομμουνιστικής αριστεράς. Οικολόγοι, ροζ πουα συνοδοιπορίας αφελείς χρήσιμοι ηλίθιοι ακόμη και σε λεγόμενα δεξιά-κεντροδεξιά κόμματα που τους φταίει ακόμη και ο φράκτης στον Έβρο που θα σταματήσει την λαθραία είσοδο εκατοντάδων ισλαμιστών στην Ελλάδα. Όλοι αυτοί μαζί με την άρχουσα τάξη των ληστών συνδικαλιστών και των Μέσων Εξαπατήσεως των Μαζών .. Μερικές χιλιάδες συνασπισμένων δογματικών.. ιεροεξεταστών.. ιεραποστόλων κριτών
Όλοι αυτοί Δεν είναι ο Λαός .Δεν είναι η πλειοψηφία της κοινής γνώμης της κοινωνίας.
Είναι η θορυβούσα μειοψηφία που προσπαθεί να μας πείσει για την ύπαρξη της και να μας φοβίσει με την πολυφωνική μεγαφωνική μονοφωνία της..
Ιάσων